91,782 matches
-
crima este mult mai răzbunător. Sondajele de opinie arată că mulți americani cred că cei condamnați la moarte Își merită pedeapsa. Unii observatori ai psihicului american, printre care și psihologul Dov Cohen de la universitatea Illinois, cred că predispoziția americană pentru pedeapsă Își are originea, cel puțin În parte, din nevoia de a proteja posesiunile de pe frontieră, când dreptul de proprietate nu era atât de sigur 12. Fiecare tânăr american crește văzând westernuri hollywoodiene, În care hoții de vite sunt vânați de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
hollywoodiene, În care hoții de vite sunt vânați de oamenii șerifului sau de grupuri de localnici vigilenți și spânzurați de cel mai apropiat copac. Pe de altă parte, europenii se opun radical ideii de răzbunare. Uniunea Europeană declară fără echivoc că „pedeapsa capitală nu trebuie văzută ca un mod corespunzător de a compensa suferințele familiilor victimelor crimei, deoarece aceasta ar transforma sistemul de justiție Într-o simplă unealtă a răzbunării personale nelegtime”13. În centrul doctrinei creștine este credința În ispășire - chiar
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
simplă unealtă a răzbunării personale nelegtime”13. În centrul doctrinei creștine este credința În ispășire - chiar și cel mai mare păcătos poate fi salvat. Uniunea Europeană Îmbrățișează această credință creștină fundamentală care vine În sprijinul reabilitării. Uniunea Europeană spune că „a menține pedeapsa capitală nu ar fi În acord cu filosofia reabilitării urmată În sistemul de justiție penală al statelor membre Uniunea Europeană, după care unul dintre scopurile pedepselor este reabilitarea și reintegrarea socială a criminalului”14. Pentru a fi nepărtinitori, trebuie arătat că
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Îmbrățișează această credință creștină fundamentală care vine În sprijinul reabilitării. Uniunea Europeană spune că „a menține pedeapsa capitală nu ar fi În acord cu filosofia reabilitării urmată În sistemul de justiție penală al statelor membre Uniunea Europeană, după care unul dintre scopurile pedepselor este reabilitarea și reintegrarea socială a criminalului”14. Pentru a fi nepărtinitori, trebuie arătat că reabilitarea continuă să fie scopul declarat al sistemului penal american, mulți americani sprijinind această premisă. Dar anchetele arată că mulți alți americani Încep să abandoneze
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
alți americani Încep să abandoneze această doctrină, adoptând un punct de vedere mai dur referitor la rolul sistemului de justiție penală. Schimbarea de atitudine, În numai câteva decenii, este extraordinară, dacă ne gândim cât de importantă este chestiunea reabilitare vs pedeapsă atât pentru felul În care oamenii se definesc pe ei Înșiși, cât și pentru codurile morale după care aceștia trăiesc. În timp ce Europa - și aproape tot restul lumii industrializate - a abolit pedeapsa capitală În decursul ultimelor trei decenii, America a mers
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
ne gândim cât de importantă este chestiunea reabilitare vs pedeapsă atât pentru felul În care oamenii se definesc pe ei Înșiși, cât și pentru codurile morale după care aceștia trăiesc. În timp ce Europa - și aproape tot restul lumii industrializate - a abolit pedeapsa capitală În decursul ultimelor trei decenii, America a mers În direcția opusă. Treizeci și opt, din cele cinzeci de state americane, permit pedeapsa cu moartea, iar În ultimii douăzeci și nouă de ani peste opt sute de oameni au fost executați
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
pentru codurile morale după care aceștia trăiesc. În timp ce Europa - și aproape tot restul lumii industrializate - a abolit pedeapsa capitală În decursul ultimelor trei decenii, America a mers În direcția opusă. Treizeci și opt, din cele cinzeci de state americane, permit pedeapsa cu moartea, iar În ultimii douăzeci și nouă de ani peste opt sute de oameni au fost executați. Peste 85% dintre execuții au avut loc În ultimul deceniu 15. Susținerea de către americani a pedepsei cu moartea reflectă nu numai tradiția frontierei
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
din cele cinzeci de state americane, permit pedeapsa cu moartea, iar În ultimii douăzeci și nouă de ani peste opt sute de oameni au fost executați. Peste 85% dintre execuții au avut loc În ultimul deceniu 15. Susținerea de către americani a pedepsei cu moartea reflectă nu numai tradiția frontierei, a unei justiții rapide și decisive bazate pe Vechiul Testament, ci și viziunea apocaliptică americană a unei lumi Împărțite Între forțele binelui și cele ale răului. La sfârșit, binele triumfă, dar numai dacă este
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
că, ocazional, puterea statului trebuie folosită pentru a menține pacea și bunăstarea generală, ei pornesc de la premisa că trebuie recurs la violența statului În ultimă instanță și atunci numai În circumstanțe deosebite. Trebuie recunoscut că nu toți europenii se opun pedepsei cu moartea. Un număr apreciabil de oameni, din unele țări, au aceeași opinie În această chestiune ca majoritatea americanilor. Dar elitele politice, liderii de opinie, precum și clasa de mijloc și cea profesională, au Înclinat de mult timp balanța În favoarea abolirii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și necivilizați, atunci când aprobă execuțiile oficiale. În spatele conflictului există o diferență foarte mare În viziunea pe care cele două superputeri o au despre lumea În care trăim și viitorul pe care Îl Îmbrățișăm. Entuziasmul Europei În ceea ce privește acțiunea de a aboli pedeapsa cu moartea este legat inextricabil de visul drepturilor universale ale omului. Dacă vechiul vis iluminist se referea la stabilirea normelor de comportament civilizat, noul vis cosmopolit constă În stabilirea unor coduri de comportament empatic. Dacă europenii ar accepta ideea că
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
nobiliară și, probabil, între monarhi homosexualitatea era prezentă. Pedepsirea acestei perversiuni era severă, dar se cerea, în prealabil, dovada, flagrantul delict. Se prevedea până la 18 ani interdicție de la împărtășanie, în timp ce prin uciderea prin imprudență a propriului copil, o mamă primea pedeapsa interdicției de la împărtășanie doar numai pentru un an. Sodomia, în înțelesul de întreținerea relațiilor sexuale cu animale, era însă condamnată cu cea mai mare severitate. Acești oameni, între care este probabil să fi fost mulți anormali, erau condamnați la moarte
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
altele mai ales incestuoase sunt pomenite frecvent. În fața judecătorului, femeile au o situație favorizantă, "de vreme ce easte mai proastă și mai lesne spre cădere de căt bărbatul" (Pravile). Plătesc și ele, cu capul, numai sodomia (conviețuirea cu animalele), dar în rest pedeapsa este mai mică, chiar pentru incest. Aceeași situație pentru minori. Se judecau procese de viol ("sila"), condamnarea fiind în funcție de împrejurările de furturi etc., în care acuzatul dovedit alienat era socotit iresponsabil sau parțial responsabil. Femeia sau bărbatul care și omora
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
dobândite prin practică". Ne putem cu ușurință imagina, într-un asemenea cadru, pe bolnavul psihic inculpat atât de frecvent în cauze penale. El urma, deseori, calea în care adevărul era smuls prin caznele cele mai barbare și tăierea mâinilor devenise pedeapsa obișnuită în locul pedepsei capitale, care se aplica din ce în ce mai rar, unica șansă, aceea de a se recunoaște boala mintală a unui inculpat era, în astfel de condiții, o chestiune ipotetică, în funcție de intuiția și mentalitatea judecătorilor. În aceste condiții, situația bolnavilor psihici
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Ne putem cu ușurință imagina, într-un asemenea cadru, pe bolnavul psihic inculpat atât de frecvent în cauze penale. El urma, deseori, calea în care adevărul era smuls prin caznele cele mai barbare și tăierea mâinilor devenise pedeapsa obișnuită în locul pedepsei capitale, care se aplica din ce în ce mai rar, unica șansă, aceea de a se recunoaște boala mintală a unui inculpat era, în astfel de condiții, o chestiune ipotetică, în funcție de intuiția și mentalitatea judecătorilor. În aceste condiții, situația bolnavilor psihici era diferită. Într-
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
vechile închisori, cuprindeau, într-un spațiu mic, umed și întunecos, condamnați și preveniți, fără deosebire; de sănătatea lor nu se îngrijea nimeni și trăiau aproape totdeauna numai din ceea ce căpătau de pomană*. La acest regim, se adăuga, pe lângă bătaie, ca pedeapsă disciplinară, sistemul de a ține pe condamnat cu picioarele prinse în butuc, fie pentru pază, fie ca pedeapsă". Butucul, mijloc de tortură, asemănător cu acelea utilizate în occident, îl găsim în practica mănăstirească.( În mod cu totul excepțional, el apare
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
nu se îngrijea nimeni și trăiau aproape totdeauna numai din ceea ce căpătau de pomană*. La acest regim, se adăuga, pe lângă bătaie, ca pedeapsă disciplinară, sistemul de a ține pe condamnat cu picioarele prinse în butuc, fie pentru pază, fie ca pedeapsă". Butucul, mijloc de tortură, asemănător cu acelea utilizate în occident, îl găsim în practica mănăstirească.( În mod cu totul excepțional, el apare într-un desen, de origine sârbească, publicat de N. Vatamanu în cartea sa "De la începuturile medicinii românești"). Fiindcă
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
în care să aibă loc picioarele; după ce se prindeau picioarele în aceste scobituri, cele două bucăți de lemn, așezate una peste cealaltă, se prindeau la fiecare capăt cu cuie de lemn. Butucul de lemn numit portativ îngreuia mișcările... Butucul de pedeapsă era mai mare, mai greu și făcea imposibilă orice mișcare, obligând omul să stea jos, adică trântit pe pământul gol. Mai exista și un al treilea butuc, butucul stătător, pentru condamnații bolnavi și nebuni. Acest butuc, alcătuit tot din două
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
istoria dreptului român, vol. II, partea a II-a. 19. Stătescu St., Starea actuală a penitenciarelor noastre, în "Dreptul" nr. 23-26 din martie 1895 și în broșură sub titlul Câteva cuvinte asupra regimului nostru penitenciar, București, 1895. 20. Ungureanu Gh., Pedepsele în Moldova la sfârșitul sec. al XVIII-lea și începutul sec. al XIX-lea, Iași, 1931. 21. *** Buletin, foaia publicațiilor oficiale a Principatului Moldovei, Iași, nr. 5 din 15 ianuarie și nr. 46 din 7 iunie 1856. 22. *** Buletin, gazeta
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
și medicul psihiatru, ca expresie superioară a practicianului cultivat, vor putea să asigure tratamentul adecvat al bolnavilor psihici din care el exclude declarat practicile brutale, ca: "ocara, probozirea, amenințarea, foamea, dușurile reci, încuierea în întuneric și izolarea ca mijloace de pedeapsă și moralizatoare". Spiritul etic al autorului reiese și din concepția sa cu privire la responsabilitatea medico-legală a alienaților care, în cazul iresponsabilității penale, nu vor trebui reprimați în spital într-un spirit de disciplină rigidă, ci tratați medical și umanizați prin metode
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
se descoperă că-i nenociv, că-i om cu mintea întreagă, în totul capabil să aprecieze și să reprobe singur actul comis, să i se dea drumul în mijlocul societății"115. Concluzia la care ajunge Zosin este aceea a inutilității oricărei pedepse penale, chiar a pericolului acestor măsuri represive. El afirmă textual: "Potrivit nouelor vederi psihologice, potrivit concepției de nocivitate, trebuie să dispară din societate penalitatea. Mai ales ideea de pedeapsă, cum se practică atât de greșit și de în dezacord cu
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
115. Concluzia la care ajunge Zosin este aceea a inutilității oricărei pedepse penale, chiar a pericolului acestor măsuri represive. El afirmă textual: "Potrivit nouelor vederi psihologice, potrivit concepției de nocivitate, trebuie să dispară din societate penalitatea. Mai ales ideea de pedeapsă, cum se practică atât de greșit și de în dezacord cu datele științei, trebuie să dispară"116. Mai departe, precizează: Nimeni nu-i vinovat de pornirile rele dintr-un moment precum nu-i merituos de pornirile sale bune; pornirea decurge
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
maniaco-depresive, psihoze circulatorie, ciclotizie, ciclofrenie. Concepții teoretice și căi de cercetare"132, combătând termenul și noțiunea însăși de ciclofrenie (propusă de prof. Obregia). C. I. Parhon face următoarele observații și recomandări: "Datoria psihiatrului în starea actuală a științei este sub pedeapsa de a cădea în logomahie de a căuta să pătrundă natura intimă, biochimică a tulburării funcționale în fiecare caz, în loc de a face să intre cu forța sindroamele pe care le observă într-un cadru creat mai înainte"133. Și mai
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Poeta își asumă riscul, desfășurând un adevărat ceremonial de trucuri și de subterfugii pentru a limita sfîșierea cuvintelor, cu care vrea să sperie moartea, păstrându-și vigoarea și tinerețea. Are conștiința destinului („tigrii albi”) și a artei sale, ca o pedeapsă pe altarul unui „poem sacrificial”, de unde nu există cale de întoarcere, și își întoarce ruga către Dumnezeu, „principiul principiilor”, știind că va fi primită în grădina unde bat zilnic la poartă poeme însângerate. În placheta Ecoul clipei (2003) este experimentat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288139_a_289468]
-
conștienți de acest aspect. În al doilea rând, este dezvoltată tema răspunderii personale. Predispozițiile înnăscute trebuie exersate printr-un efort continuu și conștient, pentru a fi amplificate și puse în valoare. În al treilea rând, remarcăm tema blamului și a pedepsei pentru cel care nu lucrează la sporirea zestrei date. Este un semn de nerecunoștință față de Dumnezeu dacă nu faci ceea ce se cuvine cu ceea ce El îți dăruiește. A fi dăruit nu atrage în mod automat bogăția, buna situare. Prezența talentului
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
faptele lui. În educație, subliniază Sfântul Vasile, se va recurge îndeosebi la Sfintele Scripturi, povestindu-le copiilor faptele exemplare săvârșite de Hristos și cultivându-le virtutea, prin intermediul sentințelor creștine. Metoda interogativă este recomandată ca un mijloc de captare a atenției. Pedepsele date copiilor, atunci când greșesc, trebuie alese în așa fel încât să fie determinați la gesturi opuse celor pentru care au fost sancționați. De exemplu, dacă un copil s-a purtat urât cu un coleg va fi silit nu numai să
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]