10,201 matches
-
drum. Nu cred că vom afla mare lucru, recunoscu el apoi, după ce mai aruncă o privire spre fosta tabără. Și atunci, ce căutăm aici? Trebuia să începem de undeva. Să știi că o investigație nu e deloc spectaculoasă. Descoperirea unor indicii care să te ducă imediat la criminal nu e o treabă simplă de loc. Trebuie să cercetezi o mulțime de lucruri pentru ca apoi să pui cap la cap detaliile și să tragi o concluzie. Numai în filme, polițistul se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ajut, dar nu știu ce cauți. Nici eu nu știu, o lămuri Cristi, amintindu-și că aceeași întrebare i-o pusese și Pohoață data trecută, nu caut nimic în mod deosebit. Încerc să găsesc o urmă, orice ne-ar putea da un indiciu despre ce s-a petrecut aici noaptea trecută. Dacă într-adevăr s-a petrecut ceva și mai ales dacă a avut loc aici, preciză Ileana. Mă simt ca în romanele lui Karl May. Winnetou și Old Shatterhand umblând prin pădure
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
perechi ca la poliție și pe urmă o supun unui interogatoriu”. În spiritul unui detectiv, Pampon formulează diferite ipoteze cu privire la biletul găsit, neglijând pe aceea că biletul fusese pierdut de Nae Girimea. Ideile lui nu pot fi clintite nici de indiciile de ordin contrar oferite de Mița deși, folosind limbajul comediei, se poate spune că sunt „doi amanți”, „traduși” de același „respectiv”. Pampon îl așteaptă la frizerie pe Nae Girimea pentru a dezvălui misterul biletului găsit lângă patul amantei sale, iar
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
ori, m-am întrebat dacă doamnele întâlnite uneori în biserici, culcate pe câte-un catafalc - ultima masă de examinare! -, purtau, la umbra fustelor și florilor, perechea de chiloți tetra, care, în ochii Sfântului Petru, va fi fost un foarte precis indiciu geopolitic și poate chiar moral-religios). Fiindcă veni vorba: chilotul tetra era un vajnic apărător al sus-numitei moralități, indiferent de unghiul de abordare (perspectiva privată, tradiționalist-religioasă, transmisă din străbunică în bunică, sau cea a discursului public, revoluționar, poststalinist și puritan). Aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
că încerci să spui ceva, nu știu prea bine ce anume, dar nici nu sunt așa de sigur că cea mai bună cale de a-l spune este pictura. Când mi-am imaginat că văzând tablourile am să găsesc un indiciu pentru a-i înțelege caracterul ciudat, mă înșelasem. N-au făcut decât să-mi sporească uimirea pe care mi-o stârnea el. Eram și mai nedumerit decât înainte. Singurul lucru care mi se părea clar, și poate că și aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
la un compromis. Judecam astfel: ― De ce să mă însor de pe acum cu Mihaela? Cine mă zorește? Voi continua să trăiesc cu ea un an, doi, trei, până ce ne vom acorda reciproc însușirile: Dacă conviețuirea noastră înfrunta mai departe vremea, era indiciul cel mai sigur că ne-am căsătorit. Trecerea pe la ofițerul stării civile nu mai însemna în cazul acesta decât o simplă formalitate, pentru că principalul se făcuse deja. Se părea că ajunsesem la soluția cea mai bună. Angajat în aceste preocupări
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
niciodată. — Singurul lucru important din tot ce mi-ai povestit despre acest Baár și probabil din ce-mi vor povesti și alții despre el e tocmai această exagerare, nimic mai mult. — Da, l-am cam exagerat. Nu-i așa că toate indiciile arată cât sunt de îndrăgostit de Baár Andor? Așa și este. Dar bănuiala mea e că această dragoste se va împlini în dumneata. Noi îi cunoaștem cu exactitate limitele și știm cât de mult a mințit. Dar de ce a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
-i vor trece „gărgăunii”. Rareș Tiron are intuiția ironiei destinului. Într-o zi, întârziind la serviciu, Adriana constată că toate colegele sale sunt în doliu: murise angajata de la ghișeul 4, ceea ce-i amplifică tristețea. Gândește că „nefericirea este unul dintre indiciile propriei noastre imperfecțiuni”, că trebuie căutată calea spre propria perfecțiune salvatoare. Împărtășește asta celei mai apropiate prietene, Luiza, o femeie „rațională”, practică. Aceasta îi atrage atenția că speranța în perfecțiune este o himeră romantică, talentul pe care pretinde Adriana a
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
făcuse, șiroaie de lacrimi începură a se scurge de pe obrajii fragezi de floare primăvăratică ai fetei, în spatele cărora pendulau sentimente prea amestecate, cu neputință de deslușit. Într-o clipă, fata o luă repede la fugă și se făcu nevăzută - fără indicii, fără explicații. Lungi răstimpuri de căință înflăcărată tulburară sufletul copilei de atunci. Regretul i se înfiripa tot mai adânc în inimă, regret ce lucra întru respingerea fermă a lui Silvestru, fiindcă, deși acesta o învăluise cu însuflețirea dragostei sale, luând
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
-ne cam cât de fragil și de imperfect este, în fond, omul și arătându ne cu sinceritate și cu cinism cam cât de numeroase sunt motivele pe care le are acesta, ca să fie nefericit în lume. Nefericirea este unul dintre indiciile propriei noastre imperfecțiuni! Spre seară, întorcându-se înapoi acasă, exact cu câteva clipe înainte de a intra în locuință, întâmplarea făcu s-o zărească Luiza, vecina sa și cea cu care, dintre toți ceilalți vecini, Adriana stabilise o legătură ceva mai
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
atunci. Era într-o situație disperată cu adevărat. Ce putea să facă el și, mai ales, cum anume?! Deodată, însă, în clipa când nimeni nici măcar n-ar fi sperat vreodată, ceva ciudat se petrecu. Total pe neașteptate și fără niciun indiciu premergător, Victoria, parcă pe loc transfigurată, căscă larg ochii și își roti repede capul în toate părțile, ca și cum n-ar fi știut defel ce anume se întâmplă cu ea. Părea mirată, uimită chiar. Mai strânse iarăși, de câteva ori, pleoapele
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
sultanilor țesute cu aur și împodobite cu pietre scumpe. Arme. Manuscrise. Tronuri de abanos. Tronuri de fildeș. Sala de audiențe, mai degrabă modestă. Ceaușescu și apropiații lui aveau birouri; mai spațioase decât sultanii de teama cărora tremura toată Europa. Singurul indiciu de megalomanie e divanul pe care sultanul stătea culcat, ascultând ce-i spunea cel căruia îi acordase audiență. Aur. Enorm de mult aur. Peste tot, aur. Pietre scumpe pe toate săbiile, pe veșminte, pe obiecte, pe orice, bijuterii fabuloase, lux
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
ar putea fi util chiar și după război. În timpul celor trei săptămâni ce au urmat, Prezicătorii consideră purtarea lui exemplară." Nici o indicație a datei în care încetau cele trei săptămâni, nici o mențiune a călătoriei pe Venus, întreprinsă de Gosseyn-Ashargin, nici un indiciu al reîntoarcerii lui la palat. Gosseyn puse dosarul la loc în sertar și continuă examinarea încăperii. Descoperi o ușă strâmtă ascunsă cu multă îndemânare în panourile distorsorului. Ea ducea într-un minuscul dormitor, mobilat doar cu un pat. Nici un cuier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Ăla da, se vede. Și nu numai că se vede, dar reprezintă un sfârșit. Un sfârșit de propoziție, un sfârșit de idee. Mă rog, cine o are... Sau un sfârșit DE? Un sfârșit DE?... Domnul Panciu crede că a dat indicii suficiente și gesticulează plin de speranță îndemnând la mai multă (și mai rapidă) perspicacitate căutând cu ochii prin clasă un isteț care să se priceapă să continue fraza-întrebare începută de el. Istețul nu se află pe nicăieri. UN SFÂRȘIT DE
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
de cămin 18. Ion Schipor ridica mâna și ne arăta propria sa palmă stângă. "Asta e linia vieții"... Își plimba vârful arătătorului de la mâna cealaltă de-a lungul cutei din palma sa stângă. "Unii susțin că lungimea ei este un indiciu al lungimii vieții. Rețineți, nu este adevărat. În cazul meu, iată, ar însemna să trăiesc nouăzeci de ani. Sau pe-acolo. Ceea ce în mod sigur nu se va întâmpla. Fiindcă îmi cunosc limitele, îmi cunosc conflictele ați avut ocazia să
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
să identifice în scenariul serii precedente momentul când ar fi putut să fie atât de beat încât să nu observe că se arsese la picior. Să fi fost de vină vreun artist plin de resentimente? Ideea părea foarte plauzibilă, un indiciu al felului în care carnea inflamată a rănii îi afectase judecata. E posibil ca, în timp ce stăteam la Ton of Shale și mă uitam la nenorocitul ăla de Razza, un individ să-mi fi prăjit gamba cu un fier încins sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
Selina putea. E bună și la așa ceva, un somn desăvârșit, cu o față de copil. M-am dus în cealaltă cameră, îmbrăcat cu halatul meu cel scurt. Mi-am turnat ceva de băut Am privit în jurai mea, în căutarea unor indicii Când m-am întors de la aeroport - ieri s-a făcut săptămâna - apartamentul avea un aer ușor dezordonat, de parcă cineva ar fi tras la întâmplare, ca și cum acel cineva ar fi dat peste cap eforturile menajerei Pe masă erau flori, dar nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
să discutăm în camera ta.“ Mă apăr de ele plin de teamă și lipsit de nerv. Băutul, băutul în adevăratul sens al cuvântului, nu mi s-a părut niciodată mai dulce. Dar mă descurc acceptabil cu vin și Serafim. Caut indicii în toată balonarea și paralizia asta sexuală. Și uneori îmi spun: eu sunt. Eu sunt cheia. Cea mai proastă veste pe care am reușit să n-o dau publicității până acum. Mi se pare mie că - Doamne, ține-mă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de platoșă de circumstanță, în măsură să o apere de orice eventualitate: nici un bărbat nu face pași spre o femeie dacă aceasta nu-i dă un semn de încurajare, nu-i răspunde cu un gest ce ar putea constitui un indiciu oricât de palid, de acceptare. Ideea că ar putea lansa un asemenea semnal o înspăimânta. Nu se vedea cum i-ar sta în haina acestei posturi. * Timpul însă nu s-a subordonat acestor crezuri mărturisite în șoapta intimității, în clipe
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
El mergea într-o liniște desăvârșită; pașii i se întipăreau în praf. Cât suferise, la ce se gândise, cât plânsese, unde-și căutase o ascunzătoare, unde încercase să-și găsească somnul? Ce colțișor își alesese ca să moară? Nu avea nici un indiciu, cu excepția faptului că majoritatea încăperilor fuseseră închise sau zidite. De acolo, prizoniera nu văzuse nici cerul, nici marea. Fusese îngropată, în așteptarea morții. Mergea; poruncea prin gesturi să se deschidă ușile, să se îndepărteze mormanele de lemn putred și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Asiaticus când a ieșit din Curie? Împăratul se întoarse să-l privească și se gândi că ignorantul Sertorius Macro avea o părere prea bună despre sine, dacă îndrăznea să-i vorbească astfel, fără să se controleze. Nu-i răspunse, singurul indiciu al gândurilor sale fu privirea, irisurile verzi-cenușii între pleoapele larg deschise. Dar senatorul Asiaticus - după ce colegii săi, cu o copleșitoare majoritate oficială și murmure de rebeliune tainică, aprobaseră respectivele proiecte imperiale - spusese: „Nu poate continua așa. Fărâmițăm imperiul ca pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
să înghită. Mâinile îi erau înghețate. Însă avea dreptate poetul antic: „Nu există plăcere comparabilă cu cea a răzbunării“. Callistus citi până la capăt, fără ca glasul să i se altereze. După acea lungă lectură chinuitoare, populares priviră spre Împărat, așteptând un indiciu cu privire la hotărârea pe care o luase: jocul era definitiv și teribil, mai presus chiar decât ura lor. Dintre optimates, nici unul nu îndrăzni să vorbească primul. Împăratul lăsă tăcerea să se consume, apoi se ridică, și mulți oftară ușurați. Spuse că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Les Revues litteraires ephemeres paraissant a Paris entre 1900 et 1914. Repertoire descriptif, Corti, 1956. Alături de mai vechea Mercure de France (1890), La Revue Blanche, La Plume, Vers et prose, L’Ermitage, La Nouvelle Revue, Les Cahiers de la Quinzaine oferă indicii elocvente cu privire la „tranziția” de la cultura Decadenței la Avangardism. În 1911 apare cea mai importantă și mai longevivă revistă simbolistă ieșeană. O publicație neexclusivistă, aflată în treptată - și discretă - evoluție spre modernism: Versuri, devenită de la al șaptelea număr Versuri și proză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Bernard Shaw, Sigrid Unsted, Ramon Gomez de la Serna, Miguel de Unamuno, Maxim Gorki, Joseph Conrad, Jean Cocteau, Luigi Pirandello ș.a., majoritatea - indiferenți criticilor și scriitorilor importanți din țară, vor fi, de asemenea, recenzați pozitiv sau traduși la Contimporanul. Un alt indiciu al voinței de depășire a „complexului periferiei” îl reprezintă atenția acordată mișcărilor avangardiste din țări vecine și/sau „periferice”: Ungaria, Polonia, Cehia, Serbia, Rusia, dar și Belgia (față de care „contimporanii” manifestă o atracție specială: cumva prin analogie cu „Belgia Orientului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Dot Leine. Manechine tinere toate trei, găsite moarte fără nici o cauză aparentă a morții. Înaintea lor a fost Mimi Gonzales, pe care prietenul ei a găsit-o moartă în pat, fără nici cea mai mică urmă. Nu a existat nici un indiciu până la autopsie, când s-au găsit semne ale unui contact sexual post-mortem. Nash. Helen intră și zice: — Mi-e foame. De ce durează așa de mult? Lista mea cu nume e alături, pe o măsuță. Lângă ea se află un articol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]