10,026 matches
-
de la un BMI mai mare decât 25 kg/m2. Creșterea mortalității tinde să fie modestă până când se atinge pragul de 30 kg/m2. Pentru persoanele cu un BMI de 30 kg/m2 sau mai mult, rata de mortalitate din cauze variate (dar în special datorată bolilor cardiovasculare) crește cu 50% față de cea a persoanelor cu BMI în domeniul 20-25 kg/m2. Pentru setul de date considerat, 43% dintre bărbați și numai 17% dintre femei au BMI mai mare decât 25, lucru
Aplicaţii ale statisticii matematice by Elena Nechita () [Corola-publishinghouse/Science/323_a_639]
-
guvernamentale provine din faptul că el pune în lumină interacțiunea strategică: canalul de acțiune, pozițiile, actorii, preferințele lor, negocierea. Altfel spus, modelul cuprinde interacțiunea și conflictul dintre diverși lideri. Relația modelului III cu modelul II (procesul organizațional) poate avea forme variate. Pe de o parte, modelul II poate reliefa motivele dificultăților pe care le întîmpină liderii, atunci cînd încearcă să forțeze organizațiile să funcționeze împotriva rutinelor și scopurilor lor prestabilite. Pe de altă parte, liderii au autonomie în acțiune atîta timp
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mai puternic actor al scenei, avantajul său relativ rămînînd intact. Această contradicție a fost depășită printr-o triplă redefinire a puterii. În primul rînd, și aceasta constituie un ecou al literaturii interdependenței, sursele puterii în sistemul internațional au devenit mai variate. Dacă ne referim la probleme de comerț (și la rezervele de aur), atunci într-adevăr Statele Unite au acum o poziție mai puțin dominantă decît în urmă cu 40 de ani. Dar imaginea se schimbă dacă renunțăm să ne concentrăm doar
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
fi critici nu înseamnă că ei trebuie să-și piardă capacitatea de a înțelege limbajele celor care iau decizii majore, nu doar în cadrul guvernelor, dar și în cadrul firmelor, al organizațiilor non-guvernamentale și al altor instituții. Dimpotrivă, această înțelegere, oricît de variată ar deveni, este o precondiție a însăși profesiei lor. Mai exact, este o condiție primă pentru a contracara pretențiile iresponsabile ridicate în numele realismului, deși nu întotdeauna și în spiritul său. NOSTALGIA UNUI REALISM NETEORETIC Este foarte tentant să spui pur
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
situație. Pe de o parte, asumpțiile și intuițiile realiste sînt prezente implicit în aproape toate cadrele de analiză propuse în relațiile internaționale și în economia politică internațională. Unul dintre scopurile cărții a fost să prezinte realismul ca o teorie bogată, variată și variabilă, atît de eterogenă încît ar fi mai bine să ne referim la ea în termeni de plural. Pe de altă parte, respingerea realismului din cauza unora dintre versiunile sale care s-au dovedit empiric false, anistorice sau logic incoerente
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
o masă, O bătrînică-n fustă de dantelă. Mai în urmă poetul compilează un soi de "legendă a secolelor", intitulată Cântecul omului, în care ia pe rând, enciclopedic, fără criteriu teleologic, civilizațiile: Iudeea, Helada, Roma, Evul mediu, Renașterea, într-o versificație variată și chinuită. Afară de rari cazuri, toată această producție e abstractă, didactică, iremediabil aridă. Romanul (Conservator & C-ia, Vioara mută, Fântâna cu chipuri) nu e genul propriu scriitorului, care îl concepe într-un spirit cu totul liric, de o falsă aparență
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
impenetrabil, plin de sarcasm. Punctul săude vedere e umanitar, internaționalist. Emoția e înlocuită cu senzația. Astfel în Grădinării (Femeia cu carnea albă) se propun câteva experiențe sexuale. Iubirile, în care femeia ia totdeauna inițiativa, se înfăptuiesc în medii și condiții variate: o fată de țăran de vreo 12 ani se lasă sărutată de căprarul Aurel într-un șopron, printre coceni; o altă dragoste, cu o tânără nevastă, bulgarcă, se realizează printre mormane de verze, în apropierea a două copile moarte, ciopârțite
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
judecată completă - și imperative, sub forma unor propoziții imperative, afirmative sau negative, care prin conținutul lor implică ideea de bine și impun un sfat, un îndemn. Derivate din p. propriu-zise sunt p. exclamative și p. dialogate. Tematica relevă cele mai variate aspecte ale existenței umane, p. fiind, în ansamblu, expresia unei filosofii de viață, în care conținutul etic se îmbină cu cel social-istoric și cu povețele practice. Creat într-un anumit moment istoric, p. are un sens inițial, care exprimă ideea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289049_a_290378]
-
orientare spre Germania hitleristă. Stârnind prin aceasta ura legionarilor, „dascălul neamului” a plătit cu viața curajul de a fi încercat să împiedice instaurarea barbariei în România. Prin scrierile sale I. s-a realizat în primul rând ca istoric. Înfățișând în variate moduri existența poporului român de la începuturi până în contemporaneitate, savantul a acordat în chip firesc un constant interes apariției și dezvoltării literaturii naționale. În afară de o puzderie de studii parțiale, articole și comunicări, el a construit câteva sinteze monumentale. Istoria literaturii române
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287605_a_288934]
-
-l situează pe primul plan și a scris altele care-l descalifică, ca erudit a uimit cu puterea lui de-a aduna sau cu ușurătatea de-a confunda. Poligraf de neobosită activitate, a voit să fie specialist în cele mai variate domenii, când n-a intenționat chiar să creeze în domenii în care materia i se refuza cu îndărătnicie. A avut intuiții fulgerătoare și opacități masive, s-a ridicat la accente de geniu și a căzut în platitudini ciudate, a scris
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287605_a_288934]
-
alte forme de organizare politică competitive, cum ar fi monarhiile multinaționale (Austro-Ungaria), orașele-stat (Veneția, Florența, Geneva), ligile statale (Liga Hanseatică), entitățile eclesiastice (abații, mănăstiri) precum și monarhiile teritoriale (Franța, Anglia, Scoția, Suedia).7 Statul-națiune a reușit să înlăture aceste forme teritoriale variate îndeosebi deoarece părea a fi cea mai bună soluție pentru apariția capitalismului industrial și pentru ridicarea burgheziei industriale.8 Capitalismul industrial a luat amploare cel mai bine în condițiile de piață și prin reducerea barierelor către comerțul internațional. Karl Polanyi
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
discernem un număr de tendințe generale care afectează toate statele, chiar dacă fiecare stat abordează aceste probleme în moduri diferite și în concordanță cu propriile-i tradiții politice și naționale. În continuare vom rezuma câteva dintre cele mai importante tendințe. Formele variate ale descentralizării Există două aspecte ale acestei mișcări care sunt interrelaționate. În primul rând, restructurarea statului bunăstării sociale se referă, în mod esențial, la descentralizarea funcțiilor de stat și direcționarea acestora către nivelele subnaționale de guvernare (unele funcții sunt "atribuite
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
dus la o confuzie mai mare. Totuși, în ciuda acestor dificultăți, dezvoltarea "sistemelor de guvernare non-ierarhică", care reflectă schimbările semnificative de la modelul "șef-agent" la cel al "alegerii", a însemnat că legăturile dintre nivelurile de guvernare există acum în configurații noi și variate. Acest fapt reprezintă atât o oportunitate cât și un pericol pentru entitățile subnaționale atâta timp cât, în prezent, sunt mai independente față de ele însele și față de statul central, dar și în competiție cu ele însele, de vreme ce sunt pe deplin responsabile de dezvoltarea
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
cuceririlor, iar pe de altă parte datorită fricii. Elitele aflate la conducerea țării au încercat să găsească un răspuns la următoarea întrebare: cum ar putea ei să domine și să țină sub control o țară atât de vastă și de variată? Monarhia centralizată Statul francez centralizat își are originile în eforturile depuse de monarhii francezi de a-și întări puterea începând cu dinastia Capețiană (987-1328) și culminând cu cea a Bourbonilor (1589-1792). Regii francezi luptau pe două fronturi: pe plan extern
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
impozitele deja existente vor rămâne valabile. Concluzii Am parcurs un drum lung și destul de anevoios prin diferitele căi de acces secundare ale guvernului și guvernării franceze. Dar, în ciuda complexitații și a dezordinii acestui sistem, putem trage trei concluzii: 1. Reformele variate de guvernare teritorială desfășurate în Franța de-a lungul ultimilor 20 de ani au modificat profund natura statului francez și legăturile acestuia cu celelalte niveluri de guvernare. 2. Aceste transformări produse în Franța reflectă schimbările majore din guvernarea teritorială menționate
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
două realități distincte”, dar totuși mereu „legate intim între ele”. Propun o ultimă considerație în acest sens care, cu siguranță, trebuie documentată și aprofundată mai pe larg. Nu este exclus ca Papa Francisc să reia și să reformuleze, în mod variat, o distincție prezentă în teologia morală tradițională, des folosită și în educația morală catolică, între păcatul înțeles în individualitatea actului său și posibila sa evoluție către o figură diferită calitativ, în momentul în care devine obișnuință. În orice caz, distincția
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
specific exprimării raporturilor de forță de pe scena politică, poartă amprenta ideologiei, a credințelor și atitudinilor pe care le împărtășește emitentul, recte jurnalistul Eminescu; cea de-a doua premisă este aceea că semiotica, favorizând valorizarea contextului de comunicare, cu numeroasele și variatele lui dimensiuni (obiectul supus analizei nu mai este eminamente verbal, ci eterogen, informațiile privind subiectul și cadrul enunțiativ adăugând fațete noi, care îmbogățesc/clarifică semnificația), permite configurarea unei viziuni complexe asupra publicisticii eminesciene, oferind, implicit, o nouă grilă de lectură
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
un model fizic în care prevalează când forța, când energia: pentru Lenin, politica reprezintă arta de a evalua raportul de forțe și de a acționa în sensul modificării acestuia; pentru Bertrand Russell, puterea devine echivalentul energiei în fizică, înregistrând forme variate precum bogăția, înarmările, autoritatea civilă, influența sau opinia, fără ca vreo formă de putere să fie subordonată celorlalte sau să poată fi derivată dintr-o altă formă 30. Pierre Bourdieu acordă o atenție deosebită actelor de violență simbolică pe care le
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
un raport de forțe, influențat de iluzii, reprezentări, ideologie, și nu în mod necesar ca o relație de autoritate, de prestigiu sau de recunoaștere. Limbajul politic Exprimarea raporturilor de forță de pe scena politică se realizează prin apelul la limbaje extrem de variate: imagine, muzică, obiecte, uniforme, arhitectură, embleme etc. Mai toate produsele activității umane sau care au vreo legătură cu activitatea umană pot fi preluate și valorificate prin acțiune politică, dar limbajul verbal deține întâietatea, atât prin impactul pe care îl are
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a avea dreptul să vorbești: "Discursul politic, prin formele sale de manifestare (doctrină, propagandă, ideologie, publicitate) legitimează cunoașterea politică și, prin aceasta, puterea politică"57. Consubstanțială puterii, legitimitatea prezintă un puternic substrat simbolic, care pune în mișcare o recuzită extrem de variată. P.L. Berger și T. Luckman indică patru mijloace principale de legitimare a puterii politice: 1. prin limbaj; 2. prin propoziții teoretice rudimentare (proverbe, zicători, maxime); 3. prin teorii explicite și 4. prin universuri simbolice care pun în scenă valorile fundamentale
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Relația cu referentul generează la rândul ei trăsături specifice: dacă limbajul științific are ca scop reprezentarea cu fidelitate a realității, în domeniul politic, mistificarea, utilizarea histrionică a limbii devin mijloace în lupta pentru putere. De aici recursul la procedee retorice variate, la ornamente stilistice care eficientizează manifestările discursive, din prisma efectelor urmărite. La nivel lexical, diferențele dintre vocabularul politic și cel științific derivă din funcțiile pe care le îndeplinesc cele două tipuri de limbaj: folosirea unei terminologii specializate, în cazul comunicării
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
În acest sens, limbajul filosofic se definește prin folosirea numelor abstracte, care se raportează la construcții logice ce nu trimit la realități materiale. În cazul numelor abstracte, indicarea ostensivă a realității semnificate (a referentului) este exclusă, fapt care favorizează interpretarea variată a semnificației. Imposibilitatea raportării la referent este compensată însă de consecvența și coerența logică a limbajului filosofic. Specificul limbajului filosofic este conferit totodată de problematica abordată: interogarea, problematizarea sensurilor privind lumea și omul devin nucleul dur al acesteia. Caracterul speculativ
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a limbajului, în calitate de instrument de exprimare specific domeniului politic. Avantajele unui astfel de demers derivă atât din specificul perspectivei asupra obiectului de cercetare, tratat ca un tot unitar, cât și din metodologia semiotică, care face apel la instrumentarul unor științe variate precum: lingvistică, pragmatică, semantică, sociologie ș.a. Abordarea semiotică impune precizarea atitudinii cercetătorului cu privire la rolul pe care îl joacă limbajul în politică, la relația dintre limbaj și ideologie, la dialectica raporturilor dintre limbaj și putere. Înțeles ca mijloc de exprimare specific
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
polisemie include unul sau mai multe sensuri legate de referențialul politic, de obicei sensuri secundare, dezvoltate prin metaforizarea unor cuvinte comune sau proprii (antonomază). În zona denominației sau a referinței politice, sunt atrase unități lexicale care aparțin unor câmpuri semantice variate, mai vechi sau mai recente, precum și elemente ale lexicului altor domenii de cunoaștere și comunicare, în special din cel economic, administrativ, juridic și tehnic. Circulația lor în domeniul politic este efemeră și conjuncturală, fiind dictată de rațiuni contextuale ale comunicării
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
limbajului politic Conceptul de context este indispensabil și problematic în același timp, deoarece multiplele accepțiuni ale termenului, vizând statutul participanților la actul de comunicare, aspectele spațio-temporale imediate, dar și accepțiuni globale, mult mai extinse, generează utilizarea lui în domenii extrem de variate și fără delimitări preliminare ale semnificatului. Definită frecvent ca știință a contextului, pragmatica distinge diferite tipuri de context, sau, altfel spus, diferite niveluri de structurare a contextului: a) context circumstanțial corespunde mediului fizic imediat al vorbitorilor (locul, timpul, natura comunicării
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]