9,482 matches
-
haite de șoc reperaseră, evident, și casa lui Rațiu). Cu pufoaică demonstrativ murdărită cînd își conducea comandourile groazei. În "ținută obligatorie" cînd teroriza nocturn barul. Ținută prin care bolșevicul anarhist copia, de altfel (psihanalitic), pe cea a lui Rațiu. Viceversa, imposibilă: vi-l imaginați pe Rațiu, măcar în glumă, echipîndu-se în miner? Frumusețea firească și stenică (pentru țară) a hainei militare regale. În acea Românie din ce în ce mai departe de noi (nu și pierdută). Paradele aureolate de Carol I, Ferdinand, Carol al II
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
general părea mai ușor de înrămat, de valorizat din toate punctele de vedere. Din cel al comodei noastre ierarhizări, întîi. Recursul acesta comparativ la trandafiriul răstimp e provocat, printre altele, de teribila devălmășie a momentului actual. În marginea căruia pare imposibilă pînă și o firavă aproximare de criterii. Pe de altă parte, ar trebui să lăsăm luciditatea să-și facă obligatoriul serviciu că să observăm ceea ce arta de-a lungul secolelor a cunoscut, indubitabil, ca normă autovalorizatoare. Chiar era totul atît
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
definind, de altfel, modernitatea, mișuna massa informă a creatorilor de mîna a doua, dar nu numai ea, ci și cea a artizanilor onești. Adică fundalul scenei pe care evoluau protagoniștii, fără policromia căruia relevanța acestora prin raportare ar fi fost imposibilă. Odată configurată în linii oricum subțiri epoca, să observăm imediat procedeul și el comod al simplificării. Aflîndu-ne într-o avantajată paralaxă timpul scurs preluăm, de la o etapă culturală la alta, formule gata făcute, gata stabilite de tipul de folclor ce
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
noi, să ne atragă atenția că ne aflăm, totuși, într-o Românie europeană, că cealaltă Românie, care nu fusese urîțită de comunism, așa arăta/ așa arată în incredibilele ilustrate pe care, arar, le mai răsfoim. Trotuarele fojgăie acum de exemplare imposibile, vara ieșite doar în izmene trei-sferturi și în maieu, iarna în "geci" ca de tablă. Deși nu ne cunoaștem, o să încep să-l salut cu respect pe omul-manechin. Nu mă pot sustrage, la rîndu-mi, unui pedantism sistematic. Justificat, cred. Urmărind
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
trebuie înscrise succesiv fără spații între rânduri și fiecare denumire trebuie să fie precedată de un numar de ordine. Imediat sub ultima denumire trebuie trasata o linie orizontală. Spațiile neutilizate trebuie să fie barate, astfel încât orice adăugare ulterioară să fie imposibilă. Mărfurile trebuie descrise în concordanță cu denumirea lor comercială și cu precizări suficiente pentru a permite identificarea lor. CERERE PENTRU CERTIFICAT DE CIRCULAȚIE A MĂRFURILOR EUR. 1 ┌──────────────────────────────┬───────────────────────────────────────────────┐ │1. Exportator │ EUR. 1 No. 6. Informații privind tran- │7. 8. Numărul de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153055_a_154384]
-
trebuie înscrise succesiv fără spații între rânduri și fiecare denumire trebuie să fie precedată de un numar de ordine. Imediat sub ultima denumire trebuie trasata o linie orizontală. Spațiile neutilizate trebuie să fie barate, astfel încât orice adăugare ulterioară să fie imposibilă. Mărfurile trebuie descrise în concordanță cu denumirea lor comercială și cu precizări suficiente pentru a permite identificarea lor. CERERE PENTRU CERTIFICAT DE CIRCULAȚIE A MĂRFURILOR EUR. 1 ┌──────────────────────────────┬───────────────────────────────────────────────┐ │1. Exportator │ EUR. 1 No. 6. Informații privind tran- │7. 8. Numărul de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153286_a_154615]
-
pe care urmează să le efectueze către titularul respectiv. Această instituție va transfera suma reținută către instituția creditoare. 3. În cazul în care o instituție a efectuat plăti necuvenite prin intermediul instituției celeilalte părți contractante și când recuperarea acestora a devenit imposibilă, sumele în cauză rămân definitiv în sarcina primei instituții, cu excepția cazului în care plata necuvenita este rezultatul unei fraude. Articolul 25 1. Organismele de legătură ale părților contractante vor face schimb de informații și date statistice referitoare la plățile și
EUR-Lex () [Corola-website/Law/154313_a_155642]
-
creștin, s-a întâlnit la nivel local mai curând cu soluțiile pragmatice de menținere în istorie (atât politic și ideologic, cât și social sau economic) decât cu o imaginație culturală fantezistă sau cu o gândire raționalistă novatoare (de altfel, aproape imposibile într-o cultură tradiționalistă). Imaginea, simbolistica și imaginarul colectiv, rămase la populația ortodoxă românească în siajul rezistenței canonice iconodule, pe alocuri chiar a isihasmului, au integrat în principal discursul militant al puterii și mesajul mobilizator pentru formarea "steagurilor", apeluri politice
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
cunoaștere, ce pot fi recunoscute în rezultatele acesteia, cunoștințele, dar și în "intențiile" (chiar "intenționalitățile") determinate ale cunoașterii. Una dintre ele conceptul cunoașterii integrale (cum spune Kant, al cunoștinței care, deși pornește de la condiționat, ajunge, cu ajutorul rațiunii, la necondiționat) este imposibilă, dacă luăm în seamă o perspectivă temporală (cronologică) rezonabilă, adică limitată; ea exprimă, de fapt, o imposibilitate absolută (semnalată în scenariul kantian prin ideea imposibilității experiențiale a unui "obiect" al Ideilor rațiunii). Cealaltă ideea cunoștinței "desăvârșite", încheiate, ceea ce corespunde gândirii-positum
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
împlinite (un intelect omniscient ar putea-o realiza, pentru că ea se exprimă în legătură cu obiecte-positum (date) ca atare, iar un asemenea intelect îi este pe măsură), și a dezvăluirii cunoștințelor (nu a generării, construcției, constituirii lor), în aceasta constând cunoașterea este imposibilă pentru actuala croială (judicativă) a "facultății" noastre de cunoaștere, deși nu este imposibilă în orice condiții (o condiție tocmai a fost indicată); ea exprimă, prin urmare, o imposibilitate relativă. Ipoteza acestui tip de cunoaștere a făcut ea însăși carieră filosofică
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
obiecte-positum (date) ca atare, iar un asemenea intelect îi este pe măsură), și a dezvăluirii cunoștințelor (nu a generării, construcției, constituirii lor), în aceasta constând cunoașterea este imposibilă pentru actuala croială (judicativă) a "facultății" noastre de cunoaștere, deși nu este imposibilă în orice condiții (o condiție tocmai a fost indicată); ea exprimă, prin urmare, o imposibilitate relativă. Ipoteza acestui tip de cunoaștere a făcut ea însăși carieră filosofică și are, din anumite motive, o oarecare îndreptățire. De exemplu, la Platon, la
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
șansă pentru ideea amintită, aceea despre cunoașterea încheiată și cunoștințele sale desăvârșite în adevărul lor (cu toate că nu și în privința evidenței lor) și dezvăluită prin demersuri "tehnice" (demonstrație etc.); din acest motiv, am socotit această idee ca fiind doar o condiție imposibilă relativ în sensul de a susține că întreaga cunoaștere se întemeiază pe identitate. Ne putem întreba însă acum dacă nu cumva, în universul judecății omnipotente, schițat deja în cele câteva teme deschise de la începutul acestei lucrări, enunțul judicativ S este
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
orizontul judicativului omnipotent, enunțul S este P constituie cel mai simplu și, totodată, cel mai problematic enunț. Principiile logice (cele trei amintite) au și ele un conținut (un "obiect"), nefiind funcții pure a priori sau acte constitutive neintenționale, fenomenologic vorbind (imposibile, de altfel, și unele și celelalte). Dar conținutul nu le aparține, nu le este propriu, pentru că ele nu sunt constitutive ca atare față de acesta, ci doar "regulative" (asemenea principiilor regulative ale intelectului, la Kant, anume analogiile experienței și postulatele gândirii
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
cunoașterea celuilalt și recunoașterea de sine, potrivit scenariului platonician sesizăm și umbrele ("adumbririle") unei "logici non-judicative". Umbrele acestea sunt, de fapt, ale logos-ului care, deși rămâne ascuns, încearcă pătrunderea în spațiul epistemic, acolo unde se poate naște cunoștința veritabilă, imposibilă fără prezența și lucrarea sa. Înseși pierderile logos-ului uitarea ființei, cum ar spune Heidegger, poate fi o asemenea pierdere sunt jocuri ale ființei logos-ului, instabilă pentru cel condus de normele dictaturii judicativului, chiar dacă este convins că "lucrurile" cu
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
posibile, pentru că au fost constituite special pentru acest scop, către elementele unei teorii particulare cu obiecte determinate tocmai prin interpretarea "formelor" celei dintâi teorii (figuri geometrice integrate în schițele unor piese mecanice, ca în desenul tehnic); elementele teoriei particulare sunt imposibile, desigur, fără formele "teoriei pure". În demersul de față însă, mișcarea formei judicative originare S P este către "forme" logice mai complexe, dar care, totodată, au elemente ca "obiecte" mai puțin nedeterminate decât pozițiile logice pure S și P. De
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
se confunda, totuși, cu acesta); de fapt, individualul este universalul însuși, sesizat în unitatea sa (unitatea însușirilor sale, unele sensibile, altele noetice etc.).75 E drept, printr-o asemenea concepție ne îndepărtăm foarte mult de ideea kantiană a intuiției intelectuale, imposibilă pentru facultățile cunoașterii omenești, idee modelatoare pentru conștiința filosofică postkantiană, la care participăm și noi. Ceea ce prinde intelectul intuitiv (nous) aristotelic este, așadar, individualul; tocmai datorită acestui fapt sunt "cunoscute" principiile prime, iar pe baza lor devine posibilă știința, prin
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
avem un motiv pentru a ne îndoi de tăria cu care judicativul ține sub regulile sale rostirea, gândirea și făptuirea. Adevărul nu se mută astfel de la judecată la raționament. De altfel, chiar dacă s-ar muta deși o asemenea schimbare este imposibilă, pe temeiuri judicativ-constitutive -, întrucât raționamentul este o construcție logică posibilă prin multiplicarea structurii judicative originare S P, adevărul nu ar fi scos de sub regulile acesteia. d) Alcătuirea, cu ajutorul celor trei termeni (S și P din judecata finală și termenul intermediar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
felul acesta apărând niște "obiecte" care nu pot avea niciodată statut de fenomen, care nu fac parte din experiență și pe care le-am putea accepta numai dacă ar fi posibilă, printre facultățile noastre de cunoaștere, o intuiție intelectuală (totuși, imposibilă, potrivit condiționărilor intuitive stabilite de Kant), care să permită intelectului aplicarea conceptelor sale la lucrurile în sine. Legarea unui asemenea obiect de o categorie, într-o judecată, conduce la cunoștința aparentă. La fel se întâmplă și atunci când conceptul pur rațional
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
funcționează aplicativ în sens transcendental, dar în absența unui obiect ce poate fi dat în experiență; sau poate fi imaginată o asemenea facultate de cunoaștere despre care totuși s-a vorbit în istoria filosofiei și înainte și după Kant, dar imposibilă în arhitectonica "rațiunii pure" -, anume intuiția intelectuală. Luat fie într-un fel, fie în celălalt, noumen-ul este ipostază a aparenței. Aceasta din urmă are, ea însăși, mai multe ipostaze: pe lângă noumen, necondiționatul, nimicul etc. Sensul negativ al noumen-ului, acceptabil, și
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
ar părea, proiectul unei dislocări a dictaturii judicativului. El are funcții clare în sistemul cunoașterii, dacă este gândit negativ, și trebuie respins, ca fiind un nimic, atunci când intelectul are pretenția că el poate fi dat (positum) printr-o intuiție intelectuală (imposibilă pentru facultatea omenească de cunoaștere, după Kant). Noumen-ul rămâne ipostaza aparenței la nivelul intelectului. O aparență care, luată într-un sens anume, funcționează după necesitatea exprimată de facultatea de cunoaștere omenească. Necondiționatul are o funcție necesară în construcția kantiană: el
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
nu este cercetată ca atare, însă rostul ei apare tocmai prin acest sens de noumen. Obiectual, acesta din urmă se prezintă pe sine în două moduri: ca absență în intuiția noastră sensibilă și ca prezență pentru o posibilă intuiție nonsensibilă (imposibilă, în fapt, pentru intelect), în sens negativ și într-unul pozitiv, legitim fiind, după structura facultății noastre de cunoaștere, susține Kant, doar sensul negativ. Dar cum putem constata o absență în intuiția sensibilă? Există, desigur, multe fapte care ar putea
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
după gândul lui Cantemir.200 Fiindcă cei doi termeni sunt doar deschiși către o ipostază a lor, prin care ei înșiși ajung la ceea ce trebuie să fie, prezentuirea se completează cu o "irumpere", cu o "survenire a viitorului", de fapt; imposibilă, însă, fără structura judicativă devenită operațională și, cumva, reflexivă, vizându-se încă în mod esențial pe sine, fiindcă distincția formalului operațional față de obiectual nu este încă împlinită. De aceea, încă sunt posibile evaluări diferite ale structurii judicative: când în sens
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
nu înseamnă că termenii în cauză ar fi substituibili; a fi adevărul însuși, pentru judecată, înseamnă a fi identic cu adevărul sub un anumit aspect, poate chiar a forma împreună o unitate operațional-obiectuală. Ființial și funcțional, o asemenea identitate rămâne imposibilă; aceasta înseamnă că trebuie deschisă problema scoaterii la iveală a perspectivei din care judecata este adevărul însuși, adică un orizont de constituire diferit de cele deschise până aici. Oricum, admițând o asemenea identitate "perspectivistă" (valabilă într-un anumit orizont convențional
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
a conta și fără conținutul propriu, "gândul"; deși, pe de altă parte, date fiind cercetările din filosofia limbajului și cele din semantica logică, teoriile semnificației, ale referinței, ale adevărului etc. din ultimele decenii, este clar că o "sintactică" pură este imposibilă. În ciuda ideii despre imposibilitatea unei sintactici pure, fenomenul autonomizării expresiei nu poate fi nesocotit. Așa încât, este firesc să ne întrebăm ce se întâmplă cu "gândul", odată autonomizată expresia, acestea două luate, deocamdată, strict formal, în analogie cu conceptele de "formă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
formal (și al celui re- formalizat, doar sugerat pană acum). În plus, ele acreditează ideea că expresia, în ciuda posibilităților pe care le are formalizarea excesivă, nu poate fi izolată de elementele sale semantice, că, în fapt, o sintactică pură este imposibilă, iar dacă ar fi, totuși, posibilă, ea ar fi inutilă. Știm că de la bun început unitățile de viață omenească s-au aflat într-o mișcare neîntreruptă către "sensuri", "rosturi" etc. Situația pe care reformalizarea logos-ului o generează nu contrazice
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]