1,475 matches
-
strămutarea de hotar, etc., dar și aspecte de conviețuire În baza legii sau a obiceiului locului. Codul civil limitează unele drepturi de proprietate În cadrul raporturilor de vecinătate, care pot deveni cauza unor conflicte. Acesta se referă la curgerea apei ; picătura streșinii ; distanța minimă Între proprietățile ce se construiesc și Între arborii ce se sădesc față de linia de hotar ; trecerea pe proprietatea vecinului pentru folosirea propriei proprietăți(teren și pentru diferite instalații necesare utilităților publice ; alte aspecte specifice ca : creșterea animalelor În
Medierea litigiilor care privesc posesia by Mihai Santa () [Corola-publishinghouse/Law/1701_a_2910]
-
Între părți În cadrul procedurii de mediere. Adevărata cauză ce stă la baza conflictului este fâșia de teren dintre construcții și hotarul dintre proprietăți care nu se mai poate folosi În condiții normale sub limita minimă de 60 cm datorită picăturii streșinii și a umbrei menținută de Înălțimea clădirii. Datorită faptului că distanțele sunt diferențiate pentru fiecare unitate teritorială, proprietarul pe terenul căruia se ridică construcția este obligat să scoată de la autoritățile administrației locale certificatul de urbanism, care are rolul de a
Medierea litigiilor care privesc posesia by Mihai Santa () [Corola-publishinghouse/Law/1701_a_2910]
-
să știu niciodată. Biblioteca se află într-una dintre clădirile din piațetă. Nu se deosebește prin nimic de celelalte construcții. E pur și simplu o clădire din piatră. Nu prezintă nici măcar un semn distinctiv. Fațada veche, de un gri spălăcit, streșinile înguste, zăbrelele de la ferestre, ușile masive din lemn. Pare mai degrabă un hambar pentru cereale. Dacă nu mi-ar fi explicat Paznicul, cu lux de amănunte, cum să ajung la bibliotecă și cum arată, n-aș fi nimerit acolo în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cu controlorul și nu mai aveam chef de așa ceva. Am renunțat la ideea de a cumpăra ziarul. Ziua nu se anunța prea grozavă și nici măcar nu știam ce zi era. Toți aveau umbrele în afară de noi. Ne-am adăpostit sub o streașină și-am privit îndelung peisajul din jur, de parcă admiram o acropolă. Intersecția udă de ploaie gemea de mașini de toate culorile, din toate direcțiile. Nici nu-mi venea să cred că sub picioarele mele mișunau Întunegrii aceia oribili. Bine că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
decât douăzeci și patru de ore. Trebuia să decid ce am de făcut în ultima mea zi de viață. Nu puteam s-o las să treacă fără rost. Afară ploua mărunt și liniștit. Dacă n-aș fi văzut picăturile de ploaie de pe streșini, n-aș fi zis că ploua. Niște copii strigau pe cineva. Fata din baie cânta un cântec, dar nu-mi dădeam seama despre ce era vorba. Posibil să-l fi improvizat. Mi se făcuse tare somn, dar nu-mi permiteam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
de flori și am aflat că în zilele ploioase prețul se reduce cu 10%. Bună lecție! Am mai constatat, pentru prima oară în viața mea, că pot exista băncuțe cu ghivece. Până atunci nu observasem. Picăturile de ploaie cădeau de pe streașină exact într-unul în care se lăfăia un melc. Alt lucru câștigat! Până atunci am crezut că melcii ieșeau doar în anotimpul ploios, nu și când ploua accidental. Bine, bine, dar dacă își scoteau coarnele doar atunci, în restul timpului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
tutungerie și mi-am cumpărat un pachet de Lark lungi. Mă lăsasem de fumat cu cinci ani în urmă, dar n-avea cum să-mi facă rău un pachet de țigări în ultima mea zi de viață. Am rămas sub streașina tutungeriei, am băgat o țigară în gură și am aprins-o cu bricheta. Mi s-a părut tare ciudat gustul ei după atâta abstinență. Am amețit și mi-au amorțit vârfurile degetelor de la ambele mâini. Am intrat apoi în patiserie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cenușiu care poposise deasupra primăriei din Hibiya. Era doar unul mai întunecat. În rest, printre crengile arborilor de camfor nu se zăreau decât niște pufuleți albi. Nu contează dacă-i numai unul. Nu are nici o putere. Și-a pus mâna streașină la ochi ca să vadă mai bine. — Da, e micuț și nesemnificativ. Am tăcut amândoi o vreme. Am deschis două cutii de bere și am privit cerul. — De ce-ai divorțat? întrebă fata. — Pentru că nu mă lăsa niciodată să stau la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
13-14 ani ne-am zis că se poate ca să fie o poreclă înregistrată la primărie ca nume de familie, dar răspunsul nu era acceptat de toți nepoții. Unii ziceam că ar veni de la cuvântul „chicuș„ adică picătură ce curge de pe streașină, alții credeam că ar fi vorba de un „chic” adică de un pic, ca expresie a zgârceniei, iar alții deduceam numele de Picoș de la expresia „pe coș„ adică pe horn, dar nici unul dintre nepoți n-am îndrăznit să-l întrebăm
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
vorbele lui mergeau la inimile acelor mii de oameni care au început apoi să cânte cântece auzite de mine, în șoaptă și pe ascuns de la tata și de la bătrânii din sat, cântece ținute, până la acea vreme, pe la temeliile și pe sub streșinile caselor. Și nechezau caii sutelor de călăreți care străjuiau la poalele pădurii și chemau tulnicele și se aprindeau și ardeau înalte torțe. Dar eu simțeam că un mare foc se aprindea atunci în sufletele noastre, ale tuturor celor ce-l
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
etaje privită de-afară, dar înăuntru are nouă. Există câte un etaj intermediar între fiecare din cele cinci de bază. Fiecare nivel se sprijină pe câte 24 de stâlpi exteriori și opt interiori legați între ei cu grinzi. La capătul streșinilor de la fiecare etaj este agățat câte un șir de clopoței, care sună în adierea vântului. De-a lungul a peste 900 ani de existență, Pagoda de lemn a fost martorul a numeroase cutremure de pământ. Potrivit consemnărilor istorice, la 300
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
locuințe este în forma hieroglifei dublei fericiri. Zidurile ce-l înconjoară au o înălțime de peste zece metri. Complexul are șase curți mari și 19 mai mici, cu peste 300 de încăperi, împărțite geometric de un coridor principal. Toate ușile, ferestrele, streșinile, treptele de piatră și balustradele sunt împodobite cu sculpturi minuțioase. Trăgător de dulgherie Trăgătorul de dulgherie este un obiect a cărui prezență este ceva obișnuit într-o tâmplărie tradițională chinezească și era folosit așa cum îi spune numele, la trasarea cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
bunurile noastre de vrăjmașul care ne jefuia fără de nici un drept și cu nerușinare, că numai la Academie era un sorț de scăpare pentru documentele noastre. A fost ireductibil în hotărârea lui. Am plecat indignată. Le-am ascuns în pod, sub streașină, într-o depresiune a podelei, unde era foarte greu de pătruns; unde, pentru a pătrunde, mi-am pus un costum special și de unde nu mai puteam ieși, nememorând cum vârâsem capul printre grinzi. Am trăit câteva momente foarte neplăcute, căci
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Nu. Mă descurc eu. De sus, din nori, cad fulgi deși, învăluiți de vînt. Ușa e lovită ritmic de ușorul metalic, iar zgomotul ei mă trimite cu gîndul la nopțile de insomnie ale copilăriei, cînd auzeam cum viscolul urla pe sub streașină și scutura zdravăn ușa de la intrare, în fața căreia, cuibărit pe bucata de preș din lînă, dormea cîinele. Tata se ridica din pat, lua șuba între umeri, aprindea felinarul și ieșea să vadă vitele. Mă sculam și eu din pat, beam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
la loc și asta era totul. Într-o zi, unul din copiii lui Stratulat, învățătorul satului, se oferise să vină cu o șurubelniță, cu vaselină și cu un arc, pentru a repara broasca. Dar moș Zgârci, pufăind din lulea, sub streașina ușor aplecată într-o parte prin care se strecurau câteva raze de soare, nu fusese acord: Lasă, Gheorghe... Cu sau fără sârmă, cu sau fără broască, viața merge înainte. Băiatul nu spusese nimic, fiindcă ținea la moș Zgârci încă din
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
o cămașă înflorată oferea poftă de viață notelor cu inflexiuni magice. Smooth jazz, la ore pierdute prin întunericul unei alte nopți, pe o scenă asupra căreia cădea lumina unui singur proiector, în mijlocul unui anotimp rece, predispus la înfigerea țurțurilor în streșinile indiferente și la hârjonire hibernală cu termometrele timorate. Câteva mese mici, rotunde, îmbrăcate în alb, pe care chelnerul de serviciu așezase boluri roșii din interiorul cărora pulsau flăcările unor lumânări parfumate. O părere de fum, albastră, șerpuitoare, lascivă, insinuându-se
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
În pédure și nu le taie nimeni nici o ureche, ca la oi. Nu-i mai cunoaște nimeni. Toți o sé spuné cé-s iepurii lor, pentru cé n-au semn. Și-o sé ia toți iepurii. Se sprijini cu mînă de streașina joasé, unde era cușcă și-și rezemé fruntea pe mîné. Erau amîndoué grase și una țopéia prin cușcé, iar alta rodea un pépușoi. Însé nu se vedea sé-și smulgé puful. Ei, fetele, vé mut la casa voastré, gîndi Nicolai Arsenievici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
șură, or în pod în găvăună? De-ar fi-n lume numai mâțe - tot poet aș fi? Tot una: Mieunând în ode nalte, tragic miorlăind - un Garrick, Ziua tologit în soare pândind cozile de șoaric Noaptea-n pod, cerdac și streșini heinizînd duios la lună. Filozof de-aș fi? simțirea-mi ar fi vecinic la aman! In prelegeri populare idealele le apăr Și junimei generoase, domnișoarelor ce scapăr Li arăt că lumea vis e - un vis sarbăd - de motan. Sau ca
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
nici schimbat, nici primejdios. Stătea în fața lui, cu aceeași față ascultătoare și pregătită să se bucure de bucuria interlocutorului. Avea părul puțin umezit și dat cu grijă după urechi, ca un servitor respectuos, care trecuse pe lângă butoiul cel mare de la streașina casei și își netezise în grabă freza ca să intre primenit la stăpân. - Ce-ai pățit, Pampule, ce te-a mușcat de gât? Ia, vino încoace să te văd mai bine. Cele două înțepături arătau acum ca niște cireșe mari, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
Stepan Sergheievici a fost destul de comfortabilă, răspunse ea din ușă. Nu era spațiu destul pentru amândoi în cameră. Nu avea nevoie de ceva mai mare. Nu s-a plâns niciodată. Porfiri observă detaliile locuinței mortului: patul de copii ascuns sub streașină, biroul și singurul scaun, ambele cu picioarele tăiate scurt. Restul mobilei consista dintr-un otoman ce părea enorm și un cufăr din lemn negru sculptat cu ornamente. O fereastră mică da în Strada Sredania Mașcianskaia, iar Porfiri văzu că afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
ar fi făcut. Faptul că sicriul nu fusese deschis poate că le făcuse tuturor un fel de bine deoarece chiar și ea se surprindea uneori că-l așteaptă ca mai înainte, uitându-se la venirea câte unui tren, cu mâna streașină la ochi pentru a descoperi pe fâșia lucioasă a asfaltului care lega satul de gară, silueta lui atât de cunoscută. Dar nu venea decât lunar câte un cupon poștal prin care i se dădeau niște bani. Oricum statul nu putea
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
Dar el n-a făcut nimic! A stat o zi întreagă ascultând detractorii poporului său, gândind probabil la palinka pe care o va servi din belșug la terminare. Dar anul acesta, degeaba și-au pus alde Tokes Laszlo & Comp mâinile streașină la ochi, să vadă dacă pe drumul de costișă ce duce la Tușnad, unde s-a ținut cea de-a XXII-a ediție a Universității de Vară, nu apare cumva o figură cu o intensă amprentă de wiskey și alte
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
umbrelă și afară turna cu găleata. Elevii treceau pe lângă ea și se năpusteau zbierând în stropii repezi. Ridicau capetele în sus, deschideau gura și lăsau să li se scurgă în gât picăturile reci ce cădeau din cer. Agitată, cuibărită sub streașină, căuta soluția salvatoare. Când Marc se îndreptă spre ea zâmbind sub umbrela imensă, i se păru că-l vede pe Dumnezeu. Se repezi spre el și se cuibări la brațul lui mulțumindu-i, din tot sufletul, pentru binefacerea pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
avut vreo aventură, de genul celor pe care le ai cu clienții de peste mări și țări. Trebuie să știu dacă vreau să-l seduc și eu! Soarele îi venea lui Darcey direct în ochi, așa că trebuia să-și pună mâna streașină la frunte ca să o poată privi pe Anna. Și apoi îi sună și mobilul. Că tot vorbim de lup, îi zise Annei după o conversație rapidă. A schimbat termenele de predare pentru rapoartele pe care le fac. Probabil ca să aibă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Era convinsă că mai mult ne-ar încurca. Vă trimite salutările ei. — Vino în spatele castelului, zise Malachy. Am să pun să vi se facă o cafea. Îi conduse prin coridoarele deja bine cunoscute până la fâșia de pietriș. Darcey puse mâinile streașină la ochi când dădu de strălucirea puternică a soarelui, reflectat în umbrarul alb imens care fusese instalat pe peluză. Se întoarse spre Aidan. —Ai vreo veste? Bărbatul arăta jalnic. Chipul îi era palid, cu tot bronzul de California, iar pe sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]