10,472 matches
-
târziu, să se fărâmițeze în zeci de entități mai mici. Vom reveni asupra acestui subiect. Rusia și-ar putea regăsi un mai bun echilibru demografic și ar putea utiliza o parte a rentei sale petroliere pentru a-și organiza dezvoltarea. Devenită, în 2006, primul producător de aur negru, înaintea Arabiei Saudite îcu rezerve de 100 miliarde de barili), și primul producător de titan, PIB-ul Rusiei ar trebui să-l depășească în 2025 pe cel al Germaniei, al Angliei și al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
a fi citit toate aceste cărți, de a fi ascultat toate aceste melodii, de a fi trăit tot acest timp stocat în ele. Zadarnic. De altfel, viitoarele opere de artă vor gravita tot mai mult în jurul acestei teme a timpului, devenită obsesie. Omenirea va înțelege în sfârșit că timpul este, de fapt, singura realitate într-adevăr deficitară: nimeni nu este în stare să-l fabrice, nimeni nu-l poate vinde pe cel de care dispune și nimeni nu se pricepe să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
timpului necesar producției de alimente, îmbrăcăminte, mijloace de transport și de divertisment; plasamentele industriale vor redeveni rentabile; noile servicii vor fi transformate în produse industriale; alți muncitori vor intra în zona salariilor precare; energii noi le vor înlocui pe cele devenite rare; tot mai multe bogății vor ajunge să fie concentrate în mâinile a tot mai puțini privilegiați; consumatorii și cetățenii în general vor dispune de o și mai mare varietate de opțiuni, ceea ce va impune însă muncitorilor noi forme de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
Nu cred că această situație va putea dura: se va instaura o piață fără democrație, formă deja cunoscută în Istorie. Cam prin 2050, sub presiunea exigențelor pieței și grație unor noi mijloace tehnologice, lumea se va organiza în jurul unei piețe devenite planetare, fără structuri statale. Va începe atunci ceea ce numesc eu hiperimperiul, un sistem de deconstrucție a serviciilor publice, apoi a democrației și, în sfârșit, a statelor și a națiunilor. Această piață mondială unificată și fără state va rămâne în mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
majoră: Statele Unite, Brazilia, Mexic, China, India, Egipt, Rusia și Uniunea Europeană îchiar dacă aceasta din urmă nu va prezenta toate atributele unui stat). Lor li se va alătura Nigeria, dacă va mai exista, ceea ce este puțin probabil. împreună, aceste nouă națiuni, devenite stăpânele ordinii policentrice, vor forma un guvern informal al lumii, despre care voi vorbi atunci când voi aborda al treilea val al viitorului. Le vom regăsi mai întâi în Consiliul de Securitate al Națiunilor Unite și în G8. O asemenea ordine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
policentrice) ca pe un contract individual ce exclude orice loialitate și solidaritate cu compatrioții lor; ei se vor expatria pur și simplu, dacă vor considera că nu câștigă destul în țara respectivă. De asemenea, atunci când întreprinderile - inclusiv cele din țări devenite dominante în ordinea policentrică - vor considera că fiscalitatea și legislația care li se aplică nu sunt cele mai bune față de ceea ce au sperat, ele își vor deplasa centrul de decizie în afara țării de origine. Statele vor începe atunci să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
pentru a-i izgoni locuitorii și a-i distruge structurile specifice Ordinii economice. Acesta este, de exemplu, cazul Al-Qaida și al altor grupări nihiliste de aceeași factură. Vor apărea și alte forme de pirați. Proliferarea violenței și a mâniei, ambele devenite posibile odată cu instaurarea hiperimperiului, va deschide calea unor provocări de tip nou: mase de infranomazi, ce ar avea în comun doar faptul de a călători împreună, ar putea reprezenta niște amenințări. Exact ca populațiile migratoare ce au trecut Rinul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
ales a democrațiilor; vor apărea atunci - așa cum s-a întâmplat deja - baroni ai drogurilor puși în slujba unor cauze politice sau care se vor servi de imigranți pentru trecerea clandestină a frontierelor. Vom vedea - și deja există - națiuni în ruină devenite cuiburi de mafioți, forțe teroriste, nomade prin natura lor, care-și vor stabili bârlogul pe teritoriile unor non-state, precum și organizații mafiote ce susțin ambiții politice, laice sau religioase, așa cum au procedat Mafia, Cosa Nostra sau gangsterii francezi deveniți colaboraționiști în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
în ruină devenite cuiburi de mafioți, forțe teroriste, nomade prin natura lor, care-și vor stabili bârlogul pe teritoriile unor non-state, precum și organizații mafiote ce susțin ambiții politice, laice sau religioase, așa cum au procedat Mafia, Cosa Nostra sau gangsterii francezi deveniți colaboraționiști în 1940. Vom asista - și deja există - la violențe urbane de o atât de intensă amploare și brutalitate, încât vor necesita intervenții mai degrabă militare decât polițienești. în fața acestor amenințări sau agresiuni, națiunile vor avea nevoie de soldați și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
explicite sau implicite, sub forma unui izolaționism teocratic în care democrația n-ar mai fi decât o aparență. în Africa, precum și în America Latină, locuitorii orașelor, a căror mizerie va crește neîncetat, vor fi din ce în ce mai sensibili la discursul acestor Biserici evanghelice, devenite puteri financiare, ideologice, militare și politice de o importanță majoră. în Brazilia, ele numără deja peste 30 de milioane de adepți, fiind prezente și în Japonia, India, China și Indonezia. Așa cum au mai făcut-o, ele se vor înțelege cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
din debit și nu utilizează decât 0,3%, intenționează să construiască 36 de baraje; în parte, ele ar lipsi de apă Egiptul, ceea ce ar declanșa imediat un conflict. în sfârșit, dereglările climatice vor provoca războaie pentru ocuparea pământurilor rămase sau devenite cultivabile și propice traiului oamenilor; Siberia, Marocul, Algeria și sudul Spaniei ar putea deveni fiecare o zonă de conflict. Războaiele de stabilire a frontierei: din Orientul Mijlociu până în Africa Mai multe țări vor declara război vecinilor lor pentru reunificarea popoarelor: ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
emoțională și pregătește calea unei mai bune cunoașteri de sine a clientului. În felul acesta el devine capabil să vorbească despre propriile sale probleme, cu mai multă obiectivitate. Atitudinile catharsice, arată J.Heron (1976) sunt facilitatoare, ajută la eliberarea tensiunilor devenite insuportabile. Principiul orientare-invățare-dirijare Principiul orientare - dirijare - învățare implică mai multe grade de directivitate în funcție de necesitățile consiliatului. Învățarea ca principiu al consilierii educaționale este o învățare socială pe bază de model interrelațional, o învățare activă, de tip creativ. Aceasta se deosebește
Ghid de bune practici in orientare si consiliere profesionala by Tiron Elena, Ana Maria Hojbota () [Corola-publishinghouse/Administrative/1125_a_2373]
-
respirație, un tremur al mâinilor, dar psihic era pregătit pentru o nouă zi, îi revenea până și umorul. În timpul orelor, atunci când năvălea către poartă, cu vigoare, cu precizie, simțind cum duduie sub pașii lui dușumeaua, trântind și prinzând ritmic mingea, devenită un ritm interior, când năvălea, imparabil, ca un bolid, anemicii lui de elevi în zadar încercau să-l oprească, el auzea glasul tribunelor de odinioară încurajându-l, o bandă de magnetofon înregistrată cu paraziți, fragmentată pe alocuri, își lua avânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cei doi părinți cum își conduceau proaspetele rude, Carmina simți că sunt foarte umiliți de toată povestea, pe undeva parcă se schimbaseră rolurile, mama volubilă căuta să umple golurile dintre ei cu nimicuri, tatăl își dregea mereu glasul, o faringită devenită la el cronică își tot depunea de-a lungul grumazului, flora, deseori avea o vagă senzație de sufocare, asta era cauza pentru care făcea acel zgomot din gât, nevastă-sa, mai în glumă mai în serios spunea, auzi cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ca o mitralieră, cu privirea înecată de admirație, roșie în obraz de emoție, cu ochii jucăuși, risipind fraze măgulitoare, inspirate, adevărate performanțe diplomatice, așa, fără nici o dificultate, ca și cum ai spune bună ziua sau ce mai faci? Acei oameni în halate albe, deveniți foarte atenți la pacientă, întrecându-se unul pe altul în a-i oferi sfaturile lor competente, foarte interesați să afle și dacă în copilărie Nina suferise de tuse convulsivă. Și în timpul acesta, poate chiar lângă patul Ninei, o femeie, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
altfel decât ceilalți, de ce să nu-i lăsăm să salte capul? De ce să-i strivim în marea asta lașă, să aruncăm deasupra lor toate păcatele noastre, toate nemulțumirile? Am impresia că nu vorbim aceeași limbă, mă, o întrerupse Alexe. Albastrul devenit tulbure în ochii lui era un semn de enervare. Am spus și susțin că acei oameni, de care faci atâta caz, există și ei nu pot fi incluși în marea celorlalți, pentru simplul motiv că ei stau ca uleiul deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
după plecarea prietenei, când timpul pierdut o revolta, când își reproșa sieși slăbiciunea și când se lăsa copleșită de dorința de a se revedea și a doua zi și în ziua care urma, mereu, dorința de a fi alături de Fana devenită viciu. Dorința îi anestezia conștiința, îi amorțea ambiția, făcea să amuțească întrebarea sâcâitoare: Ce ai de gând? Unde vrei să ajungi? Pe urmă interveniseră profesorii Alexe, salvatorii ei, mai puternici decât vraja de suprafață a Fanei, ei, profesorii glăsuiau prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mine, ei? Am ajuns o epavă, vă spun adevărat, o adevărată epavă și nici nu am avut vreme să mă uit bine în jur... Își ținea sprâncenele în sus, voia să împiedice, cu orice preț, să-și formeze acea mimică devenită la ea reflex, de a-și îngropa ochii sub ridurile dispuse ca niște raze, clipea des, aproape că-i dădeau lacrimile. Și totuși trebuia să reziste, tristețea se poate exprima și verbal, nu era nevoie să-și adecveze figura, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
din cadrul Universității de Stat din Cernăuți (1969-1974). După absolvirea facultății, a lucrat ca profesor de limba și literatura română în satul Horbova din raionul Herța (1974-1979) și apoi ca redactor și redactor-șef la Editura "Literatura artistică" din Chișinău (1979-1990), devenită ulterior Editura Hyperion. A fost ales apoi ca vicepreședinte executiv al Uniunii Scriitorilor din Republica Moldova (din 1990); secretar și apoi președinte (din 2005) al Filialei Chișinău a Uniunii Scriitorilor din România.Din 2010, este președinte al Uniunii Scriitorilor din Republica Moldova
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
nu cu indicele de creștere industrială, ci cu rata scăderii nivelului de trai, cu Dacia vândută la preț de dumping, cu mari investiții într-o industrie energofagă, clădită pe tehnologii învechite și bazată pe materii prime de import, cu specialiști deveniți simpli executanți ai „prețioaselor indicații” date de un semianalfabet înzestrat doar cu o viclenie primară și expus la tot mai frecvente accese de megalomanie. Se minunau străinii de circulația restricționată a mașinilor (ce libere erau șoselele noastre!), de mulțimea apartamentelor
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
simpli executanți ai „prețioaselor indicații” date de un semianalfabet înzestrat doar cu o viclenie primară și expus la tot mai frecvente accese de megalomanie. Se minunau străinii de circulația restricționată a mașinilor (ce libere erau șoselele noastre!), de mulțimea apartamentelor devenite iarna - frigidere, iar vara - cuptoare. Totuși, „a fost boierie curată față de acum, afirmă părinții noștri”. Adică, ai jurnalistei în chestie. Ori sunt uituci, ori confundă binele propriei tinereți cu „binele” de obște, al unei țări înfrigurate și înfometate. Să crezi
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
regimul comunist le-a selectat (calomnia, minciuna, procesul de intenție, șantajul, înscenările de tot felul) și le-a ridi132 cat la rangul de virtute „patriotică”. Și ce motiv ar avea să se schimbe „patrioții” de ieri, reșapați după 1989 și deveniți patroni media? Norocul nostru stă în faptul că există în presă și în audio-vizual mulți profesioniști ai binelui public, ai independenței de conștiință, dornici să impună alternativa la jurnalismul de două parale ce conferă României (încă!) statutul de „provincie” a
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
nu cu indicele de creștere industrială, ci cu rata scăderii nivelului de trai, cu Dacia vândută la preț de dumping, cu mari investiții într-o industrie energofagă, clădită pe tehnologii învechite și bazată pe materii prime de import, cu specialiști deveniți simpli executanți ai „prețioaselor indicații” date de un semianalfabet înzestrat doar cu o viclenie primară și expus la tot mai frecvente accese de megalomanie. Se minunau străinii de circulația restricționată a mașinilor (ce libere erau șoselele noastre!), de mulțimea apartamentelor
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
simpli executanți ai „prețioaselor indicații” date de un semianalfabet înzestrat doar cu o viclenie primară și expus la tot mai frecvente accese de megalomanie. Se minunau străinii de circulația restricționată a mașinilor (ce libere erau șoselele noastre!), de mulțimea apartamentelor devenite iarna - frigidere, iar vara - cuptoare. Totuși, „a fost boierie curată față de acum, afirmă părinții noștri”. Adică, ai jurnalistei în chestie. Ori sunt uituci, ori confundă binele propriei tinereți cu „binele” de obște, al unei țări înfrigurate și înfometate. Să crezi
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
regimul comunist le-a selectat (calomnia, minciuna, procesul de intenție, șantajul, înscenările de tot felul) și le-a ridi132 cat la rangul de virtute „patriotică”. Și ce motiv ar avea să se schimbe „patrioții” de ieri, reșapați după 1989 și deveniți patroni media? Norocul nostru stă în faptul că există în presă și în audio-vizual mulți profesioniști ai binelui public, ai independenței de conștiință, dornici să impună alternativa la jurnalismul de două parale ce conferă României (încă!) statutul de „provincie” a
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]