9,905 matches
-
aibe liceu, școală profesională, o fabrică.." (A.M., Tălmăcel). 4. CONCLUZII Prelucrarea datelor prin analiză secundară arată că, din punct de vedere atitudinal, populația rurală a țării este preponderent înclinată spre tradiționalism, iar modernitatea este vizibilă mai ales în ce privește exterioritatea vieții cotidiene, adică dotarea gospodăriei, vestimentație, etc. Orientările postmoderne sunt, la nivelul anului 1999, vizibile mai ales la nivelul populației urbane. În rural, acestea fie nu apar, fie au o intensitate scăzută. Cele două sate studiate sunt extrem de asemănătoare din punct de
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
oamenii declarându-se semnificativ mai deranjați decât cei din Ludoș, dacă ar locui lângă ei oameni de altă religie. Probabil unul din motivele pentru care există încă un puternic atașament față de valorile religioase este gradul ridicat de insecuritate al vieții cotidiene. Cum afirmă R. Inglehart, "Indivizi ce trăiesc într-un mediu stresant și marcat de insecuritate au nevoie de reguli rigide, predictibile, cum sunt cele oferite de sancțiunile religioase" (Inglehart, 1997: 40) În ambele comunități oamenii identifică cu ușurință elementele-cheie care
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
aceea analiza de față rămâne una cu valențe descriptive. În ce privește analiza dimensiunilor relevante pentru globalizare, cu precădere datele calitative arată că cea mai mare parte din aceste dimensiuni au mai degrabă efecte indirecte, implicite, puțin vizibile în planul realității sociale cotidiene, pentru cele două comunități studiate. Dintre toate dimensiunile amintite de obicei în literatura de specialitate ce tratează tema globalizării, doar cea referitoare la aspectele socio-culturale are efecte în plan concret, decelabile în mod direct în viața socială. Celelalte aspecte, cum
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
că nu au respect deloc pentru maghiari, rromi, evrei. Dacă problema respectului pentru maghiari se pune mai mult teoretic în virtutea faptului că în cele două comunități nu sunt etnici maghiari -, relația cu rromii din sat este o problemă cu implicații cotidiene. Interviurile dezvăluie faptul că țiganii din Ludoș sunt pe de o parte românizați, aceștia fiind integrați perfect în comunitate, iar ei nu-și mai asumă etnia lor, afirmând că sunt români. Și există pe de altă parte țiganii cortorari, care
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
în termeni de tradiții și obiceiuri, comportament religios, manifestări de natură tradițional-artistică și simboluri culturale, oamenii din Tălmăcel au o identitate etnică și culturală mai puternică (prin manifestările ei mai vii, prin mărcile identitare pe care le utilizează în comportamentul cotidian) decât cei din Ludoș. Explicațiile sunt multiple. Ele țin în primul rând de istoria (recentă) diferită a celor două sate regimul comunist nu a fost prezent prin colectivizare decât în Ludoș. În al doilea rând, o mare influență este exercitată
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
parte, cu statutul lor de membri ai acestei comunități, cu tradițiile și obiceiurile specifice, cu identitatea lor etnică. Ceea ce prezumam la începutul capitolului s-a dovedit adevărat: în cele două sate există diferențieri clare în ce privește mărcile identitare utilizate în comportamentul cotidian și modalitățile prin care oamenii își afirmă / mențin identitatea. Noi suntem diferiți de alții prin tradițiile noastre (în Tălmăcel) versus noi suntem diferiți de alții prin sărăcia noastră (în Ludoș), sunt cele două modalități diferite de conștientizare a unei condiții
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
în Annual Reviews of Sociology, 98, pp. 371-393. Giurcăneanu, Claudiu. 1988. Populația și așezările din Carpații românești. București: Editura Științifică și Enciclopedică. Goffman, Erving. 1963. Stigma: Notes on Management of Spoiled Identity. London: Penguin Books. Goffman, Erving. 2003[1959]. Viața cotidiană ca spectacol. București: Editura comunicare.ro. Groza, Octavian. 2003. Les échelles spatiales de la territorialité roumaine essai géographique sur l'identification territoriale, în Anuarul Colegiului Noua Europă 2000-2001, pp. 221-271. Guillen, M. 2001. Is Globalization Civilizing, Destructive or Feeble? A Critique
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Neagu, Victor, Stanciu, Gheorghe. 1996. România charta europeană a spațiului rural. București: Editura Ceres. Neculau, Adrian (coord.). 1997. Psihologia câmpului social. Reprezentările sociale. Iași: Editura Polirom. Neculau, Adrian. 2004. Manipularea contextului și controlul reprezentărilor sociale, în Neculau, Adrian (coord). Viața cotidiană în comunism. Iași: Editura Polirom. Nee, Victor. 1989. A Theory of Market Transition from Redistribution to Market in State Socialism, în American Sociological Review, vol. 54, 5, pp. 663-681. Nee, Victor și Matthews, Rebecca. 1996. Market transition and Social Transformations
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Sensibilitatea, memoria afectivă a copilului au fost activate de întâmplările urâte, crude, de partea rea a felului de a fi al oamenilor. În urma acestei selecții „inconștiente”, rezultă un tablou coerent, sumbru, în care răul, suferința, tragicul sunt dimensiuni ale vieții cotidiene. Expresia lapidară, nudă, directă, alăturarea cinematografică a secvențelor produc o impresie deosebită. Asumarea punctului de vedere al unui copil, a inocenței și simplității are ca efect insolitarea perspectivei, un procedeu modern al artei. În timp, C. alcătuiește din diferite schițe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286051_a_287380]
-
serie întreagă de contradicții și ambiguități, de duplicități și simulări, de compromisuri și adaptări, care au caracterizat, în general, practica vieții culturale, sub ceaușism, zi de zi. Situație odioasă, insuportabilă, pe planul conștiinței morale rigide, inflexibile. Inevitabilă însă în realitatea cotidiană. Alternativa supremă era: tăcerea, ratarea, izolarea, ieșirea din actualitate, deci condamnarea definitivă la sterilitate, la sinucidere literară, sau acceptarea dureroasă a unor situații date. Fiecare a rezolvat această dilemă în felul său. Reguli rigide nu puteau fi impuse nimănui. Iară
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
numai de eroi nu s-a văzut, încă, nicăieri în lume. Eroismul este privilegiul doar al unei foarte restrânse elite. Dar există, de fapt, două feluri de eroisme: unul sublim, spectaculos, al marilor gesturi și sacrificii, și un altul modest, cotidian, obscur, adesea anonim, al sacrificiului și mortificării zi de zi. Iar acesta a existat într-o măsură, orice s-ar spune, și pe durata dictaturii ceaușiste. în edituri și redacții și chiar în unele instituții centrale de cultură. Nu la
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Noica n-a înțeles să practice demisia. Respectiv boicotul, tăcerea, ieșirea din istorie etc., etc. Totul este, în parte, foarte adevărat. Din străinătate, mai ales, aceste realități nu pot fi bine percepute și intuite. Este nevoie de o experiență directă, cotidiană, din interior. Dar imaginea nu este completă, căci ea omite unele aspecte, să recunoaștem, spinoase, dureroase, dar absolut tipice pentru epoca în cauză. Sunt trecute cu vederea, pe de o parte, unele motivații pe care le-a dat Constantin Noica
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de relații, spirit de observație, bun simț popular, inteligență și spirit critic. Poate, în același timp, da cu o mână și lua cu sânge rece cu alta. Demonstrațiile și analizele sale merg, uneori, inevitabil, în zig-zag, fiind suprapuse peste evenimente cotidiene, adesea contradictorii. Dar diagnosticul este, de multe ori, exact. Ion Cristoiu știe, de pildă, de influența nefastă a balcanismului asupra democrației de tip occidental, de marea, enorma diferență, dintre neocomunismul de tip Gorbaciov și revoluția anticomunistă de la noi. De faptul
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
în societatea românească. România apărea ca o provincie îndepărtată a Europei, un loc unde nu se întâmpla nimic. S-a schimbat mult această imagine? Reținem, în concluzie, că Ion Cristoiu face legătura, și cu succes incontestabil de public, între jurnalismul cotidian și reflexia politologică organizată. Este o primă recuperare a timpului pierdut și o adaptare notabilă la un alt climat ideologic și mod de analiză. După 1989, un număr de critici literari remarcabili, îndeosebi din ultima generație, au devenit și comentatori
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
normalitate... Or, numai existența liberă în cetatea universală a literelor poate legitima și realiza această normalitate. Fiindcă ea este, în ordinea spiritului, însăși normalitatea prin definiție. Adică libertatea integrală, trăită și practicată, în mod firesc, neostentativ și creator, în regim cotidian și neeroic. Este foarte caracteristic la acești trei scriitori și frumoasele lor caractere și lipsa de gesticulație eroică, de emfază și poză publicitară a rezistenței. Refuzul anticomunist era, în toate aceste cazuri, în primul rând o formă de normalitate și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de expresie etc. Adesea el nu camuflează, în realitate, decât spiritul amorf, improvizația, o idee sau o inspirație de moment. De asemenea, incapacitatea de a construi, absența unui proiect cultural personal, mondenitatea mai ales a prezenței publicistice, dacă se poate cotidiene, prin acceptarea tuturor comenzilor telefonice. Este și explicația marelui număr de culegeri de texte ocazionale. O mare cultură făcută numai din culegeri de fragmente, de orice tip, nu este însă posibilă. Nu s-a văzut și nici nu e de
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Goldberg și Morrison (1963)15 sprijină ipoteza derivei sociale, care afirmă că persoanele atinse de schizofrenie sau de alte tulburări mintale se îndreaptă spre partea de jos a structurii sociale, ca rezultat al incapacității lor de a face față problemelor cotidiene. > A doua temă abordată este variația istorică a datelor epidemiologice. Observarea unor astfel de modificări permite formularea unor ipoteze privind relațiile dintre ele și schimbările sociale observate în perioada respectivă. Rezultatele obținute până acum arată că astfel de relații există
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
1.). DSM IV prezintă două categorii de tulburări depresive unipolare: episodul depresiv major și tulburarea distimică. Pentru a putea pune un diagnostic de episod depresiv major, este necesar ca persoana să experimenteze o dispoziție depresivă, fie pierderea interesului pentru activitățile cotidiene, la care se adaugă cel puțin patru alte simptome ale depresiei, în mod cronic, pentru o perioadă de cel puțin două săptămâni. În plus, aceste simptome trebuie să fie suficient de severe/puternice încât să interfereze cu funcționarea zilnică a
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
confruntă. În plus, unii medicii promovează inhibitorii de serotonină drept medicamente care îmbunătățesc personalitatea. Mulți oameni pun sub semnul întrebării dacă este bine să-ți schimbi personalitatea cu o pilulă, sau să utilizezi medicamente prescrise pentru a face față stresorilor cotidieni. De vreme ce există o gamă largă de tratamente medicamentoase disponibile pentru tratarea depresiei, nu sunt reguli stricte pentru a stabili care medicament antidepresiv sa fie folosit prima data în tratarea unui pacient depresiv. Mulți medici încep cu inhibitorii de serotonină, deoarece
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
autoîntărirea (comportamentele pozitive sunt întărite, cele negative sunt pedepsite). Rehm consideră că în depresie oamenii sunt lipsiți de speranța pentru a-și propune scopuri pe termen lung și neajutorați în controlul propriului comportament. Astfel persoana depresivă poate face față solicitărilor cotidiene, dar comportamentul pentru atingerea unor scopuri îndepărtate, în afara recompenselor imediate nu este unul de succes. Potrivit teoriei autocontrolului comportamentul persoanei depresive poate fi caracterizat de unul sau mai multe din cele șase deficiențe posibile ale autocontrolului: focalizarea atenției asupra evenimentelor
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
pe viitor (Hollon, 2002)204. 8.9.1. Diminuare și remisie în depresie Concluziile prezentate fac referire îndeosebi la afecțiunea numită tulburare unipolară. Depresia are două forme de bază: varianta unipolară implică apariția emoțiilor negative, a pierderii interesului pentru activitățile cotidiene. În forma bipolară, cunoscută adesea sub denumirea de tulburare maniacal depresivă, pacienții experimentează de asemenea episoade maniacale care implică euforie, grandomanie, indiferență care poate conduce spre comportamente impulsive foarte variate, ce pot fi regretate ulterior. Tulburarea bipolară apare la doar
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
situații sociale (Barlow, 1988)228. În cele mai multe cazuri, agorafobia începe într-un an în care au apărut atacuri recurente de panică. Viața oamenilor cu agorafobie poate fi grav perturbată. Doar gândiți-vă ce dificil v-ar fi să trăiți viața cotidiană fără a putea urca în autobus, mașină sau avion; să nu poți merge într-un magazin; să nu poți fi în mijlocul unei mulțimi sau înconjurat de mai mulți oameni. Cazul Lianei ilustrează cât de epuizantă poate fi agorafobia. Studiu de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
pe evenimente sau spații înconjurătoare, precum furtuni, înălțime sau apă. Asemeni fricii pentru animale sau insecte, frica pentru evenimente sau situații naturale este de asemenea foarte prezentă. Din nou, aceste frici nu le cauzează oamenilor o grijă disfuncțională în viața cotidiană, de aceea este posibil să nu fie considerate fobii. Acestea sunt fobii doar când oamenii încep să-și reorganizeze viața pentru a evita aceste situații, având astfel atacuri severe de anxietate cu situațiile care declanșează fobia. Fobiile situaționale, adesea implică
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Aurel I. Gheorghiu și Marcel Olinescu, care devin adevărați creatori de memorie prin publicarea, în 1927, a unui album de desene realizate după fotografii. Imaginile redau zona Botoșanilor antebelici, prin peceți, biserici și mănăstiri, școli, case sau scene de viață cotidiană din secolele trecute, menite să rămână mărturie a unui trecut mai demn decât prezentul. După război, Botoșaniul stă sub semnul inerției, deși pe plan cultural începeau să se manifeste câteva inițiative. Profesorul originar din Botoșani, Ion Simionescu, deplângea starea orașului
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
trebui, în opinia sa, eliminat, căci "idealul de aspră spiritualitate creștină" poate fi trăit în orice spațiu românesc. Despre antagonismul centru-provincie notează și un anume Dr. I. G. care recunoaște în revistele regionale adevărate arme de luptă împotriva "acelei prese cotidiene și revistelor literare bucureștene și tot așa contra centralismului economico-politic de acolo, care cu atacuri îndrăznețe [...] caută să dărâme câte o formă de tradiție și cultură și de cuviință provincială"61. Cum era de așteptat, nu toate opiniile consonează în
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]