1,389 matches
-
care sunt asociate cu vederea, cum ar fi să conducă, să aprindă un chibrit pentru a vedea în întuneric, să citească o carte, si multe altele. Casa lui este plină de lucruri care au nevoie de vedere, cum ar fi telescoapele și cărțile. De obicei, el este angajat la locuri de muncă unde, în mod ironic, vederea excelentă este cerință cea mai importantă. Această formă de angajare duce de obicei la un număr mare de personaje ucise. Cele mai multe locuri de muncă
Happy Tree Friends () [Corola-website/Science/311395_a_312724]
-
Five hundred meter Aperture Spherical Telescope, prescurtat: , (în chineză: 五百米口径球面射电望远镜, iar în ), este un radiotelescop aflat într-o depresiune din districtul Pingtang, provincia Guizhou, China, fiind considerat "cel mai mare radiotelescop din lume". Construcția telescopului a început în 2011 și a fost terminat în iulie 2016. Va fi operațional din septembrie 2016. "FAST" este al doilea cel mai mare radiotelescop din lume (după RATAN-600), cu o sensibilitate de trei ori mai mare decât a Observatorului
Telescopul FAST () [Corola-website/Science/335134_a_336463]
-
ori mai mare decât a Observatorului Arecibo. Iniția s-a crezut că va costa 700 milioane de yuani (în jur de 110 milioane de dolari americani), în total au fost cheltuiți 1,2 miliarde yuani (180 milioane dolari americani). Construirea telescopului a fost propusă pentru prima dată în 1994. Proiectul a fost aprobat de Comisia pentru Dezvoltare Națională și Reformă din China (NDRC) în iulie 2007. Pe 26 decembrie 2008, o celebrare a punerii fundației a avut loc la locul de
Telescopul FAST () [Corola-website/Science/335134_a_336463]
-
o conține Calea Lactee, care prin urmare este cea mai masivă galaxie. La o magnitudine aparentă de 4,4, galaxia Andromeda este notabilă ca fiind unul dintre obiectele Messier cele mai luminoase, fiind ușor vizibilă cu ochiul liber. Totuși, fără un telescop ea pare destul de mică, deoarece partea ei centrală este mai întunecată; diametrul său unghiular este de 7 ori mai mare decât cel al Lunii. Cea mai timpurie referință existentă la acest corp ceresc datează de prin anul 961, în lucrarea
Andromeda (galaxie) () [Corola-website/Science/308072_a_309401]
-
fază de formare a stelelor, pe când Calea Lactee tocmai se află în mijlocul unei astfel de faze. Asta ar putea însemna că în viitor numărul stelelor din Calea Lactee va egala numărul de stelelor observate din M31. Prima descriere a galaxiei cu ajutorul unui telescop este realizată de Simon Marius în 1612 (adesea descris ca fiind descoperitorul galaxiei). Ea a fost fotografiată pentru prima oară în 1887 de către astronomul Isaac Roberts, în observatorul său din Crowborough în Sussex. În anii 1920, stelele variabile cefeide sunt
Andromeda (galaxie) () [Corola-website/Science/308072_a_309401]
-
magnitudinea sa aparentă relativ slabă și distanța galaxiei, acest eveniment era în realitate extrem de luminos la scara unei galaxii. De fapt era vorba de o supernovă (o explozie a unei stele), denumită în continuare . Este prima supernovă văzută de la inventarea telescopului, și singura cunoscută în galaxia Andromeda. În 1943, când Los Angeles era sub camuflaj, Walter Baade a utilizat telescopul Hooker de la Mont Wilson și, pentru prima oară, a rezolvat stele în regiunea centrală a galaxiei. În 1953, studiul obiectului astronomic
Andromeda (galaxie) () [Corola-website/Science/308072_a_309401]
-
De fapt era vorba de o supernovă (o explozie a unei stele), denumită în continuare . Este prima supernovă văzută de la inventarea telescopului, și singura cunoscută în galaxia Andromeda. În 1943, când Los Angeles era sub camuflaj, Walter Baade a utilizat telescopul Hooker de la Mont Wilson și, pentru prima oară, a rezolvat stele în regiunea centrală a galaxiei. În 1953, studiul obiectului astronomic M31 de către Edwin Hubble și Allan Sandage a pus în evidență o nouă clasă de stele variabile, variabilele luminoase
Andromeda (galaxie) () [Corola-website/Science/308072_a_309401]
-
marginea dorso-anterioară a opistosomei alunecă sub partea posterioară a carapacei, iar coxele ultimilor picioare acoperă pedicelul în regiunea ventrală. Pe pedicel este situat orificiul genital, ceva neîntâlnit la alte arahnide. Segmentele pigidiul pot fi retrase unul în altul, ca un telescop, iar apoi întreg pigidiu retras în opistosomă. Sistemul nervos este puternic comasat, reprezintă o masă ganglionară străbătută de esofag. Organele se simț sunt reprezentate, în principal, de perișori și orificiii cuticulare senzitive. Organele de văz lipsesc, dar cu excepția petelor fotosensibile
Ricinulei () [Corola-website/Science/318748_a_320077]
-
în 1639 Venus va trece foarte aproape prin fața Soarelui (dar nu chiar prin fața lui). Horrocks credea că tranzitul chiar va avea loc, pe baza observațiilor proprii vechi de câțiva ani asupra planetei Venus. Horrocks a concentrat imaginea Soarelui printr-un telescop simplu pe o bucată de carton, unde imaginea se putea observa ușor. Din poziția sa de la Much Hoole, a calculat tranzitul ca trebuind să înceapă aproximativ 3:00 pm la 24 noiembrie 1639 (Calendarul iulian, ori 4 decembrie în calendarul
Jeremiah Horrocks () [Corola-website/Science/324410_a_325739]
-
cu aproximativ 13,7 miliarde de ani în urmă, la 379.000 de ani după primele momente ale Big Bangului. Centrele luminoase și punctiforme ale quasarilor au fost primele obiecte cu deplasare mare spre roșu (formula 23) descoperite înainte ca îmbunătățirea telescoapelor să permită descoperirea galaxiilor cu deplasări mari. Pentru galaxii din afara Grupului Local și a clusterului Fecioarei din apropiere, la distanțe de maxim câțiva megaparseci, deplasarea spre roșu este aproximativ proporțională cu distanța până la galaxie. Această corelație a fost observată pentru
Deplasare spre roșu () [Corola-website/Science/316908_a_318237]
-
mare însoțită de înroșirea din cauza prafului, sau ar putea fi galaxii eliptice puternic deplasate cu o populație stelară mai bătrână (și deci mai roșie). Obiectel care sunt mai roșii decât ERO sunt denumite „obiecte hiper extrem de roșii” (HERO) . După apariția telescoapelor automate și îmbunătățirile aduse în domeniul spectroscopiei, mai multe colaborări au căutat întocmirea de hărți ale universului în spațiul deplasărilor spre roșu. Combinând deplasarea spre roșu cu datele unghiulare de poziție, un studiu al deplasărilor spre roșu conduce la obținerea
Deplasare spre roșu () [Corola-website/Science/316908_a_318237]
-
încerca să măsoare peste 100 de milioane de obiecte. SDSS a înregistrat deplasări spre roșu ale unor galaxii de până la 0,4, și s-a ocupat de detecția de quasari cu "z" mai mare ca 6. DEEP2 Redshift Survey utilizează telescoapele Keck cu noul spectrograf "DEIMOS"; o urmare a programului pilot DEEP1, DEEP2 este gândit pentru a măsura galaxii cu luminozitate mică și cu deplasări de la 0,7 în sus, și urmează, deci, să furnizeze o completare pentru SDSS și 2dF
Deplasare spre roșu () [Corola-website/Science/316908_a_318237]
-
înaripat al lumii subterane din panteonul etrusc. Vanth apare la momentul morții și ghidează pe decedați spre lumea subterană. Magnitudinea absolută a lui Orcus este aproximativ 2,2 (comparabilă cu cea de 2,6 a cubewano-ului Quaoar). Observațiile făcute de telescopul spațial Spitzer în spectrul infraroșu-îndepărtat și de telescopul spațial Herschel în spectrul submilimetric i-a constrâns diametrul la 850 ± 90km. Orcus pare a avea un albedo între 22% și 34%, tipic pentru obiecte transneptuniene care se apropie de 1000 km
Orcus () [Corola-website/Science/334577_a_335906]
-
apare la momentul morții și ghidează pe decedați spre lumea subterană. Magnitudinea absolută a lui Orcus este aproximativ 2,2 (comparabilă cu cea de 2,6 a cubewano-ului Quaoar). Observațiile făcute de telescopul spațial Spitzer în spectrul infraroșu-îndepărtat și de telescopul spațial Herschel în spectrul submilimetric i-a constrâns diametrul la 850 ± 90km. Orcus pare a avea un albedo între 22% și 34%, tipic pentru obiecte transneptuniene care se apropie de 1000 km în diametru. Estimări ale magnitudinii și mărimii au
Orcus () [Corola-website/Science/334577_a_335906]
-
2 μm. Orcus pare a fi diferit față de alte obiecte transneptuniene, cum ar fi Ixion, care nu au trăsături distinctive în spectrele: roșu, vizibil și deseori nici infraroșu. Observații suplimentare în infraroșu în 2004 făcute de European Southern Observatory și telescopul Gemini au dat rezultate conforme cu prezența gheții și a compușilor de carbon, cum ar fi tholinii. Gheața formată din apă și metan acoperă mai mult de 30% și 50% respectiv din suprafața corpurilor. Asta înseamnă că proporția de gheață
Orcus () [Corola-website/Science/334577_a_335906]
-
a metanului în soluții lichide metano-apoase. Modele de încălzire internă cauzate de dezintegrarea radioactivă sugerează că Orcus ar fi capabil să susțină un ocean intern de apă în stare lichidă. Observații făcute de Mike Brown și T. A. Suercu cu telescopul spațial Hubble la data de 13 noiembrie 2015 au detectat un satelit. Descoperirea satelitului lui Orcus a fost raportată în publicația "IAUC 8812" la data de 22 februarie 2007. Satelitul a primit numele provizoriu S/2005 (90482) 1 cu un
Orcus () [Corola-website/Science/334577_a_335906]
-
A scris o autobiografie pe care a numito "Starlight Nights", în care descrie nopțile de observații de la ferma părinților săi în absență completă a poluării luminoase. Se pare că a fost primul care a folosit o montura particularizata alt-azimutală a telescoapelor newtoniene folosite în astronomie - axa de elevație trece prin centrul ocularului pentru a nu fi nevoit să iți deplasezi capul pe verticală, de asemenea și mișcarea în azimut se face fără a fi nevoie de mișcarea capului, instrumentul aflându-se
Leslie Peltier () [Corola-website/Science/309333_a_310662]
-
anulat aș acceleratorului linear TESLA) și XFEL sunt făcute din niobiu pur. Superconductori feroviari Sensibilitatea ridicată a bolometrilor nitrurii de niobiu supraconductori îi fac detectori ideali pentru radiația electromagnetică în bandă de frecvență THz. Acești detectori au fost testați la Telescopul Submilimetru Heinrich Hertz, la Telescopul Polului Sud, la Telescopul Receiver Lab, si la APEX, fiind curent utilizați în instrumentul HIFI de la Observatorul Spațial Herschel. În 2004, cercetătorii URFJ au dezvoltat luminolul brazilian, fabricat din niobiu. Luminolul este o substanță folosită
Niobiu () [Corola-website/Science/304786_a_306115]
-
și XFEL sunt făcute din niobiu pur. Superconductori feroviari Sensibilitatea ridicată a bolometrilor nitrurii de niobiu supraconductori îi fac detectori ideali pentru radiația electromagnetică în bandă de frecvență THz. Acești detectori au fost testați la Telescopul Submilimetru Heinrich Hertz, la Telescopul Polului Sud, la Telescopul Receiver Lab, si la APEX, fiind curent utilizați în instrumentul HIFI de la Observatorul Spațial Herschel. În 2004, cercetătorii URFJ au dezvoltat luminolul brazilian, fabricat din niobiu. Luminolul este o substanță folosită de medicină criminalista pentru a
Niobiu () [Corola-website/Science/304786_a_306115]
-
din niobiu pur. Superconductori feroviari Sensibilitatea ridicată a bolometrilor nitrurii de niobiu supraconductori îi fac detectori ideali pentru radiația electromagnetică în bandă de frecvență THz. Acești detectori au fost testați la Telescopul Submilimetru Heinrich Hertz, la Telescopul Polului Sud, la Telescopul Receiver Lab, si la APEX, fiind curent utilizați în instrumentul HIFI de la Observatorul Spațial Herschel. În 2004, cercetătorii URFJ au dezvoltat luminolul brazilian, fabricat din niobiu. Luminolul este o substanță folosită de medicină criminalista pentru a descoperi pete de sânge
Niobiu () [Corola-website/Science/304786_a_306115]
-
este foarte activă în acest domeniu, îndeosebi în privința opticii adaptative pe oglindă lichidă. Tehnologia oglinzilor lichide a cunoscut recent mult succes mulțumită utilizării unui ferofluid care permite unui câmp magnetic să controleze forma oglinzii. Această tehnică este utilizată îndeosebi de telescoapele terestre pentru corectarea observațiilor stelelor, între altele. Dacă o stea pare că scintilează, nu e pentru că ea ar emite lumină intermitentă, ci ca urmare a turbulenței atmosferice care deformează imaginea pe care o avem, și îndeosebi o caracteristică a radiației
Optică adaptativă () [Corola-website/Science/334773_a_336102]
-
de la Calar Alto, din Andaluzia (Spania). Principala limitare a calității observațiilor astronomice nu o mai constituie dimensiunea fizică a oglinzilor colectoare de flux luminos, ci "perturbările atmosferice". Această constatare a incitat crearea de observatoare la altitudine mare sau trimiterea de telescoape în spațiu (unde se trece de problemele atmosferice). Rezolvarea problemei turbulențelor atmosferice poate fi făcută și prin "optica adaptativă" cu ajutorul oglinzilor deformabile controlate rapid de calculator pentru a se compensa deformările frontului de undă. Optica adaptativă permite o îmbunătățire a
Optică adaptativă () [Corola-website/Science/334773_a_336102]
-
decât Soarele și au o perioadă de revoluție de 1 500 de ani, fiind situate la o distanță de 420 UA una față de cealaltă. α1 Cru este și ea stea dublă, dar cele două sunt nu pot fi distinse la telescop. Se știe doar că acestea au o perioadă de revoluție de 76 de zile, fiind o distanță între ele de mai puțin de 1 UA. Mimosa (beta Cruciș), cu magnitudinea de 1.25, este o giganta albastră. Este, de asemenea
Crucea Sudului (constelație) () [Corola-website/Science/306231_a_307560]
-
o stea variabilă de tip Beta Cephei, cu o magnitudine care variază între 1.23 și 1.31. Mimosa este o stea dublă. Cele două stele au o perioadă de revoluție de 5 ani, dar nu pot fi distinse la telescop. Gacrux (gamma Cruciș), magnitudine 1.59, este o giganta roșie, de 113 de ori mai mare decât Soarele, a 24-a cea mai strălucitoare stea de pe cer. delta Cruciș (magnitudinea 2.79) și eta Cruciș (magnitudinea 3.59) sunt alte
Crucea Sudului (constelație) () [Corola-website/Science/306231_a_307560]
-
Totuși, această teorie a fost invalidată de observația că Luna se deplasează în fața Pământului, fața Lunii rămâne neschimbată. Alți savanți își imaginează că petele sunt vapori condensați ai unui nor sau emanați de Pământ. Deși Galileo Galilei și-a îndreptat telescopul spre cer și a dovedit realitatea acestor reliefuri, această concepție a sferei perfecte este regăsită în Persia secolului al XIX-lea și în folclorul european din secolul al XX-lea. Conform unor teorii Luna s-ar fi format acum miliarde
Luna () [Corola-website/Science/296517_a_297846]