10,662 matches
-
a fost tare milă de tine la cină, fiindcă ai nimerit chiar lângă animalul ăla dezgustător, John Joe. Ce sunete poate să scoată omul ăla! Cred că acasă mănâncă laolaltă cu porcii. Ce ușurare! Mă simțeam de parcă cineva ar fi desfăcut dintr-odată nodul corzii întinse de nervi ce-mi strângea pieptul — Da, am răsuflat eu, încântată să vorbesc cu cineva care simțea la fel ca mine. Nu-mi venea să cred! N-am mai auzit niciodată așa ce... Cu buzele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
sus! Pe Bărbații Adevărați nu i-am invitat. Nici măcar nu ne-a trecut prin minte. în seara cu petrecerea, am lipit cu scotch trei baloane la ușa de la intrare, am acoperit lampa din sufragerie cu hârtie creponată roșie și am desfăcut șase pungi cu chipsuri. Cu toate că aveam deja trei CD-uri, dată fiind ocazia deosebită, am mai împrumutat două. După care ne-am relaxat și am așteptat desfășurarea strălucitorului eveniment. Eu crezusem că pentru o petrecere reușită nu ai nevoie decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pe spatele meu, am tresărit. încet, incapabilă să-l privesc, am început să-i desfac cureaua. Cureaua din piele neagră și dură - până și cureaua avea ceva de om în toată firea și până și asta mă speria - s-a desfăcut cu o plesnitură slabă, dar evocatoare. Catarama masivă îi atârna într-o parte, cea cu nasturii, iar restul curelei de partea cealaltă. îl auzeam cum încerca să respire normal, dar îmi dădeam seama că se chinuia. Apoi a venit vremea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
seama că se chinuia. Apoi a venit vremea să mă ocup de nasturii de la blugi. Nu pot, nu pot, m-am gândit paralizată de panică. —Rachel, am auzit vocea răgușită a lui Luke. Nu te opri... Ținându-mi respirația, am desfăcut primul nasture. Apoi pe următorul. Și tot așa. Când am terminat de desfăcut toți nasturii, am rămas nemișcată, așteptându-l să-mi spună ce să fac în continuare. —Uită-te la mine, mi-a zis Luke. Fără prea mare tragere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de la blugi. Nu pot, nu pot, m-am gândit paralizată de panică. —Rachel, am auzit vocea răgușită a lui Luke. Nu te opri... Ținându-mi respirația, am desfăcut primul nasture. Apoi pe următorul. Și tot așa. Când am terminat de desfăcut toți nasturii, am rămas nemișcată, așteptându-l să-mi spună ce să fac în continuare. —Uită-te la mine, mi-a zis Luke. Fără prea mare tragere de inimă, am ridicat ochii și când, în sfârșit, ne-am privit, ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în gură, inima stătea să-mi sară din piept, iar adrenalina mi se ridicase la cote impresionante. Voiam ciocolată și aveam de gând s-o obțin. Nu mi-a fost ușor să deschid cutia. Pentru numele lui Dumnezeu, Margaret nu desfăcuse nici măcar banda adezivă de pe ea! Ceea ce însemna, mi-am dat seama dezgustată, că nu deschisese cutia nici măcar ca să lingă oul! Am început să îndepărtez banda adezivă cu mare atenție. Mâinile mici și grăsuțe îmi transpiraseră. Dar figura nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
fac griji, în legătură cu acest detaliu, mai târziu. Cu gesturi solemne, am scos din cutie mingea roșie și lucioasă de ciocolată. Mirosul mi-a umplut nările. Disperată să încep să-mi îndes în gură bucăți de ciocolată, m-am chinuit să desfac staniolul cu mare grijă. Odată treaba asta încheiată, cele două jumătăți ale oului s-au desfăcut, dând la iveală punguța foșnitoare de celofan cu bombonele Beano care stătuse cuibărită în mijloc. La fel ca pruncul Iisus în iesle, m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și lucioasă de ciocolată. Mirosul mi-a umplut nările. Disperată să încep să-mi îndes în gură bucăți de ciocolată, m-am chinuit să desfac staniolul cu mare grijă. Odată treaba asta încheiată, cele două jumătăți ale oului s-au desfăcut, dând la iveală punguța foșnitoare de celofan cu bombonele Beano care stătuse cuibărită în mijloc. La fel ca pruncul Iisus în iesle, m-am gândit eu incitată. Sincer, nu avusesem de gând să mănânc decât punguța cu bombonele, dar după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cazul de față. Josephine ar fi tras tot felul de concluzii imaginare din felul în care stăteam. Mi-am îndepărtat brațele de corp și le-am lăsat să atârne pe lângă mine. Am renunțat și la picioarele încrucișate și le-am desfăcut într-o poziție așa de relaxată încât Mike a crezut c-a dat norocul peste el. Jenată, dându-mi seama că apucase să-mi vadă chiloții, mi-am lipit rapid genunchii. — Conform zvonurilor, sora asta a ta a făcut senzație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
specială. Cât îmi doream ca tata să nu fi pomenit subiectul ăsta. Apoi, fiindcă părea să nu mai fie nimic de adăugat, Josephine a încheiat ședința. în noaptea aia am început să-mi fac bagajul. Nu că l-aș fi desfăcut vreodată așa cum trebuie. Geamantanul era, în continuare, aruncat lângă marginea patului, iar ciorapii, fustele, pantofii și blugii zăceau claie peste grămadă în el. — Pleci undeva? a urlat Chaquie la mine în timp ce-mi scoteam din dulap haina și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
prea mare. Cu o nostalgie dulce-amară, mi-am amintit de punctul maxim al drăgălășeniei lui Luke, adică de noiembrie trecut, când mă căptușisem cu o răceală. Nu mă puteam abține să nu scot la lumină amintirea aceea, să n-o desfac din ambalaj, de parc-ar fi fost o prețioasă moștenire de familie, și să n-o strâng în brațe. Brigit lipsea de-acasă în săptămâna aia. Era plecată la New Jersey, la un curs unde trebuia să învețe cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ca un profesor sever, descheindu-mi pardesiul Diana Rigg, ești udă până la piele! — Nu, Luke, am protestat eu fără prea multă forță, fiindcă simțeam că sunt pe punctul să leșin. Să nu mai aud nici un cuvânt, domnișoară, a insistat el desfăcându-mi haina dintr-o singură mișcare și trăgându-mi-o de pe umeri. —Luke, mă simt cam..., am mai făcut eu o încercare. — Vrei să mori? s-a apucat el să-mi explice. Rachel Walsh, o să faci pneumonie. De-acum ajunsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și trăgându-mi-o de pe umeri. —Luke, mă simt cam..., am mai făcut eu o încercare. — Vrei să mori? s-a apucat el să-mi explice. Rachel Walsh, o să faci pneumonie. De-acum ajunsese deja la sutien. — Și-acum îl desfacem! M-a anunțat el desfăcând cu îndemânare cheutoarea sutienului. în mod normal, în stadiul ăla aș fi fost deja foarte excitată, ba chiar aș fi început și eu să-l dezbrac pe el de haine. Dar în ziua aia nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mele, cine îmi va mai colora scrisul meu cu hăhăieli hilare și tâmpenii politice spuse la modul ritos? Cine ar mai canaliza toate energiile negative, din țara, asta într-o fluență continuă? În funcție de cine, s-ar face și s-ar desface, alianțe preelectorale, electorale și postelectorale? Cu ce lături și dejecții și-ar mai umple televiziunile jurnale de știri? Nici nu pot să-mi închipui, ce triste si anoste ar fi talk- show-urile și forumurile de pe Internet, unde tipi care
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
un târziu închise robinetul și păși dincolo de margi nea căzii. Din cuierul de pe spatele ușii de la baie luă prosopul aspru și se frecă energic pe tot corpul. Își puse schimburile curate și ieși în cameră. Nu apucase încă să-și desfacă bagajele, așa încât scoase din sacul de voiaj o pereche de jeanși și un tricou pe care le așeză pe pat. Începu să se îmbrace încet, bucurându-se de clipele de liniște ale unei vacanțe mult așteptate. Își trăsese deja pantalonii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
apă cu tipsia în mână și se apropia de bătrânul ce ședea așezat pe un scăunel cu trei picioare foarte aproape de mal. Acesta examină talerul pe care i-l arăta bărbatul și scoase de la brâu un săculeț mititel de piele. Desfăcu cu grijă băierile și deschise larg gura punguței. Apoi, cu vârful degetelor culese ceva de acolo și îi dădu drumul înăuntru. Ăla-i starostele, îi explică Vasilică. El e șeful. Cristi îl privi mai atent. Era un bărbat mai în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ar fi fost bune, dar am uitat să-i cer doamnei. Poftim! deschise Ileana celălalt sertar de sub catedră și întinzându-i o cutie cu mănuși de cauciuc. Cristi scoase din buzunar pachețelul în care pusese frunzele din pădure și îl desfăcu cu grijă. Își puse mănușile și apoi începu să radă cu bisturiul petele maronii de pe acestea. Pulberea cădea în vasul Petri deasupra căruia desfășura el operațiunea. Luă apoi cu vârful bisturiului câteva granule de praf și le răsturnă pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
stare să se desprindă în mai multe șuvițe, nu se separă deloc. Am văzut asta de mai multe ori, numai că nu am dat importanță atunci. Când se deplasa printre copaci, se strângea ca să îi ocolească, dar niciodată nu se desfăcea ca o apă ce trece printre stânci. Înțelegi ce vreau să spun? Bătrânul clătină din cap, rămânând tăcut. Cristian nu-i spunea nimic nou, știa și el acest lucru, dar nu vedea cu ce îi putea ajuta. Poate că ieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
înveliți în hârtie parafinată, se aflau cei zece cilindri de dinamită. Erau încărcături de jumătate de kilogram și își dădu seama că avea sufi cient exploziv pentru a rezolva treaba pe care și-o puseseră în gând. Se apucă să desfacă ambalajul și încremeni pe loc. De unde ai luat-o? întrebă el, neîndrăznind să se mai miște din loc. Treaba mea! răspunse Moș Calistrat, punându-și mâinile în șolduri. Nu-i momentul acum să o faci pe supăratul. Vreau să știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
batoanele aduse de Calistrat. Pe mâinile lui Cristian era nitroglicerină, o substanță extrem de instabilă care putea sări în aer, la cel mai mic șoc. Cu mișcări foarte ușoare, inspectorul își scoase din buzunar batista. Încet, evitând orice mișcare bruscă, o desfăcu după care își apăsă palmele pe ea, absorbind în pânză substanța uleioasă. Făcu câțiva pași mai departe de cutia de lemn și lăsă apoi batista să cadă pe jos. Ce faci? strigă Calistrat sărind speriat într-o parte și aruncându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se găsească în aceeași situație ori poate chiar mai rău. Nu se puteau baza că bătrânul va fi în stare să verifice dacă nu cumva dinamita se degradase în timp. Se putea întâmpla o nenorocire, dacă acesta se apuca să desfacă batoanele de exploziv fără să își ia măsurile de precauție necesare. Și așa era un noroc extraordinar că nu-i explo dase în mână cutia pe care o adusese cu el. Neștiind ce se poate întâmpla și cât de periculoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ceva timp. Dacă vreau ca dinamita asta să nu-mi explodeze în mână trebuie să mă mișc cu toată atenția, nu mă pot grăbi. Fără să mai aștepte confirmarea din partea femeii, inspectorul se apucă să pregătească încărcăturile explozive. Mai întâi desfăcu colacul de fitil pe care îl tăie în șase părți egale. În capul a cinci dintre ele fixă capsele detonante. I-ar fi prins bine un clește sertizor dar Calistrat nu adusese așa ceva. Nu-i rămânea decât să strângă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pregătită pentru orice eventu alitate. Soarele încă nu răsărise când ajunseseră în port. Se îngâna ziua cu noaptea iar înspre est, deasupra orizontului, cerul începea să se coloreze în roșu. Godunov se repezise în cabină ca să pornească motoarele în timp ce Vlad desfăcea parâmele de amarare la mal. Fără să aprindă luminile de navigație și cu motoarele abia turate, iahtul se desprinsese de chei îndepărtându-se de micul ponton spre ieșirea din port. Numai după ce ajunseseră în larg Boris, care se instalase la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și am pus câteva între bări. Mi s-a spus că omul nu s-a mai prezentat la serviciu. Nu era obligația lor să sesizeze poliția. Pur și simplu l-au pontat absent nemotivat și, după trei zile, i-au desfăcut contractul de muncă. Atunci m-am hotărât să merg acasă la Vișinescu. Ți-am spus ce am găsit acolo. Inspectorul rămase tăcut. Era sleit de puteri. Oboseala își spunea cuvântul, îl durea capul și își simțea pleoapele grele. Câteva ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
hotărâse că era exact ceea ce îi trebuia, pentru ce avea de gând să facă. Lăsă jos trupul neînsuflețit, rezemându-l cu spinarea de trunchiul gros al copacului. La brâu, agățat de centura lată, avea un colac de frânghie sintetică. Îl desfăcu pe jumătate, aruncându-l cu îndemânare apoi peste creanga cea mai apropiată, imediat după o bifurcație. Cu o dexteritate ce arăta că nu era prima dată când făcea așa ceva, împleti un nod alunecător la unul dintre capete, verificând apoi dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]