10,472 matches
-
care moare în natură, chiar dacă moare singur, nu rămâne singur: el are viața în jur, arbori, vânt, zgomote, mișcări imperceptibile ale ființelor vii, care mișună prin ierburi, care zboară și freamătă, care umplu viața cu viață. În oraș, printre oamenii deveniți „publicul“ vieții sociale, ești asistat de o mulțime de instituții publice, dar rămâi sufletește mereu în afara lor; în natură, chiar dacă nu ai o societate omenească alături, ești mereu în mijlocul unei mișcări de viață pe care o simți sufletește prezentă. Nu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
angajat interior și cu prea puțină vocație pentru aspectele bunăstării sociale, ca expresie a unui nivel „superior“ de civilizație. Dar excesul de artificiu privind aparențele nu duce numai la protest și revoltă, ci implică și o slăbire a naturii organice, devenită incapabilă de energia firească a gesturilor elementare și izolată stângaci în incapacitatea profundă de a face față nevoilor zilnice de investiție organică în timpuri de restriște. Când vremurile devin tulburi, cei care s-au supus prea mult aspectelor exterioare ale
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și însoțite de gesturi. Era vorba de o adevărată scenă, care astăzi lipsește: nici ecranul televizorului, nici manșetele din ziar nu sunt în stare să „pună în scenă“ evenimentele, așa cum se petreceau ele în frizeriile de pe vremuri. „Lucrul“, adică lumea devenită subiect al gândirii - adică prezența spirituală a realității spiritului -, nu devine matur fără ca cei morți să nu capete și ei o formă de prezență: mai exact, felul în care absența lor din viață se manifestă ca putere a vieții. Cine
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
de o schimbare esențială. Arestarea mea a coincis cu nevoia de a-mi schimba viața. Omul zilelor noastre își începe ziua cu sculatul din somn, încălțatul papucilor, mersul la colțul de lângă baie pentru ușurarea bășicii și toate celelalte mici acțiuni, devenite obișnuințe instinctive, care punctează una după alta curgerea zilei. Animalul nu este supus unui circuit atât de bogat în evenimente. Pentru animal, totul decurge cât mai simplu, reglat pe nevoi elementare, fără complicații în funcție de o prevedere pe o durată mai
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
continuăm inventarul? Îl continuăm, că așa cere „piesa“, jocul pe care l-am pus în scenă. Și găsim oare o regulă, o definiție pentru eventuala cotitură pe care o așteptăm, care să reprezinte intrarea în scenă a spiritului, scena însăși devenită spirit? Există o cotitură, invizibilă, înceată: atunci când omul se întoarce spre sine cu tot ce a constatat, utilizat, exploatat și multiplicat, când caută să înțeleagă cum se dispune el interior față de toate acestea. Dar vom putea da și replica mirată
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
felul lui de a vorbi prin lătrat. Dar asta poate fi pus și pe seama tinereții, care se crede stăpână pe viață în mod vânjos, intempestiv și crud. Ce te faci însă când tinerețea asta nu mai trece și când barbarul devenit adult își cere drepturile fără să-și cunoască datoria de a avea drept? Ce te faci când barbarul devine căpcăun? La greci, în puținele zile fericite ale Atenei, exista o știință a cetății, cu reguli instinctiv raționale. Metecul, străinul adăpostit
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
exprimată; ca, până la urmă, să ia forma elegantă și pretențioasă a „opiniei publice“. Nu se poate măsura exact dacă spiritul bârfei se acoperă cu sensul care definește „opinia publică“, dar există o legătură profundă între acestea două. Azi, colportarea știrilor, devenită mai exactă, nu împiedică zvonurile, colportarea lor. Câteodată chiar dimpotrivă, modul de difuzare al știrilor pare intenționat dirijat ca să producă zvonuri, efecte deformate, informație suspectă și o optică strâmbă, refractară, a realității. Realul nu mai e real, nu mai are
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
multe alte eventuale personaje pe care nu le pot reconstitui din lipsă de date și memorie. Următorii șase ani (1947-1953) i-am petrecut în casa bunicii mele, pe miraculoasa stradă Donici, care atunci era plină de copii. Aici, mama mea, devenită șeful familiei, trăia din vânzări, și a avut ce vinde timp de câțiva ani, mobilă, bijuterii, orice. Era și epoca în care am cunoscut fascinația talciocului, cu ocupat loc devreme, cu tot spectacolul de atunci, când oamenii mai aveau încă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
un vis și visul cu o ochire asupra vieții. Dacă chiar vrem să surprindem viața sub o formă adecvată, s-o surprindem atât ca ceva trecător, cât și ca ceva care poate fi privit în trecut, ca momentele de viață devenite amintiri, clipe și scene, frânturi de imagini și figuri, atunci prinde mai bine relief caracterul ei de părere, de vis, de apariție și dispariție, ca niște puncte iluminate de propriul lor moment de topire; ca puncte de „topire“ în care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
din Grecia, care nu puteau să scadă în greutate urmând diferite tipuri de diete, au înregistrat rezultate extraordinare imediate după ce medicii au reușit să înțeleagă care era profilul ADN-ului lor. ----------------------------------------------------------------- HONG KONG WIRELESS AD: 2012 Prelungiți-vă viața acum, deveniți mai inteligenți, mai rapizi, mai bogați astăzi Primiți 10% discount pentru tratamentele cu celule stem Cinci ani garantați de prelungire a duratei de viață sau dacă nu, vi se vor returna banii. Posibilă finanțare. Mesaj de răspuns pe loc sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
criticii, ori după ce trec primele valuri ale entuziasmului. Apropo, face Mihai un gest scurt cu capul în direcția pick-up-ului, n-ai impresia că Grieg al tău seamănă cu Respighi, sau invers?... Un val de roșeață năpădește obrazul Lilianei în timp ce ochii, deveniți subit rotunzi, par să-l țintuiască pe Mihai. În liniștea camerei, doar acordurile din Serbările romane de Respighi sînt vii, contrastînd cu nemișcarea celor doi, care continuă să se privească lung. Am să-i lungesc urechile Danielei! clatină din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
știi că am simțul umorului. Mi-ar fi plăcut s-o fi făcut tu intenționat... Mihai Vlădeanu, cum crezi că mi-aș fi permis?! Mirarea înflorește din nou Lilianei zîmbetul pe conturul feminin al buzelor, aprinzîndu-i spontan luminițele din ochii deveniți migdalați. Mersul ei dezinvolt, pronunțînd pentru o clipă rotunjimea coapsei prin poala rochiei lovită ușurel de genunchiul rotund, stîrnește o pală de aer în care Mihai rămîne învăluit mult timp. O urmărește cu ochii calmi în aparență, cum revine în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
curînd la televizor într-o emisiune dedicată dansului. Ai făcut și tu balet? Privirea Lilianei tresare și se aruncă fulgerător spre el, fixîndu-i ochii. O clipă numai. Secunda următoare, steluțe reci, asemeni soarelui oglindit în gheața spartă, joacă îndărătul ochelarilor deveniți glaciali. Doamnă Liliana! o amenință Mihai în glumă. Ce facem? Tăiem nasul celui care se mai supără la vreo întrebare? Liliana rîde încet, bine dispusă, apoi se ridică de pe marginea canapelei. O clipă, Mihai are impresia că imaginea femeii despică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
lîngă el. Ți-ai mai amintit vreodată de seara Ajunului? îl întreabă, privindu-1 în ochi. Nu. Pentru că nici n-am apucat să-l uit. Ești drăguț! Mihai tace, obligînd-o și pe Tamara la o clipă de liniște. Dar privirea lui, devenită scrutătoare, o neliniștește imediat, făcînd-o să se retragă la locul ei. Se foiește un timp pe scaun, apoi, cumințică, arborînd o expresie de elevă care a fost certată, murmură: De fapt, m-am rugat, dar altfel decît te-am amenințat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
unul cu murături. Duminica l-a găsit sănătos tun fără dureri de inimă ori de cap, bucurîndu-se de prețuirea Anei și de odihna zilei a șaptea. S-au băut două sticle cu vodcă rusească și o sumedenie cu bere. Ana, devenită parcă o alta, se îngrijea de copii, adormindu-i la vreme, să le rămînă timp și pentru ei. Nu mai era irascibilă, dimpotrivă! tot ce făcea Mihai primea calificative deosebite. La serviciu însă inginera Barbu îl ataca în repetate rînduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a binelea, nu se mai poate abține și tușește de cîteva ori, timp în care acoperă receptorul cu palma și-l depărtează. Acum, că v-a trecut tusea, v-ascult! aude vocea gravă a Teonei și parcă îi vede ochii deveniți mai albaștri ca impresie, plini de nedumerire. Iartă-mă că te deranjez! Poți să-mi dai numărul de acasă al domnului Oșanu? Șase-doi-zero-opt-unu. Vocea Teonei a fost seacă, impersonală. Mihai are impresia că inima i-a stat. Se teme să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
frămîntă tot mai mult, deși, pentru el, acum, au valoare doar cunoștințele cuprinse în sistemul Teonei, acele pietre în albia unei ape repezi, ajutîndu-l să treacă pe malul celălalt, cariatidele templului sub cupola căruia visează s-o regăsească pe femeia devenită miraj. "Și dacă reîntîlnirea cu Teona va fi o cumplită deziluzie?!" se cutremură, învîrtindu-se prin încăperea strîmtă, așteptînd să se încălzească soba în care a reaprins focul. Pînă noaptea tîrziu, încearcă zadarnic să se concentreze asupra celor scrise, vrînd să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
-ți sînt accesibil? o necăjește Mihai, plecat mult asupra ei. Ba da, ba da! șoptește femeia. Acum ești senin, așa cum mi te-am dorit mereu și te vreau! Dar... nu pentru tine m-am grăbit, Mihai! îl ceartă vocea ei, devenită mai angelică parcă. Ba pentru tine, dar... se aprind obrajii femeii. Să mergem la Iași, apoi... B.M.W.-ul gonește pe șoseaua încă traversată de zăpadă sau cu urme de gheață pe alocuri fără să-i pese, ca un cal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
un institut central de cercatări din București"... Abia ne căsătorisem de cîteva luni; am vrut să ignor telefonul, crezînd că-i o farsă, dar o dată te-am întrebat cine a fost Simona. Mi-ai răspuns urît, înfuriat, blamînd-o. Pretextai că, devenită om de știință, nu pune preț pe cei ce se ocupă de artă. Eu însă am înțeles că... Și ții în tine, de-atîția ani, bănuiala și reproșul întemeiate pe faptul c-ai înțeles ceva atunci?! O, Doamne! își pleacă Mihai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
ape ce se varsă în el, primește numele, schimbat de gura poporului, Marița. Pustiire și pradă, robire și măcel însemnau drumul sălbaticei invaziuni, iar pe piețele mai mari, precum Adrianopol și Didymotichos, Vizia și Kalliupolis se licitau public prizonierii cumanilor, deveniți sclavi. Folosindu-se de poziția critică și hrănind necontenita lor ură contra grecilor, latinii hotărâră să se răzbune asupra împăratului Ioan Vatatzes pentru campania de cucerire și pradă ce-o întreprinsese pe teritoriul lor împreună cu Asan, și despre care am
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
pe atunci purta numele Romania, jăfui în dragă voie întregul ținut Reachubi sau (în diminutiv popular) {EminescuOpXIV 149} Reachubița până la Stilbnon și de acolo până la Kopsis, adecă făcu prăzi ca și moesienii (adecă vlahii; [... ]) după cum zicea vorba grecească de pe atunci, devenită proverb, și-i tăie lui Eltimeres drumul de-a mai înainta. Prin mișcarea aceasta bulgarii încăpură întrucîtva la strâmtoare, pentru că nici puteau înainta cu succes, nici se puteau retrage fără primejdie și făr-a fi prinși de pe la spate. Curând însă norocul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
ca modele de nevrednică slugărnicie cătră cei de sus, de neomenoasă trufie cătră cei de jos, esploatînd în interesul lor privat poziția lor oficială și abuzând de ea ca de-o pârghie în propriile lor intrigi contra puterii statului; căsătoria, devenită prostituata politicei și poftei după tron, la încheierea ei calculată pe foloase politice, atârnând în consistența ei de la succese politice și schimbăcioasă asemenea întîmplărilor schimbătoare ale pretendenților de tron; desfacerea oricărui sentiment de comunitate și de patriotism într-o meschină
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
a naționalităței, stă în contrazicere evidentă cu idealitatea. Dialectul însă esprimă (ținoarea) fondul ideal a unei națiuni, care se-ndreaptă cătră colectivul spiritelor culte, într-un mod propriu numai unei localități, mod care nu a fost primit în cercul espresiunei devenite (generală) universală. Dialectul ni arată dar opul poetic ieșit din ființa spirituală a unei națiuni într-un mod particular, care printr-asta s-a și secretat de terenul universalităței. Cu cât e mai pronunțat (marcat) dialectul unui individ cu-atît [î
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
față. {EminescuOpXIV 276} (schimba) prelucra pe acelea în personalități mari. Și Rachel numai prin puterea germană a adevărului intern ce le-o inspiră eroinelor vechei drame franceze vrăjește în prezent niște forme ce aparțin unei direcțiuni trecute, de vreme ce, din spiritul devenit matur, le insuflă neconștiută elemente cari li asigură o viață-mprospătată. Rachel învie oarecum și figurile tragice a vechiului timp al regilor, prin puterea spiritului revoluționar care-a coprins toate (materiile) elementele de viață și 363r le (regenerează) transformă încă prin
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și aci înainte [de] toate recunoscătoare și pricepută. În fața operei de arte veritabile critica apare ca cunoștința rectificătoare a creațiunei unui geniu. Ea dovedește rațiunea imanentă ei. {EminescuOpXIV 278} defect cu totul natural, nu născut din libertate. Din contra, modul devenit solid și care revine, mod în cari escelează în recitațiune și în mișcările corpului oarecari forme individuale, pe acela-l indicăm noi ca pe maniera reprezintatorului. Pentru că e un mod de espresiune stereotip, de aceea și turbură întotdeuna curățenia unui
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]