10,201 matches
-
afacerea Guttman. Dar aceștia nu sunt decât americanca și fiul lui Guttman. Nu putem scoate asta din calcul. — Nu are nici un sens. Nu e unul din jocurile tale nebunești pe calculator, Amir. Asta e lumea reală. —Trebuie să urmărim toate indiciile. Prim-ministrul se aranjă mai bine în scaun, scuturând punga de hârtie care fusese plină cu semințe de floarea-soarelui, dar care era acum goală. Oftă adânc. —Vrei să sugerezi... Nu sugerez nimic. —... că există elemente subversive în structurile armatei israeliene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
chiar o hartă detaliată a acestei Geneve virtuale. Nimic. Se hotărî să zboare, ca să vadă dacă îi săreau în ochi anumite clădiri mai mari. Poate că exista un muzeu mare cu un departament minoic. Poate că Shimon Guttman lăsase acel indiciu vital despre locul unde se afla tăblița acolo. — Lucrul ciudat, zise Uri, mai mult pentru el decât pentru Maggie, e că singura amintire cu adevărat clară pe care o am despre călătoria aia e cea a zborului; a fost prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
îi condusese la insulă, atunci cu siguranță se puteau lipsi și de aceasta după ce îi aflaseră secretele. Ce modalitate mai bună ar fi existat pentru a se asigura că nu mai descoperă nimeni ascunzătoarea tăbliței lui Avraam decât distrugerea singurului indiciu al locului în care se găsea? Așa că fu nevoită să zboare la altitudine joasă, planând peste apa albastră, avionul fiind zguduit de ondulațiile peisajului generat de calculator, care, din cauza conexiunii mai slabe de aici, apărea doar parțial pe ecran. Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
acolo: în mod straniu, prezentau listele donatorilor străini, Schottensteinii și Zuckermanii care făcuseră posibile aceste săpături. Cercetă lista de nume, căutând un Guttman sau un Ehud Ramon sau un Vladimir sau un Jabotinski, orice i-ar fi putut oferi un indiciu. Locul ăsta era atât de mare, un labirint de tuneluri: cum Dumnezeu ar putea găsi ceva aici? Înțelesese de ce era supărat Uri pe tatăl său: de ce nu putuse fi mai explicit? Ghidul îi chema în față pentru a le arăta ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
fiecare parte. Un fel de piscină. Mergi spre vest, tinere, și găsește calea spre orașul model, aproape de Mishkan. Vei găsi ce ți-am lăsat eu acolo, în calea labirinturilor antice. Nu era nimic în locul ăsta care să aibă legătură cu indiciul lui Guttman. Înaintă spre un spațiu mai larg, unde lucra un grup de bărbați cu căști de protecție galbene: arabi, Maggie nu putu să nu observe. Își aminti nota din materialul informativ, ce sublinia ironia faptului că așezările evreiești de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
o boltă enormă ce părea construită din cărămidă, umplută cu un pietriș brut, grosolan. Lângă ea se afla un indicator: Poarta lui Warren 1. Îi mulțumea lui Dumnezeu pentru asta. Până la urmă, Guttman nu se jucase cu ei. Nu vorbea indiciul lui despre „calea labirinturilor antice“? Atât ea, cât și Uri l-au interpretat ca o trimitere la acest labirint de tuneluri antice, însă Guttman fusese mult mai inteligent de-atât. Se referise la acest loc: nu era vorba de labirinturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
în stare de criză. — Nu știu mai multe decât știi și tu. Ai văzut ce am văzut și eu. Mesajul lui Shimon Guttman ne trimitea la tunelurile Zidului de Vest. —Mesajul din jocul pe calculator? — Da. Nu ne-a dat indicii mai precise. Dacă ne-ar fi dat, ai fi aflat. Miller dădu ușor din cap, mai puțin decât ca pentru a încuviința ceva, dar fu suficient. Cei doi bărbați cu mască de schi se apropiară, apucând-o fiecare de câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
acesta arab strigat cu un accent evident american. Gândurile îi erau mai limpezi acum. Uri se întrebă ce făcuse Maggie. Își închipui că reușise cumva să găsească drumul înapoi către Ierusalim, către tunele. Dar de unde ar fi putut să înceapă? Indiciul tatălui său - oare chiar fusese lăsat înăuntrul unui joc pe calculator sau și asta era rezultatul imaginației sale febrile? - îi trimitea la catacombele subterane din Zidul de Vest, care acopereau o distanță semnificativă. Uri știa bine: refuzase rugămințile repetate ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
că drumul nostru se apropie de sfârșit. Capitolul 62 Ierusalim, vineri, 1.11 p.m. Uri își păstră buna dispoziție aproape pe tot parcursul călătoriei. Stând în față, lângă șofer, pe ritmul susținut al muzicii tehno de la radio, le explică încântat indiciul tatălui său. — Vedeți, l-am citit prea repede. Am presupus că „Mergi spre vest, tinere“ trebuia să se refere la Zidul de Vest. Era evident. Dar de ce s-ar fi chinuit tata atâta doar ca să facă ceva evident? Voia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
de Vest. Era evident. Dar de ce s-ar fi chinuit tata atâta doar ca să facă ceva evident? Voia să spună mergi spre vest prin Ierusalim, spre vestul orașului. În locul pe care „fratele meu“ - tatăl tău, Mustafa - l-ar fi știut. Indiciul era în cuvântul Mishkan. Poate să se refere la Templu, dar și la locul ăsta, Knesset. Trecură exact la timp prin dreptul parlamentului israelian. —Și cum rămâne cu restul? Calea vechilor labirinturi? Nu-ți face griji, Maggie. Vom vedea când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
apucând-o neatent de antebraț. Avea un șarm agresiv, care o ofensă pe Maggie mult mai puțin decât o fermecă pe fata cu părul prins în coadă, asta dacă deschiderea subită a lacătelor și a porții care scârțâia erau un indiciu suficient. Pe când erau conduși înăuntru paznicul dădu din cap cu neîncrederea specifică postului său, femeia arătă către ceasul ei ca și cum ar fi vrut să spună „doar cinci minute“, iar Maggie îl privi uluită pe Uri. — Ofițer de relații cu mass-media
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
cum se crede Îndeobște, de origine plebeiană, și cu atât mai puțin, o prostituată. Descindea din stirpe regală - neamul lui Veniamin -, ca și Hristos Însuși, urmaș al miticului rege David. Concluzia: Leonardo da Vinci, marele inițiat, aglomerează În tabloul său indicii indubitabile precum că Sfântul Potir, Graalul, nu este obiectul din care Isus bea vin la ultima cină luată Împreună cu cei doisprezece apostoli Înaintea răstignirii și nici vasul În care Iosif din Arimateea strânge sângele Fiului lui Dumnezeu străpuns de cuiele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
România și istoria ei. Nici mai mult, nici mai puțin! Acum, nu trebuie să intri În fibrilație naționalistă, imaginându-ți cine știe ce; e vorba de simple detalii, nu de chestiuni de fond. De pildă, Îți aduci aminte că unul dintre primele indicii prin care Jacques Saunière, personajul din Codul lui Da Vinci, mare amator de enigmistică, Îi pune pe eroii cărții, Sophie Neveu, nepoata sa, și profesorul american Robert Langdon, pe firul misterului Sfântului Graal este poziția În care custodele se așază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
dialogul cu sfrijitul... Aici trebuie căutată cheia, Înțelesul Întregii aiureli. Bineînțeles, presupunând că avea un Înțeles veritabil, situat dincolo de misterul confecționat ad-hoc de cinicul meu interlocutor. Am rememorat cât puteam de amănunțit discuția, În speranța că replay-ul Îmi va revela indiciul care Îmi scăpase la derularea live a prăpăstioasei convorbiri. Cea mai bizară și mai șocantă afirmație a insului rămânea aceea că niște misterioși „noi” programaseră lichidarea mea și tot ei, ulterior, mă salvaseră. Din propriile gheare, cum ar veni. Absurd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Pământului. Nu se mai știe cum a fost el aflat și de către cine, nu există o istorie oficială a Centrului, fiecare misiune, odată Încheiată, este Împinsă În uitare și se șterg toate urmele care ar putea oferi cel mai mic indiciu asupra detaliilor celor Întâmplate. Tot ce mai rămâne și se transmite peste ani sunt acele scurte istorisiri neutre și seci, de genul celei pe care ai citit-o pe computer, privitoare la eliminarea lui Alexandru Macedon. Cu atât mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mult sau mai puțin... Aș vrea să adaug ceva la considerațiile dumneavoastră anterioare, altfel foarte rezonabile și pertinente. Să presupunem că odată și odată, la Începuturi, prin măruntaiele vastului proiect numit „experimentul Pământ” s-au rătăcit, accidental sau nu, unele indicii despre ce se Întâmpla de fapt: orice sistem conține În structurile sale un grad oarecare de autoreferențialitate. Unul dintre obiectivele cele mai importante ale Centrului, Încă din timpurile străvechi ale existenței sale, a fost ștergerea oricăror urme care ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
firește, În simbolistică religioasă. Destul de transparentă, după părerea mea, ceea ce face din Biblie o carte pe cât de importantă, pe atât de riscantă. Efectiv sau numai potențial, dar riscantă. La fel ca și celelalte... hai să nu le spunem dovezi... celelalte indicii privitoare la adevărata naștere a Pământului nostru. - Să presupunem că ipoteza „Terra poligon experimental” este adevărată. În ce ar consta riscul? - Nu vă e clar? Conștientizarea adevărului de către subiecții experimentului ar produce modificări ale comportamentului lor natural, ceea ce ar provoca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În ce ape se scaldă. Surpriză Însă: din pagina lui lipsea orice referire biografică. Existau doar fotografia și numele: Wagner, Oscar. Nimic despre studii, profesie, titluri, activitate, ca la toți ceilalți. În schimb, se afla acolo un text, dar nici un indiciu dacă autorul său era doctorul ori altcineva, dacă era vorba despre un fragment sau despre ceva de sine stătător, nimic. Un text, pur și simplu. Ți l-am pregătit și pe acesta, poftim. Îl poți folosi oricum consideri de cuviință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În afara capitolului cu mențiuni tehnice - menirea Centrului, scopurile urmărite, organizare, protocoale, instrucțiuni de lucru, resurse etc. -, documentul conține și detalii referitoare la momentul declanșării experimentului, mai bine spus la proiectul care Îi stă la bază. Hai să fiu direct: există indicii că experimentul Înglobează În datele sale intrinseci și principiul propriei distrugeri. În anumite condiții, planeta construită de Ceilalți se autodevorează, se mistuie În neantul din care a apărut, Înțelegi? De mii de ani, Centrul Încearcă să afle care este mecanismul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și de a Înfrunta destinul. Doctorul Wagner (sau nu neapărat el, poate unul dintre acei predecesori ai lui la conducerea Centrului) a construit, după toate probabilitățile, un „sub nas” și facil, și derutant, a pus la vedere un semn, un indiciu, o sugestie menită să-l arunce pe eventualul căutător al Statutului pe o pistă falsă. Dacă raționamentul meu stătea În picioare, trebuia să existe prin preajmă ceva atât de evident, atât de flagrant evident În măsură să faciliteze depistarea ascunzătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
depistarea ascunzătorii, Încât, a rebours, căutătorul să se Îndepărteze instinctiv de el, să-l elimine aprioric din ecuația dezlegării misterului, tocmai pentru că el conține prea fățiș soluția, rezolvarea. Prea fățiș, deci cu totul improbabil. Care era Însă acel semn, acel indiciu hărăzit programatic să sară În ochi, să atragă atenția pentru ca, În clipa următoare, să declanșeze gândul scontat: obiectul tăinuit se afla oriunde altundeva, În nici un caz aici? M-am ridicat de pe scaun, am privit către intrare și, ajuns acolo, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Dar dacă nu e totuși o juxtapunere oarecare de litere? De ce G-ul e În centru și nu la locul lui, adică ultimul? Poate, combinate cumva, aparent inocentele litere rezervă cine știe ce surpriză, maschează un cifru, o cheie, o sugestie, un indiciu oricât de firav... După ce le-am Învârtit În toate felurile și le-am Îngemănat metodic câte trei, câte patru, câte șapte - „combinări de n luate câte k”, Îmi suna În creier glasul enervant al profesorului de matematică din liceu, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
o duzină. Criptograful Centrului fusese un bun psiholog. Optase deliberat pentru litere, contând pe reflexul oamenilor de a complica lucrurile În virtutea convingerii că ascunzătorul a făcut aceeași mișcare pentru a-și proteja secretul: a complicat drumul către el, a Încifrat indiciile, nu le-a oferit mură-n gură exploratorului, că nu era fraier să facă una ca asta. Păi, sigur, că nu era; o făcuse probabil tocmai fiindcă era diabolic de inteligent. Prin urmare, literele nu ocultau nimic; din contră, indicau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de Maria a doua, survenită halucinant Într-un moment de armonie conjugală netulburată de vreun accident, fie el și minor. Pentru ca, ulterior, la revederea mentală a Întâmplărilor care jalonaseră ultimul nostru an de conviețuire pașnică, să sesizez fără efort numeroase indicii vizibile cu ochiul liber ale nenorocirii ce avea să vină. Și a venit. Calmă, aproape senină, dar implacabilă și fără Îndurare. Amestecarea pistolului meu (mă rog, să spunem că era pistolul meu) În uciderea japonezului terorizat de metafizica orologiilor ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nevinovăției Îmi dădea o stare de liniște vecină cu inconștiența. Nu mă temeam câtuși de puțin, cu toate că acum existau mai multe motive să intru În panică. Citisem la vremea cuvenită destule cărți polițiste ca să știu că arma crimei reprezintă un indiciu fundamentul În stabilirea vinovatului, și totuși, insuficiența cronică a simțului primejdiei mă Împiedica să mă comport adecvat În realitatea efectivă a situației. Adică să tremur pentru soarta mea. Nu tremuram deloc, ba, mai mult, nici nu-mi trecea prin cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]