10,419 matches
-
mai pomenitul portret al Contesei de Bethlen din pasajul mult îndrăgit de Iozefina, deschideam cartea lui Alexandru Ivasiuc, cu cele două nuvele, “Con de vânătoare” și “O altă vedere”, la pagina 12, și urmăream visând, în lectura care-mi aparținea, citatul: “...o doamnă foarte tânără, călărind altfel decât bărbații, cu hainele altfel strălucitoare decât ale mândrelor slugi în livrele, în tonuri mai palide și mai pure. O frunte înaltă și o față subțire, triunghiulară și bărbia mică, încheind obrazul de jos
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
dumicate de pâine unsă cu ceva și un măr. Le înfulec rapid, ca și cum aș pierde trenul, intru repede în pat și, la lumina veiozei, mă apuc, mai flămând decât oricând, de o a nu știu câta lectură a nuvelei, extrăgând citate și numerotându-le meticulos pe fișe. Reiau apoi incipitul piesei mele, mai cu seamă scenele în care Mihai e singur și caut replicile potrivite în care putea fi adăugat câte ceva referitor la cele două momente cheie din viața lui: unul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
gâtul. Doamne feri!” Dar iată că nici în Dacia 1310, Mihai-omul meu de hârtie, Mihai de Gulești-nu mă părăsea nici în ruptul capului. Fie cămi fugea gândul la fiecare trăsătură a lui în parte, fără să pornesc de la un anume citat din nuvela lui Alexandru Ivasiuc, fie că, profitând de tăcerea celor din jur, chiar în autobuz sau în tren, îmi desfăceam hârtiile volante și mototolite în grabă, unde aveam anumite selecțiuni din text, copiate în fugă cu stiloul (adevărată merinde
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Mihai o desluși fără greș, ca și cum ar fi știut-o de totdeauna (...) Deci mai făcu un pas înspre ea, până la depărtarea mâinii. Doamna îi aruncă frâul calului, să-l țină, semn aproape de prietenie dar și firească, pentru ea, poruncă...> Superb citat. De milioane! Apoi reiau cuvânt cu cuvânt, și dialogul palpitant și la obiect dintre Mihai și doamnă, pe care intenționam să-l includ neapărat în sceneta mea: < Mihai: Nobilus sum. Doamna (Printre râsete trufașe, fără atâta veselie) - Al cui este
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
nu mai poți scăpa. Deci, să muști, amice, numai atâta cât să dai senzația că nu trădezi. Altfel nu se poate trăi, ascultă-mă pe mine, printre cei puternici. Vorbele lui Valy păreau ca o completare la ultima frază din citatul pe care încercam să-l iau din nou în vizor și care iată, acuma într-un vehicul în care mă aflam, îmi făcea impresia că sună altfel, că se referă ca prin absurd, în primul rând la mine. Și să
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
fost răscolit. Și accentuez ultima propoziție: dacă veacul n-ar fi fost răscolit. Apoi dau drumul comentariului: Deci, iată, d-le Valy, aici se vede prezența de spirit a lui Mihai, tactul de care dădea dovadă. Întrucât (și vin cu citate ca lumea, uite) continentul era supus schimbărilor și deschis oamenilor îndrăzneți, el nu pleacă cu acel pâlc de pedestrași să lupte pentru alții, cum o spune chiar naratorul, ci fiind mai deosebit și știind că ordinea lumii mari nu putea
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
morale, spectatorul va fi văduvit de a le mai gusta în cazul în care eu n-o să includ în replici sau în didascalii, câte ceva din trimiterile discursului narativ. Cred că mă-nțelegi, nu? Și totuși, ce vrei să spui cu citatele astea? - mă întreabă șoferul sărind peste comentariul meu, ca și cum l-ar mai fi auzit de la altcineva sau ca și cum comentariul n-ar fi fost la acea oră, așa de important. Evident, cum că, oricât ai vrea, replicile de atunci, din Evul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
dinți falși, parcă mai lungi decât ceilalți, ai lui. Se pare că nimic... „Parcă-mi văd sfârșitul, de când am sosit în această cetate „ - spune Mihai de Giulești, nu?-și-l privesc pe tovarășul Contabil-șef insistent în ochi. Mă așteptam ca citatul meu să facă impresie. Omul bine din fața mea, lărgi doar pupilele ochilor a mirare, fără să exclame ceva, ca dovadă că în mintea lui, mai importantă era replica ce trebuia să mi-o dea și pe care se chinuia s-
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
lărgi doar pupilele ochilor a mirare, fără să exclame ceva, ca dovadă că în mintea lui, mai importantă era replica ce trebuia să mi-o dea și pe care se chinuia s-o plămădească din moment în moment, decât frumusețea citatului rostit de mine. Evident, nu avea nevoie acuma de astfel de “degustări”. Greșești-zice el-Treptele sunt ca și parcurse. Totuși dta, cel puțin aici, la noi, ar trebui să te simți fără nicio jenă, castelan, domnule. Altfel nu reușești să duci
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
definitiv în principat, ca să se pună odată pentru totdeauna, capăt vremurilor tulburi parafrazează el modificând timpul vorbirii, adică pe trebuie cu trebuia. Nu-mi venea să-mi cred urechilor că omul cifrelor, cel cu care vorbeam, era capabil de asemenea citate. Eu care mă sculam și mă culcam cu nasul în carte, mă consideram mic în ultimă instanță, pe lângă el. Oamenii sunt sub vremuri și nu invers, tovarășe... - mă străduiesc și eu să dau răspunsuri cu citate, pe măsură, chiar dacă nu
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
era capabil de asemenea citate. Eu care mă sculam și mă culcam cu nasul în carte, mă consideram mic în ultimă instanță, pe lângă el. Oamenii sunt sub vremuri și nu invers, tovarășe... - mă străduiesc și eu să dau răspunsuri cu citate, pe măsură, chiar dacă nu erau alese din nuvela lui Ivasiuc. Într-o clipită îmi pare că-l aud ca prin vis: Pentru sute de ani, pe Valea Marei întâmplările nu s-au deosebit, dar continentul era supus schimbărilor și deschis
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Și-apoi crezi că Ursul va rezolva lucrurile? Mai bei unul?-Face Valy pasionat de palpitanta noastră discuție. Jumătate. Nu mai fi așa încorsetat, omule-zâmbi Valy din nou, cu un anumit șarm, în timp ce replicile lui semănau când și când cu citate memorabile sau cu maxime luate de-a gata, de prin vreo carte Descătușează-te de prejudecăți. Dacă nu reușești să te descătușezi, n-o să poți juca în rolul lui Mihai de Giulești. Nu am prejudecăți. Am emoții. Oricum, contele nu
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
domeniul economic, administrativ, social sau cultural, remunerată după cantitatea și calitatea ei. La muncă egală retribuția este egală. Prin lege se stabilesc măsurile de protecție și securitate a muncii, precum și măsuri special de ocrotire a muncii femeilor și tineretului... Și citatul nu s-ar fi întrerupt dacă nu suna interfonul și nu se auzea vocea secretarei. Da, tovarășa secretară. Da. Bine. Păi dacă-i așa cum o să refuz? Uite acuma am să ies. Ne vedem în câteva minute - apoi privindu-l pe
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
La vârsta teribilismului vârstă la care credeam că mă voi căsători cu un făt-frumos care mă va admira mereu pe piedestalul pe care avea să mă așeze eram și mai masochistă decât acum. Mă tot gândeam, ca adolescentul îndrăgostit de citate celebre, la începutul de pomină al unui roman tolstoian care zice îți amintești? că toate familiile fericite seamănă una cu alta, dar fiecare familie nefericită este nefericită în felul ei. Flagelându-mă, crezând că este de la sine înțeles că voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
tiran cu ștaif, de Moscova, școlit în fieful stalinismului! Ha, ha, ha, ha!, a izbucnit simpaticul Vasea, amabila noastră gazdă de la Târgul de Artă, care, evident, fusese informat despre accesul meu de "nebunie artistică", dacă e neapărat să dau și citate... Se pare că voi pleca spre Belgrad. Se pare... Noul meu stăpân nu a hotărât încă proxima mea destinație... Altfel, toate-s vechi și nouă toate. A. 9 Târziu, după evadarea din adolescență, atunci când am constatat că Freud îl pizmuiește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mediu care, potrivit opiniei tale, nu poate fi numit altfel decât un adevărat gulag. Dar nu și-au dat seama că tu ești purtător de valori protestatare decât atunci când, la ieșire, ai afișat un banner pe care era scris un citat din Benttham: Întrebarea nu este: Pot ele raționa? Nici: Pot ele vorbi? Ci: Pot ele suferi?" Le-ai dat ceva de lucru ziariștilor în acea zi. Știi, deși ești un violonist de clasă, uneori cred că ai fi la fel de bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
unui soț nu este altceva decât un lung șir de ocazii ratate și mi-a argumentat că un individ cu asemenea înclinații protestatare nu are timp să fie, ca soț, responsabil și atent. Sau, ca să fiu riguroasă, îți ofer un citat din Gilda: "Un soț preocupat de aventurile... muzicale ale unui găinaț de pasăre nu are timp pentru a fi responsabil și atent". Se pare că nemții au un simț special, din această perspectivă... Te-am văzut pe YouTube, zilele trecute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Biserică.” Într-adevăr, era o formulă bine găsită: și vor fi amândoi un singur trup. Michel medită un timp la această perspectivă, o privi pe Anne: calmă și concentrată, părea să-și țină respirația; era aproape frumoasă. Stimulat probabil de citatul din Sfântul Pavel, pastorul continua cu o energie crescândă: „Doamne, fii bun cu roaba ta: În clipa În care se leagă cu bărbatul ei prin căsătorie, ea Îți cere ocrotirea. Fă-o să rămână Întru Cristos o soție fidelă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Înfiorată. Răspunsul meu e da. Da, da, da, de trei ori da. — Bun, am zis, atunci mergem mai departe. Cineva a spus cândva, citez din memorie, Dumnezeu e un scriitor, iar noi suntem atât personajele, cât și cititorii, am Încheiat citatul. — Ce frumos vorbești, a susurat Vera, Închizând ochii. Mai spune-mi. — Ei bine, am continuat, nu știu În ce măsură avea dreptate cu ultima parte, dar cu prima a nimerit-o la țanc. ÎhÎÎÎ... — Eu, tu și toți cei pe care-i
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
nu l‑ai propovăduit tu însuți nu‑i bună de nimic, citez. Omul trebuie să evadeze din limitele lui ridicole, alcătuite dintr‑un real așa‑zis prezent, cu perspectivă asupra unui real viitor care nu prea mai are nici o valoare. Citat: Fiecare clipă deplină poartă în sine plecăciunea secolelor de istorie șchioapă și sfărâmată. Am încheiat citatul. Be‑he‑he, zice Hans și face gargară cu băuturile. Asta‑i una dintre puținele meserii de care n‑aș vrea să mă apuc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
din limitele lui ridicole, alcătuite dintr‑un real așa‑zis prezent, cu perspectivă asupra unui real viitor care nu prea mai are nici o valoare. Citat: Fiecare clipă deplină poartă în sine plecăciunea secolelor de istorie șchioapă și sfărâmată. Am încheiat citatul. Be‑he‑he, zice Hans și face gargară cu băuturile. Asta‑i una dintre puținele meserii de care n‑aș vrea să mă apuc, nici polițist, nici artist. Poate doar să cânt la vreun instrument. Și pe femeia pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
seama, spunea foarte mult despre imboldul ce mă mânase spre C.a. și despre situația mea erotică de atunci. În plus, era un vers care-mi plăcea, Morar era un poet care-mi plăcea. Mai târziu, am folosit foarte puține citate În ceea ce avea de spus C.a., nu atât din pricina orgoliilor de autori În afirmare, cât mai ales pentru că am urmat cărarea Întrezărită o dată cu primele experimente de creativitate propuse de Cătă. Dar versul din Morar se potrivea cu ceea ce simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a.m.d. Munceam de zor, de parcă am fi fost și noi Într-o echipă de campanie. Ne-am zis că, pentru a fi luați În seamă, era nevoie de un ritm zilnic al scrisorilor. De unde și scuza pentru abundența de citate. Nu aveam timp să fim prea creativi. Dar nu ne era jenă cu asta, important era să păstrăm cadența. Și, se pare că, până la urmă, am avut dreptate să ne dozăm astfel efortul. Fiindcă a sosit și momentul marii victorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
se dovedea că Sia se oprea uneori, găsind brusc alte amănunte necesare decorului și un mod mai frapant de a le structura decât stabiliseră cu o zi sau cu o săptămână în urmă. Cerea mereu alte amănunte... și Sia reîncepea citatele, un fel de discurs fără sfârșit, turmentat. — Piero izbândise, într-adevăr, în carnavaluri, ca puțini alții... O replică la ceea ce făcuse medievalitatea din sărbătoare, oficializând-o printr-o seriozitate monolită, chip înghețat al adevărului dominant. Acum, râs și veselă relativitate
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
stranie, limpede și rece“, preliminară manierismului, susțin unii, care abia peste douăzeci de ani avea să caute ca pretext portretul Simonettei Vespucci. Fiu, ce fiu... ce tot bolborosești acolo ? Piero n-a avut nici un fiu, nu mă mai enerva ! Și citatele se amestecau și țigările se stingeau, una după alta, greu să-ți aduni gândurile. ...Simonetta de’ Bardi moare la 26 aprilie 1476, susține cronicarul. Tabloul lui Cosimo ar fi databil pe la 1520. Și portretul... sigur... o reprezintă pe celebra Venus
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]