1,138 matches
-
un fost fante de cartier transformat într-o bute cu gușă și slănină. Însă depinde cum vede lucrurile fiecare. Da, poate că sunt urâți. Dar sunt puternici. O vreme... LA LOC teleCOMANDA Cum vede lucrurile o simplă hahaleră Alex SAVITESCU Ticăloșia fascinează mai mult decât orice faptă bună. Într-un clasament al armelor de seducție, grotescul nimicește buna-cuviință sau discreția. Agramatismele atrag ca un magnet telespectatori, hăhăielile îi țintuiesc în fața ecranelor, grosolăniile îi aruncă-n admirația tupeului prost înțeles. Putem găsi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
suspectat de a fi criminal de război. Dl. Friedmann e specialist în astfel de persoane. Și-a exprimat nerăbdarea de-a intra în posesia oricărui gen de scrieri pe care aș fi catadicsit să le adaug la arhivele lui de ticăloșii naziste. E atât de nerăbdător, încât îmi pune la dispoziție o mașină de scris, serviciile gratuite ale unei stenografe și o echipă de asistenți care vor da de urma oricărui fapt ce mi-ar putea fi necesar pentru a face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
trei au venit să mă ia cam în douăzeci de minute. Nu aveau arme și nici vreun statut de agenți ai Israelului sau ai altcuiva, cu excepția lor. Singurul statut pe care-l aveau era cel ce le fusese dat de ticăloșia mea și de neliniștea și nerăbdarea mea de-a mă preda cuiva, aproape indiferent cui. Arestarea mea n-a însemnat mai mult de un pat pentru restul nopții - din întâmplare, în apartamentul croitorului. În dimineața următoare cei trei m-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
scurta de capete, la fel ca pe toți boierii cei hicleni, vânzători de țară. A curs multă apă la Dunăre și a trecut pe-aici un tânăr ca un vel-logofăt, cu privirea înaltă cât nava de la Voroneț și, văzând el ticăloșia prăpăstuită peste țară, a blestemat - “Cine-au îndrăgit străinii/ Mânca-i-ar inima cânii,/ Mânca-i-ar casa pustia/ Și neamul nemernicia!” - și a prins a te chema înapoi ca să ne scoți la liman: “Ștefane Măria Ta,/ Tu la Putna
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
de insultă și calomnie, măcar de o insinuație subțire ? Pentru că de la dușmani trecem la amicii neaflați de față, răul nefiind, bineînțeles, numai în tabăra celorlalți. La fiecare dintre ai noștri am observat contraziceri între spusă și faptă, josnice lașități, mici ticăloșii, alianțe rușinoase ! Despre fiecare dintre ai noștri am putea vorbi destul, și chiar vorbim, pentru că îi cunoaștem mai de aproape... De ce însă, și la această vârstă la care iluziile ar fi trebuit să-i dispară, pe el încă îl mai
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
pe bărbatul schilod, viu încă, peste cap într-o prăpastie, unde acesta zăcu inundat de sângele său între schelete de fiare moarte și, lăsat în prada păsărilor răpitoare, își dă cea din urmă suflare abia după trei zile. În așa ticăloșie se săvârși un stăpânitor în floarea bărbăției încă, căruia nu-i lipseau nici puterea de acțiune, nici alte virtuți, mai cu samă nu moderațiunea și iubirea de dreptate. Latinii întărîtați răzbunară în curând moartea plină de dureri a nenorocitului lor
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Martori Îmi sînt Dumnezeu și iubitul meu Mickey junior! Gallaudet: — Mick, uite problema care ne roade: ai discutat prin curtea Închisorii cu careva despre afacerea asta? Cine mai știa de ea? — N-am spus nimănui! Cărțile pentru lăbari sînt niște ticăloșii de cel mai prost gust! Ba chiar l-am gonit pe Davey cînd m-au căutat cei doi frați meshugeneh. Iar Davey Îmi ține loc de urechi. Asta ca să vedeți cît de mult respect eu virtutea fundamentală a confidențialității! Gallaudet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
febrei măsurate de un termometru. Corpul social colcăia de afecte: de spaime, de speranțe, de ură, de iluzii risipite. În acest context de paroxism afectiv, de coborâre patetică până la stratul ultim al ființei noastre sociale, până la crusta groasă de minciună, ticăloșie și duplicitate, am scris rândurile intitulate Apel către lichele și, apoi, vreme de doi ani, textele "patetico-politice" strânse într-o carte sub acest titlu. Tocmai pentru că emoția acelor ani a fost exprimată acolo ca atare, pentru că nu am putut să
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
profit de 6 pence la un șiling. Omul e cât pe ce să fie excomunicat, dar scapă în cele din urmă cu o amendă de 200 de lire. Biserica preia cazul și pastorul din Boston își construiește câteva predici pe ticăloșia celor care fixează ca țel al activității economice ― profitul. Sîntem în 1639. Dar editorii nu se mulțumesc să facă profit doar de pe urma cititorilor, ci, potrivit Președintelui, și de pe urma autorilor. După știința mea, în România, ca peste tot în lume, un
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
grabă, cu batista la gură. Atunci am avut revelația că morala are ca premisă imaginea de sine reflectată în ochii celorlalți și că, dacă imaginea aceasta rămâne "la sine" ― omisă, latentă și ascunsă cu grijă ―, morala poate deveni la limită ticăloșie discretă. Colegul meu logician era liber de felul îh care imaginea lui se reflecta în ceilalți și "morala" lui venea astfel de dinaintea oricărei morale. El era, ca să zic așa, premoral moral. Putea fi mitocan, nesimțit, hidos ― dar nu ticălos. Putea
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
două săptămâni, alunecând pe o spirală descendentă din momentul în care nu a mai fost vorba doar de sex, ci a intervenit viața reală. Crezuse că îl iubește, dar nu era așa. Era un ticălos plictisitor. Cel mai plictisitor dintre ticăloșii plictisitori. Nu voia să vorbească decât despre numărul său și despre cum nici unul dintre ceilalți comici nu era la fel de bun ca el. Și avea nevoie de atât de multă atenție. I se părea dezgustător faptul că pe el îl deranja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
credință/ Cu ochii stinși contemplu tot visu mi nimicit (IV, p. 113). Titanul își vede năruite speranțele de a contribui la înfrumusețarea lumii prin încurajarea oamenilor, căci aceștia au profitat de binefacerile civilizației doar spre a- și da la iveală ticăloșia nativă : E mai frumos, firește, mai mândru ca-nainte,/ Dar vai, ce suflet josnic se-ascunde-n el ! O minte/ Mai limpede ca-n vremuri - cuvântu-i curge lin,/ Dar țipă îngâmfarea-i, prostia lui, din plin,/ Deșertăciunea, ura și dragostea de
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
zei ?/ Atuncea piară zeii și cosmosul cu ei ! - III, p. 320), pentru ca mai apoi, după moartea fetei, să proclame absența zeilor dintr-un Olimp plăsmuit (Olimpu-i o minciună/ L-au născocit tiranii și preoții în cor,/ S-acopere cu slavă ticăloșia lor !... - III, p. 327). S-ar zice că scepticismul amar al reginei este reprezentativ pentru această piesă în care voința omenească prevalează asupra celei divine. De fapt, ceea ce dezlănțuie tragedia, în noua interpretare, nu mai este blestemul Atrizilor sortiți să
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
pregătea de nuntă ? - II 1), se îndoiește de capacitatea profeților de a descifra oracolele (cine ne poate spune că asta e voința zeilor ? - II 2). Animat de setea de dreptate, el refuză să pornească într-o luptă începută printr-o ticăloșie mai gravă decât cea pe care-și propune s-o repare : amară ar fi biruința... asupra lui Paris, nelegiuitul, dacă la temelia ei ar sta o cumplită nedreptate înroșită de sânge (II 1). Acest erou exemplar, gata să-i înfrunte
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
trimite, parcă, în subtext, la decretul de încurajare a natalității din 1967. Dintre toate episoadele piesei care înfățișează cetatea antică drept sălaș al dictaturii, iar nu al democrației, pregnant e mai cu seamă cel al uceniciei lui Atenus în arta ticăloșiei sub îndrumarea lui Gorgias. După ce a fost îndoctrinat în școală cu lozinci patriotarde (actul I), tânărul îl denunță plin de zel pe Anaharhos fiindcă a spus că în Atena hotărârile sunt luate de nepricepuți (II, p. 106) numărându-se astfel
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
dumneata că pare cinstit, Însă uniforma trage mult la cîntar și, oricum, și-o fi păstrat el vreo carte la ciorap, ca să zic așa. Eu cred că, dacă ne-a mințit, a fost prin omisiune și din politețe, nu din ticăloșie sau din răutate. În plus, nu-l văd În stare să născocească o asemenea Înșelăciune. Dacă ar ști să mintă mai bine, n-ar ține ore de algebră și de latină; ar ajunge direct la episcopat, cu un birou de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
nepermis între oamenii cumsecade, un lucru care pentru orice om cumsecade e cea mai curată pedeapsă trimisă de Dumnezeu pe capul lui. Bineînțeles, cu averea și relațiile lui Toțki, se putea pune la cale imediat o mică și absolut nevinovată ticăloșie care să-l scape de neplăceri. Pe de altă parte, era evident că nici Nastasia Filippovna nu-i putea face aproape nici un rău în sens juridic, să zicem; nici măcar un scandal mare nu putea provoca, pentru că în orice clipă putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
De altfel, ia fiți cinstit și spuneți-mi prin ce sunt ticălos? De ce toți se iau după ea și spun că sunt ticălos? Știți că și eu, luându-mă după toți și după ea, mă consider tot ticălos? Asta-i, ticăloșia rămâne ticăloșie! — De-acum n-o să mai cred niciodată că sunteți ticălos, spuse prințul. Mai înainte eram convins că sunteți un mare nemernic și, pe neașteptate, mi-ați făcut o bucurie foarte mare. Mi-am primit lecția: nu trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ia fiți cinstit și spuneți-mi prin ce sunt ticălos? De ce toți se iau după ea și spun că sunt ticălos? Știți că și eu, luându-mă după toți și după ea, mă consider tot ticălos? Asta-i, ticăloșia rămâne ticăloșie! — De-acum n-o să mai cred niciodată că sunteți ticălos, spuse prințul. Mai înainte eram convins că sunteți un mare nemernic și, pe neașteptate, mi-ați făcut o bucurie foarte mare. Mi-am primit lecția: nu trebuie să judeci, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
să joc cu el și, când am pus la bătaie ultima rublă (jucam „bețe“), îmi ziceam: dacă pierd, mă duc la unchiul Lukian, îi fac o plecăciune, n-o să mă refuze. Asta chiar că-i josnicie, josnicie adevărată! E o ticăloșie conștientă! Chiar că-i ticăloșie conștientă! repetă Lebedev. — Hei, nu jubila, mai așteaptă! strigă supărat nepotul. Ia te uită la el, se bucură! Am venit la el, prințe, chiar aici, și am recunoscut totul; am procedat frumos, nu m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
când am pus la bătaie ultima rublă (jucam „bețe“), îmi ziceam: dacă pierd, mă duc la unchiul Lukian, îi fac o plecăciune, n-o să mă refuze. Asta chiar că-i josnicie, josnicie adevărată! E o ticăloșie conștientă! Chiar că-i ticăloșie conștientă! repetă Lebedev. — Hei, nu jubila, mai așteaptă! strigă supărat nepotul. Ia te uită la el, se bucură! Am venit la el, prințe, chiar aici, și am recunoscut totul; am procedat frumos, nu m-am cruțat. M-am ocărât singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ei, atunci când îi aprobase, ca frate mai mare, decizia). Dimpotrivă: Varvara Ardalionovna se măritase după ce se convinsese ferm că viitorul ei soț e un om modest, plăcut, aproape bine educat și n-ar face pentru nimic în lume o mare ticăloșie. De micile ticăloșii, Varvara Ardalionovna nu se interesase, considerându-le fleacuri; la urma urmei, unde nu există asemenea fleacuri? Doar n-avea să caute cine știe ce ideal! În plus, știa că, măritându-se, le asigură un colțișor mamei ei, tatei, fraților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
aprobase, ca frate mai mare, decizia). Dimpotrivă: Varvara Ardalionovna se măritase după ce se convinsese ferm că viitorul ei soț e un om modest, plăcut, aproape bine educat și n-ar face pentru nimic în lume o mare ticăloșie. De micile ticăloșii, Varvara Ardalionovna nu se interesase, considerându-le fleacuri; la urma urmei, unde nu există asemenea fleacuri? Doar n-avea să caute cine știe ce ideal! În plus, știa că, măritându-se, le asigură un colțișor mamei ei, tatei, fraților. Văzându-și fratele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
că Cineva a dorit să-i doneze În Bărăgan 500 hectare de pământ de mână Întâi. Cu mare demnitate a vrut să le accepte dar În același timp a refuzat. Tot din surse sigure știm că Alexandru Tăcu, În vremurile ticăloșiei staliniste, s-a Împotrivit și a fost trimis la Canalul Dunărea Marea Neagră. Din această nenorocire nu a făcut și nici nu face caz. Mereu se reîntoarce pe malurile Zeletinului. Mereu se laudă cu neputința să de a ne trișă: ,, Iar
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nu a uneia, ci a două femei albe în pericol, îi amintește maiorului de zilele sale cele mai întunecate din timpul maharajahului, le vice anglais, și se ridică din nou în picioare, acuzându-l pe Firoz de tot felul de ticăloșii, confundând evenimente de pe ecran cu cele petrecute la Fatehpur. Ignorând invitația prințului de a se așeza la loc și de a mai bea ceva, el începe să dea la o parte scaunele din calea sa, încercând să ajungă la ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]