12,882 matches
-
pe tine, se vede de la o poștă! Păi pe vremea mea să fi umblat o femeie așa printre bărbați? Nici la Crucea de Piatră nu se pomenea, domnule, că le lua poliția imediat! Se strică moravurile, putrezește lumea ca un măr, domnule! Vine-Apocalipsa! Așa femei erau pe vremea mea? Așa curve se pomeneau la șosea? Erau și curve, e drept, da' ce femei! Care era mai bogată-și punea mai multe jupoane, și când i-l scoteai pe ultimul, domnule, cât
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acele popoare erau bolnave și ciunte. Fiecare purta alt stigmat, sute de mii de boli își iveau sechelele sub noi, patetic dar și fascinant. Căci bărbatul acela tânăr, cu fața de grec atât de-ntoarsă-n sus încît tendoanele gâtului îi striveau mărul lui Adam, și-ar fi umplut prea bine forma, topindu-se-n ea, dacă un antrax veninos, chiar la subțioara stângă, nu l-ar fi scos dintre soți, nu i-ar fi dat cu adevărat existență. Cu toții trăiau prin plăgile
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
bunului nostru Tată, pe care odihnea patriarhala barbă cu cârlionți de argint. Văzu la dreapta Lui trupul gol al Domnului nostru Iisus Hristos, cu toate rănile sîn-gerînd, dar purtând, înconjurînd-o nespus de grațios cu brațul drept, crucea din lemn de măr, pe când între degetele celeilalte mâini ținea-n dreptul inimii un trandafir sângeriu și auriu, a cărui fiecare petală era pudrată cu miliarde de raiuri, fiecare locuit de miliarde de sfinți. Fețele Tatălui și Fiului erau străluminate, cum se pierdeau dincolo de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
adunarea sfinților și, știind că pierdeau astfel strana ce li se pregătise în rai, piereau de disperare în crângurile de mesteceni risipite pe uriașa câmpie de zăpadă. Dar rădăcina păcatului, hidoasă, negricioasă ca un vierme viclean, ca șarpele ispititor din mărul cel rotat, atârna între pulpele fiecăruia, oricât de sfânt s-ar fi făcut cu gândul, și era în orice clipă gata să se umfle ca un corn diavolesc. Însuși Selivanov, o cruce de voinic, roșu-n obraji și cu barba
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai țineam seama de culori. Frământam între degete copacii cu tot cu frunze și fructe, îi lipeam de case și de oameni, până ce toată plastilina se aduna într-un ghemotoc pestriț și unsuros, în care se mai vedea cîte-o față turtită, un măr lățit într-o fereastră, o clanță galbenă de ușă. Cu timpul, după alte modelări și frământări, plastilina cea atât de pură altădată, trasă-n lingouri strălucitoare, devenea o masă cenușie și încrețită ca un creier de animal, pe care-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
N-o mai știam pe Victorița ca persoană în jurul căreia te puteai roti, cu trăsături distincte, desprinse de fundal. Toți și toate, pe-atunci, în curtea în formă de U de pe Silistra, erau ca o pastă groasă - ca piureul de mere și biscuiți pe care-l mâncam încă - în care se amestecau fețe și nume și umbre și lumini: caldarâmul curții, florile la fel de înalte ca mine, galeria de la etaj, forfotind de lume, vaporul de vreun metru lungime, vopsit verde, al lui
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lumina care lipsea în oraș s-ar fi aruncat deodată asupra lor, în mii de fâșii de reflectoare, orbindu-i și transparentizîndu-i, fragmentîndu-le, ca niște stroboscoape, mișcările și-ncremenindu-i în imagini baconiene: guri căscate într-un urlet de agonie, merele lui Adam strâmbate grotesc, rictusuri ale obrajilor lucios de rase, ochi strânși, pleoape incendiate de lumină. Ia uite-l!", auzeai șoptindu-se. "Uite-i, nenorociții!" Ăștia erau, deci, securiștii? Stăpânii necondiționați ai lumii? Izvoarele albastre ale teroarei? Cîte-un microbuz sosea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca să vedem călărețe cu rochii verzi, pline de paiete sclipitoare, m-a dus la muzeul Antipa... Seara, la culcare, îmi cânta vreunul dintre cântecele lui tărăgănate, bănățenești, de care mama râdea atât de mult, mai ales "Gugulan cu car cu mere" (și cu frumoasă muiere), care-mi plăcea la nebunie, mai ales când spunea, într-o limbă caraghioasă, la sfârșit, "Io vind mere, io vind pere,/ Dar nu vind a mea muiere..." Spre sfârșitul săptămânii a venit pe la noi nenea Ionel
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dintre cântecele lui tărăgănate, bănățenești, de care mama râdea atât de mult, mai ales "Gugulan cu car cu mere" (și cu frumoasă muiere), care-mi plăcea la nebunie, mai ales când spunea, într-o limbă caraghioasă, la sfârșit, "Io vind mere, io vind pere,/ Dar nu vind a mea muiere..." Spre sfârșitul săptămânii a venit pe la noi nenea Ionel, de care-mi plăcea cumva, fiindcă-mi aducea mereu câte un pachet de celofan cu trei bucăți pudrate de rahat înăuntru. "Bun
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu foarfecă aveau de-a face. Trebuiau să cumpere hârtie lucioasă, care se vindea în seturi de cinci culori: roșie, albastră, verde, galbenă și neagră. Pe spatele colilor desenau în clasă legume: castraveți, roșii, vinete, dar și fructe ca struguri, mere și pere, și apoi decupau pe contur. Legumele și fructele le lipeau cu pelicanol pe o planșă de desen. Ce ciudat arătau! Castravetele era complet verde, fără zgrunțuri, fără scofâlceli, para - galbenă și lucioasă, nemaiavând, de fapt, dintr-o pară
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
peisaje de iarnă, bradul de Anul Nou împodobit cu beteală, copiii mergând cu Plugușorul. Dar nu se pricepea. Casele le făcea cu rigla, lucru, de fapt, nu se știe de ce, interzis. Copacii erau niște dreptunghiuri din care ieșeau crengi cu mere. Cel mai bine-i ieșise desenul cu cooperatorii arând cu tractorul (dar tractorul i-l făcuse taică-su), asta ca desen pentru clasă, pentru că mândria lui era un alt desen, făcut pentru propria lui plăcere, în care se-nfruntau tancuri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se uitau bine-n bănci să vadă dacă n-au uitat ceva și, cu ocazia asta, scoteau de-acolo și aruncau pe jos tot felul de hârtii și resturi: lucrări de control făcute ghemotoc, sandviciuri cu salam mucegăite, cotoare de măr... Pupitrele erau groaznic de mâzgălite, și de ei, dar mai ales de cei mari, de-a șasea, care-nvățau după-masă în clasa lor. Scriau pe suprafața de rumeguș presat a pupitrelor date la istorie, versuri din poezii, dar mai ales
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de os (prin ce ușiță necunoscută?) și oferirea ei, zvâcnind, spectatorilor? Această limbă cu vârful flexibil protuberând printre buze și umezind delicat globii oculari? Această extindere a pielii pântecului peste întregul corp, până ce doar o sferă cu buric, ca un măr căzut din pom, se rostogolea leneș pe mantia înstelată? Această pătrundere a capului printre picioare, ridicarea lui de-a lungul spinării și așezarea sa din nou pe umerii fără cap? Ce scria Omul Șarpe-n arenă cu dâra de pix
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
golfuri înspumate. Peste savane cu animale bizare, imposibile, peste defilee în care, înghesuiți unii-n alții, umplând văile șerpuite, stăteau mulțimi de oameni goi și cântau. Peste arbori cu crengi străvezii, de care atârnau roade grele, ce nu erau nici mere, nici zarzăre, nici rodii, nici alămâi, dar care-mprăștiau în văzduh miresmele tuturor. În fundal erau steiuri atât de înalte, că zgâriau ca diamantul sticla groasă a bolții. Pe cer, alburii, încremeniseră mai multe lune uriașe, copilul le numără, erau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
uitat vreodată. Și iată-l, măreț ca o viziune de hașișin, complicat și indescriptibil ca o planetă străină. Iată acea stâncă urieșească, scăldîndu-și picioarele-n mare, iată ciucurii de palate, pagode, temple, statui năpădind-o până în vârf, copleșind-o ca merele care rup ramul într-un an de belșug, iată sfințenia și cântările ce-o învăluie, iată piatra albastră și caolinul, iată marmura și malachita, iată terasele încălecate, balustradele în zig-zag, treptele, mii de trepte... Iată ferestrele mici ca de bunkere
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
încă transparentă, putură vedea în sfârșit Fața. Fața ascunsă în vălul de raze, indepingibila față, cea care străpunge pânza tabloului, care iese din literele cărții, care nu poate fi numită nici măcar Față. Care este, pe lângă sferă, ceea ce sfera este față de măr. Care se adâncește atât de tare în pânza ființei, încît o trage toată, numai cute, în adâncitura care, deodată, pe cealaltă parte, e un munte înalt. Și, văzând Fața, în flăcările ei negre-ncepură să crească. Crescură exponențial, își dublară
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
udului, iar sub pântec rușinea, atîrnîndă sau despicată ca o rană. Mii de escoriați, cu carnea roșie la vedere, așteptau acum veșmântul firesc al pielii. Și pielea crescu pe trupuri, acoperindu-le, bombîndu-se pe țâțe și fese, reliefând clavicule și merele lui Adam. Și pleoape crescură pe ochi, și gene țâșniră din marginea pleoapelor, și fire de păr crescură ca niște ierburi din scalp. Erau acele trupuri ca în vârstă de treizeci de ani, și alcătuiau o foarte mare armată. Dar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
perverse. Un minuscul turbion de mireasmă ne aducea în memorie spații vechi și o chinuitor de dulce amețeală. Pe-atunci, miresmele erau bucățele smulse din lucruri, molecule învîrtejite levitînd în gelatina aeriană. Acum lucrurile înseși vin către noi ca miresme. Mărul cel verde-gălbui, bătut în mai multe locuri sub coaja lucioasă, nu mai trimite emanația sa acrișoară în cercuri de aer de jur-împrejur, ci devine el însuși un grăunț de miros. Femeile ne apar ele însele ca molecule de parfum, clădirile
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acrișoară în cercuri de aer de jur-împrejur, ci devine el însuși un grăunț de miros. Femeile ne apar ele însele ca molecule de parfum, clădirile însele nu mai miros a tencuială proaspătă: Dumnezeu însuși își trimite-nspre noi mireasma lui de măr, de femei și clădiri, grăunțe olfactive pe care, cu bulbul ce ne-a umplut toată țeasta, le interpretăm, le clasificăm și-ncercăm să detectăm de unde vin. Construim modele haotice de turbioane de vânt ce le aduc înspre noi, încercăm să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
din val și ștergare care se dau de pomană împreună cu un colac, o lumânare și o cutie de chibrituri. „Buclucurile” aduse de la biserică sunt împodobite cu câte un ștergar țesut, bani, colac și lumânare. Nu lipsește pomul încărcat cu bunătăți: mere, nuci, porumbei din aluat, bomboane, precum și colivele din grâu ornate cu chipul Maicii Domnului. Se fac de asemenea pomene - colaci și diverse ornamente din făină de grâu. Sicriul era altădată așezat în car tras de boi. Când este scos din
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
aceste turte numite și „Pelincile Maicii Domnului” se așteaptă preotul în Ajunul Crăciunului. Copiii care merg cu ajunul strigă „Doamne, miluiește!” la Heci, iar în celelalte sate strigă „Chiralesaaa!” pentru a anunța sosirea preotului. Pentru aceasta, ei primesc de la gospodari mere, nuci și chiar bănuți. În Ajunul Crăciunului, pe înserat, în toate satele începe colindatul, cu cântece și mesaje care anunță Nașterea lui Iisus Hristos. Copiii merg din casă în casă anunțând evenimentul, fapt pentru care sunt răsplătiți cu colăcei, fructe
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
evident că-i masca uimirea. Până și bătrânul Caadarick Mustersson părea că renunțase la proverbiala sa moliciune și privea cu ceva mai multă viață la împăratul său. Ca și cum Bella ar fi spus cine știe ce banalitate, Kasser sorbi ușor din sucul de mere care îi ținea de la o vreme loc de vin. ― Maria Ta, vorbele pe care tocmai le-am auzit ne pun pe gânduri, vorbi Han într-un final. Pe de o parte, știm că nu obișnuiești să faci glume despre lucruri
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
rodirea de Dumnezeu nu avea să aducă nimic bun. ― Nu despre toate astea voiam să vorbim, Maria. ― Și-arunci? Stin se așeză pe lavița care îi ținea loc de pat, adunîndu-și picioarele sub el. Tăcu pentru câteva clipe, concentrîndu-se la mărul pe care îl luase din coșul Mariei. Mușcă apoi brusc și zgomotos din fruct. ― M-au pus să judec un caz... ― Un caz? Cum adică un caz? Stin flutură din mâini, mestecând disperat, ca să poată vorbi mai repede. ― Da! Alicia
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
i se păru că stelele sclipesc vesel. 19. ― Spune-mi cum e să fii așa ca tine? întrebă Maria, ațintind asupra lui Rim limpezimea dezarmantă a unei priviri curioase. ― Ce vrei să știi? Femeia zâmbi și mestecă repede îmbucătura de măr pe care o luase imediat după ce întrebase. ― Am făcut cercetări. Și pe Abate l-am întrebat cine ești. ― Interesant. Și ce ți-a spus? ― Că ești un fel de supersoldat imperial care dorești să îi iei locul, devenind mai bun
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și Rim găsi în el un abandon seducător în fața veseliei. Oricine putea râde în acest fel nu avea cum să fie o persoană complicată sau ascunsă. ― Atunci o să pierzi. Nu o să devii nicicând Abate, spuse Maria brusc preocupată de pulpa mărului pe care îl mânca. ― E foarte posibil... ― Trăiesc de multă vreme aici și știu. Nimeni nu a reușit să ajungă Abate decât după ani lungi de penitență și după câteva călătorii în Câmpie... Nu știu de ce, dar simt că tu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]