9,413 matches
-
fotbal nu toți cei ce au strălucit pe gazon pot deveni și mari antrenori. Pacifist Nu te poți considera pacifist în timp ce fluturi sabia războiului deasupra capului. Sfat Nu căuta îngeri, sfinți și persoane cu conștiința neîntinată printre locatarii stabilimentelor de detenție. Atentat Fetișizarea importanței computerului și a internetului reprezintă un atentat la binefacerile cărții și, implicit, la cultura generală a tineretului. Contagiune Veselia, ca și tristețea, este contagioasă. Naivitate Adulților li se potrivește naivitatea numai atunci când o mimează. Lăcomie În afaceri
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
într-un ceas rău: Viața asta nouă, liberă de exploatarea omului de către om, e un coșmar, din care aș vrea să mă trezesc... S-a trezit ridicat în dricul nopții și dus a fost, în hrubele de la Gherla, nume consacrat detenției insolite și universale, devenind, pe urmă, băieș în minele de plumb și cine mai știe pe unde... Primele amintiri, care-i aparțin lui Petrea Păun din aceste zile, sunt cele care frizează gustul pentru lozinci al soitarilor vremurilor noi: "Proletari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
5 kg-lună, 3 vizite. Nerecidiviști 3 pachete de 5 kg-lună, vizite 3. Recidiviști 2 pachete de 5 kg-lună, vizite 2. Condamnați sancționați minori 4 pachete/5 kg, vizite 4. Condamnate gravide care au născut, cât e copilul cu mama în detenție 4/5 kg, vizite 4. Condamnați selecționați în sistem, cu paza altor condamnați 3 pachete/5 kg lunar, vizite 3. Arestați contravențional 4 pachete/5 kg lunar, vizite 4. Scrisori nelimitat. 1 200 bucăți țigări. Lunar deținuții pot face cumpărături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
himeră, fluture cu cap de copil ținându-se de un stâlp. Carmen Mihail, femeie pozitivă, stăpânind. Singura femeie din pușcărie machiată, cu haine adevărate, nu „de tăvăleală, la serviciu“. Cererile Camera 44X dpv Dle Comandant, Subsemnatul G. E. , condamnat la detenție pe viață, născut pe 1-V-47, fiul lui Vasile și Rafila, vă rog cu respect a-mi aproba copierea la xerox a buletinului de identitate, care îmi este necesară în vederea întocmirii unui carnet CEC. Gardian-comandant: Permiteți să raportez: Cutare avea ieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
convenea. Aicea nu prea-s multe de spus pentru că eram aproape ateu. Credeam în cel de lângă mine că e potențial dușman sau victimă și-atâta tot. E ceva simplu. Am descoperit credința. Aici, după ani și ani de zile. În timpul detenției am pierdut un copil de cincisprezece ani. Astăzi, pe 27 septembrie, ar fi trebuit să aibă 21 de ani. Să vă spun: eram pornit împotriva la orice, începusem drumul ăsta și ziceam că nu mai am cale de-ntoarcere, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
în viața lui, vede. Vede o familie, un copil, doi, vede-o mașină, o casă, un servici, nu? Da’ eu, dacă mă uit în urmă, nu văd nimic; e negru, e beznă. Câteva tablouri, câteva goblene și doișpe ani de detenție. Mari realizări ale lui Hrib! Eu una, nu copii după, nu fac nimic din ceea ce a făcut altul. Vreau să fiu numai eu. Și câteodată e bine să lași în urmă și așa ceva. Înainte se făceau zimbri din lemn, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
dar în București am fost arestat și depistat că fugisem de la Găiești, am fost depus CPTOM Jilava, între timp și unchiul Gică este arestat la graniță, dat în primire de către buna lui prietenă este condamnat la 18-20 de ani de detenție și împreună cu tovarășii săi evadează de la Bârcea, este prins și condamnat la moarte de CC. Eu aveam în Jilava la minori în acest timp și mi-a spus educatorul că unchiul meu este pe fort, eu vindeam tot ce primeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
nu mă voi schimba și voi face mai mult rău familiei, și cred că bine am făcut, deoarece viitorul a demonstrat acest lucru. Am devenit pe an ce trece tot mai violent, trecând la fapte tot mai grave, atât pe timpul detenției cât și în libertate, anul 1981 - am atacat comandantul unității și alți subofițeri - acest lucru ducându-mă la ani grei de restrictivă și lanțuri pe toată durata pedepsei. 1988. Alte fapte groaznice ținând suspendat un martor mincinos de la etajul 9
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
putea întâmpla ca cineva să trădeze sau cineva să pârască pe cineva. Cred că tre’ să se mai schimbe, zic eu așa, încă o generație, două, fiindcă persoanele care iau asemenea decizii... deci, de traiul pe care-l avem în detenție. Întotdeauna m-am gândit, din anul ’89, când s-a schimbat pedeapsa cu moartea și s-a inclus cea pe viață, încă în mintea unor, știu, conducători din cadrul Ministerului de Justiție sau DGP-ului sau din Guvern..., încă mai au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
se dezvolte, deja încep să aibă gusturi, deja încep să se gândească mai matur decât un băiat. Și, prin corespondență, îi spuneam: „Mihaela, să fii cuminte“. Deci încă mai aveam mentalitatea de român. Deci, după un an, doi ani de detenție în Germania, încă mai aveam mentalitatea de român: „Mihaela, să fii cuminte, să n-aud că te duci cu ăla, sau te duci cu ăla. Deci să fii domnișoară“. În loc să fi spus: „Ți-ai găsit un prieten? Du-te, îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
au părut foarte instructive. De pildă, ce s-a întîmplat la Hotel de Ville unde prietenii lui Robespierre s-au strâns, după punerea acestuia sub acuzare, intenționând să răscoale Parisul. Se știe că plecând de la Primărie, care era loc de detenție, Robespierre nu respecta hotărârea Convenției și se punea în afara legii, ceea ce însemna condamnarea la moarte fără altă judecată. La Hotel de Ville, el privea însă de la fereastră, plin de speranță și clocotind de dorința de a se răzbuna, cum se
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
vara. Pielea nu-ți va fi atinsă de nici o adiere. Încerci să te regăsești în Infinitul Mic. Nu spui nimănui, întrezărești ridicolul; nici nu renunți, consideri exercițiul vital. Nicăieri nu găsești un adăpost mai sigur; propriul tău prizonier, stăpânești din detenție. Surd. Numai cu gândurile. Orb. Încerci să înțelegi. Dacă această operație ar fi realizată de o mașină, s-ar isca un zgomot catastrofal: s-ar prăbuși tot orașul, toată țara ar fi o ruină. Un fel de Sfârșit al Lumii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
cât o revărsare timidă de nori, apoi noapte, imensă noapte, continuă noapte... întunericul era ca plapumă de pământ afânat. Încătușat de un scaun metalic, cu picioarele înțepenite în beton, cu umerii răvășiți într-o gravitație a absurdului, deținutul sinelui în detenția înstrăinării, deținutul înstrăinării în detenția sinelui. Nu a fost decât foarte puțin din ceea ce a visat să fie, nu mai era nimic din toate cele așteptate. Viața, o evidență a înstrăinărilor. Inutil este, Doamne, să numeri Golgotele altora, când în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
nori, apoi noapte, imensă noapte, continuă noapte... întunericul era ca plapumă de pământ afânat. Încătușat de un scaun metalic, cu picioarele înțepenite în beton, cu umerii răvășiți într-o gravitație a absurdului, deținutul sinelui în detenția înstrăinării, deținutul înstrăinării în detenția sinelui. Nu a fost decât foarte puțin din ceea ce a visat să fie, nu mai era nimic din toate cele așteptate. Viața, o evidență a înstrăinărilor. Inutil este, Doamne, să numeri Golgotele altora, când în sânge îți cresc răstignirile mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
sale cum că trebuia ținut închis bine, permițându-i-se să iasă doar dacă se afla în poziția onorabilă de om căsătorit. În doar câtva zile, băiatul Hungry Hop retrogradase de la o viață de claustrare autoimpusă la o stare de detenție impusă de de familie, simțindu-se ca și cum mândria i-ar fi fost ignorată și insultată. Se plimba în sus și-n jos prin camera sa mică, gândindu-se la soarta lui Pinky în mijlocul necazului cu maimuțele, la soarta lui... În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
prin piloții elicopterelor care vâjâie pe lângă mine zi și noapte... E destul de interesant, cu excepția evacuărilor pe care le-am generat. Cam la o săptămână, am revenit instantaneu la proporțiile normale și am avut putința unui alt punct de vedere: orașul detenției mele era distrus, stâlcit și adâncit, oamenii mă priveau îngroziți. M-am cutremurat, dar am și răsuflat ușurat... pentru o clipă! Apoi... m-am expandat exponențial... Cercetătorii spun că Pământul descentrat va devia încet-încet de pe orbită. Ar fi apelat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
o celulă. Urmașul său o Încurcase și mai rău, avea, probabil, să fie urcat pe scaunul electric. Fiul nu mai avea cum să ajungă vreodată președintele Statelor. Visul american devenise un coșmar, Thomas Îl trăia deplin. În prima noapte de detenție, după miezul nopții, adormise; În somn, cu Antonia, perversiuni, numai mizerii, mai ceva decît cu Ingrid, cu Adanil. S-a trezit buimac, nu știa unde se află. S-a ridicat. Era unde trebuia, nimeni nu se afla decît acolo unde
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
a terminat anul I, fiind arestat. În pîrnaie Însă, un asistent al meu a lucrat cu el un spectacol supra mediatizat, jucat și pe scena Teatrului Nottara! Recent, citesc Într-o revistă literară, că poetul Valeriu Barbu, „aflat temporar În detenție la Penitenciarul Galați, este Îngrijorat de arlechinul din trupul său”! Ptiu! S-ar putea deduce că e mai greu să nu fii infractor : ești lipsit de publicitate. Și nu ești Îngrijorat ...de cabotinul din trupul tău... „E mult mai greu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Adeseori, când pleca, lua și hârtiile pe care Obănceanu le scrisese. În lipsă de altă ocupație, Băcănel prinsese mania scrisului. Așternea zelos pe hârtie fel și fel de notații, amintiri din copilărie, evocări ale politicienilor cunoscuți, relatări despre anii de detenție (cu sublinierea omeniei de care dăduseră dovadă toți, de la oamenii partidului și până la ultimul gardian), nota cele auzite pe stradă și, mai ales, cele discutate la săptămânalele lor întâlniri. Zeci și zeci de dosare adunase Goncea cu hârtiile lui Obănceanu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
și o ucise pe Mamă, în timp ce Aici Mama era ucisă de cea de Dincolo. Mioarele vibrau și Acolo și Aici. Mama devenise Una singură și Aici și Acolo, cu două Mioare diferite. Una libertină și cealaltă în recluziune. Cea în detenție voia libertate, cealaltă nu-și putea dori pușcăria. Fiziologic, Mama cuprinzând două Mame în sine, era schimbătoare în funcție de Mioara cu care intra în contact. Dedublările materne subminară forța dedublării Mioarelor. Una împietrită în răbdare, cealaltă nerăbdătoare de a alunga clipele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
se potrivea cu scârboșenia malaxorului de idei țâșnite din același cap șubred înclinat, se vede, spre morbiditatea descâlcirii adevărului despre Spațiu și Timp. Recunosc furtul, îmi asum pedeapsa de a-l evita așa cum a fost însăilat în secolele ei de detenție pentru că, fără îndoială, atunci când secunda nu mai are pentru ce trece devine inutilă și se dilată. La fel și ziua sau anul. Dar un prilej de a-mi scrie mie cartea anostă pe care sunt obligat să o public dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
util, acțiunea ar fi sortită eșecului. Nu se pot amesteca două lumi, fiecare e proprie spațiului său și, totuși, ca Chaplin, merg cu picioarele rășchirate pe două frontiere: a lumii de jos și a celei de sus. Am descoperit că detenția prelungită are veleitățile tărâmului promis. Speranța îmbogățirii îți creează atitudinea unui zeu, cu o voință și o forță de manifestare după bunul plac, scopul propus împinge moartea dincolo de granițele firești în cartea vieții. Înalții Prelați adaugă fraze noi pe paginile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
mucegaiul închisorii. Și pentru că nu există libertate absolută, mi-am creat eu libertatea, prin voința de a suporta cenzura ei. Prin aceasta mă deosebesc de toți pușcăriașii. Filosofii marxiști au definit libertatea ca necesitate înțeleasă. Eu zic că libertatea înseamnă detenția asumată: un univers dens cu magnetism enorm. Cauza durerilor de cap ale mamei, eu, lipsa de voință, lenea prelungă, vomele dese, eu. Furam ceea ce-mi lipsea și, cu timpul, îmi voi sorbi simțurile, apoi viața. Nu pot să iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
a Demiurgul. Nu mai era o deziluzie a haosului, ci o concretețe controlată. Încântătoare prin stabilitatea ei. Pentru că amintirile cosmetizate astfel, cu haine alese după împrejurare, stare, anotimp, căutări, erau ale unui om liber de la naștere până la moarte, care gândea detenția ca pe o expresie a unui verdict. Numai că infamia mea era alta, eu gândeam gândurile altcuiva și mi le însușeam ca fiind personale. Cercul vicios în care devenisem plagiator. Dedublarea mea încerca să fie o evadare. Sau o forare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
a exprimat fără echivoc ostilitatea față de noi nu cu mult timp în urmă, vă consider spioni și ar trebui să fiți mulțumiți că mai puteți trage aer în piept... momentan. Vă urez o ședere cât mai plăcută în camerele de detenție construite special în cel de-al doilea nivel al subsolului. Luați-i! Cum întrevederea se sfârșise din punctul meu de vedere, am dat să plec. Nu poți face asta! protestă unul din cei îmbrăcați în albastru. Suntem reprezentanții Ministerului. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]