9,526 matches
-
susține cronica dramatică la săptămânalul „Clipa”, participă la reuniunile cenaclului literar organizat de redacția revistei, frecventează seminarul condus de Mihail Dragomirescu la Facultatea de Litere, e prezent și devine cunoscut în mediile teatrale și literare. În 1927 îi sunt reprezentate comedia Mirele și drama Uzina la Teatrul Popular din Tismana. Tot în 1927 scrie, împreună cu N.N. Șerbănescu, scenariul pentru filmul Iancu Jianu. Publică în „Premiera ilustrată” (1928-1929) o serie de articole (despre Stanislavski, Hermann Sudermann, Georg Kaiser, Franz Wedekind, Karl Sternheim
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289077_a_290406]
-
i se reprezintă drama Poste-restante la Teatrul Maria Ventura, în regia lui Victor Ion Popa și având în distribuție actori ca Aura Buzescu, George Vraca, Romald Bulfinski, Ion Iancovescu ș.a. Debutul ca prozator îl reprezintă romanul Mâl (1934). În 1935 comedia Bursa neagră i-a fost pusă în scenă de George Mihail Zamfirescu la Teatrul Național din Iași; originea dramaturgului stârnind ostilitatea unor cercuri antisemite, acestea au obținut suspendarea spectacolului după doar două reprezentații. În 1939 un scenariu pe care îl
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289077_a_290406]
-
creație obiectivă ca Ion Marin Sadoveanu. Parvenitul său, noul Dinu Păturică, pe nume Iancu Urmatecu, depășește toate modelele sale autohtone; prin complexitatea caracterului și puterea de viață, este de-a dreptul balzacian, fără să amintească precis pe vreunul din protagoniștii Comediei umane. ȘERBAN CIOCULESCU SCRIERI: Dramă și teatru, Arad, 1926; Metamorfoze. Anno Domini..., București, 1927; Cântece de rob, București, 1930; Molima, București, 1932; Drama și teatrul religios în Evul Mediu, București, 1942; ed. pref. George Banu, București, 1972; Sfârșit de veac
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289425_a_290754]
-
Capitolul al IV-lea: Principalele forme ale humorului 19. Marele humor ca sentiment total concluziv 20. Superioritate și noblețe sufletească 21. Melancolie și nostalgie 22. Simpatie 23. Premisele intelectuale ale marelui humor Capitolul al V-lea: Tragic și humor 24. Comedie și tragedie 25. Humorul ca tip vital 26. Ipohondria (Acedia) 27. Humorul lui Shakespeare 28. Există tragic absolut? 29. Tragicul ca limită a humorului 30. Kierkegaard despre humor 31. Humor și religie Capitolul al VI-lea: Înțelepciune și humor 32
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
dispută atît de grea și la hotărîrea de a nu uita caracterul mărginit al muritorilor. Și acest mod de a gîndi exprimă principiul însuși al concepției antice despre viață. Platon știa desigur cu claritate că viața este în aceeași măsură comedie și tragedie și că acestea sînt legate între ele într-un mod firesc. Dar ideea n-a căpătat totuși la el o însemnătate hotărîtoare. Poate că, în această chestiune, Socrate ocupă o poziție aparte. Lucrul acesta va fi cercetat mai
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
of Melancholy, 1621, I, 3, 1, 2) descrie oamenii care sînt "humorous": cînd rîd din toată inima, cînd plîng fără nici un motiv din afară, cînd suspină, posomorîți și îngîndurați, cînd cad în niște închipuiri absurde. Ben Jonson, în prologul la comedia Every man out of his humour, dă următoarea explicație: "Cînd o singură însușire predomină într-un om în așa măsură încît îndreaptă toate gîndurile și aptitudinile sale pe una și aceeași cale, trebuie să spunem că un astfel de om
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
experiență și înțelegere mai curînd decît la cei dotați cu fantezie. Faptele și destinele nu au nevoie de un stil măreț ca să ne deschidă sufletul pentru misterele vieții. George Eliot vorbește într-o scrisoare despre "poezia și patosul, tragedia și comedia ce se pot ascunde în sufletul unui om care ne privește stins cu ochii lui cenușii și ne vorbește cu un glas ce sună cu totul obișnuit". Putem întîlni în calea noastră oameni de acest tip, dar folosim mult prea
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
privi viața, și pentru faptul că ea prezintă constant repetiții. Aceeași energie care, în ciuda tuturor opreliștilor, păstrează ferm valorile vitale căștigate, poate păstra și prospețimea și interioritatea, în pofida tendinței moleșitoare și nivelatoare a repetării. CAPITOLUL V TRAGIC ȘI HUMOR 24. Comedie și tragedie Nu se poate dovedi, așa cum am remarcat deja, despre nici un sentiment total că indică o încheiere completă a vieții psihice. Atîta vreme cît apar noi trăiri, va exista și posibilitatea unei schimbări a dispoziției psihice de bază, asupra
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ca un fel de albie prin care să curgă, au devenit doar niște piedici în libera ei desfășurare. Pe scurt, lumea este învinsă prin seriozitate și de aceea poate fi biruită acumprin glumă. Humorul tinde să unească tragicul vieții cu comedia ei. Cele două elemente se reunesc într-însul devenind uneori unul singur, alteori alcătuind o totalitate ordonată. Cînd a format expresia "tragicomic", limba a indicat printr-asta în special preponderența comicului și, ca atare, cuvîntul nu se potrivește pentru humor
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
de care nu putem nici rîde, nici plînge, fiindcă nu este nici comic,nici tragic. Cuvîntul "comitragic" s-ar potrivi mai bine pentru humor 51. Kierkegaard a afirmat că arta tragică are mai multă nevoie de un fundal istoric decît comedia.52. În măsura în care e adevărat, cauza se află probabil în faptul că seriozitatea se poate afirma corect abia cînd ne găsim în fața realității, cu toată strictețea ei, pe cînd comicul poate zburda mai bine într-o lume închipuită. În comicul mare
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
precum eroul tragic. Leziunile sale nu sînt mortale și nu obișnuiesc să reprime zîmbetul. Eroul tragic poate dovedi măreție în însăși dispariția sa, dar durerea și tristețea exclud posibilitatea surîsului. Humoristul știe că viața are în aceeași măsură tragediile și comediile sale. Experiența sa de viață, fie datorată propriului destin, fie trăirii unor destine străine, poate fi bogată și cuprinzătoare. Iar strădania sa pleacă, conștient și inconștient, de la îngăduința cu marile contradicții să-și exercite influența lor îndreptățită asupra timbrului întregii
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
-o atunci constituie, în plus textul pe care am încercat să-l dezvolt mai amănunțit în lucrarea de față o introduc aici (Der menschliche Gedanke, § 158): "Există un punct de vedere în care, prin amestecul de viață între tragedie și comedie, biruință și înfrîngere, s-a obținut o stare sufletească fundamentală, ce are în același timp caracterul seriozității prin măreția trăită și prin durerea ce i-a fost adeseori prețul și al ironiei față de orice încercare de a voi să exprimi
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
sentiment total (cf. § 6). În dialogul Filebos, Platon discută mai multe sentimente amestecate fără ca modul în care au apărut să fie arătat mai de aproape. Nu numai sub forma de sentimente în fața unei frame, ci și în "întreaga tragedie și comedie a vieții", trăim asemenea sentimente (p. 50, B). Tragedia și comedia se găseau pentru Platon (într-o perioadă a evoluției gîndirii sale) într-o strînsă legătură. Din păcate însă, în vestita concluzie a Banchetului ni se spune doar că este
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
sentimente amestecate fără ca modul în care au apărut să fie arătat mai de aproape. Nu numai sub forma de sentimente în fața unei frame, ci și în "întreaga tragedie și comedie a vieții", trăim asemenea sentimente (p. 50, B). Tragedia și comedia se găseau pentru Platon (într-o perioadă a evoluției gîndirii sale) într-o strînsă legătură. Din păcate însă, în vestita concluzie a Banchetului ni se spune doar că este de datoria unuia și aceluiași bărbat să compună și comedie și
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
și comedia se găseau pentru Platon (într-o perioadă a evoluției gîndirii sale) într-o strînsă legătură. Din păcate însă, în vestita concluzie a Banchetului ni se spune doar că este de datoria unuia și aceluiași bărbat să compună și comedie și tragedie. Am putea presupune, eventual, existența marelui humor la Platon, văzînd cum tocmai în Banchetul combină contradicțiile vieții, lăsînd să se desfășoare prin glumă și ironie cele mai înalte idei. Dar humorul său nu a ajuns la o dezvoltare
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
de treburile statului. Nu există așadar o relație directă între existența ideală și viața în lumea practică. Și deși Platon, ca om bogat și mare poet, avea o concepție vie despre contradicțiile vieții, aceasta apărîndu-i în același timp ca o comedie și o tragedie, (cf. § 40), el dă totuși uitării, în lumea ideilor, atît tragicul cît și comicul existenței. Schimbările și contradicțiile predomină doar în lumea sensibilă; în cea ideală însă, neschimbarea și unitatea sînt stăpîne. În lumea ideilor nu este
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
rîsul comic. Un rîs sau o jelanie peste măsură fac la fel de rău, fiindcă sufletul este pus prin ele într-o mișcare atît de puternică, într-o singură direcție, încît tăria și unitatea sa au de suferit. Platon nu aplică la comedie și la tragedie, fie din viață, fie din artă, ceea ce susține atît de insistent despre arta muzicală, cînd spune că ea cauzează o stare sufletească ce se poate menține îndelung, chiar dacă nu putem indica vreun motiv pentru ideile sau acțiunile
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
chiar dacă nu putem indica vreun motiv pentru ideile sau acțiunile pe care le provoacă. (Statul, II, p. 401). Apare aici o anumită contradicție între ceea ce arată în încheierea Banchetului cum că ar fi de datoria aceluiași bărbat să compună atît comedie cît și tragedie și punctul de vedere din Statul. El retractează în mod expres, în această scriere, posobilitatea de a reuni comedia și tragedia (Statul, III, p. 295 B)100. Platon considera imposibilă o contopire sau o organizare cum sînt
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
contradicție între ceea ce arată în încheierea Banchetului cum că ar fi de datoria aceluiași bărbat să compună atît comedie cît și tragedie și punctul de vedere din Statul. El retractează în mod expres, în această scriere, posobilitatea de a reuni comedia și tragedia (Statul, III, p. 295 B)100. Platon considera imposibilă o contopire sau o organizare cum sînt acelea aflate în noțiunea de sentiment total. atunci cînd contradicțiile cele mai mari ale vieții atingeau o deplină expresie pasională. În cele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
e capabilă să producă pentru ochii noștri numai perfecțiunea, ci și imperfecțiunea (Ethica, I, Încheiere) observație pe care o punea într-un ascuțit contrast cu teama superstițioasă sau cu mărginita enervare a oamenilor în această admirație, el era înălțat deasupra comediei și tragediei vieții și asemenea contradicții nu puteau determina pozitiv starea lui sufletească în fața vieții. Ar fi nedrept să tragem de aici concluzia că, în viața sa personală, Spinoza a rămas neatins de acele sentimente al căror ansamblu condiționează marele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
VI, p. 392. 52 Samlede Skrifter, VI, pp. 402 și urm. 53 Henri Bergson, La rire. 54 Atunci cînd Kierkegaard trimite la Lessing, trebuie să observăm că acesta afirmă (Hamburgische Dramaturgie, nr. 87-92), în contrast cu Diderot și Hurd, că atît în comedie cît și în tragedie caracterele trebuie să fie categoric individuale, fie că sînt sau nu luate din istorie. 55 Cf. Ethik, XXX, 3. 56 Paul Sippel, Adèle Kamm, Lausanne, 1912. 57 Cf. de ex.: Souvenirs de Marie Flournoy-Burnier, Genève, 1910
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
urm. 60 Cf. lucrarea mea Aandelig Kultur (Geistige Kultur). (Mindre Arbeider. Tredie Roekke. Traducerea germană în "Nord und Süd", 1913). 61 În cap. IX, vom reveni asupra acestui punct. 62 Cf. Ethica,III, 19, 47, notă. 63 Dante Alighieri, Divina Comedie, în românește de Eta Boeriu, EPLU, București, 1965, p. 46. 64 Joly, Psychologie des Saints, Paris, 1898, pp. 187, și urm. 65 Citat după A. Herrlin, Renaissances Ethik, p. 50. (Imprimată sub formă de manuscris). 66 Cînd Dante trecea strada
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
99 Despre importanța lui Platon în istoria gîndirii, cf. Der menchliche Gedanke, § 44-45; § 53. 100 Hans Raeder (Platos philosophische Entwicklung, Leipzig, 1905, p. 208) nu găsește în acest punct nici o contradicție între cele două dialoguri, întrucît unitatea dintre tragedie și comedie este stabilită în Banchetul ca un ideal, pe cînd aceeași unitate este concepută ca imposibilă în Statul. În realitate însă, sînt două idealuri opuse între ele: idealului poetic din Banchetul îi este contrapus, în Statul, idealul etic al unei personalitîți
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
din trompetă, de purtători de simboluri sexuale. Pe parcursul întregii ceremonii, Dionisos era considerat a fi prezent. Preotul zeului ocupa locul de onoare. Concursul care urma ceremoniei avea un caracter poetic și muzical, în cadrul său înfruntându-se autori de tragedii, de comedii, de ditirambi, adică de poeme lirice recitate de către un cor de satiri în onoarea lui Dionisos. Aceste lucrări "satirice" reprezintă izvorul direct al tragediei grecești. Atmosfera Dionisiilor varia potrivit circumstanțelor și locului. Riturile orgiastice erau celebrate esențialmente de către femei, care
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
și Bulletin de l'OIV, Paris, noiembrie-decembrie 1995. 139 L. et J. Orizet, Les cent plus beaux textes sur le vin, Saint-Germain-des-Prés, Le Cherche-Midi (éd.), Paris, 1984, p. 11. 140 În original Ballade des franc-buveurs (n. trad.). 141 Fragment din comedia lui Molière, Burghezul gentilom, preluat din volumul Molière-Teatru, traducere de Victor Eftimiu, Editura Univers, București, 1973, p. 458. 142 Aï, Ay sau Aÿ este un sat din Regiunea Champagne, situat la 3 km nord-est de Epernay, la picioarele muntelui Reims
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]