11,108 matches
-
recomanda ca fiecare gură de hrană să fie strivită și mestecată până se transforma În lichid, Înainte de a fi Înghițită. Într-o zi care rămăsese memorabilă, Fletcher Îl vizitase pe scriitor la Lamb House, iar prânzul se transformase Într-un ritual În care preotul și acolitul se cântăriseră reciproc. Slujitorii abia dacă Își puteau stăpâni râsul văzându-i pe cei doi mestecând solemn de șaizeci de ori fiecare dumicat de friptură. În consecință, ritmul conversației era unul lent, iar masa se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
câmpie, trecând pe lângă iazuri, pe lângă locul unde, vara, măgărușii așteptau răbdători copii pe care să-i ducă la plimbare, și apoi rătăcind după cum Îi purta voia, sau coada fluturând a câinelui, poate spre Spaniards Road, unde Du Maurier, conform unui ritual superstițios privat, trebuia să atingă cu bastonul ultimul copac Înainte de a se Întoarce acasă, sau poate spre Parliament Hill, de unde priveau În jos la Întinderea Londrei, căutând clădirile importante din Westminster și din City, care străpungeau negura fumului de cărbune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
umană e mai pesimistă decât a ta, Kiki. Eu cred În existența răului - a păcatului originar, dacă vrei - și că, poate, omenirea are nevoie de religie ca de un zid de apărare Împotriva lui. Și Îi invidiez pe romano-catolici pentru ritualurile și simbolismul lor - slujbele cântate, lumânările votive, miruirea suferinzilor... — Dar n-ai fi În stare să te convertești, nu-i așa? Îl Întrebă Du Maurier, aproape cu neliniște. — Nu, nu te teme, spuse Henry cu un surâs. Conștiința Îmi e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
doua zi după premiera la Guy Domville, constituiseră unica ocazie când Îl felicitase pe Henry pentru scrisul lui și de aceea Îl și mișcaseră sincer. După ce petrecea o oră cu familia Norris, Îi părăsea pentru a se schimba pentru cină - ritual respectat cu religiozitate chiar și În lunile de vară - și se Întorcea să ia masa la Osbourne, Într-o singurătate mulțumită, cu o carte proptită dinainte, pe masă. O dată acceptă invitația de a cina la Underbank, dar descoperi că masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
avea nevoie de mine. Știam acest lucru. Apoi ne atingeam și pentru o clipă uitam cine eram și dansam melodia ce o vroiam, pe care o scriam negru pe negrul cerului. Și acel tip de întâlnire se transformă într-un ritual secret al nostru, să ne prefacem că după ce intram în casă și ne mai îmbrățișam o dată în hol adormeam bine. Adevărul e că, deși după întâlnire visam, nici unul nu dormea. Și mie, ca și lui, casa ni se părea cuibușorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
să fiu mai presus de circumstanțe și de orice manipulare, să-mi păstrez eul absolut independent de realitatea în care trăiesc. Doar de tine ai nevoie ca să atingi absolutul. Se spune că vrăjitorii vin din India. Nu, din practicile și ritualurile antice cei ce lucrau cu material și obțineau rezultate spirituale. Vrăjile există, dar ele pot lucra doar cu obiecte, căci ele sunt materiale și le pot influența. Însă, dacă faci ceea ce trebuie fiind împăcat cu tine, nu va mai conta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
dar aceasta nu se opune rațiunii, ci favorizează descurcarea pe cont propriu, de la distanță. Asta pentru că religia era "administrarea sacrului" (Braunstein F). De aceea materialul și circumstanțialul puteau avea un cuvânt de spus. Și dacă puterea e strâns legată de ritualuri, în orient aceasta a cu atât mai sacru cu cât ritualurile sunt observate și descoperite prin valoarea umană. Abia apoi ar trebui ritul să legitimeze, după meritul propriu. În același timp, religia orientală presupune creația, existența Universului ca pe ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
propriu, de la distanță. Asta pentru că religia era "administrarea sacrului" (Braunstein F). De aceea materialul și circumstanțialul puteau avea un cuvânt de spus. Și dacă puterea e strâns legată de ritualuri, în orient aceasta a cu atât mai sacru cu cât ritualurile sunt observate și descoperite prin valoarea umană. Abia apoi ar trebui ritul să legitimeze, după meritul propriu. În același timp, religia orientală presupune creația, existența Universului ca pe ceva unic și profund, total, de aceea fiind mult mai ușor să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
două sfeșnice din bronz, grele cât niște coșciuge, din dreapta și stânga, decât de diploma și cocarda cu care-l împropietăreau o tagmă de moși. Deasupra fotografiei înrămată și ea, linsă și ea de o limbă lată de sticlă, amestecând ritualurile ortodox și catolic, mucăia o candelă albăstruie, iar pe placa unui scrin, cu toracele și sertărașele laterale ondulate și bombate, într-un vas de argint cu manufactură orientală, mocnea tămîie!... Pe pereți, dar și prin cavitățile întredeschise ale unor piese
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
căpătat dreptul să colindăm ani întregi. Dar soneria secretă de încheiere a ședințelor nouăzeciste țârâia, iar globii oculari ai Profesorului se reîncețoșau. Redevenea personajul cu care, pentru a schimba un salut, trebuia să dezvolți un asemenea sistem de strategii și ritualuri, încît tot ceea ce mai 318 DANIEL BĂNULESCU Venise momentul unui contraatac. Și pe toată durata, în "Cafenea", cât îi ascultase pe povestitorii aceia ciudați, și când, de la primele silabe, își dăduse seama că Raicopol va fi, într-un final
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
de carne de vacă, perfect gătită. Ești o bucătăreasă cu-adevărat senzațională. —Mulțumesc, a răspuns ea strălucind cu drăgălășenie, ca să mențină atmosfera relaxată în vederea următoarei întrebări a lui James. Julia știa care avea să fie întrebarea, fiindcă, seară de seară, ritualul se repeta fără greș. Ea pregătea o masă sofisticată, el îi spunea ce minunată e, ea îi mulțumea, după care... — Cum ți-a fost ziua? —Interesantă... Julia a făcut o pauză de efect. — Am luat masa cu fosta ta soție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
pe unghiile degetelor de la picioare, separate cu șomoioage de vată, iar zonele mediene își reveneau în urma epilării în stil brazilian la care se supusese înaintea programării la coafor. Julia presupunea că James nici nu-și închipuia cât de complicat era ritualul la care se supunea ea ca să obțină imaginea aceea impecabilă, de femeie complet lipsită de păr pe trup și cu o coafură perfectă. Sau, dacă avea cumva cunoștință de toate manevrele implicate în acest proces, atunci nu lăsase să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Această insulă, murmura ferm, dar în barbă, Virgil Jones, este locul cel mai grozav al întregii creații. Din moment ce se pare că supraviețuim și nu suntem înghițiți de căile ei, se pare că iubim. Ar mai fi cugetat el și despre ritual, despre obsesie, nevroze și activitățile alienante pe care le naște exilul, despre vârstă, întemnițare, despre prietenie și dragoste, despre starea bătăturilor sale, despre ornitologia mitului, și ar mai fi cizelat și inventat el și alte gânduri în prezența liniștitoare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
cu comportamentul și atributele umane? — Nu, zise Vultur-în-Zbor. — Ah! Gândește-te numai. Regatul păsărilor este extraordinar de potrivit pentru creatorii de mituri. Acoperă un mediu diferit și totuși constituie, în multe feluri o paralelă excelentă - căci are și el limbaje, ritualuri amoroase, legături de familie și așa mai departe. Suficient de îndepărtate ca înfățișare pentru a oferi o analogie abstractă sigură, păsările ne sunt destul de asemănătoare pentru a deveni interesante. Gândește-te la ciocârlie. Sau la șoim. Sau la privighetoare. Sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
înapoi în primordial, dansau Dansul Neputinței. Din această descoperire a apărut religia Unității Spirale. Dacă totul era energie, totul era la fel. O ființă gânditoare și o masă erau doar aspecte ale aceleiași forțe. Era un fapt dovedit științific. Principalul ritual al acestei religii, care fusese stabilit doar după ce generații întregi de savanți-poeți au lucrat la aplicațiile Teoriei, era Dansul Spiralei. Era un exercițiu fizic bazat pe ritmuri primare, iar scopul său era să permită fiecărei ființe vii, umile și imperfecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
fi putut la fel de bine să dispară la intrarea în sufragerie. Irina stătea încordată și vorbea cu buzele strânse dar nu încerca să-l întrerupă sau să-și antreneze și oaspeții în ceea ce lui Vultur-în-Zbor i se părea a fi un ritual privat. — Vremuri bune, spuse contele Cerkasov. Cavaleria atacă în dimineața de după bal. Fugărește cazacii de-a lungul câmpiei întinse. Saloanele Petersburgului, înțelepciunea bărbaților, frumusețea femeilor, vinul curgând șuvoaie și relațiile - nu toate din ele sociale, ha? Râse: ascuțit, nervos. — Aleksandr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
zgomotos al unui gong bătut ritmic. Vocea spunea: SVO - BO - DA! SVO - BO - DA! — Moonshy, spuse cu o oarecare resemnare Irina Cherkossova. — Ce groaznic trebuie să fie pentru voi, spuse automat Elfrida. Vultur-în-Zbor avu încă o dată senzația că urmărea un ritual prost înțeles, care se desfășura în seara aceea așa cum se desfășurase dintotdeauna și așa cum se va desfășura în tot restul timpului care urma să vină. Poate că absența totală a surprizei era cea care crea respectiva senzație dar ea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
că expulzarea a reușit. Nu știu unde l-am trimis, dar a dispărut. Fără îndoială că acel Cristal de Apă l-ar putea găsi dac-am vrea. Eu nu vreau. Nu acum. întotdeauna m-am gândit la utilizările Trandafirului ca la niște ritualuri. Sunt foarte nemecanice. Foarte. Când ritualul a luat sfârșit, s-a întâmplat. M-am simțit amețit. Mi-era rău, asta știu sigur. Grimus a spus: — Nu e suficient să-l expulzăm pe Deggle. Trebuie să mutăm Trandafirul într-un loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
am trimis, dar a dispărut. Fără îndoială că acel Cristal de Apă l-ar putea găsi dac-am vrea. Eu nu vreau. Nu acum. întotdeauna m-am gândit la utilizările Trandafirului ca la niște ritualuri. Sunt foarte nemecanice. Foarte. Când ritualul a luat sfârșit, s-a întâmplat. M-am simțit amețit. Mi-era rău, asta știu sigur. Grimus a spus: — Nu e suficient să-l expulzăm pe Deggle. Trebuie să mutăm Trandafirul într-un loc mai sigur. Am eu un plan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
pe perete. Vultur-în-Zbor își aduse aminte: așa arătase zeița Axona. Atunci. Cu mult timp. înainte. Și amintirea aceea se combină cu istoria dezvăluită a insulei, pierzându-se în acea obscuritate. Femeia nu-i vorbise. El trăia din nou senzația unui ritual: recitarea din caiet, lumânările aprinse, litania rostită. în felul acesta își dusese ea viața, îmbălsămată în formolul amar al vechilor dușmănii și trădări. Preț de o secundă lui Vultur-în-Zbor îi păru rău de ea. Apoi ochii ei îl fixară prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
mai devreme, încăperea cu obiectele acoperite de pe piedestale, și se întreba ce anume putea considera mai alarmant la Grimus. Hotărî că naivitatea lui copilărească, ascunsă sub așa-numitul său Plan Măreț, îndeplinirea oricărui capriciu, chiar și abia gândit, împreună cu ciudatele ritualuri infantile pe care le pusese la cale ca să se distreze, cum era acel așa-zis Dans. Grimus: un bebeluș cu bombă. Sau cu un întreg arsenal de bombe, ascuns sub văluri. Pe piedestale. — A doua parte a Dansului, ciripi Grimus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
lui simțindu-se protejată, ocrotită. Oftă adânc și se abandonă viselor. A doua zi dimineață, în timp ce-și pregătea cafeaua, își depănă în minte viața. Rutina o transformase într-un roboțel, la care acțiunile erau foarte bine stabilite, iar ritualul nu se abătea cu nimic de la planul inițial. Fiecare zi era la fel, nimic nu tulbura plictiseala care se instalase comod în brațele ei. Și ca meniul să fie complet, nu era zi în care tristețea să nu-i țină
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
care, probabil, avea să se usuce mai apoi și să se transforme, În cele din urmă, Într-o pulbere mirobolantă, Închisă la culoare, care se desprindea În straturi foarte subțiri și se Împrăștia pretutindeni, ca o cenușă Împrăștiată după un ritual de Înmormântare. Cuprins din nou de valul acela de greață, se ghemui bicisnic și vomită de mai multe ori, electrizat, cu ochii ieșiți din orbite, privind Întrebător spre niciunde, pustiit. Se afla de vreme neștiută În scaunul său, cufundat Într-
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
hulubași aliniați, dormitând În cuibușoarele lor minuscule. În timp ce-i mângâiam dinții, pernițele lunecoase ale gingiilor (recunosc - la Început cu oarece reținere), limbuța ei trandafirie Îmi atingea, tremurând ușor, degetele cu mare delicatețe, cu vii pâlpâiri. Practica aceasta, devenită aproape un ritual În scurta noastră existență amoroasă, o excita peste măsură, provocând În ea dulci explozii de plăcere. O voia repetată la nesfârșit, Într-un interminabil preludiu conducător spre finalul apoteotic. Spre Marele O. Mă simțeam de fiecare dată umilit, ridicol de
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
lor, dacă a o suta una oară nu răspunzi, tot te vor da pe mâna curții marțiale ca dezertor.) — Gata, taci cu mama. Gata, gata, mami nu a plecat. Ne Întoarcem la scaunul albastru, Îl țin de mână și iau ritualul de adormit de la Început. 05.16: Ben e În sfârșit lat. 05.36: Emily mă roagă să citesc o carte numită Little Miss Busy1. Nu. 07.45: Paula s-a Întors la lucru azi. Se simte mult mai bine, slavă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]