11,725 matches
-
1907, p. 331; Dan Berindei, Urmașii lui Constantin Brâncoveanu, p. 277. 100. Căci grupul îndoliat și epuizat de „pedepse și patimi” s-a întâlnit pe drum (până la Varna veniseră cu o corabie) cu alaiul ce venea să-l instaleze pe tron pe Ioan Mavrocordat (vezi Constantin Gane, op. cit., vol. I, p. 437). 101. Deși unii istorici (vezi Dan Berindei, op. cit., p. 277) le privesc cu oarecare circumspecție. 102. Ștefan D. Grecianu, op. cit., vol.III, fasc. XXI, p. 155. 103. Ibidem. 104
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
cu trimeteri bibliografice). 269. Vezi CCV / 169 de la B.A.R.; Hurmuzachi, Documente..., vol. XIV, partea 1, p. 128; Nicolae Stoicescu, op. cit., p. 249. 270. Ibidem, p. 322. 271. Ibidem, p. 94. Vezi și Dan Horia Mazilu, Voievodul dincolo de sala tronului, pp. 314-315. 272. Vezi Nicolae Stoicescu, Dicționar..., p. 41 (cu o densă bibliografie a chestiunii). 273. Nicolae Iorga, Despre Cantacuzini, Editura Minerva, București, 1902, p. XI. 274. Voievodul dincolo de sala tronului, p. 108. 275. Vezi Nicolae Stoicescu, op. cit., p. 135
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
94. Vezi și Dan Horia Mazilu, Voievodul dincolo de sala tronului, pp. 314-315. 272. Vezi Nicolae Stoicescu, Dicționar..., p. 41 (cu o densă bibliografie a chestiunii). 273. Nicolae Iorga, Despre Cantacuzini, Editura Minerva, București, 1902, p. XI. 274. Voievodul dincolo de sala tronului, p. 108. 275. Vezi Nicolae Stoicescu, op. cit., p. 135. 276. Nicolae Iorga, Documente privitoare la familia Cantacuzino, Editura Minerva, București, 1902, pp. 78-79. 277. Banul Mihai Cantacuzino, Ghenealoghiia: „Io[an] Gligorașco Ghica Vodă dat-am cartea noastră la mâna cinstitului
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
testatoarea, grupa: „faptul de a nu avea forța, posibilitatea, capacitatea, libertatea de a realiza ceva, de a acționa; incapacitate, imposibilitate”. 533. DEX, loc. cit. 534. în Cronicari munteni, ed. cit., p. 155; vezi și Dan Horia Mazilu, Voievodul dincolo de sala tronului, pp. 312-314. 535. în Cronicari munteni, ed cit., p. 221. 536. în Mort et pouvoir, Payot, Paris, 1999, pp. 16-20. 537. în Cronicari munteni, ed. cit., p. 269. 538. în antologia citată supra, p. 768. 539. Antologia citată, p. 503
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Letopisețul țării Moldovei până la Aron Vodă, (1359-1595), ediție de Const. Giurescu, București, Socec, 1916, p. 215. 541. Vezi Ștefan Ionescu, Epoca brâncovenească. Dimensiuni politice. Finalitate culturală, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1981, pp. 129 și urm.; Dan Horia Mazilu, Voievodul dincolo de sala tronului, pp. 166-170. 542. în Călători străini..., vol. III, pp. 127-128. 543. Deși Anton Maria del Chiaro găsea de cuviință să-i laude: „Românii (și mai ales femeile) se mândresc cu cunoașterea buruienilor și a virtuților lor, astfel încât la o boală
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
de Nicolae Iorga, în Studii și documente..., vol. III, București, 1901, pp. 31-33. 575. Istoricii mai propun, ca date ale căsătoriei, anii 1471, 1472 și 1480. 576. Maria Magdalena Székely, Ștefan S. Gorovei, Maria Asanina Paleologhina. O prințesă bizantină pe tronul Moldovei, Sfânta Mănăstire Putna, 2006, p. 235. 577. Vezi Claudiu Paradais, Comori ale spiritualității românești la Putna, Iași 1988, pp. 242, 280; Constantin Rezachevici, Cronologia..., vol. I, p. 546; Ștefan cel Mare și Sfânt. Atlet al credinței creștine, Sfânta Mănăstire
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
căsătorie a Nastasiei Prăjescu (aceasta a fost căsătorită întâi cu Cârstea Buhuș) - cea cu Caraiman, căruia i-a făcut un băiat și două fete -, a așezat o piatră împodobită pe mormântul mamei sale, care se stinsese în 1609 (când pe tronul Moldovei se afla Constantin Movilă, rudă cu Prăjeștii) și fusese înmormântată la Mănăstirea Tazlău (vezi Nicolae Iorga, Inscripții..., vol. II, pp. 221-222, nr. 631; Ștefan Mateș, Contribuții nouă, p. 302). Și copiii lui Racoviță Cehan (mort în 1664) au avut
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
zilele lui Io[an] Istratie Dabija Voevod, în anul 7174(1665), în luna Dechemvrie 31 de zile” (Nicolae Iorga, Inscripții..., vol. II, p. 209). 584. Poate și din rațiuni „dinastice”, Pârvu Craiovescu, mort în 1512 (când Neagoe se urca pe tron), își are mormântul la Mănăstirea Snagov. Neaga își va afla locul de veci la Mănăstirea Curtea de Argeș. Probabil că Voievodul Alexandru al II-lea Mircea a avut grijă ca Irina, fiica fratelui său Miloș, să fie înmormântată alături de bărbatul ei, „marele
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
despre cei ce pun la cale rebeliuni. Colaborează, iscălind Ion, cu articole despre căile de comunicație, la „Journal de Constantinople”. Cu prestigiul de care se bucură, G., dintr-o familie domnească, se consideră îndreptățit să se gândească la urcarea pe tron. Mare ambițios, el nu ajunge totuși în fruntea ierarhiei. Vanitatea lui încerca, probabil, să se mângâie cu semnele a numeroase onoruri și recunoașteri publice și oficiale. Deocamdată gustă din deliciile puterii ca guvernator al insulei Samos. Pentru bunele servicii e
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287253_a_288582]
-
Iași - 1691, Roman), cronicar, poet și traducător. S-a născut în familia unui boier foarte bogat, Ion (Iancu) Costin, el însuși fost conducător de armată (hatman). Angajat politic față de dinastia Movilă, Iancu s-a refugiat în Polonia, la urcarea pe tron a lui Vasile Lupu, adversar al Movileștilor. În 1636, el, împreună cu primii trei fii ai săi, între care și Miron, au primit titlul de nobil polon cu blazon. C. își face studiile la Colegiul iezuit din Bar, un orășel situat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286444_a_287773]
-
corupție (2); credință (2); culturist (2); domn (2); dragoste (2); dur (2); durere (2); energie (2); funcție (2); greutate (2); important (2); împărat (2); mașină (2); responsabilitate (2); siguranță (2); slavă (2); stat (2); supremație (2); supunere (2); tata (2); tron (2); viață (2); victorie (2); virtute (2); absolut; absolută; am; amărăciune; apărare; armă; atitudine; atribuit; avarism; a avea; baros; batală; bază; băiat; Băsescu; bătaie; bilă; bou; boxer; brad; brățară; bucurie; cai putere; cai; caracter; cocaină; confort; constrîngere; convingere; creștin; culturism
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
școală (6); ședere (6); picior (5); stai (5); suport (5); tare (5); așezare (4); confortabil (4); înalt (4); jilț (4); mare (4); pat (4); picioare (4); rotile (4); rupt (4); a sta jos (4); stabilitate (4); stricat (4); șezătoare (4); tron (4); 4 picioare (3); cu rotile (3); liniște (3); rege (3); relax (3); șezi (3); stau (3); vechi (3); așez (2); așeza (2); așezămînt (2); bază (2); de birou (2); bucătărie (2); cameră (2); computer (2); cursuri (2); domnesc (2
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
doar mîl și nisip cît vedeai cu ochii. Bate Strigătul lui Munch de departe. Atunci m-am scărpinat adînc în buric cu un țîbric (un obicei de la naștere) și mi-am adus aminte cine sunt. M-am cățărat pe treptele tronului (de la vin), am îmbrăcat hlamida cea dătătoare de putere, am pus pe cap coroana cea dătătoare de înțelepciune, asortată cu inelul cu smaraldul magic primit de la Întemeietori și-n mînă sceptrul cel tainic pe care, de obicei, îl țin ascuns
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
primiți de Împăratul Bizanțului, și impresia sub care s-au găsit este nedisimulată în textele păstrate. Cel ce se înfățișa împă¬ratului nu putea ajunge dintr-o dată la acesta, astfel că trecea prin lungi coridoare, iar odată ajuns în sala tronului priveliștea pe care o avea în față îl marca, în cele mai multe cazuri, pe toată viața. Deși nu putem reconstitui în amănunt acest ceremonial, știm că decorarea sălii tronului era cu totul aparte, că erau acolo reprezentări ale unor păsări și
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
acesta, astfel că trecea prin lungi coridoare, iar odată ajuns în sala tronului priveliștea pe care o avea în față îl marca, în cele mai multe cazuri, pe toată viața. Deși nu putem reconstitui în amănunt acest ceremonial, știm că decorarea sălii tronului era cu totul aparte, că erau acolo reprezentări ale unor păsări și animale ce scoteau anumite sunete, ori că tronul se înălța la un moment dat — toate acestea se înfățișau deodată atunci când cortina care separa pe împărat de cel care
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
îl marca, în cele mai multe cazuri, pe toată viața. Deși nu putem reconstitui în amănunt acest ceremonial, știm că decorarea sălii tronului era cu totul aparte, că erau acolo reprezentări ale unor păsări și animale ce scoteau anumite sunete, ori că tronul se înălța la un moment dat — toate acestea se înfățișau deodată atunci când cortina care separa pe împărat de cel care era primit în audiență era ridicată. Împăratul era îmbrăcat în culori ce îi erau rezervate doar lui (purpura) și purta
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
este cazul să te închini unuia care are puterea pur și simplu, ci mai degrabă unei imagini a unei realități transcendente. Se face o limpede distincție între împărat și om, pentru că omul poate avea slăbiciuni și căderi, însă așezat pe tron este dincolo de acestea, căci este ipostas al lui Dumnezeu. Vasile I, în Epanagoge, ne redă în detaliu aparatul teoretic, ideologia care justifica instituția imperială: “Basileul întruchipează Binele și Frumosul”. Parcă regăsim aici o frază din Platon, și de fapt putem
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
Pierderea unor bătălii, o serie de cataclisme ori o sărăcie generalizată erau puse pe seama incapacității împăratului de a-și îndeplini menirea sa de icoană a Binelui, de pierderea harului divin și, în consecință, acesta era pur și simplu alungat de pe tron de popor. Iar nesupunerea față de un suveran eretic se considera a fi o îndatorire a creștinului. Un aspect interesant al rolului jucat de împărat este acela de interpret., fiind singurul care se putea pronunța atunci când precizările corpusului de legi bizantin
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
mai roșu, ca un cerc viu de foc ce cotropea cetatea". Wilhelm Temerarul singur, profitând de îmbulzeala ultimului asalt, reușește să se refugieze și să se zăvorască într-un coridor subteran, acolo unde sălășluia vrăjitoarea cetății. Șobolanii pătrund în sala tronului, unde, într-o parodie anticipând, prin pronunțatele contururi distopice, Animal Farm, "un șobolan mai frumos și mai sprinten, cu chip mai arătos și cu uitătură mai semeață", devenit căpetenie ad hoc, proclamă cu emfază victoria. Informat că Wilhelm Temerarul a
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
înspăimântați își anunță stăpânul că Wilhelm se apropie și că el nu poate fi ucis, fiindcă "s-a schimbat". Metamorfoza este uluitoare: "chiar atunci, într-o liniște și-o înmărmurire ce cuprinse toată încăperea, se putu vedea intrând în sala tronului, singur și șchiopătând, un șobolan mare și roșu, care semăna leit la chip cu Wilhelm Temerarul, Duce de Brabant". Terifiantul cu substrat (aparent) de poveste se sfârșește într-o parabolă cu nuanțe politice, anticipând, straniu, romanul Șobolanul, elaborat, în 1979
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
conservarea puterii politice absolutiste. Însă acest conflict, universal prin tematică, este particularizat prin exacerbarea sadică a trăsăturilor comportamentale ce-l caracterizează pe tiranul revanșard. Conflictul inițial îl opune pe Alexandru Lăpușneanu, sprijinit de o armată turcească, lui Ștefan Tomșa, uzurpatorul tronului grație sprijinului oferit de boieri. Odată ce lașul Tomșa fuge în Valahia, Lăpușneanu nu mai are nici un singur obstacol între sine și domnie. Boierii acceptă, cu inima îndoită, noua stare de fapt, iar intrigantul Moțoc se gândește să profite de situația
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
știri mai detaliate în special despre urmașii acestuia, rivalitățile dintre ei, incursiunile tătărești, desigur pe baza unor însemnări preexistente. Partea a treia, cea mai amplă, a fost alcătuită în mai multe etape, pe măsura desfășurării principalelor evenimente, de la urcarea pe tron a lui Ștefan cel Mare, în anul 1457, „luna aprilie 12, marțea mare [...], cu ajutorul lui Dumnezeu”, până la moartea gloriosului domn, în 1504, „luna iulie 2, marți [...], cam la al 3-lea ceas din zi”, prevestită de o „iarnă grea foarte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287788_a_289117]
-
Și-n vers ca-n geanta unui botanist recunoști / Ierburile atâtor distanțe stând alături”. În fine, un pasaj din Patmos trimite spre o similară cuprindere panoramică: „Și poiana pe care continuăm să fim singuri în această eternitate a devenit un tron între ierburi de mătase, ridicat pe o colină deasupra pământului, de unde privim toate înfățișările lumilor” (subl. n.). Când se organizează în astfel de vaste acumulări panoramice, universul își caută reprezentările în imagini în fond izomorfe, subordonate tot sugestiei fundamentale a
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
între ele, în cazul lui Hamlet!). Prințul (cel puțin în viziunea variantei ultime a piesei lăsate de Shakespeare!) e, cu siguranță, abia ieșit din copilărie, două argumente imediate și complementare fiind studenția sa și, mai ales, neputința accederii lui la tron (decît după o necesară domnie a unchiului fratern). Impulsivitatea, viteza cu care emite judecăți și instabilitatea sentimentală îl trădează în totalitate. Hamlet a atins, în cel mai bun caz, zorii unei vîrste postpuberale. Punctul culminant al acestei realități implicate de
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
dominată încă, altfel spus, de monarhia proeminentă a celei care se crede ar fi inspirat-o, măcar tipologic, pe Lady Macbeth), perioadă numită, mai mult din rațiuni cronologice decît faptice, "iacobită" (după James Stuart sau Iacob I, succesorul Elizabetei pe tronul Angliei). Acum se cristalizează, în Regatul Unit, o conștiință protestantă ferventă (puritanismul) care, combinată cu cărțile aventurierilor în Lumea Nouă (Thomas Morton, John Smith ș.a.) vizavi de existența unui "Nou Canaan" (un pămînt modern al făgăduinței) și ostilitatea fățișă a
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]