10,567 matches
-
Dreptul de a-și apăra viața este una dintre caracteristicile remarcate de Hobbes (Hobbes, 1968: partea I, cap. 14). Nu cumva s-ar putea merge și mai departe, adoptând mai curând o atitudine pozitivă decât una negativă, și astfel, conform premiselor lui Hobbes, să considerăm "inalienabil" și universal "valoros" dreptul de a năzui, dreptul de a obține, o perspectivă nu foarte diferită de dreptul la "fericire"? Dezvoltarea politică, sporire a oportunităților de alegere Întorcându-ne la definiția politicii ca alocare autoritară
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Harrop și Miller, 1987: 182-92). În același timp, în țările vestice, în special începând cu anii '70, au început să apară noi clivaje, așa cum a demonstrat-o dezvoltarea partidelor "verzi" sau ecologiste (Lipset și Rokkan, 1967: 1-64; Inglehart, 1990: 66-103). Premisele sociale ale democrației liberale În timp ce sociologii politici s-au străduit să privească în ansamblu relația dintre împrejurările socio-economice largi și viața politică, pornind de la această bază universal răspândită au fost întreprinse analize mai precise pentru a vedea în ce măsură aceste condiții
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
timp îndelungat, condițiile competiției sunt de așa natură încât efectele automate ale sistemelor electorale în decursul timpului tind să fie minimizate. Un exemplu de posibil impact îl constituie problema "naționalizării" partidelor. Așa cum s-a discutat, întrucât districtele mari sunt o premisă a reprezentării proporționale, "naționalizarea" confruntării se face mai curând de RP decât de sistemul majoritar uninominal. Într-adevăr, reprezentarea proporțională a fost introdusă un timp în Franța ca armă împotriva politicii electorale în comunitățile mici (Duverger, 1954: 239-44). Acolo unde
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
moment decisiv în evoluția prozei rurale românești. Mitizată, idilizată și, de cele mai multe ori, falsificată de sămănătoriști și de alte curente tradiționaliste, lumea țărănească nu este, pentru criticii moderniști, un subiect atractiv. E. Lovinescu recomandă evoluția de la rural la urban ca premisă a sincronizării literaturii române, Camil Petrescu avertizează că nu poți face roman de analiză cu psihologii elementare. G. Călinescu este mai receptiv (și mai obiectiv), spunând fraza celebră, în esență justă, că un mare filosof și un țăran sunt pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
ce dă spre infernul uman. Există un sublim în abjecție, există totdeauna puțină abjecție în sublimul pasiunilor. De ce cad atât de jos unele suflete, de ce sentimentele cele mai curate coboară, cu trufie, în subteran? - se întreabă el. Roman total (prin premise, formulă epică și deschidere socială și spirituală), vast, arborescent și, prin realismul fundamental, profund, ieșit dintr-o gândire matură, decisă să înfățișeze fără cruțare adevărurile unei epoci. Fapt esențial într-o operă unde ficțiunea se însoțește cu o istorie relativ
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
precum: (4) Bărbaților le plac femeile care au mîini fine. nu poate fi izolată sau definită prin ea însăși sau prin condițiile sale de adevăr (nu este, cel puțin, punctul nostru de vedere). Acest enunț poate să constituie la fel de bine premisele unei argumentări publicitare, ca și morala unei fabule sau a unei anecdote. Totul depinde de locul său într-o suită secvențială dată, adică de secvențialitatea sa. La fel, o propoziție descriptivă de tipul: (5) Cerul este senin. poate deveni element
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
opera lui V. Vlad Delamarina, O, 1967, 3; George Muntean, Victor Vlad Delamarina și arta lui, O, 1970, 7; Valentin Tașcu, Victor Vlad Delamarina, TR, 1970, 37; Aurel Cosma, Prin Timișoara de altădată, Timișoara, 1977, 137-149; Țepelea, Studii, 217-319; Țirioi, Premise, 19-24; Dicț. lit. 1900, 909-910; Virgil Vintilescu, Secvențe literare, Timișoara, 1987, 221-245; Faifer, Semnele, 185; Dicț. scriit.rom., IV, 771-773. S. C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290602_a_291931]
-
Aug. Doinaș), ca și interesul pentru Faust al sașilor transilvăneni. Cartea Aspecte ale comparatismului românesc (2002) conține o serie de eseuri și articole care înregistrează evoluția literaturii comparate în România, cu momentele ei „de flux și de reflux”. Având ca premisă ideea că „idealul poeticianului comparatist îl constituie în prezent dialectica convergenței și divergenței, a similitudinii și diferenței, precum și identificarea unui sens comun și a unei metodologii unitare”, demersul lui V. oferă nu numai o viziune generală asupra comparatisticii românești, dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290621_a_291950]
-
social prioritate în domeniul educației, numai unul dintre ei teoreticianul francez și-a întemeiat ideile pedagogice pe o minuțioasă analiză sociologică. Astfel încît dacă toți sînt prin interpretarea pe care o dau fenomenului educației exponenți ai pedagogiei sociale, Durkheim elaborează premisele unei pedagogii sociologice. 3 O SINTEZĂ A AUTORITARISMULUI ȘI LIBERALISMULUI ÎN EDUCAȚIE DISCIPLINA LIBERĂ Autorul acestei sinteze a fost FR. W. FOERSTER (1869-1966). Profesor la Universitățile din Zürich, Viena, München, retras după 1940, în S.U.A., Forester s-a bucurat, în
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
structurată printr-un sistem de concepte noi. Spre deosebire de vechea pedagogie "pedagogia perechii", cum spunea el pentru care procesul educației se înfăptuia prin relația educator-educat, teoria lui A. S. Makarenko situa colectivul în centrul relațiilor educaționale. Idei similare întemeiate însă pe alte premise sociologice și psihologice se întîlnesc și la R. Cousinet și P. Petersen. Prin ce se deosebește Makarenko de aceștia? Mai întîi prin conceptul de colectiv, care avea o altă semnificație decît aceea de grup, echipă sau comunitate. Ce este colectivul
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se mai fura a fost exprimată de Makarenko relativ tîrziu, după ce, mai înainte, se formaseră numeroase alte deprinderi de comportare pe baza unor exigențe mult mai accesibile grupului; cerința care interzicea furtul a venit numai atunci cînd erau sigur create premisele pentru satisfacerea ei. Treptat, o parte din membrii grupului foarte puțini la început (2-3) deși continuau să aibă ei înșiși unele manifestări negative de comportament, nu numai că răspund exigențelor formulate, dar sprijină și îndeplinirea lor de către ceilalți. Acesta este
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
căilor inductive în general, ci și întemeierea acestor tehnici pe o concepție filosofică coerentă, care să asigure și interpretarea obiectivă și unitară a datelor obținute. Din acest punct de vedere teoriile filosofice erau foarte diferite, încît rar puteau constitui o premisă pentru dezvoltarea unitară a pedagogiei. 11.2.1.3. Pedagogia personalitară Pedagogia personalitară, reprezentată prin CONSTANTIN NARLY (1896-1956) (26), aspira, ca și pedagogia culturii, spre depășirea pozițiilor extreme ale pedagogiei individualității și pedagogiei sociale. Deși a aderat la unele din
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
astfel de școală, aprecia Mehedinți, s-ar putea mobiliza întreaga masă a poporului spre o muncă rodnică, organizată științific; Vom face astfel, spunea el în mod semnificativ, pedagogie socială. Caracterul social al teoriei pedagogice elaborate de Mehedinți provenea atît din premisele etnografice ale ideilor sale, cît și din perspectiva pe care a adoptat-o în formularea scopului educației. Deși pornea de la date generale etnografice, valabile pentru spații geografice foarte întinse, Mehedinți a reușit să releve una din principalele slăbiciuni ale școlii
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
sociologia, etnografia și filosofia. Odată constituită filosofia românească nu ca o pluritate de teorii, ci ca expresie unitară a spiritualității românești devenea cu putință elaborarea unei etici și a unei psihologii, de asemenea cu profil național. Se creau, în sfîrșit, premisele elaborării unei pedagogii românești. Ghibu avea deci în vedere reconstituirea, pe baze naționale, a întregii culturi românești, și în acest cadru urma să se elaboreze și o pedagogie românească. Cum nu s-au păstrat celelalte prelegeri ale cursului, nu putem
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Ghibu își manifesta insatisfacția față de insistentele apeluri la științifizarea pedagogiei. "Pedagogia nu trebuie să fie neapărat o știință" sau "pedagogia este trăire și acțiune". Ghibu reacționa cu vehemență față de ceea ce se numește "pedagogie generală" și "pedagogie sistematică", pentru că acestea prin premise și concluzii erau după opinia sa străine de trebuințele și aspirațiile neamului românesc. În lecția de deschidere, din 1921, Ghibu preciza totuși: "noi concepem pedagogia românească drept acea știință care (...) pornește (...) de la viața și necesitățile poporului nostru, avînd ca ideal
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
perspectivele, dar și pentru amenințările pe care aceasta le creează (12). Dar cu aceasta, intrăm în problemele de viitor ale educației... Transformările politice și social-economice care au avut loc în ultimii cinci ani în fostele țări socialiste europene au creat premise pentru dezvoltarea învățămîntului pe baze autentic democratice, pentru o reală cooperare între state, în condițiile în care a dispărut împărțirea lumii în două tabere dușmane: țări capitaliste și țări socialiste. În prezent, fostele țări socialiste își reașază învățămîntul potrivit unor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
p. 75). Ce sînt, de fapt, acești administratori și consilieri altceva decît niște "inițiatori" particulari care vor adînci și mai mult caracterul "manipulator" al școlii? Propunerea lui Ivan Illich de a deșcolariza societatea este concluzia unui raționament întemeiat pe o premisă falsă: școala are un caracter determinant în viața societății. În realitate, după cum se știe, școala este un produs al unor anumite realități sociale; chiar dacă independența sa relativă îi îngăduie o prezență activă, ea nu poate influența hotărîtor evoluția vieții sociale
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
a acorda condițiilor materiale locul pe care acestea îl ocupă în filosofia marxistă. Progresul, ține el să precizeze, "nu este o acumulare de lucruri (bani, putere, confort), ci drumul către perfecționarea ființei (17, pp. 182-199). Mounier face din transformarea persoanei premisa "revoluției comunitare", ("afirmăm că nu este revoluție materială fecundă care să nu fie înrădăcinată și orientată spiritual" 18, p. 58). Printr-o astfel de educație, Em. Mounier era convins că se construiește "persoana" care se împlinește pe sine și este
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
extindere pe plan teoretic și practic în deceniile cinci și șase. Această "victorie" a permis relevarea cu mai mare pregnanță a slăbiciunilor sale și afirmarea unei noi direcții reconstrucționismul. 14.4.3. Reconstrucționismul Teoria progresivistă asupra educației, pornind de la o premisă corectă societatea contemporană cunoaște un ritm accelerat de transformare a ajuns la concluzia că, în aceste condiții, nu este cu putință să se stabilească un scop al educației; este suficient ca procesul paideutic să fie conceput ca o continuă organizare
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în gîndire și limbaj. Chomsky pune accentul pe structurile lingvistice înnăscute, iar Piaget pe aspectele construite (5 bis, p. 19). Ce oferă pedagogiei teoria operatorie a inteligenței? O bază psihologică mult mai elaborată pentru un învățămînt activ. Teoria este o premisă pentru un învățămînt prin excelență euristic. Operațiile se constituie în cursul unei cercetări, iar aceasta este provocată de o întrebare, de o problemă. Simple întrebări: ce este aceasta?, este mai mult sau mai puțin? e mai mare sau mai mic
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
le efectueze. Se constituie așadar un model al acțiunii. Baza ei orientativă se întemeiază pe cunoștințele și priceperile însușite de ființa umană anterior. Prin urmare, rezultă că nu orice acțiune mintală se poate forma, ci numai acelea pentru care există premise să se constituie "reprezentarea prealabilă a sarcinii". În funcție de aceste premise se face un apel la unul din cele trei tipuri de orientare în sarcină. 2. Acțiunea materială sau materializată ca bază a formării acțiunii mintale. O problemă de adunare a
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
ei orientativă se întemeiază pe cunoștințele și priceperile însușite de ființa umană anterior. Prin urmare, rezultă că nu orice acțiune mintală se poate forma, ci numai acelea pentru care există premise să se constituie "reprezentarea prealabilă a sarcinii". În funcție de aceste premise se face un apel la unul din cele trei tipuri de orientare în sarcină. 2. Acțiunea materială sau materializată ca bază a formării acțiunii mintale. O problemă de adunare a două numere, de pildă, se rezolvă inițial cu elemente de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
bază de la care se pornește este o structură, o idee generală, care va fi reluată și dezvoltată într-un alt moment al procesului de instruire. Prin însușirea unui volum mai mare de noțiuni la o vîrstă mai mică se creează premisele pentru o asimilare mai timpurie a noțiunilor fundamentale ale științelor contemporane. Învățarea pe bază de structură este corelată, în concepția lut J. Bruner, cu ideea existenței a două moduri de a gîndi: gîndirea intuitivă care pare a cuprinde dintr-o dată
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de reproducție realizabilă prin educație în concepția lui Bowles și Gintis etc. 3. Definirea unor astfel de tipuri ideale prezintă reale dificultăți în planul operaționalizării conceptelor. De aceea baza empirică este puțin relevantă pentru practica școlară imediată. Tipurile ideale conțin premise de verificare teoretică. Realitatea socio-educațională este înglobată într-un grup de concepte generale, pentru ca apoi să se efectueze o analiză teoretică a relațiilor dintre aceste concepte; raportarea la practica educațională se face numai indirect. Astfel, conceptele habitus (Bourdieu), corespondență (Bowles
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
rezultatele ultimului tip de investigații au tins către depistarea factorilor și metodelor de prevenire și reducere a pierderilor din învățămînt, în general, și de lichidarea acestora la nivelul învățămîntului primar, în special. Identificarea condițiilor de promovare a succesului școlar, ca premisă a succesului socio-profesional, a devenit astfel o preocupare importantă a cercetării pedagogice. O a doua direcție ele cercetare este mai cuprinzătoare, vizînd evaluarea performanțelor de ansamblu ale sistemului de învățămînt. O lucrare monografică asupra acestei probleme, care a adus într-
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]