91,782 matches
-
recompensa conduce la motivație pozitivă, iar pedeapsa - la motivație negativă. Recompensa și pedeapsa motivează elevii diferențiat, cercetările psihologice și practica pedagogică subliniind importanța sporită a recompensei (I. Dafinoiu, 1999, p. 66). În ceea ce privește construirea autonomiei elevului prin sistemul de recompense și pedepse, este foarte important ca profesorul să știe care sunt manifestările de autonomie și să le recompenseze. De asemenea, profesorul trebuie să-și fixeze ca obiectiv al practicii sale construirea autonomiei elevului (obiectiv pe termen lung) și să acționeze astfel încât aceasta
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
foarte variate: clasa socială din care provine elevul, rasa, sexul, informațiile de la profesorii anteriori, rezultatele la teste, informațiile despre familia elevului. Aceste așteptări pot fi comunicate prin cantitatea și/sau calitatea interacțiunilor profesor - elev, inclusiv prin folosirea recompenselor și a pedepselor pentru a orienta reușita elevului. Cercetările efectuate până în prezent au arătat că, de cele mai multe ori nivelul așteptărilor profesorului se referă la statutul socio-economic sau rasa elevilor și mai puțin la sexul acestora. De asemenea, s-a demonstrat că profesorul îi
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
să stimuleze autonomia elevului. nu poate fi neglijată nici contribuția comunicării didactice în procesul construirii autonomiei elevului. dialogul profesor-elev, cu sau fără cuvinte, are o importanță deosebită în realizarea pe toate planurile a celui din urmă. Sistemul de recompense sau pedepse poate spori sau diminua gradul de autonomie al elevului, în cazul în care profesorul nu îl utilizează eficient. Contrar unor păreri exprimate, construirea autonomiei elevului ține de responsabilitatea profesorului. Autonomia elevului nu neagă autoritatea profesorului, atâta timp cât aceasta din urmă este
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
fals iar al doilea este adevărat; În România problema drepturilor omului a început să intre în discuție în prima jumătate a secolului XIX; generația de la 1848 a înscris în programele revoluționare drepturi cum ar fi libertatea de exprimare și desființarea pedepsei cu moartea. 18) Analizați conținutul enunțurilor și marcați cu: a) dacă ambele enunțuri sunt adevărate și există legătură cauzală între ele; b) daca ambele enunțuri sunt adevărate dar nu există legătură cauzală între ele; c) dacă primul enunț este adevărat
ISTORIA ROM?NILOR TESTE PENTRU ADMITERE LA ACADEMIA DE POLITIE by DORINA CARP () [Corola-publishinghouse/Science/83159_a_84484]
-
de Musset, Frederic și Berneretta • Victorine Laurent Debra Finerman, Mademoiselle Victorine • Emma Bovary Gustave Flaubert, Doamna Bovary • Nana Emile Zola, Nana • Marie Charlet și Myriam Pierre La Mure, Moulin Rouge • Thaïs Anatole France, Thaïs • Sonia / Sofia F.M. Dostoievski, Crimă și pedeapsă • Manka, Tamara, Katka, Jenia, Liubka, Niura, Pașa, Zoia, Vera, Sonka Alexandr Kuprin, Bordelul • Chera Duduca Nicolae Filimon, Ciocoii vechi și noi • Chira Chiralina Panait Istrati, Chira Chiralina • Didina, Voica, Sinefta Eugen Barbu, Groapa • Lara Boris Pasternak, Doctor Jivago • Komako Yasunari
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
și fatale, categoria comună a prostituatelor stradale și din bordeluri. Le-am considerat meliorativ pseudocurtezane pe aceste "beneficiare" ale sexului plătit, din compasiune, întrucât își câștigă existența lor și a familiilor lor, expunându-se riscurilor de viol, boală, dispreț, prigonire, pedeapsă, crimă. Pentru a aprofunda și nuanța înțelegerea psihologică a comportamentelor și conduitelor de curtezane și de pseudocurtezane, am conturat câteva personaje din literatura universală și din literatura română pe care scriitorii le înconjoară cu înțelegere, admirație, compasiune, dar și cu
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
păcatele. Credința ta te-a mântuit. Mergi în pace." (7: 44, 45, 46, 47, 48, 50). Femeia adulterină. Despre ea relatează Evanghelia după Ioan. În templu fiind, fariseii au adus în fața lui Iisus o femeie învinuită de adulter, de desfrânare. Pedeapsa, după Legea lui Moise, era lapidarea (omorârea cu pietre). Se spune în Evanghelie: Și au adus la El fariseii și cărturarii pe o femeie prinsă în adulter și, așezând-o în mijloc, au zis Lui: "Învățătorule, această femeie a fost
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
aur, dar nu a cedat farmecelor seducătoarei hetaire care s-a răzbunat, punându-l pe Praxiteles să-l sculpteze pe luptător în postura lui Narcis, fiul unei nimfe care, râvnit de tinere femei și de nimfe, disprețuia dragostea lor. Ca pedeapsă, Nemesis, zeița infernului, l-a făcut pe Narcis să-și privească chipul în oglinda apei și să se îndrăgostească de propriul chip. S-a stins de durere și în locul acela a răsărit o floare, narcisa. Mulțimea clienților i-a fost
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
contraspionaj ș.a. Cert este că toți au părăsi-o, deși avea un teanc de cărți de vizită de la diplomați, militari, oameni de afaceri, negustori, cu excepția prietenului și admiratorului ei, avocatul Edouard Clunet care nu a reușit s-o apere de pedeapsă. Soțul a repudiat-o, tânărul amant rus a evitat-o și a exclus-o din viața lui. În ziua de 15 octombrie 1917, dansatoarea Margareth Gertruide Zelle Mac Leod, spioana Mata Hari / H 21 a fost adusă în fața plutonului de
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
septembrie 1976, Mao Zedong a murit. Doamna Mao și banda ei au vrut să se impună, au încercat o contralovitură care a eșuat, cei patru au fost întemnițați. Primii trei și-au recunoscut vina, ea a fost condamnată la moarte, pedeapsa i-a fost comutată la închisoare pe viață. În 1991 s-a sinucis, avea șaptezeci și șapte de ani. Curtezane și pseudocurtezane în literatură Corina Publius Ovidius Naso, Amores / Iubiri Ovidius (43 î.H.-18 d.H.) aparține curentului clasic al
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
autoconfesa: Vreme de 40 de ani, drumul vieții fusese o împletire groaznică de ticăloșie, dezmăț, adulter, incest, minciună, hoție; pe scurt, încercasem totul în afară de omor și trădare de la vârsta de 18 ani până la 60. Și acum eram covârșită de amarul pedepsei și o moarte rușinoasă mă aștepta... Nu mă gândeam nici la cer, nici la iad, nimic decât doar o simplă înfiorare fugară dar care trece... Era copleșită de rușine și durere la gândul vieții ei trecute, era plină de bucuria
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
dar care trece... Era copleșită de rușine și durere la gândul vieții ei trecute, era plină de bucuria căinței. A fost ajutată, nesperat, de un pastor (trimis de "îngrijitoare", dăscălița în ale furtului) care a convins autoritățile să-i comute pedeapsa cu moartea prin spânzurătoare în deportare în America. În închisoare l-a reîntâlnit pe soțul ei din Colchester, hoț la drumul mare. Generoasă, cu banii ei i-a cumpărat și lui comutarea pedepsei și împreună au plecat în America, nu
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
care a convins autoritățile să-i comute pedeapsa cu moartea prin spânzurătoare în deportare în America. În închisoare l-a reîntâlnit pe soțul ei din Colchester, hoț la drumul mare. Generoasă, cu banii ei i-a cumpărat și lui comutarea pedepsei și împreună au plecat în America, nu ca osândiți, ci ca lucrători pe plantații. Aici au cumpărat pământ, l-au cultivat, și-au construit case. Molly a reușit să intre în posesia moștenirii din partea mamei, și-a regăsit fiul din
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
unei iubiri fatale este cavalerul des Grieux pe care autorul l-a cunoscut în portul Le Havre unde douăsprezece femei, legate câte șase, printre care și iubita lui, Manon Lescaut, au fost adunate de autorități pentru a fi expediate, drept pedeapsă, în America. Autorul este înduioșat de iubirea ca patimă năprasnică a tânărului care nu putea vorbi cu iubita lui și nu avea bani să se îmbarce pentru a fi alături de ea. Ajutat, tânărul a plecat în America și a fost
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
prilejuri de distracții. Amândoi au fost din nou închiși. Tatăl cavalerului și-a ajutat fiul să se elibereze iar pe ea autoritățile au trecut-o în rândurile femeilor ușoare care vor fi îmbarcate pentru a fi duse în America, drept pedeapsă. Cu ultimii bani din averea irosită a mamei, disperatul îndrăgostit s-a îmbarcat pentru a fi alături de Manon și pentru a-i reasculta jurămintele. Ajunși în America, frumoasa și capricioasa Manon a intrat în sfera de interes a guvernatorului american
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
dat tot ce am avut... Nu mai am decât cinci minute, le dăruiesc lui Dumnezeu. Nu fi gelos pe El, îngerul meu, am să-I vorbesc de tine, să-I cer fericirea ta ca preț al morții mele și al pedepsei ce mă așteaptă pe lumea cealaltă. Mi-e foarte necaz c-o să ajung în iad, aș fi vrut să dau ochii cu îngerii, ca să văd dacă-ți seamănă... Adio, iubitule, adio! Te binecuvântez pentru toată nenorocirea mea. Până în mormânt voi
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
asemenea persoane speciale. Să fii cu adevărat iubit de o curtezană înseamnă o victorie cu mult mai grea... Când Dumnezeu îngăduie unei curtezane iubirea adevărată, această iubire, care apare la început ca o iertare, ajunge pentru ea, aproape totdeauna, fără pedeapsă...La ele trupul a tocit sufletul, simțurile au mistuit inima, desfrâul a făurit sentimentelor o adevărată platoșă... Ele (curtezanele) iubesc pentru că asta le e meseria, nu din elan...Au mințit de atâtea ori, încât nimeni nu vrea să le mai
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
serafimi pogoară spre mine. Se apropie... Ce frumoși sunt! Îl văd pe Dumnezeu... Thaïs a murit ca o sfântă cu viziunea Paradisului. Schimnicul era desfigurat de suferință, devenise hidos iar măicuțele l-au alungat. Sonia / Sofia F. M. Dostoievski, Crimă și pedeapsă Feodor Mihailovici Dostoievski (1821-1881) este unul dintre cei mari mari scriitori ai lumii, a cărui operă de ansamblu este o veritabilă psihologie ilustrată datorită profunzimii analizei neegalate. Din vasta operă a scriitorului rus, amintim: Însemnări din subterană, Umiliți și obidiți
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
de ansamblu este o veritabilă psihologie ilustrată datorită profunzimii analizei neegalate. Din vasta operă a scriitorului rus, amintim: Însemnări din subterană, Umiliți și obidiți, Jurnalul unui scriitor, Amintiri din casa morților, Jucătorul, Idiotul, Demonii, Frații Karamazov (1879-1880). Romanul Crimă și pedeapsă, publicat în foileton în 1866 și în volum în 1867, este una dintre capodoperele literaturii ruse și ale literaturii universale, prin dezbaterile de idei filosofice de natură pravoslavnică și socialist-utopică, de natură religioasă, prin analizele psihologice de mare profunzime, subtilitate
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
sau din mitologie. Îndepărtarea în timp îi permite spectatorului să contemple drama, păstrând o oarecare seninătate în ciuda emoției. Chiar de la începuturi a apărut ca fiind delicat, chiar periculos, să fie reprezentate pe o scenă de teatru evenimente contemporane. Dovada este pedeapsa dată lui Frinicos, predecesorul lui Eschil, pentru că a reprezentat Cucerirea Miletului în 493, la un an numai de la evenimentul relatat de piesă, distrugerea orașului de către perși. Publicul, dacă ne luăm după vorbele lui Herodot (VI, 21), nu a suportat un
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
mod notabil defectuoasă prin el, îndepărtându-se de scopul Poeziei care vrea să fie utilă; nu pentru că această utilitate nu s-ar putea produce prin comportamente scandaloase, ci pentru că ea nu se poate produce prin ele dacă nu-și găsesc pedeapsa la sfârșit, și nu când sunt răsplătite, cum sunt în această Lucrare. Am vorbi aici de inegalitatea comportamentului său28 și de adevărata lui incertitudine care este un viciu în artă ce nu a fost remarcat de Observator, dacă nu ar
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
sentiment natural de bucurie de care ne umple prosperitatea unui actor de mâna întâi, de care ne leagă simpatia. Nenorocirea unuia rău ne poate plăcea prin aversiunea pe care o resimțim pentru el, însă cum aceasta nu este decât o pedeapsă justă, ea nu ne face nicidecum milă și nu ne inspiră nicio teamă, cu atât mai mult cu cât noi nu suntem atât de răi ca el, pentru a fi capabili de crimele sale, și să ne fie teamă de
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
efectele lor nefericite, celeilalte pentru că denunță viciile ridiculizându-le. "Să fie atacat viciul prin teama de ridicol și de rușine, scrie el în Elemente de Literatură (1787), în cadrul articolului "Drama"; crima, prin spaima față de remușcările care te cuprind și de pedeapsa care urmează; patimile, prin zugrăvirea chinurilor, pericolelor, nenorocirilor care le însoțesc: iată efectele importante ale teatrului." Tragedia este condamnată, de la sfârșitul secolului al XVII-lea, de cei ce o consideră imorală, ca și de cei pe care îi plictisește. Chiar dacă
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
căci dezertarea este unul din flagelurile vieții militare din Vechiul Regim. Mercier vrea să sensibilizeze publicul față de soarta nefericiților care fug de sub drapel, nu din lașitate, nici din lipsă de patriotism, ci pentru că s-au lovit de nedreptățile superiorilor lor. Pedeapsa cu moartea fiind restabilită după 1715, piesa este o pledoarie pentru abrogarea ei. Prin această dramă, Mercier dorește să reabiliteze condiția de soldat, personaj pe care comedia de până atunci nu l-a tratat decât ca pe cineva lipsit de
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
1760-1825), Lamartine, care a acționat din răsputeri pentru venirea la putere a republicii, ocupă pentru un timp funcția de șef al guvernului provizoriu. Cât despre Victor Hugo, el ia atitudine în mod violent împotriva lui Napoleon III în Les Châtiments (Pedepsele), operă scrisă în exil. 82 Vigny îi realizează acestă dorință în La Maréchale d'Ancre, Musset cu Lorenzaccio în 1834. Cât despre Hugo, el își consacră aproape întreaga operă dramatică teatrului istoric. 83 Stendhal, în Racine și Shakespeare, utilizează termenul
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]