10,419 matches
-
de vază al Marii Britanii. Anacreon-Arhiloh Moore, care nu scria Întotdeauna pe hârtie bleu-ciel și a cărui ură irlandeză știa să găsească uneori cuvântul cel mai usturător, a pus În gura prințului de Wales aceste fraze adresate ducelui de York și citate pretutindeni: „Nu am avut niciodată vreun resentiment sau pornirea de a distruge pe cineva, cu o singură excepție, dacă stau să mă gândesc: Frumosul Brummell, care m-a amenințat furios anul trecut că mă va face să intru În neant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Capitolul doisprezece" — „Peace, I will stop thy mouth 1“. — Chiar așa? Hugo trase cu putere din țigara Sobraine cea mov. — Te superi dacă mai stai vreo oră jumătate, așa, dragă? Acum sunt cam terminat. — Zise Beatrice către Benedick. Mult zgomot. Citatul. — O, da. Ce moment minunat. Întreaga lume se învârte și se dă peste cap după sărut. — Cam cum a fost când ți-ai dat jos hainele în fața mea. Apropo, ai mai folosit vreodată tactica asta? — Nu prea. A fost un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
sfânt asupra detașamentului de protecție al prim-ministrului, spunea altul. Aruncă o privire peste noua și mai lunga prezentare. Se găseau acolo aceleași detalii: performanțele militare timpurii; personalitatea publică dură, bătăioasă; retorica provocatoare. Dar acum apăreau mai multe amănunte și citate mai lungi. Parcursese două treimi și voia să renunțe când îi sări ceva în ochi. În campania din 1967 și după aceea, Guttman și-a arătat recunoștința față de eroii israelieni de dinainte, Moshe Dayan și Yigal Yadin. El, ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
că are mai puține tangențe cu istoria și mai multe cu o formă bizară de psihoză de masă cu conotații politice forțate... ceva În genul ăsta... - Să Înțeleg că activitatea Ordinului Templierilor „are mai puține tangențe cu istoria” - am Încheiat citatul...? - Nu asta am vrut să spun. M-au interesat, ba chiar m-au pasionat activitatea și destinul Templierilor de până la 1314, când ultimul Mare Maestru al Ordinului, al douăzeci și doilea, nobilul Jacques de Molay, a fost ars pe rug
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
e și omul, Doamne Dumnezeule! Cât eram de bulversat de situația mea fără ieșire - și la propriu, și la figurat -, n-am pierdut totuși ocazia să mă cert În gând cu un interlocutor imaginar, căruia Îi explicam doct că nu, citatul cu maurul nu e din Othello, cum crede optzeci la sută din populația cultă a mapamondului. Și, În general, nu e deloc din Shakespeare, ci din Schiller, Conjurația lui Fiesco, actul III, scena 4. Der Mohr hat seine Schuldigkeit getan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ce s-ar fi Întâmplat. - Văd că știți foarte multe despre mine... - Mult mai multe decât vă imaginați, ar fi timpul să vă obișnuiți cu acest gând. - Cu atât mai bine, mă bucur. Probabil știți la fel de bine că, riguros vorbind, citatul ăsta nu prea are nici o legătură cu restul articolului, e... cum să vă explic eu... o lipitură, se observă destul de ușor... - Absolut exact: n-are nici o legătură cu restul, și tocmai asta ne-a sărit În ochi. Ne-am pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
că, la facultate, la cursul inaugural, eu aveam grijă să vă spun o frază pe care vă rugam să o notați și să n-o uitați În nici o Împrejurare și pentru nimic În lume, orice s-ar Întâmpla. Era un citat dintr-un mare istoric german, Theodor Mommsen, sper că-ți mai spune ceva acest nume. Iată citatul: Un istoric trebuie să fie aidoma lui Dumnezeu, trebuie să iubească totul și pe toți, chiar și pe diavol. - În principiu, desigur, are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
rugam să o notați și să n-o uitați În nici o Împrejurare și pentru nimic În lume, orice s-ar Întâmpla. Era un citat dintr-un mare istoric german, Theodor Mommsen, sper că-ți mai spune ceva acest nume. Iată citatul: Un istoric trebuie să fie aidoma lui Dumnezeu, trebuie să iubească totul și pe toți, chiar și pe diavol. - În principiu, desigur, are dreptate, dar... - Ce bine ar fi dacă oamenii ar Înțelege că, atunci când e vorba de principii, orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Îi trecuse supărarea, redevenise ea Însăși, contondentă și autoironică; era de bine. - Faptul că Îl am Încă pe umeri - despre cap vorbesc - nu-mi folosește prea mult ca să pricep ce ai vrut cu această promenadă romantică prin subteranele subteranei, Încheiat citatul. - O să te ajut Îndată, cu toate că nu-mi este foarte clar dacă meriți. Cum Însă generozitatea este a treia mea calitate fundamentală, după delicatețe și modestie... Adam, hai să lăsăm joaca, nu e momentul, crede-mă. Nu te-am adus aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
se Înfiripase prin preajmă. În lipsă de ceva mai bun, m-am agățat ca mortul de colac de ideea parolei unice și am Început s-o argumentez meticulos, de parcă aș fi avut-o În buzunarul de la ceasul de mână (alt citat din opera orală a spiritualului de frate-meu - chiar: ce-o face el acum? Și, mai ales, ce-ar face dac-ar ști unde mă aflu și În ce situație? Ar organiza, firește, un grup de comando și ar declanșa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
fiind de exemplul fericit al lui Georges Dumézil. Savantul francez publicase în 1949, sub titlul L'Héritage indo-européen à Rome (Gallimard) rezultatele cercetărilor sale privind ideologia tripartită indo-europeană și mitologia romană; cititorul avea astfel la dispoziție, sub forma unor lungi citate și a unor rezumate, esențialul din cele șapte volume publicate timp de opt ani. Succesul lui Dumézil ne-a îndemnat să încercăm aceeași experiență. Nu se punea problema să facem un rezumat al unora dintre lucrările noastre anterioare, însă ne-
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
credeam eu) necesitate de a Înlătura tiranii, iar uneori ne arăta pe atunci populara carte pacifistă Doloi Orujie! (o traducere a lucrării Die Waffen Nieder! de Bertha von Suttner) și mă bombarda pe mine, un copil de șase ani, cu citate plicticoase; eu Încercam să le combat: la acea vârstă fragedă și bătăioasă susțineam vărsarea de sânge, apărându-mi furios lumea mea de pistoale de jucărie și de cavaleri ai regelui Arthur. Sub regimul lui Lenin, când toți radicalii necomuniști au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
clipoceală care nu prea reușea să se sincronizeze cu scena respectivă, acompaniind trei, patru secunde secvența următoare - o Înmormântare animată, de pildă, sau niște prizonieri de război zdrențăroși Însoțiți de dichisiții Învingători. De cele mai multe ori, titlul filmului principal era un citat dintr-un poem sau un cântec cunoscut și putea fi foarte lung, de pildă Crizantemele nu mai Înfloresc În grădină sau Inima ei era o jucărie În mâinile lui și ca o jucărie s-a sfărâmat. Vedetele feminine aveau frunți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
nu cunosc, dar judecă sunt din ce în ce mai mulți, mai fără de trecut și îmbuibați cu locuri comune. Rămâne, autentică, de netrucat mărturia cifrelor și, eventual, a documentelor necenzurate, netrunchiate. Din păcate, și istoria care se scrie acum se face din colaj de citate, din perdele trase doar peste câte un colț de realitate. Cu aceleași eterne scuze: mai trăiesc cei vii (?!), nu se poate spune chiar totul, mai încolo, când va veni timpul. Mulți ani, a venit la Bibliotecă Z.Z. Răsfoia vrafuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
adevărat trebuie permanent să se afle în lucrarea binelui, pentru că „Lucrul acesta îl vrea Dumnezeu de la noi: să nu facem rău și să facem bine semenilor noștri.”. Textul se află la limita foarte apropiată cu eseul teologic, de unde și abundența citatelor biblice. „Rugăciunea făcută din inimă” - prima întâlnire cu Biserica, rugăciunea privită ca hrană, ca o pâine spirituală, care amintesc cuvintele Mântuitorului Hristos, adresate diavolului în pustiul Carantaniei, când acesta cu gând ispititor îi oferă pâine, știindu-i slăbiciunea trupească firească
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
să mă urmărească. Aproape singurul amănunt pe care mi-l mai amintesc din discursul acela trăsnit este un scurt comentariu pe tema abilităților lingvistice ale lui Casey Stengel. Dacă îmi amintesc bine, cred că mi-am încheiat alocuțiunea cu un citat al maestrului: — Nu degeaba i se spunea Bătrânul Profesor, am zis. Nu numai că a fost primul impresar al dragilor noștri Mets, dar, chiar mai important pentru binele general al omenirii, a fost autorul a numeroase fraze care ne-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
de traducere pripită, în afara oricărui dubiu profilactic...”. M-am gîndit la rîndul meu la tirania bibliografică ce consti tuie norma indiscutabilă din lumea academică actuală și care face ca cea mai mare parte a unui articol să fie acoperită de citate și trimiteri menționate cu acribie. „Elimini îndoiala și te pui în siguranță !”, am comentat eu. Dacă o sută de alți autori, aleși dintre trendsetter-ii academici, spun acest lucru, înseamnă că nimeni nu se poate îndoi de ceea ce ai tu de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
l-am autorizat niciodată. Evident, nici nu aș fi avut cum... Ceea ce nu m-a împiedicat să mă rușinez și să mă revolt în același timp, ca și cum aș fi fost obiectul unui act de voaiorism. Mai departe m-am pomenit citat și comentat cu niște afirmații despre care îmi aduceam aminte vag că s-ar putea să le fi făcut la o bere cu niște studenți. „Bine, bine, dar nu asta am vrut să spun - și oricum am spus-o într-
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
artiști rămân în mahalaua sublimului. Au unii impresia că a - i plăti pe poeți e ca și cum a - i face dragoste pe bani. În arta contemporană, metafora împinge subtilitatea până la caricaturizare. Literatura s - ar putea să rămână ca un labirint de citate. Semne de întrebare apar și când succesul de librărie îl întrece pe cel de supermarket. Norocul nostru e că poezia rămâne plantă perenă. În librării apar zilnic stoluri de cacofonii gureșe. Îngerii și - au uitat harpele pe Pământ. În poezia
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
ne naștem urlând. Greșelile se mai prescriu. Meritele niciodată. Nici nu a visat ignoranța ce aplauze o pândesc. Stilul nu poate suplini carențele de ortografie. Foarte greu renunță omul la cota lui de beznă. Intelectual nu înseamnă un cumul de citate. Pe unii, numai stratul propriu de incultură îi ajută să se considere originali. Nu am văzut nici un tatuaj sub formă de creier. Omul contemporan și-a câștigat destul de ușor dreptul la incultură. Unele popoare par imune la civilizație. Ce-ai
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cu atenție : Când râzi de toți, ba și de zei, Chiar cu surâsuri migdalate, Să nu pățești precum Socrate : Cucuta nu e ceai de tei ! » Mircea Colosenco Fragmențelele ni se vor fi părut admirabile, memorabile, și mai cu seamă de citat undeva, cândva, căci aliajul lor de pesimism tonic și percepție ludică a curvei iștea de vieți ne merge la inimă. Luca Pitu Laconismul acestor incrustații de gând este cu totul deosebit, V. Ghica fiind un reprezentant de elită al prozei
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
radicalitate), umorul, rămân atu-urile unei supraviețuiri fie ea și într-o epocă amorală. Roxana Răcaru. Pentru că lumea refuză să mai intre în librării și în biblioteci, realizatorii proiectului “Strada cărții” (aprilie-mai 2007) au decis să îmbrace Universitatea București cu citate celebre : Eminescu, Noica, Vasile Ghica, Iorga, Blaga, Pitagora, Cicero, Shakespeare, Goethe, Einstein, etc. Marius Țuca V. Ghica este dotat cu un deosebit talent de a înțelege lumea așa cum este și de a o trata cu detașare umoristică. I. Manea De
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
doi, Ed. Geneze, Galați, 1997, (ediție engleză română). Răspântie de milenii, Ed. Geneze, Galați, 1997 (ediție franceză - română). Aforisme, Ed. Școala gălățeană, Galați, 2003 Perdafuri www.varox.ro - 2003 Spălător de cadavre - versuri Ed. Grapho-Press, 2007, Tecuci. La balamuc, birjar! (citate adnotate), Ed. PIM, Iași, 2008. Nasc și la Tecuci oameni (mic dicționar enciclopedic), Ed. PIM, Iași, 2008. Autorul aduce mulțumiri d-lui Vasile Dănăilă Pazvante care, cu recunoscuta-i generozitate, a făcut posibilă apariția aceste cărți. Din prea plinul sufletesc
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
un pic și răcnea. Primul lucru, pe care găsi cu cale să-l facă, spre ași mai domoli întrucâtva dezamăgirea livrescă, fu să pună mâna pe Noul Testament 1 și, deschizându-l furtunos la întâmplare, privirea îi căzu exact pe următorul citat: Unde este comoara ta, acolo va fi și inima ta2. Pentru o clipă, rămase complet mut, cu mintea goală. Mai citi o dată pasajul sfânt, apoi de încă două-trei ori. Dintr-odată, întorcându-se către sine însuși, se lămuri pe loc.
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
către sine însuși, se lămuri pe loc. O lumină îi limpezi în întregime conștiința și o revelație îl pătrunse până în străfundul ființei sale, de parcă Duhul Sfânt Însuși ar fi venit să-i bage-n cap și-n inimă înțelesul acelui citat. „Sunt un prost, prostul proștilor! Uite unde am greșit eu în tot timpul acesta! Voi îndrepta, însă, lucrurile! Se mai poate!”, își zise el. Și așa și făcu. Din acel moment cheie, o liniște sacră puse stăpânire pe sufletul său
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]