93,288 matches
-
ars de viu : „Era în privirea lui ceva ce însemna că-și ia rămas-bun de la mine. Privirea aceasta hotărâtă, bărbătească, era testamentul lui, îmi dădea a înțelege că nu moare tremurând, ca un fricos suit în camionul-dric, ci ca un bărbat care a știut a urî pe tâlharii care au cultivat ura de oameni.” Dacă întreaga creație a lui F., fie ea de expresie română, fie scrisă în franceză, aparține, într-o măsură mai mică sau mai mare, dar cu bună
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
miocardic acut afectează mai mult de 1 milion de operații necardiace anual și constituie cauza principală de morbiditate și mortalitate în special în intervențiile de chirurgie vasculară. În chirurgia generală riscul de infarct miocardic perioperator este de 0,8% la bărbați peste 50 de ani și variază cu starea sistemului cardiovascular, afecțiuni concomitente și durata intervenției. Incidența trece de 20% la pacienții supuși chirurgiei vasculare. Pe măsură ce pacienții sunt mai în vârstă sau în stare mai gravă și procedeele chirurgicale devin mai
Tratat de chirurgie vol. VII by RADU DEAC, HORAŢIU SUCIU () [Corola-publishinghouse/Science/92089_a_92584]
-
desfășoară În mănăstiri, religia fiind singura ei temă. Dar și această epocă ia sfârșit. Europa se vede primejduită din toate direcțiile. Seminții străine amenință să năvălească. În asemenea Împrejurări preotul nu mai putea juca rolul principal. Europa avea nevoie de bărbați care să fie În stare să o apere cu arma În mână. Astfel ia naștere ordinul cavalerilor. Cunoaștem vechile castele din care n-au rămas azi, În cea mai mare parte, decât ruine. În ele locuiau cavalerii. Aici găseau adăpost
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Juncă Ciprian () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93535]
-
devină scrum, iar bucuria, vaiet? (...). Concepția burgheză a împiedecat-o pe Nina Cassian să vadă frumusețea construirii socialismului, să-i vadă pe eroicii constructori ai lumii noi (...). Astfel, poezia Cântec în zori exprimă dragostea egoistă, strâmtă, a unei femei pentru bărbatul ei. Acest bărbat doarme și femeia îl privește. Am văzut în Balada femeii care și-a pierdut iubitul în război că poeta este preocupată de portretul moral al celui iubit, dorea să scoată în relief calitățile morale ale celor doi
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
bucuria, vaiet? (...). Concepția burgheză a împiedecat-o pe Nina Cassian să vadă frumusețea construirii socialismului, să-i vadă pe eroicii constructori ai lumii noi (...). Astfel, poezia Cântec în zori exprimă dragostea egoistă, strâmtă, a unei femei pentru bărbatul ei. Acest bărbat doarme și femeia îl privește. Am văzut în Balada femeii care și-a pierdut iubitul în război că poeta este preocupată de portretul moral al celui iubit, dorea să scoată în relief calitățile morale ale celor doi tineri. În schimb
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
-l prezenta simpatic (...). Dar ceea ce nu am întâlnit, sau am întâlnit rar în lucrările anterioare, sunt neglijențele stilistice, neglijențe atât de grave încât se ajunge la ridicol (...). Începutul nuvelei sună astfel: «Ușa se deschide într-un scârțâit lung, intră un bărbat voinic, cu picioarele suflecate, ud tot. Mâlul i se uscase pe sprâncene». Ce salturi acrobatice de gândire! Până acum știam că-ți poți sufleca mânecile (...). Și mai sunt posibile și alte minunății: prin ușa «care se deschide într-un scârțâit
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
-se subiecte similare, numai cu minimale modificări de rigoare, dată fiind schimbarea decorului, a mediului (...). Așa de pildă, multe dintre cărțile care înfățișau până acum viața satului erau croite după următorul șablon «patentat»: în familia unui țăran muncitor existau neînțelegeri. Bărbatul vrea sau afirmă că vrea să intre în colectivă; soția nu vrea, sau soțul pretinde numai că soția nu vrea să intre în colectivă. Toate greutățile se datoresc svonurilor chiaburești. Intervine secretarul de partid, sau un alt comunist, pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cum e râsul. De ce or fi râs așa de puțin poeții prin 1950? N-or fi avut de ce râde? Într-adevăr, este cam gravă, prea gravă și prea încruntată poezia noastră, de parcă ar fi o femeie ce-și așteaptă mânioasă bărbatul care întârzie și a uitat să-i spună dacă are sau nu vreo ședință în seara respectivă (...)”. Așadar, chiar și-ntr-un material festiv cum este acesta, publicat de autor în numărul de 1 mai, sunt remarcate două lipsuri ale
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
greu de acceptat sunt înfățișate cu un firesc surprinzător, de lucru mult intrat în ordinea vieții: fie și numai imaginabil în direcția mâinilor sale ca și Beatrix a lui Dante, într-altă diviziune a istoriei, milițiana trebuie să trezească în bărbat, de astă dată prin înțelegerea subtilității ordinei comuniste, smerenia de a nu călca regulile și a nu se lăsa amendat. (...) În general tov. E. Frunză dă o dezvoltare prolixă poeziilor, înclinând către poemul fluviu. Imaginile sunt uneori forțate ori aruncate
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
restrîngea, la început, doar la patricieni, sau aristocrați. Însă într-o evoluție ulterioară cu care ne vom mai întîlni, după multe tensiuni poporul (plebeii) și-a cîștigat acest drept. Ca și în Atena, dreptul de a participa îl aveau doar bărbații, după cum s-a întîmplat și în democrațiile și republicile de mai tîrziu în secolul al XX-lea. De la începuturile sale ca oraș de dimensiuni destul de modeste, Republica Romană s-a extins prin anexare și cucerire mult dincolo de limitele orașului. Ca
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
Mai întîi, chiar și în țările cu cele mai promițătoare începuturi, inegalitățile severe constituiau obstacole enorme pentru democrație: diferențe între drepturile, îndatoririle, influența și puterea sclavilor și ale oamenilor liberi, între bogați și săraci, împroprietăriți și neîmproprietăriți, stăpîni și servitori, bărbați și femei, zilieri și ucenici, meșteșugari și proprietari, orășeni liberi și bancheri, lorzi și arendași, nobili și oameni de rînd, monarhii și supușii lor, oficiali ai regelui și cei cărora le dădeau ordine. Chiar și între oamenii liberi existau diferențe
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
oameni de rînd, monarhii și supușii lor, oficiali ai regelui și cei cărora le dădeau ordine. Chiar și între oamenii liberi existau diferențe mari de statut, avere, ocupații, obligații, educație, libertate, influență și putere. Iar în multe locuri, soția unui bărbat liber era considerată prin lege, cutumă și practică drept proprietatea lui. Apoi, ca întotdeauna și ca oriunde, logica egalității s-a lovit cu putere de realitățile crude ale inegalității. În al doilea rînd, chiar și acolo unde existau adunări și
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
și înaltului cler. Reprezentanții aleși de "popor" aveau, în cel mai bun caz, doar o influență parțială în adoptarea legilor. În al treilea rînd, reprezentanții "poporului" nu reprezentau întreaga populație. Pe de o parte, oamenii liberi erau, pînă la urmă, bărbați. Cu excepția monarhului-femeie, ocazional, jumătate din populația adultă era exclusă din viața politică. Însă la fel se întîmpla și cu mulți adulți bărbați de fapt, cu majoritatea adulților bărbați. În 1832 în Marea Britanie dreptul la vot îl avea doar 5% din
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
treilea rînd, reprezentanții "poporului" nu reprezentau întreaga populație. Pe de o parte, oamenii liberi erau, pînă la urmă, bărbați. Cu excepția monarhului-femeie, ocazional, jumătate din populația adultă era exclusă din viața politică. Însă la fel se întîmpla și cu mulți adulți bărbați de fapt, cu majoritatea adulților bărbați. În 1832 în Marea Britanie dreptul la vot îl avea doar 5% din populația aflată peste vîrsta de 20 de ani. În acel an a fost nevoie de o luptă încordată pentru a extinde sufragiul
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
întreaga populație. Pe de o parte, oamenii liberi erau, pînă la urmă, bărbați. Cu excepția monarhului-femeie, ocazional, jumătate din populația adultă era exclusă din viața politică. Însă la fel se întîmpla și cu mulți adulți bărbați de fapt, cu majoritatea adulților bărbați. În 1832 în Marea Britanie dreptul la vot îl avea doar 5% din populația aflată peste vîrsta de 20 de ani. În acel an a fost nevoie de o luptă încordată pentru a extinde sufragiul la puțin peste 7% (fig 2
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
numără Viața, Libertatea și căutarea fericirii." Dacă egalitatea este evidentă de la sine, atunci nici o altă justificare nu mai este necesară. În Declarație nu există nici una. Totuși, pentru mulți dintre noi, este departe de a se înțelege de la sine că toți bărbații și femeile se nasc egali. Dacă presupunerea nu este în mod evident adevărată, putem justifica în mod rezonabil acceptarea ei? Și dacă nu putem, cum să apărăm un proces de guvernare care pare să o considere adevărată? Criticii au respins
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
fericirii. Într-adevăr, proprietatea era de asemenea un drept "inalienabil" și sclavii erau proprietatea stăpînilor lor. Însuși Thomas Jefferson, autorul principal al declarației, avea sclavi. În anumite privințe importante și femeile erau proprietatea soților lor. Și unui număr substanțial de bărbați liberi după anumite evaluări în jur de 40% nu le era recunoscut dreptul la vot; pînă în secolul al XIX-lea, în toate noile state americane, dreptul la vot a fost limitat la posesorii de proprietăți. Inegalitatea nu a fost
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
de guvernămînt. Cu toate acestea, cea de-a șasea instituție fundamentală cetățenia cuprinzătoare lipsea pretutindeni. Deși Tocqueville a afirmat că "statul Maryland, care fusese fondat de oameni de vază, a fost primul care a proclamat sufragiul universal", el ca majoritatea bărbaților (și a multor femei) din timpul său presupunea în mod tacit că "universal" nu cuprindea femeile.3 Și nici chiar pe anumiți bărbați. S-a întîmplat că "sufragiul universal" din Maryland excludea de asemenea pe majoritatea americanilor de origine africană
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
fusese fondat de oameni de vază, a fost primul care a proclamat sufragiul universal", el ca majoritatea bărbaților (și a multor femei) din timpul său presupunea în mod tacit că "universal" nu cuprindea femeile.3 Și nici chiar pe anumiți bărbați. S-a întîmplat că "sufragiul universal" din Maryland excludea de asemenea pe majoritatea americanilor de origine africană. În alte părți, în țări care altfel erau mai mult sau mai puțin democratice, ca și America, exact jumătate din adulți erau complet
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
În alte părți, în țări care altfel erau mai mult sau mai puțin democratice, ca și America, exact jumătate din adulți erau complet excluși din viața politică națională pur și simplu pentru că erau femei; în plus, un număr mare de bărbați nu aveau drept de vot pentru că nu îndeplineau cerințele referitoare la educație și proprietate, o excludere susținută de mulți oameni care se considerau adepți ai guvernării democratice sau republicane. Deși Noua Zeelandă a acordat femeilor sufragiul în alegerile naționale în 1893
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
sublinia din nou diferența: în toate democrațiile și republicile existente de-a lungul a douăzeci și cinci de secole, drepturile de a se angaja pe deplin în viața politică erau restrînse la o minoritate de adulți. Guvernarea "democratică" era doar guvernarea de către bărbați nici aceștia toți. Abia în secolul al XX-lea a ajuns democrația să impună, și în practică și în teorie, ca drepturile de a se implica pe deplin în viața politică să fie acordate, cu cîteva excepții sau nici una, întregii
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
într-o dezbatere profitabilă, chiar și pe cale electronică, devine ridicolă. Cît de mare înseamnă prea mare pentru o democrație de adunare? Cît de mică înseamnă îndeajuns de mică? Conform unor evaluări științifice recente, în orașele-state grecești, corpul cetățenesc format din bărbați adulți număra, în mod caracteristic, între două mii și zece mii care era, după părerea unor teoreticieni politici greci, aproximativ numărul potrivit pentru un polis bun, pentru un oraș-stat care se autoguvernează. Cu toate acestea, corpul cetățenesc din Atena era mult mai
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
deceselor cauzate de război și boală și a restricțiilor suplimentare în privința cetățeniei, este probabil ca numărul să fi fost redus la jumătate, dar era în continuare prea mare pentru ca adunarea să cuprindă mai mult de o mică parte a cetățenilor bărbați din Atena 5. Puțină aritmetică simplă dezvăluie imediat consecințele implacabile ale timpului și numerelor. Să presupunem că începem cu o unitate foarte mică, să spunem un comitet cu doar zece membri. Credem că ar fi rezonabil să-i acordăm fiecărui
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
din întreaga populație de 4 milioane de oameni, numai 5% trăiau în zone cu peste două mii cinci sute de locuitori; restul de 95% trăiau în zone rurale, în principal la ferme. Pe la 1820 cînd instituțiile politice ale democrației poliarhice (a bărbaților albi) aveau deja un fundament solid, la o populație de zece milioane locuitori, mai mult de nouă din zece trăiau în continuare la sate. În ajunul Războiului Civil, în 1860, cînd țara avea mai bine de 30 de milioane de
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
prejudicii altora. Deși dreptul la vot era foarte limitat, celelalte instituții politice ale guvernării reprezentative erau în mare măsură introduse. Și la momentul potrivit în 1867 și din nou în 1884 dreptul la vot a fost extins; după 1884, majoritatea bărbaților au avut drept de vot. Astfel, sistemul politic a oferit posibilități pentru exprimarea efectivă a opoziției față de capitalismul de piață nereglementat. Cerînd sprijin liderilor politici și guvernamentali, cei care s-au simțit afectați de piețele nereglementate, au căutat protecție. Adversarii
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]