10,662 matches
-
opri o eventuală înaintare prin învăluire a grâului. A legiunilor sale dinspre Chiscani și Albina. Cu toții priveau la imensitatea galbenă din față, întunericul din est sau din vest putând fi oricând străpuns și forțele umane distruse. Oceanul nopții s-a desfăcut în două, lăsând vederii un canion larg, mărginit de apele zidurilor de noapte. Strategia grâului s-a dovedit atât de inedită, încât pompierii au pornit de spaimă tunurile cu apă în locul aruncătoarelor de flăcări. Noroc că ordinul Primarului a sunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
oare cum de n-am făcut la fel? Noaptea ies cele mai multe zburătoare. Ziua ies doar "despicatele", cum le numim noi. Au o dungă neagră pe spate care dă impresia că au fost tăiate și că în orice moment se vor desface și vor cădea precum două jumătăți de măr. Sunt mici și abia dacă au zece centimetri de la cioc la coadă. Cu toate astea, ciripesc foarte frumos, și când se întâlnesc mai multe într-un copac, dau un adevărat concert trecătorilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Ascuns aici, în inima Uniunii, printre călăii Ministrului, cine m-ar putea recunoaște? În plus... era o modalitate excelentă de a trage sforile necesare să aduc în acest colegiu pe finul meu. Nu crezi? Când terminase de vorbit, tocmai își desfăcuse și nasturii din plastic ai cămășii. Deși destul de înaintat în vârstă, era bine făcut. Mușchii nu-i atârnau ca niște cârpe în vânt. Apoi, am văzut ceva ce începea de pe umărul său stâng și se întindea mândru pe tot brațul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
păreau ei. Erau indiferenți. Și ce dacă cel de lângă el are un pistol în mână și se joacă cu el, încercând să vadă cum îl face să funcționeze? Mai sunt în jur atâtea cutii neexplorate! Dacă va avea chef, va desface una și va vedea și el ce e înăuntru. Du alea, zisei cuiva ce se afla în fața unor cutii pe care scria "monitoare, component hard, sisteme", lui Velail! Se întoarse spre mine și zise foarte mirat: Și el unde e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
pe o cutie pătrată, destul de mare, sprijinit de un perete și uitându-se insistent la mine, stătea nimeni altul decât Vladimir. Când mă apropiasem de el, sări jos cu o sprinteneală ce mie nu mi se părea umană și zise, desfăcându-și bucuros brațele ca și cum ar fi vrut să îmbrățișeze întreaga încăpere: Cadouri din partea Împăratului! Se referea la numeroasele cutii din jurul nostru, evident. Cu ce ocazie? Independența, evident, spuse făcându-mi cu ochiul. Mă uitam buimac la el. Care independență? Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
și să se descotorosească de Rick Diehl fără să clipească. — Jack! Fantastic discurs! zise Rick, întinzând mâna, când Watson se întoarse, în sfârșit, în spatele scenei. — Mda. Mă bucur că ți-a plăcut. Watson nu îi strânse mâna. În schimb, își desfăcu transmițătorul fără fir și îl lăsă să cadă în palma lui Diehl. — Ai grijă de ăsta, Rick. Sigur, Jack. — Soția ta e aici? — Nu, Karen n-a reușit să vină, spuse Diehl și ridică din umeri. Probleme cu copiii. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Asta e foarte important. Compania e acum într-o poziție perfectă. — Ăsta e motivul pentru care ai acceptat să ții discursul? îl întrebă Diehl. Watson îl privi lung. — Tu chiar crezi că am vrut să vin în Vegas? Iisuse. Își desfăcu microfonul și i-l întinse lui Diehl. — Ai grijă și de ăsta. — Sigur, Jack. După care Watson se întoarse și se îndepărtă de el, fără nici un alt cuvânt. Rick Diehl se cutremură. Slavă Domnului pentru banii lui Karen, își spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
unii de ceilalți, agitați. — Șșșșt! șuieră el. — Care-i problema? zise unul. Credeam că ăsta este un sanctuar. — Sssst! — Dar ei sunt protejați aici ... — Sssst! Hagar avea nevoie de liniște. Băgă mâna în buzunar și apăsă butonul de înregistrare. Își desfăcu microfonul de la rever și îl ținu în mâna întinsă. Erau acum cam la treizeci de metri de urangutan. Trecură pe lângă un indicator de pe cărare, pe care scria „Sanctuarul urangutanilor Bukut Alam“. Acela era locul în care urangutanii orfani erau îngrijiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
nu mi-aș pune prea multe speranțe. Ce crezi despre afacerea Radial Genomics? — Ce afacere Radial Genomics? — Presupun că încă nu s-a aflat. Dar am crezut că tu știi ceva despre asta. Watson se aplecă și începu să-și desfacă șireturile de la pantofi. — Credeam c-o să fii îngrijorat, spuse el. Nu ai fost jefuit, de curând? — Da. Mi-a fost furată mașina din parcare, zise Diehl. Dar trec printr-un divorț, iar în momentul de față este destul de urât. — Așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
adevărata problemă a lumii, și anume lipsurile bruneților“. „Faceți o listă cu cei mai proști oameni din istorie“, a adăugat el. „Veți constata că erau cu toții bruneți“. Dr. Evard Nilsson, purtător de cuvânt pentru Institutul Marburg din Germania, care a desfăcut pe secvențe întregul genom Neanderthal, spune că teoria blonzilor este interesantă. „Soția mea este blondă“, spune Nilsson, „și eu fac mereu ce îmi spune ea, iar copiii noștri sunt blonzi și chiar inteligenți. Așa că sunt de acord că există ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Gorevici se învârtea într-o parte și-n alta, extrem de frustrat, uitându-se la ceas. Pe masa de alături, camera lui video era așezată pe o parte, cu carcasa crăpată și apă murdară scurgându-se din ea. Gorevici ar fi desfăcut-o bucăți, ca să o usuce, dar nu avea sculele necesare. Nu avea ... nu avea ... Mai într-o parte, Zanger, reprezentantul rețelei, spuse: — Ce-o să faci acum? — Așteptăm altă cameră, ce naiba să fac? zise Gorevici. Se întoarse spre reprezentantul DHL, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
cât mai repede, cu atât mai bine. Alex se întoarse spre Bob Koch. Cred că judecătorul a fost ajutat, zise ea. — Mda, s-ar putea, spuse Bob. Capitolul 90 Rick Diehl încerca să mențină controlul, dar totul părea să se desfacă în bucăți. Gena maturității era un dezastru. Mai rău, BioGen era dată în judecată de un avocat din New York, care era inteligent și lipsit de scrupule. Avocații lui Rick îi spuneau să încheie o înțelegere, dar dacă făcea asta, compania
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
clișeu, spectacolul să fie actorul, dacă era o montare care să aducă acțiunea aici și acum (că e posibil și asta), de la crinolină să trecem la blugi - chiar dacă e Shakespeare -, atunci eram și noi, actorii, buni, că regizorul face și desface... Loredana aruncă pe masă revista în care era drăguța de cronică, colțurile gurii îi cad în jos ca la celebra mască a tristeții, ochii i se strâng într-o dungă subțire, metalică, dă un bobârnac hârtiei care zboară iute spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Maestrul a întrerupt relația cu mine, am văzut că nu mă mai vrea. Știți cum e, Frumoasă Neli, când nu te mai vrea un bărbat și tu îl vrei? Sigur știți, după trei căsătorii pe care le-ați făcut și desfăcut. Nu întâmplător m-am hotărât să vă povestesc dumneavoastră, n-aș fi vorbit cu oricine, ce să înțeleagă cineva care nu are experiență de viață și nu are inimă dintr-o poveste ca asta? Că și ascultătorii sunt diferiți, trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
ei la nebunie, o ia în brațe și-o ascunde bărbătește la pieptul lui masculin, dar căsătorit, o întoarce cu spatele la el și îi așază curulețul pe picioarele lui lungi, canapeaua îi mai suportă, nu s-a dărâmat, nu s-a desfăcut. Încă. Dar când vine Vichi?, întreabă Loredana, ține pleoapele în jos, așteaptă tare ca briciul răspunsul lui. Are spectacol, pe urmă zicea că merge cu niște prieteni la restaurant, sărbătorește cu spaniolul Juan, nu îl cunoști tu, mai întârzie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
un ochean din ăla cu bucăți de sticlă care se reașază de câte ori miști ocheanul și se formează tot felul de figuri, geometrice sau florale, și atâta l-ai întors pe toate părțile, că până la urmă, ai venit la mine să desfac jucăria, să vezi tu florile dinăuntru, nu se poate să nu fie, mamă, scoate-le de acolo!, până la urmă te-ai băgat sub pat și-ai desfăcut tot instrumentul ăla, ca să vezi ce este înăuntru. Vroiai să știi tot, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
ai întors pe toate părțile, că până la urmă, ai venit la mine să desfac jucăria, să vezi tu florile dinăuntru, nu se poate să nu fie, mamă, scoate-le de acolo!, până la urmă te-ai băgat sub pat și-ai desfăcut tot instrumentul ăla, ca să vezi ce este înăuntru. Vroiai să știi tot, așa erai: să știi și să simți. Că erai deosebit, știam, dar te mai lovi și focul într-o seară, ai intrat fericit în casă, veneai din grădină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
printre pomi direct în mâna mea, mă trecu o lumină din cap până-n tălpi, de tremurai de focul ăla, și ghiuleaua se lovi singură în inima mea, din palmă în inimă, maicăăă, ce putere avea și ce căldură, mi se desfăcu pieptul și intră acolo ghiuleaua, e acolo și-acuma, măicuțăăă!!! O să fiu puternic și cald ca ea, nu? — După miracolul ghiulelei de foc, tata a început să se ascundă de ceilalți și să studieze cu interes mitologia, nu numai pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
nu a mere, e mirosul pielii tale, recunosc, să știi că molecula pe care o degajă un parfum nu depinde numai de parfumul ăla, depinde de pielea pe care e dat. Iar pielea ta miroase a mere, punctează insistent. Îi desface halatul alb, o sărută așa cum numai el știe s-o facă, îi mângâie părul blond și lucios, lung până la coapse, îi cântă încet, la ureche, un cântec pe care mereu îl zisese gagicilor, cu vocea lui caldă: Unde calci/ Urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
te rooog!!!, și Tina se lipește lung de el, pletele ei de grâu sunt tot acolo, ca o cortină, el se suie pe scenă și un fior îl trece, o căldură pe care o cunoaște bine, deschide mâinile ca și cum ar desface o perdea, jumătate din părul blond la stânga, jumătate la dreapta. Bărbatul se ridică și aduce o bere de la bucătărie, își umple o cană de cafea, intră din nou în dormitor și se uită la Tina. Stătea întinsă pe pat, așezată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
carnea, n-ai spus tu că sunt un spiritual?... nefericit destin la prințul Danemarcei. Vreau să discutăm personajul, să-l discut cu tine după scena asta, îîî... sau mâine, vedem. Fata se întoarce însă lângă masă, ia cămașa roșie, o desface cu dragoste și o ține pe palmele ridicate și întinse. Încremenește în picioare acolo, în partea dreaptă a sălii palatului, lângă masa purpurie, ține pleoapele în jos, privirea i-a dispărut, un giulgiu s-a așezat peste ochii Ofeliei. Carnetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Nu. — Se fură două ouă și se face o omletă românească... Rita se uită lung la tânărul actor care râde cu poftă, îi sclipesc ochii, cum?, ce bancuri mai știe și omul ăsta!, se apropie chelnerița și așază farfuriile, salata, desface berea, umple paharele și se îndepărtează discret. Cei doi încep să mănânce, ea înghite cu poftă, mult, îi place să mănânce, sarcina cere mâncare, și el înghite precum haplea, cu pofta unui bărbat care n-a mâncat la prânz. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
toamnă târziu și, prin grădini, fânul e cosit, așezat în căpițe care au în vârf bucăți de plastic să nu-l plouă, porumbul, tăiat, prunele de țuică sunt în butoaie, dovlecii albi, culeși, așezați în grămezi, toată iarna, femeile vor desface semințele albe pentru presa de ulei, lui îi place numai uleiul ăla, de la presa din sat, pe spaliere, strugurii nu sunt copți bine, încă, dar mai e timp în toamna frumoasă de aici, frumoasă și deloc crudă. Realitatea României, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
dacă nu te mai duci acolo, Timpul, smerit și evlavios Ca preotul de la Mănăstirea Tanacu, Îți înfige cuțitul În osul de lut Îți înșurubează ace de brad în adânc, Doar ca să dispari. Și să rămână Povestea aia. Știi, dacă am desface corpul uman în elementele chimice din care e alcătuit, am valora 23,5 dolari. Adică, nimic. Dar asta nu înseamnă că suntem zero. N-o să mă mai vezi niciodată. Unde calci/ Urmă nu faci,/ Unde șezi/ Nu te mai vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
la ceasuri? - Printre altele, da! - zic eu. Aveți cumva o șurubelniță? - Avem, cum să nu! - și scotocind într-un sertar al dulapului, îmi întinde obiectul. Exact ceea ce aveam nevoie, așa că acum, neavând nici o șansă să dau înapoi, am început să desfac ceasul bucată cu bucată. Mi s-a părut antrenantă și chiar simplă chestia asta, mai ales că n-o mai făcusem niciodată până atunci!... La fiecare piesă desfăcută, așezam cu grijă toate șuruburile după o anumită schemă mentală, în așa
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]