91,782 matches
-
vii de pe pământ (Gen 1,30; 7,22). Prin urmare, se credea că moartea este un fapt natural, destinul spre care, mai degrabă sau mai târziu, se îndreaptă toți oamenii. Doar moartea fără îngropare sau foarte prematură era interpretată ca pedeapsă divină. Se considera că evenimentul natural al morții era un moment al trecerii din lumea celor vii la cea de dincolo, locul în care defunctul se unea cu strămoșii familiei sale (Gen 25,8; 2Sam 7,12). Există multe expresii
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
publică despre criminalitate, justiție și poliție Septimiu Chelcea Universitatea București În acest studiu sunt prezentate unele constante ale opiniei publice despre actele de criminalitate (rata, cauzele, periculozitatea), despre sancțiunile prevăzute de lege (relația dintre periculozitatea actelor de criminalitate și asprimea pedepselor) și despre activitatea poliției (suportul popular al acesteia). Sunt analizate influența mass-media în construirea opiniei publice (suprareprezentarea criminalității, inducerea fricii de victimizarea criminală etc.) și particularitățile proceslor cognitive ce intervin în emergența opiniilor (suprageneralizarea, accesibilitatea cognitivă, încrederea în propriile judecăți
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
criminalității cu estimarea de către cetățeni a ratei actelor infracționale (furturi, crime cu violență, acte de vandalism, prostituție, fraudă) a pus în evidență supraevaluarea criminalității (O’Connor, 1978); - mulți canadieni credeau în mod eronat că rata omuciderilor a crescut după abolirea pedepsei capitale (Doob și Roberts, 1983); - aproximativ 80% dintre persoanele inervievate în Australia au declarat într-un sondaj de opinie că rata omuciderilor a crescut, chiar dacă ea rămăsese neschimbată în intervalul de referință (Indermaur, 1987). Conform studiilor citate de Julian V.
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
pe perechi”: studenții erau rugați să compare, din punctul de vedere al periculozității lor, două câte două, diferitele acte delictuale. Claire Corbet și Frances Simon (1991) au găsit că există o concordață între ierarhizarea gravității faptelor penale stabilită legal (corespunzător pedepselor prevăzute de lege) și ierarhizarea făcută în sondajele de opinie. Într-o cercetare pe 60.000 de persoane din SUA, cerându-se să se evalueze peste 200 de acte de delincvență, s-a pus în evidență că americanii consideră crimele
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
infracționale. O amplă cercetare desfășurată în opt țări (SUA, Marea Britanie, Finlanda, Suedia, Norvegia, Danemarca, Olanda și Kuwait) a urmărit să stabilească dacă publicul din diferite țări și culturi ierarhizează în același fel diferitele infracțiuni. S-a cerut să se asocieze pedepse mai aspre sau mai blânde infracțiunilor (omucidere, viol, furt, tâlhărie, furt de automobile). Cu excepția Kuwaitului, în care populația s-a pronunțat pentru pedepse mai severe, în celelalte șapte țări a existat o concordanță în ceea ce privește periculozitatea diferitelor crime (Scott și Al-Thakeb
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
din diferite țări și culturi ierarhizează în același fel diferitele infracțiuni. S-a cerut să se asocieze pedepse mai aspre sau mai blânde infracțiunilor (omucidere, viol, furt, tâlhărie, furt de automobile). Cu excepția Kuwaitului, în care populația s-a pronunțat pentru pedepse mai severe, în celelalte șapte țări a existat o concordanță în ceea ce privește periculozitatea diferitelor crime (Scott și Al-Thakeb, 1977). Același model al aprecierii periculozității delictelor s-a întâlnit și în Australia, într-o cercetare independentă condusă de Roderic Broadhurst și David
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
românilor în justiție este puternic dependentă de vârstă, mediu de rezidență și competența în cunoașterea modului de funcționare a instituțiilor europene” (Eurobarometrul 62, toamna 2004, 40). Opinia publică despre sancțiunile prevăzute de lege În SUA, problema atitudinii cetățenilor față de gradarea pedepselor i-a preocupat pe sociologi și criminologi încă de acum aproape o sută de ani. F.C. Sharp și M.C. Otto (1909) au inițiat cercetările în acest domeniu. Constatările făcute de-a lungul timpului sunt dintre cele mai interesante. Unii specialiști
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
sociologi și criminologi încă de acum aproape o sută de ani. F.C. Sharp și M.C. Otto (1909) au inițiat cercetările în acest domeniu. Constatările făcute de-a lungul timpului sunt dintre cele mai interesante. Unii specialiști consideră că ideea gradualității pedepselor constituie punctul central al oricărui sistem penal (Sebba și Nathan, 1984). Dar există o scalare corectă a pedepselor? Ce știu oamenii despre gradarea pedepselor? Sunt de acord cu distribuirea gradată a sancțiunilor prevăzute de lege? Trebuie să recunoaștem că cercetările
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
inițiat cercetările în acest domeniu. Constatările făcute de-a lungul timpului sunt dintre cele mai interesante. Unii specialiști consideră că ideea gradualității pedepselor constituie punctul central al oricărui sistem penal (Sebba și Nathan, 1984). Dar există o scalare corectă a pedepselor? Ce știu oamenii despre gradarea pedepselor? Sunt de acord cu distribuirea gradată a sancțiunilor prevăzute de lege? Trebuie să recunoaștem că cercetările din acest domeniu au o mare încărcătură aplicativă, pentru că se presupune că severitatea pedepselor decurge din modul în
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
făcute de-a lungul timpului sunt dintre cele mai interesante. Unii specialiști consideră că ideea gradualității pedepselor constituie punctul central al oricărui sistem penal (Sebba și Nathan, 1984). Dar există o scalare corectă a pedepselor? Ce știu oamenii despre gradarea pedepselor? Sunt de acord cu distribuirea gradată a sancțiunilor prevăzute de lege? Trebuie să recunoaștem că cercetările din acest domeniu au o mare încărcătură aplicativă, pentru că se presupune că severitatea pedepselor decurge din modul în care oamenii evaluează diferitele infracțiuni (Roberts
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
o scalare corectă a pedepselor? Ce știu oamenii despre gradarea pedepselor? Sunt de acord cu distribuirea gradată a sancțiunilor prevăzute de lege? Trebuie să recunoaștem că cercetările din acest domeniu au o mare încărcătură aplicativă, pentru că se presupune că severitatea pedepselor decurge din modul în care oamenii evaluează diferitele infracțiuni (Roberts, 1992, 142). Asupra acestui lucru nu există un consens al specialiștilor. Andrew von Hirsch (1984), de exemplu, respinge ideea că scalarea pedepselor decuge din percepția publicului, considerând că gravitatea lor
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
mare încărcătură aplicativă, pentru că se presupune că severitatea pedepselor decurge din modul în care oamenii evaluează diferitele infracțiuni (Roberts, 1992, 142). Asupra acestui lucru nu există un consens al specialiștilor. Andrew von Hirsch (1984), de exemplu, respinge ideea că scalarea pedepselor decuge din percepția publicului, considerând că gravitatea lor poate fi determinată obiectiv. Chiar și în această ordine de idei, tot merită să se cunoască opinia publică despre severitatea pedepselor prevăzute de lege. Rezultatele sondajelor de opinie publică în legătură cu această problemă
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
specialiștilor. Andrew von Hirsch (1984), de exemplu, respinge ideea că scalarea pedepselor decuge din percepția publicului, considerând că gravitatea lor poate fi determinată obiectiv. Chiar și în această ordine de idei, tot merită să se cunoască opinia publică despre severitatea pedepselor prevăzute de lege. Rezultatele sondajelor de opinie publică în legătură cu această problemă sunt relativ inconsistente. Julian V. Roberts (1992, 143) consideră că lipsa de consistență a datelor se datorează metodologiilor utilizate: în unele sondaje s-a cerut respondenților să aleagă o
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
legale după gravitatea lor, calculâdu-se scorurile fiecărei sancțiuni. În ambele situații intervin factori care distorsionează rezultatele. Cu toate acestea, se poate trage concluzia că publicul percepe relativ corect funcțiile sancțiunilor prevăzute de lege. Aproximativ 85% dintre americani apreciază că scopul pedepsei pentru distrugerea de bunuri (incendierea intenționată a unor imobile, de exemplu) îl constituie reabilitarea, în timp ce mult mai puțini (50%) văd reabilitarea ca rațiune a pedepsirii infracțiunilor de viol (Jacoby și Dunn, 1987). Într-un sondaj de opinie desfășurat în București
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
sine. Considerați că cei care primesc șpagă ar trebui...? (un singur răspuns dintr-o listă prestabilită). Peste 90% dintre tinerii bucureșteni au considerat că cei care primesc șpagă ar trebui pedepsiți într-un fel sau altul (Tabelul 5). Tabelul 5. Pedepsele asociate actelor de corupție (a primi „șpagă”) Sancțiunea propusă Nr. % Să facă închisoare 52 17,4 Să fie dați afară din funcțiile publice 129 43,1 Să fie amendați cu suma pe care au intenționat să o primească 51 17
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
colectivul lor de muncă 7 2,3 Să fie lăsați în pace 19 6,4 Să fie sancționați în alt fel 13 4,3 Nu știu/Nonrăspuns 9 3,0 Total 299 100,0 Relația dintre periculozitatea infracțiunilor și severitatea pedepselor în percepția publicului constituie, de asemenea, o temă de cercetare. Există o proporționalitate? Sondajele de opinie publică au indicat existența unei asemenea proporționalități (Gebotys și Roberts, 1987; Hamilton și Rytina, 1980; White, 1975). Totuși, această proporționalitate este departe de a
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
au fost prea blânde. Proporția celor care apreciază că sentințele au fost prea blânde este în medie cu 10% mai mare în SUA decât în Canada. Așa cum rezultă din histograma prezentată în fig. 2, proporția americanilor care consideră prea blânde pedepsele pronunțate în justiție este în creștere continuă, spre deosebire de cea a canadienilor, care, având același trend ascendent, fluctuează în intervalul luat în considerație (Fig. 3). Fig. 3. Proporția cetățenilor americani care consideră că sentințele judecătorești sunt prea blânde (după J.V. Roberts
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
având același trend ascendent, fluctuează în intervalul luat în considerație (Fig. 3). Fig. 3. Proporția cetățenilor americani care consideră că sentințele judecătorești sunt prea blânde (după J.V. Roberts, 1992, 148) Pentru oamenii politici și pentru magistrați, cunoașterea opiniei publice despre pedeapsa capitală a fost și este încă în actualitate, iar în unele state din SUA și în unele țări din lume această pedeapsă se menține. În SUA, proporția celor care se pronunțau în favoarea pedepsei capitale era de 61% în 1936: în
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
sunt prea blânde (după J.V. Roberts, 1992, 148) Pentru oamenii politici și pentru magistrați, cunoașterea opiniei publice despre pedeapsa capitală a fost și este încă în actualitate, iar în unele state din SUA și în unele țări din lume această pedeapsă se menține. În SUA, proporția celor care se pronunțau în favoarea pedepsei capitale era de 61% în 1936: în 1989, se ridicase la 79% (Flanagan și Maguire, 1990). Și în alte țări, precum Canada, Marea Britanie, Australia, proporția cetățenilor ce susțin pedeapsa
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
și pentru magistrați, cunoașterea opiniei publice despre pedeapsa capitală a fost și este încă în actualitate, iar în unele state din SUA și în unele țări din lume această pedeapsă se menține. În SUA, proporția celor care se pronunțau în favoarea pedepsei capitale era de 61% în 1936: în 1989, se ridicase la 79% (Flanagan și Maguire, 1990). Și în alte țări, precum Canada, Marea Britanie, Australia, proporția cetățenilor ce susțin pedeapsa capitală (pentru delicte grave, omucidere, crime în serie etc.) este în
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
pedeapsă se menține. În SUA, proporția celor care se pronunțau în favoarea pedepsei capitale era de 61% în 1936: în 1989, se ridicase la 79% (Flanagan și Maguire, 1990). Și în alte țări, precum Canada, Marea Britanie, Australia, proporția cetățenilor ce susțin pedeapsa capitală (pentru delicte grave, omucidere, crime în serie etc.) este în creștere în ultima perioadă. Julian V. Roberts (1992, 154) explică tendința de creștere a proporției celor care susțin pedeapsa capitală prin aceea că, în ultimele decenii, numărul cazurilor de
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
alte țări, precum Canada, Marea Britanie, Australia, proporția cetățenilor ce susțin pedeapsa capitală (pentru delicte grave, omucidere, crime în serie etc.) este în creștere în ultima perioadă. Julian V. Roberts (1992, 154) explică tendința de creștere a proporției celor care susțin pedeapsa capitală prin aceea că, în ultimele decenii, numărul cazurilor de omucidere a sporit. În ceea ce îi privește pe români, ne amintim că primul sondaj de opinie publică realizat de IRSOP după evenimentele din ’89 a cerut populației să se pronunțe
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
aceea că, în ultimele decenii, numărul cazurilor de omucidere a sporit. În ceea ce îi privește pe români, ne amintim că primul sondaj de opinie publică realizat de IRSOP după evenimentele din ’89 a cerut populației să se pronunțe în legătură cu abolirea pedepsei cu moartea. Majoritatea românilor s-a pronunțat în favoarea eliminării din Codul penal a pedepsei capitale. Construirea opiniei publice despre criminalitate și sancționarea ei: rolul mass-media Se acceptă cvasiunanim de către specialiști că mass-media are un rol important în construirea opiniei publice
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
privește pe români, ne amintim că primul sondaj de opinie publică realizat de IRSOP după evenimentele din ’89 a cerut populației să se pronunțe în legătură cu abolirea pedepsei cu moartea. Majoritatea românilor s-a pronunțat în favoarea eliminării din Codul penal a pedepsei capitale. Construirea opiniei publice despre criminalitate și sancționarea ei: rolul mass-media Se acceptă cvasiunanim de către specialiști că mass-media are un rol important în construirea opiniei publice. În cele ce urmează, voi încerca să arăt cum intervin mijloacele de comunicare în
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
din mass-media, că rata criminalității a crescut exponențial, această „realitate” îi determină să adopte o atitudine critică față de poliție și justiție și îi face să treacă la acțiuni de apărare individuală și colectivă, inclusiv prin presiuni asupra Legislativului pentru înăsprirea pedepselor, eventual pentru reintroducerea pedepsei capitale. Contează prea puțin că statistica oficială a criminalității dezminte „realitatea” creată de mass-media. Din punctul meu de vedere, intervine „teorema lui Thomas”: dacă oamenii definesc o situație ca fiind reală, atunci aceasta devine reală prin
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]