9,839 matches
-
Naum despre Oameni de azi de Lucia Demetrius sau considerațiile minimalizante ale lui D. Florea-Rariște asupra unui poem de valoarea lui Bălcescu de E. Jebeleanu. Dar principala greșeală a criticii Almanahului literar a fost încercarea de teoretizare a acelor poziții dăunătoare, false, manifestate în unele creații ale Almanahului literar și a căror analiză am făcut-o mai sus. Aceasta e cazul articolului lui Dan Costa, Poezii de dragoste, publicat în nr. 7 al revistei (în HYPERLINK "nr.6-n.it"nr.
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
nu neagă acestui articol o serie de afirmații juste. Dar poziția de pe care e scris, arată indiferența și uneori chiar disprețul autorului pentru «măruntele» (după părerea lui) strădanii ale poeților noștri de a crea o poezie nouă. Cauzele acestei atitudini dăunătoare sunt clare: în redacția revistei Almanahul literar s-a făcut o rupere crescândă a scriitorilor de viață și de problemele pe care le ridică la tot pasul în fața noastră, astăzi, în condițiile construirii unei noi societăți (...). Analizând aceste lipsuri, colectivul
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
62, într-o scrisoare trimisă la Contemporanul: „Tovarăși, mă surprind anumite concepții, tonul și limbajul ce se strecoară în vremea din urmă în unele din articolele noastre de critică sau discuție literară. (...) De asemenea, Scânteia a analizat recent manifestările nesănătoase, dăunătoare din paginile revistei Almanahul literar din Cluj. Eu aș vrea să mă ocup de câteva rânduri din articolul Poezii de dragoste publicat de Dan Costa în paginile Almanahului literar din Cluj (nr.6), articol care m-a nemulțumit și m-
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de câteva rânduri din articolul Poezii de dragoste publicat de Dan Costa în paginile Almanahului literar din Cluj (nr.6), articol care m-a nemulțumit și m-a indignat. Scânteia a arătat că în acest articol precumpănesc teorii și păreri dăunătoare, teze idealiste care trebuie combătute. Aș vrea să exemplific mai larg această apreciere referindu-mă mai ales la tonul și limbajul lui Dan Costa, care trădează pozițiile sale cosmopolite, retrograde. Pe un ton ironic și pretențios, cu un dispreț de-
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
înțelegerea justă a problemelor. Ori tocmai aceasta se vede din cronica semnată de Dumitru Micu în Contemporanul. În articol se găsesc observații juste, care țin în special de analiza «la text» a poeziilor. Se află însă și observații false și dăunătoare. Chiar de la începutul cronicii se afirmă că volumul lui Aurel Rău, «cu toată diversitatea tematică, permite cititorului sesizarea unor particularități artistice și a unor tendințe caracteristice creației acestui poet în plină formare». Așa cum apare, din fraza citată, cronicarul socotește că
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
decât dăuna dezvoltării lui Aurel Rău. Critica literară, pentru a-și justifica și îndeplini rolul trebuie să ajute literatura în creșterea ei. Prin unele din observațiile pe care le cuprinde, cronica lui D. Micu nu face însă aceasta. «Rețetele» sunt dăunătoare poeziei autentice. Iar Aurel Rău este un poet autentic”. Într-un amplu comentariu din Iașul nou68 aflăm despre preocupările „eroului liric” din volumul lui Al. Andrițoiu: „În două cicluri de poeme - poetul Al. Andrițoiu cântă Țara Moților. Cântecul e înstrunat
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
schimb de informații. Dreptul de a forma asociații cu scopuri politice evidente avea să urmeze ceva mai tîrziu. "Facțiunile" politice și organizarea partizană erau privite în general ca fiind primejdioase, provocatoare de discordie, subversive față de ordinea și stabilitatea politică și dăunătoare binelui public. Cu toate acestea, pentru că asociațiile politice nu puteau fi interzise fără un grad de constrîngere pe care un număr din ce în ce mai mare și mai puternic de cetățeni îl considerau intolerabil, ele reușeau adesea să existe ca asociații mai mult
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
asociații politice independente, ar putea fi și ele extrem de democratice. De fapt, am putea fi de acord cu punctul de vedere clasic, democratic și republican, că în asociații restrînse "facțiunile" organizate nu numai că sînt inutile, ci pur și simplu dăunătoare. În locul conflictelor exacerbate de facționalism, întruniri preelectorale, partide politice și așa mai departe, am putea prefera unitatea, consensul, înțelegerea, atinse prin discuții și respect reciproc. Prin urmare, instituțiile politice necesare guvernării democratice depind de dimensiunea unității. Cele șase instituții enumerate
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
atît caracter moral, cît și politic. Într-o țară democratică, cetățenii care caută răspunsuri vor gravita în jurul politicii și guvernării. Cel mai ușor accesibil și mai eficient candidat pentru intervenția într-o economie de piață, în vederea schimbării unui rezultat altminteri dăunător, este ... guvernul. Dacă cetățenii nemulțumiți reușesc să determine intervenția statului depinde, bineînțeles, de mulți factori, incluzînd forța politică relativă a antagoniștilor. Totuși, evidența istorică este clară: în toate țările democratice* , prejudiciul produs sau așteptat în urma existenței piețelor nereglate a determinat
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
a.m.d. ș.a.m.d. ș.a.m.d. În concluzie, în nici o țară democratică nu există economie de piață capitalistă (și oricum nu poate exista timp îndelungat) fără o reglementare detaliată și o intervenție din partea guvernului, pentru diminuarea efectelor ei dăunătoare. Totuși, dacă într-o țară existența instituțiilor politice democratice afectează considerabil funcționarea capitalismului de piață, existența capitalismului de piață afectează semnificativ funcționarea instituțiilor politice democratice. Săgeata cauzală, dacă putem spune așa, indică două direcții: de la economie la politică și de la
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
noutăți pentru fauna României, pentru Moldova sau pentru alte regiuni cercetate, iar o specie și două forme noi pentru știință. De asemenea, de o deosebită importanță sunt lucrările sale privind biologia, ecologia și tehnologiile de combatere a speciilor de insecte dăunătoare, care au venit să umple goluri mari în domeniul protecției plantelor. Ele au fost concretizate în peste 180 de lucrări științifice publicate în diverse reviste de specialitate. Înzestrat cu perseverență și pasiune, prof.dr.doc. Mihail Peiu a adunat un bogat material
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
un valoros material didactic original. În activitatea de conducător de doctorat, a înregistrat, de asemenea, realizări deosebite: 11 specialiști, din care 3 străini, și-au susținut, între 1978-1985, tezele de doctorat, care constituie bogate monografii ale unor specii de insecte dăunătoare. Întreaga sa activitate științifică și tehnică a fost ancorată în problemele protecției plantelor din zona de influență a Institutului Agronomic ieșean, ceea ce l-a consacrat ca un mare specialist în domeniul entomologiei generale și aplicative. De-a lungul anilor, a
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
puteau fi considerați eretici, pentru că există adevăruri în care trebuie să credem chiar dacă nu sunt bine clarificate"78. Dacă Biserica eticheta o propoziție ca fiind scandaloasă ori apropiată de erezie, nu-i era permis niciunui ziarist să o răspândească. La fel de dăunătoare credinței erau lauda unor persoane sau a unor lucruri care nu trebuiau lăudate, cât și critica lor nefondată: nu trebuiau criticate dispozițiile date de autoritatea ecleziastică, deoarece Biserica nu era un parlament. Atunci când anumiți clerici nu se comportau în conformitate cu normele
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
acest fel un public numeros. "Ziarul catolic trebuia să fie catolic din toate punctele de vedere și deoarece era necesară evitarea oricărei urme de erezie sau de greșeală comisă împotriva credinței, el trebuia să ocolească tot ce îi putea fi dăunător"82. O întrebare care se impunea după atâtea interdicții era "ce ar fi trebuit să conțină un ziar catolic?" Nu putea fi obligat să facă doar o continuă și explicită propovăduire a catolicismului prin toate articolele sale (evenimente, reportaje internaționale
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
promitea să-i influențeze pe liberali, dar nu a făcut-o. Singurii influențați erau chiar catolicii în rândurile cărora crea disensiuni. Existau ziare care se doreau a fi catolice dar nu erau, pentru că aveau un limbaj ambiguu și lăudau autorii "dăunători religiei", cu toate că făceau acest lucru înainte de a fi primit un avertisment formal din partea autoritaților ecleziastice. Publiciștii Murri, Tyrrell, Minocchi, Loisy, Buonaiuti, Fogazzaro, menționa Chiaudano, propovăduiau un indiferentism practic și susțineau că sunt catolici. Autorul apăra limbajul jurnalismului catolic tradițional, asociindu
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
în egală măsură. El privea libertatea presei ca fiind echivalentă libertății de publicare a cărților 110. Pontificatul Papei Pius IX (1846-1878) a fost marcat de neajunsurile secularizării și de pierderea Statelor Papale odată cu unificarea Italiei. Vaticanul a monitorizat difuziunea cărților dăunătoare spiritului. În enciclica Nostis et nobiscum 111 Papa a caracterizat mijloacele de comunicare ca fiind propagatoare de idei noi: " Între numeroasele capcane de care se folosesc șireții dușmani ai Bisericii și ai societății pentru a atrage mulțimile, un loc fruntaș
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
pe drumul cel bun comunitățile și credincioșii catolici), Sentinela Catolică (avea rolul de a apăra comunitatea catolică și de a răspunde "dușmanilor" Bisericii Catolice), Lumina creștinului (a urmărit "luminarea" și îndrumarea spre adevăr), Presa Bună (în opoziție cu cea "rea", dăunătoare Bisericii implicit societății în concepția acesteia) etc. Comparativ cu presa catolică din Occident, cea din România nu a fost la fel de dezvoltată, nu a avut aceeași amploare și nu a reușit să evolueze și să reprezinte un mijloc eficient de propagare
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
o parte și a celor români și cei de altă etnie, pe de altă parte. S-a evitat crearea unei competiții prin alegerea tematică diferită și prin adresarea către un public țintă specific. Nu a existat o rivalitate vizibilă sau dăunătoare, ci una care a dus la dezvoltarea și îmbunătățirea presei catolice din România, o întrecere ce a propus stiluri și abordări diferite, care au exprimat învățătura și poziția Bisericii față de societatea contemporană. Capitolul III Încercări și modalități și de unificare
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
la fel de multe cunoștințe ca atunci când vorbeau despre matematică sau medicină. Dacă nu cunoșteau în profunzime o temă, ar fi fost mai bine să se abțină de la scris și să caute pe cineva care se pricepea, deoarece trebuia evitată exprimarea echivocă, dăunătoare sănătății spirituale (G . Chiaudano, op. cit., p. 2). 78 Iar la întrebarea dacă nu era "exagerat și nedrept să se spună că un ziarist a emis judecăți contrare Bisericii doar pentru că a preluat ideile unor necredincioși sau ale unor necunoscători într-
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
XVI, Inter gravissimas, 1832, în http://www.totustuustools.net/magistero/ grego 16.htm, consultat la 12.06.2012, ora 22.32. 109 Anterior, în enciclica Mirari vos, își exprimase nemulțumirea față de libertatea tiparului-din cauza căreia puteau fi publicate și informații dăunătoare societății, precum și față de neputința Bisericii de a cenzura anumite publicații de acel tip. Potrivit Papei: "unii credeau că informațiile negative erau compensate de cele pozitive care vorbeau în favoarea religiei, când, de fapt, sufletele erau profund rănite. Absurdul situației rezida tocmai
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
etc.) deoarece în condițiile actuale ale societății, prin activitatea lor de informare și influențare, ei pot duce neamul omenesc la bine sau la rău. Mijloacele de comunicare trebuie folosite eficient în numeroasele opere de apostolate, în funcție de împrejurări și prevenind inițiativele dăunătoare (Ibidem). 157 Ibidem, p. 43. 158 Ibidem, p. 44. 159 Communio et progressio este cel mai detaliat și complet document al Bisericii referitor la comunicare și la mijloacele de comunicare. A fost realizat de specialiști în comunicare și are la
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
locale și pe cele ale organizațiilor sociale catolice; separarea bugetului de cel al Instrucției Publice, al școlilor confesionale de cele neconfesionale; adoptarea unui sistem de reprezentare proporțională (asemănător celui belgian) care să permită stoparea dictaturii partidelor liberal și conservator, extrem de dăunătoare intereselor catolicilor, întrucât nu permitea ca aceștia, într-o țară majoritar catolică, să beneficieze de reprezentare și apărare adecvată în Camera Deputaților" (G. Redondo, La Iglesia en el mundo contemporaneo, vol. II, Eunsa, Pamplona, 1979, p. 146). 187 În 1883
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
zgomotoase (kill-ill,NSU-two, wrecks-sex, upset-get, five-arrive, fact-tract, gonorrhoea-idea, pox-cocks, brain-insane, stands-hands, shape-rape, packs-relax, threats-cigarettes, life-wife, clean-machine, drag-fag). Rimele sunt cel mai bun rezumat al poemului. Limbajul e brutal, ironic și se dorește șocant. Mesajul este că țigările sunt mai puțin dăunătoare decât sexul. E un mesaj la vedere. Poemul e mai mult un exercițiu de rime (Alan Brownjohn a făcut ceva asemănător în lungul său poem 2001). Poeții Desperado vor să recupereze și să demitizeze rima în același timp. În poemul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
îi privește în cea mai mare măsură pe părinți, dar profesorul trebuie să știe că lipsa de dragoste a părinților pentru copiii ajunși adolescenți poate lua forma severității excesive sau a unui simulat exces de dragoste, ambele având efecte la fel de dăunătoare. Principalele cauze ale tulburărilor emotive la adolescenți „cu efecte negative asupra conduitei lor sunt: atitudinea rigidă a adulților(părinți, profesori), tratamentul dur și injust, apariția sentimentului de izolare, de neînțelegere, dar și de vanitate datorită unor erori pedagogice”(I. Dumitrescu
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
activitatea care-l are drept țintă. O. Reboul (apud C. Cucoș, 1999. p. 214 - 217) evocă cele mai des întâlnite ipostaze ale îndoctrinării în învățământ din care le preluăm pe cele mei semnificative studiului nostru. 1. A preda o doctrină dăunătoare. Se face diferența între a preda o doctrină dăunătoare și a preda un lucru greșit. A preda ceva ce nu este corect nu este corect nu este îndoctrinare. Aceasta din urmă implică o eroare periculoasă, propagată în mod deliberat. De
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]