10,662 matches
-
poți să fii sigur, mâna lui Walter pe umărul tău, m-am plictisit, Christa, hai să plecăm odată, acasă ce tot dai din batistă, nu vezi că ăsta nici nu se uită la tine? * Traian se Îndreaptă În scaun, Își desface centura de siguranță, se apleacă, greoi, după sticla de té freddo de la picioare, ia câteva Înghițituri, Își pune centura la loc, Își rotește gâtul Înțepenit și tace. Un timp tace și Christa: iar a căzut În butoiul cu amintiri sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
trebuie numai să fie cu ochii pe el, să nu-i compromită lucrarea. — De săptămâna trecută, planul de măsuri trebuia să fie pe masa mea! Aici! (Bate cu pumnul În masă.) Unde e? Își lărgește cravata la gât și-și desface nasturele cămășii. * La controlul de rutină de săptămâna trecută, medicul Direcției, Felceru, cum Îi zice el și-n față, i-a atras atenția s-o lase mai moale, că tensiunea, colesterolul, plus coxartorza... — ...Data viitoare, dacă analizele arată la fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
luaseră foc, și să adauge pensiei, nu prea Îndepărtate, procentul cuvenit din rodul unor Încordate ceasuri de muncă pline de realizări, răspunderi, succese. Așa că, ieșite dintr-un stres și intrate În altul, Își scoseseră călcâiele umflate din pantofi și-și desfăcuseră pe furiș fermoarele, copcile, cordoanele deasupra stomacurilor umflate, arse de hiperaciditatea Îngrijită decenii la rând În cantine de instituție și ședințe de analiza muncii, Își potriviseră rochiile de ocazie ce scoteau aburi de colonie Jubileu și Femina spray pentru subraț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
cum se tot agită... Nu Înțeleg ce caută printre ei Victor... — Victor și cu profesorul l-au convins pe Traian să vină În țară! — Dar ce interes au avut să-l cheme? — Doar n-o să stai tu lângă Traian când desface valizele și scoate Wiener Caffee și Kent! — Normal că n-o să stau eu! Doar ăsta e locul lui Victor! Nu vezi cum se bate Victor cu șoferul lui Stan, care din ei să ducă valizele? — Totuși, pentru mine e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mâncarea trimisă de grijuliii lui părinți: cojile de toate felurile, de plastic, de la salamul de vară, de ouă, de la ouă, de rumeguș, de la pâinea veche de alaltăieri. La sigur se zgâria pe ochi c-a fost atât de fraier să desfacă pachetul primit de acasă, pentru toată luna asta. De mâine, ragazzi di oggi, vă Întoarceți la ceaiul cu pâine și margarină, dacă ați fost atât de abili să vă vindeți cartela! Poate Mihnea să se fi aflat În aceeași stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
și prințul zămislit, cel mai drăgălaș și mai minunat din câți au existat! Încercau să creeze o atmosferă de sărbătoare, dar vocile lor nu aveau acea forță a fericirii care vibrează și te umple de fiori, ori de câte ori o invoci. Au desfăcut șampania care a Început să curgă În cupe de cristal, păstrate cu grijă și folosite de ai mei doar la ocazii speciale. M-au Îmbrățișat pe rând, cu căldură și dăruire, fiecare spunându-mi o vorbă bună, o mică glumă
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
la ziar în tinerețea lui. De asemenea, l-am auzit spunând de nenumărate ori: Aici nu se întâmplă nimic! Ce pot să fac? Adesea - poate o dată pe săptămână - vine până aici, merge cei șapte kilometri pe poteca mea, care se desface din drumul mare, cel numit Drumul Militar și care se întinde de la Lycksele până la Arvidsjaur sau, dacă vreți, de-a curmezișul, de la mina Ada la Skellefteå. Ca și cum ar crede că se va întâmpla ceva aici, la mine. Eu am avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
mutați de colo colo ca niște obiecte neînsuflețite. Există legături în fața cărora toate celelalte considerente practice trebuie să dea înapoi. Atunci ea s-a aplecat și și-a apăsat palma pe genunchiul meu. Ținea capul într-o parte și își desfăcuse buzele într-un zâmbet decis. Trebuie totuși să recunoști că ești un pic deosebit. Tovarășii tăi din salon cred că ești diferit. Chiar ei au spus că vor să scape de tine. Nu e cu putință! am spus. Ei nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
tatei ceva. Am fost confirmat, am spus. Pot primi cuminecătura. în același timp am simțit cum mâna mea, parcă din propria ei voință și chiar împotriva mea, începea să se miște spre punctul fierbinte al dulapului deschis. Degetele îi erau desfăcute, ca pentru a apuca ceva, Exact aceeași mișcare somnambulescă a mâinii mele drepte avea să revină mult mai târziu în viața mea, de data aceea cu un succes remarcabil și, slavă Domnului, fără ca să intervină cineva și să mă oprească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
A fost ceva mult mai mare decât varicele, zice Manfred. Muzicuța de argint curat stă acum sus, pe sobă, ca micul Manfred să nu poată ajunge la ea. Dar statuia de tablă a avut voie s-o păstreze. El a desfăcut-o și în felul acesta a obținut două bucăți de tablă, fața și spatele lui Iisus Hristos, pe care le-a ciocănit cu ciocanul lui Manfred până le-a aplatizat cu totul. Desenul colorat al lui Doré e distrus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
ceva. Își rupse o pieliță de pe buză. Cum vreți, spuse șoferul. Înainte de Voisin e cineva? Să-i dăm drumul. Își vârî mâna în pantof și scotoci temeinic, de parcă și-ar fi ales în gând un anumit bilețel. Scoase bilețelul, îl desfăcu și-l privi uluit. — Asta e, rosti el. Se așeză și începu să se caute prin buzunare după o țigară, dar, după ce o puse în gură, uită să o aprindă. Chavel simți cum îl cuprinde o bucurie imensă și oribilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
fir de duh care umblă prin văzduh peste ce-i ușor sau greu peste ce nu are nume; numai bunul Dumnezeu mi-a dat aripi ca sa zbor peste câte sunt în lume. Jilava 1956 Doar minunile iubirii Timpul face și desface multe țesături și noduri; drumul are-atâtea poduri cu spărturi prin care unii cad în apele vieții agitate-ntotdeauna când nebunii sau furtuna le lovesc de toți pereții. Malurile sunt abrupte orice val stârnește valuri și n-ai cum ieși la
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
cum bujorii gata să dea n floare - doi prumbei deciși să zboare spre un nemuritor acum. Te-aștept cu-aceleași disperări să râzi, surâzi și să revii în Bărăganul prins de zări cu ntinderile aurii. Bujorii-mi plac când se desfac, în pânza dorului îi țes și nu mai știu cum pot să fac să-mi ieși în cale și să-ți ies. Am șapte cerbi și am să-i scot așa cum inima azi mi-i plină de aripi ca să fii
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
eram copii; pleca April, veneau Florii copacii se umpleau de foi copiii de hăinuțe noi părinții, sfinții printre noi cei plini de atâtea bucurii s-apropia Sfintele Paște... copilul de atunci renaște. 1982 Arzător i-acest acum Vârsta face și desface orice lanțuri înnodate; chiar de-aș avea tot ce-mi place viața-i tot pe jumătate. Șaisprezece ani câți am îmi iau pofta de mâncare, nu îmi fac niciun program, sunt o cremene-ntre amnare. Scapăr la orice mișcare, arzător
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
și prelung, neștiind prea bine ce anume înseamnă dorința, dar încercând cu orice chip să o mimeze (am aflat asta mult mai târziu, pe atunci nici unul dintre noi n-o știa) eu stăteam și fumam. Îmi amintesc cum mi-am desfăcut pachetul cu zece bucăți de Silk Cut, primul pachet de țigări pe care mi l-am cumpărat vreodată, și cum mi-am scos din el prima mea țigară. Am aprins-o cu un chibrit și m-am lăsat pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
la lumina lumânărilor, pe terasa mea cu vedere spre piscină și în sunetele de jazz care se aud ușor din boxe. Geraldine pufnește. ― Așa... ― După cină te-aș conduce în dormitorul meu și ți-aș face un masaj. Ți-aș desface bluza și mi-aș turna niște ulei în palmă. L-aș încălzi între mâini, după care te-aș pune să te întinzi în pat, în timp ce eu ți-aș freca încet uleiul de pielea netedă și bronzată de pe spate. ― De unde știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
atent. Deschid plicul cu un zâmbet pe față și trag afară niște pagini de ziar. Citesc biletul cu urări și râd, gândindu-mă că Geraldine nu se schimbă niciodată. Mă întreb cum se descurcă cu rubrica de sfaturi de milioane. Desfac apoi paginile prinse de bilet, întrebându-mă despre ce vorba. ― Isuse! Mâna începe să-mi tremure, și atunci trebuie să mi-o duc la inimă, ca s-o fac să nu mai bată așa tare. ― Ce e? Brad se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
de toate felurile imaginabile, și chiar înainte să plec din magazin, îmi îndes în gură câteva mâini pline de dulciuri, pe care nici măcar nu apuc să le gust. Plec de la mall și trag valiza la o cabină telefonică de afară, desfăcându-mi cei doi nasturi de sus ai pantalonilor micuți de dril, care acum îmi presează dureros carnea. Când formez numărul, îmi frec stomacul ca să încerc să dispersez durerea provocată de atâta mâncare, și mă blestem pentru că port o bluză albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
din urmă. Înainte să plece, Lauren îmi aliniază în față mai multe borcănele, căni și tuburi: ― Ăștia, spune ea pe un ton serios, sunt copiii mei. Folosește-le cum trebuie, după care-mi trimite un sărut în aer și dispare. Desfac fiecare borcănel, fiecare cană, fiecare tub și trag profund aer în piept. Examinez ambalajul, citesc cum fiecare îți va face pielea mai tânără, părul mai des, pielea mai fermă. Torn în apă jumătate de sticlă de spumant de baie cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
vă povestesc s-a petrecut mult mai târziu. Eram ditai artileriștii deja. ― Da’ ce funcție aveai dumneata? - s-a auzit întrebarea cârcotașului din colțul întunecos al vagonului. ― Eram ditai servantul. Nu mă vezi cât sunt de mare? a răspuns mustăciosul, desfăcându-și sumanul la piept. ― Eu eram un amărât de ochitor - și-a declinat calitatea omul din „umbră”. ― Și cum spuneam, am ieșit într-o aplicație de noapte. Trebuia să trecem printr-o pădure. Când soarele și-a luat în brațe
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
i s-o umflat și s-o înnegrit așa? Să-i scoatem flaneaua. Așaaa... Acum, dă foarfeca, să tăiem mâneca cămeșii, că n-o putem scoate altfel. Uite că are ceva la umăr... Îi legat cu niște cârpe”. Când au desfăcut cârpele, s-au îngrozit! Totul era umflat și mușchiul desprins de pe os părea putred. Umflătura și vinețeala cuprinseseră și o bună parte din piept și spate. Începuse să urce spre cap... „Dacă moare? Doamne! Ce facem, Petruță? Ce o fi
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
putea ațipi măcar o frântură de ceas... Prin geamurile pâcluite se strecura o lumină cenușie. Oamenii au început să se foiască, fiecare în felul lui. Unul își întindea picioarele, altul își rotea capul ca să-și dezmorțească gâtul, un altul își desfăcea brațele, iar câte unul se ridica apăsându-și mâinile în șale. Mulți căscau zgomotos. Se vedea de departe că nici unul nu s-a odihnit cât ar fi trebuit. După aceste manifestări, cei mai mulți s-au cuibărit din nou în culcușul de peste
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
tu câte zeci de kilograme ridic eu într-o zi de instrucție? ― Și iarăși mă întorc și spun - l-a făcut atent Dumitru. ― Ce mai vrei să zici? ― Că ce își face omul cu mâna lui nici dracul nu poate desface. ― Apoi, măi Dumitre, dacă ești ajutor de comandant de tun, nu ierți pe nimeni, cum văd eu. Nici frate de ți-ar fi. ― Asta-i armata, Todiriță... Altu-i necazul, frate. ― Care-i oful tău, Dumitre? ― Când om scăpa de pacostea
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
mulțumim, jupâne. Parcă ne am mai prins și noi oleacă sufletul - a vorbit Dumitru. ― Dacă îți mai vrea ceva, eu îs pe aproape. ― Te-om chema noi dacă a fi nevoie. Mai degrabă dacă vărul ista al meu a mai desface baierele pungii - a răspuns Todiriță. ― Între oamenii buni se desfac și baierele sufletului, nu numai ale pungii - a filozofat Aizic cu zâmbet abia schițat... ― Cum să nu desfac legăturile pungii, măi Todiriță? Doar nu vin la târg în fiecare zi
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
sufletul - a vorbit Dumitru. ― Dacă îți mai vrea ceva, eu îs pe aproape. ― Te-om chema noi dacă a fi nevoie. Mai degrabă dacă vărul ista al meu a mai desface baierele pungii - a răspuns Todiriță. ― Între oamenii buni se desfac și baierele sufletului, nu numai ale pungii - a filozofat Aizic cu zâmbet abia schițat... ― Cum să nu desfac legăturile pungii, măi Todiriță? Doar nu vin la târg în fiecare zi. Și vrem să mai aflăm și noi ce mai este
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]