10,805 matches
-
renume n-a pregetat să descrie une recontre, o confruntare ostilă, fățișă, Întotdeauna desigur de tipul clasicului duel à volonté (nu acel ridicol spectacol spate-În-spate-pași-Întoarcere-pac-pac, cunoscut din filme și caricaturi). În perioade mai mult sau mai puțin recente, multe morți tragice s-au produs pe terenul de duelare, victime fiind membrii multor familii de vază. Sania mea aluneca Încet-Încet, ca prin vis, pe strada Morskaia și Încet-Încet, siluete vagi de dueliști Înaintau unele spre celelalte, ocheau și trăgeau cu pistolul - la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
mână, un obiect de colecție ce aparținuse unchiului Ruka, era din lemn de culoare deschisă cu frumoase pete maronii, iar mânerul era un glob neted, roz, de coral, incastrat Într-o coroniță de aur. Dacă aș fi fost unul din tragicii vagabonzi care stăteau ascunși În ceața de pe peronul unde un tânăr filfizon firav se fâțâia Încoace și-ncolo, n-aș fi rezistat tentației de a-l lichida. Tocmai când mă pregăteam să mă urc În tren, acesta a pornit smucindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
pe pajiștile cunoașterii. Mi-a plăcut și am crezut doar în ceea ce am văzut cu ochii larg deschiși. Tainele de dincolo de privire mi-au fost și îmi sunt indiferente. Nu mă fascinează absconsul. Nu am humor suficient pentru a fi tragic. Zâmbesc acum, privindu-mă cum aștept încă în ușa berăriei, nehotărât dacă să intru sau nu. Neștiutor al împăunării de peste douăzeci de ani, cu credința că scrisul meu la gazetă ar fi putut însemna altceva decât nimic. Stau doar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
care au înroșit pânza. Era marama cu sângele celor jertfiți sau pânza cu care călăul s-a șters pe mâini, după victoria-i triumfală? Mă dor acestea. Nu ca o vină a conștiinței mele. Nu am o conștiință atât de tragică. Este o vină a neamului și eu mă împărtășesc doar din ea. Mă las doar trăit de ea, cu neputința silnicelor mele zile. Și după ce am aflat adevărul am continuat să stau la masa foștilor călăi. Am încercat să cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mai mari.“)... nu cred că este o simplă coincidență... autorul Luminării a fost și rămâne un textualist pursânge, un împătimit jucător „de cărți“. Iată cum își începe naratorul discursul său, pe care-l va relua, în final, în cheie oarecum tragică: „Desfunzi o sticlă de vin sau, și mai bine, de șampanie, îi spuneam prietenului meu, și arunci undeva dopul. Bei două-trei pahare și, când vrei să o astupi iarăși, cu dopul ei de adineauri, constați că el nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
fi venit, nu era deloc dispus să se lase tratat ca un cîine vagabond, lovit și răpciugos, fără ca nimeni să Își aducă aminte că trăise și el cîndva pe lumea asta și că fusese ceva mai mult decît o mască tragică de groază și repulsie. El, Oberlus, grav rănit, Însetat și singur, părăsit la capătul universului, avea să Înfrunte lumea și să revendice o parte din bunurile ei, smulgîndu-le cu forța dacă, așa cum se părea, forța era Întotdeauna necesară. În cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
pe care-i tîra curentul spre mal. Trei bărbați, vlăguiți și răniți grav, reușiseră cu chiu, cu vai să se urce pe coastă și zăceau cu fața În jos, leșinați și sîngerînd, pe o minusculă plajă de pietre. CÎnd, după tragica odisee pe care tocmai o trăiseră și În care fuseseră cît pe-aci să piară, văzînd și cum se Înecau ceilalți tovarăși de drum, reușiră În sfîrșit să deschidă ochii, descoperiră Îngroziți că fuseseră legați strașnic de mîini și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
unică - unică și irepetabilă - și refuza să Îl accepte. Logic vorbind, nu ar fi trebuit să existe și nici să facă parte din specia umană, iar În cazul În care ar fi fost considerat ceea ce era de fapt, adică o tragică greșeală, locul lui nu putea fi decît acolo, pe insula aceea părăsită, ascuns de privirea celorlalți oameni. Cum era cu putință ca o asemenea greșeală, de la care nu te puteai aștepta decît să fie În stare să emită o jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
fi strîns gîtlejul În clește, iar puii aflați pe pămînt Își deschideau neîncetat ciocurile ca să caute aer, cu ochii dilatați de spaimă, spre a-și Întoarce curînd gîturile și a rămîne țepeni, cu capul dat pe spate, Într-o grimasă tragică. Focile răsuflau greu În golf, deschizîndu-și botul numai cît era necesar, iguanele marine dispăruseră de pe stîncile lor, deși fluxul se afla la apogeu. Un bărbat se mișcă În depărtare, cu mare Încetineală, ca o umbră mai cenușie decît orice altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
pe eșafodul lui Pizarro, Pizarro - Înjunghiat de pumnalele ucigașe ale partizanilor vechiului său prieten Almagro, care la rîndu-i fusese asasinat mai Înainte de Însuși Pizarro. S-ar fi spus că acel lung lanț de sînge, morți și violență marcase În chip tragic orașul Quito și familia Ibarra, căci fratele mai mare al lui Niña Carmen, Alejandro, se prăbușise, cu pieptul străpuns de un pumnal, Într-un duel stupid, iar unchiul Juan căzuse În mîinile unor tîlhari. Și mai era și faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
de lovituri de bici ce-l lăsaseră lat vreme de o săptămînă și Își salvase viața numai datorită robusteții sale, din dorința de a trăi În această lume, de neînțeles la cineva care se găsea Într-o situație atît de tragică și de precară. Iguana Oberlus se transformase Într-un om mînios, pradă atacurilor subite de furie, iar la pistoale și macetă adăugase acum un bici lung, care pocnea pe spinarea prizonierilor lui la cea mai mică provocare, cufundîndu-i Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
În continuare aceeași și să-l denunțe. Era un om Însemnat, orice-ar fi făcut, sărac sau bogat, umil sau puternic, și nici dacă s-ar fi acoperit cu o mască de aur și smaralde n-ar fi scăpat de tragicul destin pe care i-l rezervaseră zeii din Olimp cu nouă luni Înainte de a se naște. - Ce poate face un om pe care-l Înzestrăm numai cu tenacitate și inteligență, lipsindu-l cu desăvîrșire de toate celelalte? - Să vedem. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
care citise poezia tare - parcă e iar profesoară când face chestii din astea. N-aveam de gând s-o ajut luându-i partea. N-avea decât să iasă singură din asta. Dracu’ știe, totuși, de ce o lua el așa-n tragic; o clipă chiar m-am întrebat dacă nu cumva glumește sau se preface jignit ca să ne dea ocazia pentru râsete în familie, dar dura prea mult ca să fie vorba de așa ceva. —Charlie, nu fi ridicol. Te-ai enervat că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
visurile noastre nu vor deveni realitate, decât pentru foarte puțin timp. Ziua fatală a fost cea în care tatăl Natașei murise într-un accident de motocicletă. Îmi amintesc cum cineva intrase la noi în curte și îi spuse tatei vestea tragică. Tata reușise să spună doar două cuvinte: „lelica Dosia” și ieși ca gândul pe poartă. Eu am zbughit-o după tata. La bunica Dosia, în curte, erau deja oameni îngrămădiți. Eram un copil, aveam șase ani, nu înțelegeam multe, dar
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
să vă luați șefi care să vă conducă, dacă nu vor fi ei aceia care să izbucnească în mod bestial din haosul inevitabil în care veți cădea și să vă impună legea lor. Atunci vă veți da seama de dimensiunea tragică a greșelii voastre. Poate vă veți răzvrăti ca în timpul constrângerilor autoritare, ca în timpul nefast al dictaturilor, dar, nu vă faceți iluzii, veți fi reprimați cu aceeași violență și nu veți fi chemați să votați pentru că nu vor exista alegeri, sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
care președintele republicii a primit-o la trei zile după ce elicopterele făcuseră să plouă peste străzile, piețele, parcurile și bulevardele capitalei hârtiile colorate în care se explicau deducțiile scriitorilor ministerului de interne legate de mai mult decât probabila conexiune dintre tragica orbire colectivă de acum patru ani și nebunia electorală de acum. Norocul semnatarului a fost că scrisoarea a ajuns în mâna unui secretar scrupulos, din aceia care citesc ce e scris cu litere mici înainte de a începe să citească ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
pot Îndeplini finalitatea, din moment ce starea de extaz provocată de extrema fericire este atât de trecătoare. Hunter plecase deja de trei zile și, după ce fusesem plină de stoicism vreo trei ore, am Început foarte repede să mă simt de-a dreptul tragic. Partea proastă când ești singură În luna de miere este că ai o grămadă de timp În care să te obișnuiești cu situația. Nu m-a ajutat cu nimic să citesc reviste de scandal pline cu articole despre despărțiri din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
numai dezamăgire. A, inima e la el, stai liniștită. Bănuiesc că norocoasa lui logodnică o va primi În curând. O lacrimă fugară Îi apăru la colțul unui ochi. Se rostogoli pe o parte a nasului și se opri pe buză, tragic. Scuză-mă, sunt așa o ratată. Pe jumătate râdea, pe jumătate plângea, ștergându-și lacrima. Nici măcar nu-l cunosc pe tip, și uită-te la mine! Am aflat că Monterey trimisese pe cineva să ridice bijuteria. În timp ce ne beam ceaiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Ne-am iubit o vreme, după care totul a luat-o la vale. Dar am continuat să rămânem împreună și, așa prost cum ne mergea, am reușit să te facem pe tine. Tu ești finalul fericit al unei întregi povești tragice și, pentru că ești ceea ce ești, nu am nici măcar un singur regret. Mă înțelegi, Rachel? Nu-l cunosc pe Terrence destul de bine ca să-mi fac o părere despre el. Dar știu că voi nu aveți o căsnicie ratată. Oamenii mai calcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
noapte, într-o practică legitimă a vieții noastre de zi cu zi ! Statul interlop — Am ajuns să fim conduși de clanuri ! ? exclamă retoric, în plin Senat, un venerabil profesor, uns însă cu toate alifiile politicului. Aluzia este, evident, la evenimentele tragice de la Giurgiu care au inflamat în ultimul timp întreaga opinie publică. Dar oare chiar așa să fie ? Oare despre asta să fie cu adevărat vorba ? Să luăm puțină distanță, să privim puțin mai de departe pentru a înțelege mai bine
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
cu canalul Panama, atât de exagerată de gazete, chiar și la noi, a știrbit puțin din faima domnului inginer. A trecut totuși de mult vremea când un scriitor fără mari cărți, cum este deocamdată acest Léon Bloy, numea turnul „un tragic lampadar“, iar un scriitor mai bun, dar cam excentric după gustul meu, monsieur Huysmans, l-a descris, să mă ierte doamnele și domnișoarele, ca pe un supozitor plin de găuri! Lui Procopiu i se aprinseseră obrajii și comesenii simțiră că
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
ne avertizează că, dusă la extrem, și cunoașterea de sine este nocivă. Sinceritatea moșește adevărul. Îi poți învinge pe alții, luptându-te mai întâi cu tine însuți. Ca să știi unde te afli, trebuie să știi unde ai fost. Au friguri tragice cei care au descifrat invizibilul din noi. Încerc să-mi controlez gândurile. Dar îmi place și când le las să zburde în buiestru. Nu piramidele, ci caracterul se construiește cel mai greu. Intelighenția înseamnă substanța cenușie responsabilă. Să căutăm corbi
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
grecilor care aduc daruri. Succesul nu mai vine spontan. Trebuie orchestrat. În fața Marelui Malefic al lumii a rămas un singur disident de marcă : Don Quijote. Nu e ușor să ieși senin dintr-o dilemă. Don Quijote a transformat ridicolul într-o seriozitate tragică. Nu s-a născut încă bărbatul care să poată câștiga mai mult decât apetitul de a cheltui al soției sale. Și în cadavre mișună viața. Dar sub formă de viermi. Nu toți epoleții pot fi completați cu o vipușcă. Nu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
unor imperii hulpave. Fără zelul nemăsurat al cozilor de topor, ocupanții străini nu pot îngenunchea un popor. Niciodată istoria nu începe cu dacă... Unele popoare știu cum să gâdile istoria la tălpi. Uneori arta creditează istoria cu argumente. Istoria este tragică și neîndurătoare. Orice iluzie, în această privință, se pedepsește conform tradițiilor în vigoare. Comunismul trebuie analizat științific, nu pamfletar. Istoria este săpată în piatră. Și în obiceiuri. Mulți dintre noi nu lăsăm nici o dâră pe nisipul istoriei. Și nebunii sunt
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Muiat în puțină cultură, prostul devine snob. Într-un cuplu, spunea P.Țuțea, există cel puțin un nerod. Când funcționează și triunghiul conjugal, incidența crește spectaculos. Capul unora se lasă prea mult contaminat de inteligența picioarelor. Prostul vulgarizează și situațiile tragice prin care trece. Proștii sunt oameni serioși. Nu se lasă seduși de umor. Prostul înțelege din ironie numai răutatea. Înțelepții trăiesc, proștii vegetează. Imbecilii au răspunsuri la toate. Prostului îi este străină ratarea. Pentru că nu are unde să mai cadă
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]