10,662 matches
-
că nodul se află la ceafă, după care trase de frânghie cu putere, până ce trupul lui Calistrat ajunse cu tălpile la două palme de pământ. Legă bine frânghia de tulpină, trăgând apoi de aceasta ca să se asigure că nu se desface. Făcu doi pași în spate, privind la tabloul macabru din fața sa. Verifica dacă nu îi scăpase vreun detaliu și se declară nemulțumit. Bătrânul nu se putuse urca singur acolo, mai trebuia ceva. Porni înapoi spre casă și intră înăuntru. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
de partea din spate a remorcii, privind la spațiul rămas acolo. Mulțumit, îi chemă la el pe cei câțiva oameni care așteptau adunați ceva mai departe. Doi se apropiară de proțapul remorcii și scoaseră cuiul din cârligul de remorcare. Ceilalți desfăcură rapid toate obloanele, lăsându-le să cadă în jos. Pe platfor ma remorcii se afla un cilindru metalic uriaș. Ranforsări masive încingeau piesa, ca cercurile unui butoi. Ce-o mai fi și drăcovenia aceea? întrebă Pop mirat. N-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
că pot face ceva! oftă Pop, după câteva clipe. N-am văzut de când sunt așa un nod. E strâns foarte tare și nu au lăsat nici un capăt de sfoară la vedere. Numai cu un cuțit cred că ar putea fi desfăcut. În regulă, hai acum să ne uităm la tine! Nu își pusese prea mari speranțe în încercarea sa, însă era dezamăgit. Nu credea nici că legăturile lui Pop erau mai slabe dar trebuia să verifice. Bătrânul se străduia să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
care îl petrecuse peste încheietura mâinii stângi. Cu celălalt capăt, îi înfășurase mâna dreaptă și apoi din nou pe cea stângă, în cruciș. La final făcuse un nod pe care, trebuia să recunoască că nu credea că îl va putea desface. Se concentră asupra lațului. Avea noroc, nodul alunecător era unul în dublu opt, destul de superficial. Apropie-te de mine! îi ceru el lui Pop. Încearcă să ții mâinile cât mai departe de corp și stai nemișcat! Cu dinții, apucă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
departe de corp și stai nemișcat! Cu dinții, apucă de mijlocul nodului, încercând să-l slăbească. Bineînțeles că nu reuși din prima încercare. Perseveră, până ce simți că nodul cedează. Cred că am reușit, spuse el satisfăcut, unul din capete e desfăcut. Nu trage încă, legătura e destul de complicată. Mai trebuie să văd cum o descâlcim de tot. De dincolo de intrare răzbăteau până la ei zgomote înfundate. Se auzi o ușă trântită și apoi pași apăsați ce se apropiau. Lasă-te din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Mercenarii consideraseră că, din moment ce prizonierii au mâinile legate la spate, nu vor mai putea face nimic. Nu erau nici gratii și nici fereastra nu era încuiată. Simion deschise cerceveaua și trecu dincolo de geam. Se piti lângă gard, și începu să desfacă sârma cu care plasa era legată de stâlpi. Nu-i fu ușor de loc, dar în câteva minute reușise să facă o gaură prin care se putuse să se strecoare afară. Privi atent în jur, după care se repezi în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
îi sfâșia inima. Concertul se întrerupse brusc, cineva se apropia de locul unde se afla. Pași grăbiți veneau spre el. Comisarul era deja lângă remorca în care se afla containerul metalic. Umbla la zăvoarele oblonului din spate, încercând să le desfacă pentru a-l coborî. Hei, îi strigă Cristian, oprește-te, nu umbla acolo! Pop tresări și se întoarse spre locul de unde auzise vocea. Se apropie și îl ajută să se ridice de jos. Îl ținu puțin la distanță cu ambele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și o bucată bună din versant. Mii de tone de stâncă se prăbușiseră peste gura peșterii, pecetluind-o pentru totdeauna, cel puțin așa spera el. Nimeni nu mai putea nici măcar bănui că acolo fusese cândva o mină. Până ce dăduse zăpada, desfăcuse și șinele de cale ferată, și le dusese la fier vechi. Cum se îndreptase vremea în primăvara următoare, ridicase un gard solid în jurul Muntelui Rău de care agățase plăcuțe ce atrăgeau atenția că nimeni nu are voie să treacă dincolo de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să-mi asculți ruga, să-mi dai un moștenitor, o ființă care să sămi aline anii bătrâneții, se tânguia bătrânul. Puterea nu vine de la mine, trebuie să mergi să vorbești cu sora mea, Crăiasa Pădurii. Ea va putea să -ți desfacă legământul, spuse Uriașul și plecă spre marginea codrului, unde zărise o turmă de mistreți, care căutau, grohăind, jirul stejarilor proaspăt înroșiți. Bătrânul se îndreptă spre miazăzi, merse cale de două zile și două nopți și ajunse într-o poiană, unde
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
de ani, avea trei băieți, cam negricioși, dar care-i semănau leit și de care era tare mândru. „ Pesemne că mi-a venit rândul să plec pe front” oftă omul, pipăind, cu neîncredere, petecul de hârtie. Se hotărî să-l desfacă. Ce bărbat sunt eu! Oftez ca o muiere!” se gândi el și rupse plicul cu mișcări nedibace. Ochii i se împăinjeniră: era ordinul de concentrare a căprarului Hriscu N. Gheorghe. Împături, cu grijă, bucata de hârtie și o porni, fără
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
mare. Când roua lucește cu lacrimi de înger Și-n suflet simt cântecul mării, Eu las la o parte durere și temeri Și trec în regatul uitării. Dar iar răsăritul din plinu-i clondir Îi picură solului viață, Eu iar îmi desfac aripi largi de safir Să simt strălucirea măreață. Ești visul pierdut, închis în emoții, Eu sunt măruntul și trist cerșetor, Ce bate tăcut în lacătul porții De după care te-ascunzi zâmbitor.
ANTOLOGIE by Cherbel Lavinia () [Corola-publishinghouse/Imaginative/249_a_525]
-
vibra cu încordare. Tăcerea adâncă a fost spartă de o voce subțirică și cristalină, ca de clopoțel de argint: - Oprește-te, că te lovești de pământ! Ca și cum ar fi înțeles îndemnul, pasărea- săgeată s-a oprit din cădere. Și-a desfăcut larg aripile și, cu o mișcare bruscă, s-a redresat. A făcut un cerc larg pe deasupra mulțimii, ca și cum ar fi salutat-o. Au izbucnit ropotele de aplauze. Pasărea plana maiestuos pe deasupra, ea însăși mulțumită de grandiosul spectacol. Părea
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
gură... Gata, na! Aruncă țigara fumată până dincolo de filtru, până ajunsese s-o ardă chiștocul la degete, pe urmă se cocoață peste meterezul de saci și pungi pe locul pe care nimeni nu se gândise să i-l ocupe, își desface în părți canadiana vătuită, prea mare pentru trupul ei mărunt, peste fața celei de-alături, își scoate și părul roșu peste guler, răsfirându-l cu mâinile numai inele (ai început să dai cu păduchi, armă biologică ce ești, AIUTO, începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
trebuit să-l păzesc pe Fox să nu dea peste el tramvaiele de pe Călărași... (Cartea cu povești de Crăciun sosise dimineață devreme la vila din Bologna a președintelui Comisiei Europene, înainte să se trezească toată casa pentru biserică. Pe când profesorul desface febril ca un copil ambalajul ispititor de infolio, „cartea“ îi explodează la câțiva centimetri de fața neprotejată de ochelari. Pe stradă, preț de vreun minut, parcă a paralizat tot traficul, până au început să se audă dinspre amândouă capetele sirenele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Stări neortodoxe, de mărturisit doar într-un fragment de carte de citit sub manta. Ieșind de la biserica Sfântul Anton, cea clădită de Mircea Ciobanul vis-à-vis de Hanul Manuc, o găsisem pe S. în stația autobuzului, încercând cu cazne să-și desfacă fermoarul înțepenit al gecii. Mă reped s-o ajut doar pentru a-i simți mirosul proaspăt de primăvară, de narcise, de zambile, de... fiindcă eu nici la propria-mi haină nu-mi încheiam singur fermoarul. Pe urmă, în autobuz, locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
amândoi au avut simțul umorului! Ei și când se certau, glumeau. - Ți-e foame? Haide să mănânci, Îmi spune mama,sora ta a pregătit de toate! - Îi aștept să vină de la cumpărături, să mâncăm Împreună, Îi răspund. Până mi-am desfăcut bagajele și le-am aranjat În dulap, a venit și sora mea Împreună cu soțul și fiul lor de la cumpărături. Făcuseră ultimile cumpărături pentru călătorie.Am luat cina. Mama s-a retras mai devreme În dormitorul ei, se simțea slăbită. Înainte de
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
recuperați? - Păi, am urcat În autobuz și am rugat toată lumea să-și ridice bagajele de jos. Geanta a rămas stingheră pe culoar. După descrierea pe care mi-a făcut-o telefonista, era tocmai geanta uitată. Am luat-o, am desfăcut-o și am văzut ce conține și mai ales borcanul de deasupra cu fasole bătută. Sper să nu se fi alterat nimic, noaptea a fost rece, a fost depozitată Într-o cameră cu geamurile deschise. - Nici nu știm cum să
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
în când curți interioare care te derutau, lăsându-ți impresia că ai intrat pe domenii private și că te-ai rătăcit. M-am trezit la un moment dat că alerg pe un ponton. Picioarele-mi săreau de parcă urmau să se desfacă de la locul lor, gata, gata să ma lase să cad în apă, podul îngust se balansa cu mine și nu știu de ce nu aveam deloc intenția de a mă opri. În acele momente era mai important pentru mine să fiu
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
se ridică de la masă aproape plângând. Creața se simțea ca un copil căruia unul dintre părinti i-a dat altui puști jucăria sa preferată, iar eu... eu mă simțeam așa de mic încât aș fi vrut ca pământul să se desfacă, pentru ca să pot să mă ascund de ceilalți din jur. Ce-am zis? întreba nedumerit Petruș simțind că a făcut o gafă. N-am vrut să fiu porc... Am greșit... Sorina, iartă-mă! În loc de răspuns, Sorina o luase la fugă. Eu
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
lovea repetat de întrebări fără răspuns. De pe o bancă din curtea școlii, cineva îi fredona cântecul abia compus cu o săptămână în urmă. Farsele tinereții îi prindeau în capcană pe toți. Iubiri trecătoare răneau tot mai multe inimi și se desfăceau ca frunzele uscate ce cad de pe pomi. " E toamnă, cum n-am înțeles că totul s-a sfârșit?” se auzea acel vers ca o îngânare. Măcar prin cuvinte să mă cânte și să-i rămân în amintire ca un sărut
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
pentru a mă învăța cum să mă lupt cu frica din mine. Am simțit dintr-o dată cum o greutate mă apasă pe umeri și am încremenit de spaimă. După un timp pe care nu pot să-l descriu căci se desfăcuse prea mult datorită fricii ce pusese stăpânire pe mine, am avut strania senzație că prin mine cresc vlăstare de pomi seculari sau parcă-mi încolțiseră niște aripi de iarbă. M-am răsucit și mi-am oprit privirea pe doi ochi
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
în redacție. 14 octombrie După o oră de stat în ploaie într-o curte interioară de pe Republicii (femeie energică, cu o pungă de plastic pe cap, se răstea la vânzători: „N-ați auzit ce-a zis Tovarășu’ la teveu? Să desfaceți cum trebuie, să ajungă la toți!“), vin acasă triumfătoare cu 30 de ouă. Mama se bucură: „Acum suntem asigurați“. Culmea e că și eu am satisfacția unei realizări. Tomi îmi spune un banc auzit la școală: „Tanti Ionescu, ne-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
trei a fost aproape anulat, iar multe curci au adormit pe banda care le ducea la tăiat. Așa un chef nu se mai pomenise încă în Holdingul de lângă oraș și liniștea a căzut doar odată cu dimineața, când negrul nopții se desface încet-încet în fâșii inegale și cerul devine un pic rozaliu... Ioana Ocneanu-Thierry S-a născut în 1968. A absolvit Facultatea de Litere și a fost asistentă la catedra de Limbă și Literatură Franceză a „Universității Al.I. Cuza“ din Iași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
mi le aduc aminte. Nu mai știu cum arăta ea, dar îi văd și acum gura, care arăta de parcă ar fi luat-o cineva de ceafă și-ar fi șters cu ea linoleumul. Vorbea tare („Hai, vino mai jos și desfă dracului picioarele“), iar eu o priveam drept în gură. A durat o secundă, mi-a zis „Hai, caramba“, am coborât cât am putut de repede și-am luat-o spre cealaltă sală, în care îmi lăsasem țoalele militare. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Că nu poate să se ude. Apa curge, Fiindcă-i puf pe-a sa spinare, Puf e toată! Tot mergând prin curte-agale, Prin țărână, Ochiul său rotund și ager Se rotește Depistând așa, deodată, Câte-o râmă... Iute ciocul își desface Pân' la gușă, Prinde râma cu-ncântare De un capăt Și-o târăște după dânsa, Jucăușă... Când pe-o parte, când pe alta, Că-i micuță, Ea întruna se dă-n leagăn Pe picioare Și învață-acum să meargă ... O rățușcă
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]