10,472 matches
-
de medicina secolului al XIX-lea, atunci când s-a desprins de biologie, el scrie: din acest interes față de sex s-au născut patru personaje, care s-au fixat pe tot parcursul secolului al XIX-lea - patru obiecte privilegiate ale cunoașterii, devenite totodată ținte și puncte de ancorare pentru aventura cunoașterii: femeia isterică, copilul care se masturbează, cuplul malthusian și adultul pervers. Notă: Cuplul malthusian este acela care Își propune să nu aibă urmași, În virtutea teoriei conform căreia resursele globale sunt finite
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
mult, atât în lemn dar și în piatră și metal. Brâncuși începe să fie tot mai sigur pe drumul pe care merge fiind acceptat ca practician în atelierele lui Auguste Rodin dar, artistul refuză să lucreze cu acesta rostind cuvintele devenite celebre: "Rien ne pousse à l’ombre des grands arbres!" (La umbra marilor copaci nu crește nimic.). În 1907 închiriază un atelier în Rue de Montparnasse și intră în contact cu avantgarda artistică pariziană, împrietenându-se cu Ezra Pound și Henri
A doua oară unu by Viziteu Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92957]
-
în Germania. De interes sunt și cei doi pianiști ce vor da recitaluri în memoria lui Sviatoslav Richter, Paik Kun Woo și Andrei Gavrilov. După cum este o plăcere să îl reasculți pe Gidon Kremer în fruntea Kremeratei baltice, o formație devenită extrem de populară aici după ce a vizitat Praga aproape an de an. Grup de aceeași calitate este și Camerata Berna, condusă de violonistul Erich Höbarth și avându-l ca solist pe oboistul Heinz Holliger. Aportul muzicienilor cehi este, ca de obicei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
a terminat primul roman în anul în care l-a născut pe Roger. La început, a crezut c-o să fie în stare să-și apere pe fiul de propriile ei ciudățenii, a crezut că melodrama avea să ia sfârșit odată devenită mamă. Dar, în realitate, Roger n-a făcut decât să înrăutățească situația. Mirosul lui de bebeluș ajungea în toate colțurile casei. Îngrijirea lui, zi și noapte, i-a oferit lui Alice cea mai mare bucurie, dar și sentimentul că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
atunci, cum putem înțelege efortul creator? El nu ar trebui să existe? Cu siguranță, societatea modernă complică, indefinit, însuși actul creației. El se regăsește înghesuit într-o schemă rigidă a istoriei culturale, cu un sens presupus evolutiv, cu o raportare devenită canon - la un trecut în mod excesiv conceptualizat, schematizat, sublimat. În felul acesta, actul creației nu mai este individual, ci colectiv. El nu mai aparține individului decât în măsura în care aparține și colectivității. Faptul de a fi, individual, cu manifestările sale naturale
A doua oară unu by Ciprian Voloc () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92969]
-
sus. Alte considerații, la fel de hazardate, ale lui Gheorghe Postelnicu se referă la literatură și, la un moment dat, la propriile sale scrieri: „Cărțile mele sunt răspunsul la oportunismul și lașitatea dinainte de 199 și la o parte a lumii de azi, devenită imbecilă prin indiferența față de cultură, fapt care dezvoltă, ca în locurile neaerisite, o entitate monstruoasă, numită limbaj dezacordat și cacofonic.“ Cum adică răspunsul la o parte a lumii de azi? Nu pare cam dezacordată și cacofonică această exprimare? Incercare de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
iar nopțile, până la ivirea zorilor reci, păzea câmpurile de porcii și bărbătușii care atacau plantele tinere. Într-o singură noapte, o turmă de porci putea devasta întinderi întregi de pământ. Jonas luă pușca, o salută, cântărindu-i pe braț greutatea devenită familiară. Și totuși, parcă nu-l prea trăgea inima. — Anul ăsta, Jonas, vei împușca tot ce vezi - înțeles? — Da, stăpâne. — Tot ce-o fi - bărbătuș, maimuță, porc. Și tot ce se face auzit. Nu stai să te uiți. Cum auzi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
era, de fapt, indiciul esențial asupra strategiei pe care Apărătorii o aveau de urmat. Cei o sută de spadasini coborâră În galop, trecând razant pe lângă trupele de ieniceri, și izbiră călăreții care porniseră În urmărirea căruței. Lupta fu scurtă. Ienicerii deveniți subit cavaleri Încercară să Întoarcă armăsarii ca să facă față atacului, dar viteza cu care se derula totul era năucitoare. Spadasinii lucrară rapid și impecabil, lăsând În șei doar trupuri inerte. În mai puțin de cinci minute, Mihaloglu nu mai avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Între 1476 și 1478. Referirile la suveranii pontifi sunt și ele verificate istoric, iar epoca lui Eneas Silvio Piccolomini (devenit Pius al doilea, Între 1458 și 1464) este recunoscută drept una a Înfloririi renascentiste și a organizării unor cruciade niciodată devenite realitate. Datele referitoare la primirea de către Matei Corvinul a unor sume trimise de Sfântul Scaun pentru pregătirea acestor cruciade se găsesc În cronicile vremii, Începând cu mărturiile ambasadorului venețian la Buda, Pietro Thomasi. Dezvoltarea picturii venețiene În epoca fraților Giovanni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
direcția Operei din Kiel, Tennstedt a condus între 1979 și 1982 prestigioasa orchestră NDR de la Hamburg. A urmat, via Toronto, o invitație în 1974 la Boston și un adevărat triumf cu orchestrele americane în programe Beethoven, Bruckner și Mahler (unele devenite disponibile astăzi, la aniversarea sa, pe site-ul poate cel mai popular de schimburi de înregistrări al melomanilor, Operashare). În 1983, a dirijat Fidelio la Metropolitan Opera la New York, dar aparițiile sale ulteriore în repertoriul liric s-au redus la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
căpăta o expresie Îngrijorată. Îi plăcea Din. Era desigur mult mai capabil decât ultimii ei colaboratori, postuniversitari americani care nu Încetaseră să lucreze la proiectele lor plicticoase despre economia politică a petrolului și despre ajuto rul internațional acordat țărilor asiatice devenite recent indepen dente. Fără excepție, aceia fuseseră cu totul nepotriviți pentru viața din Asia de Sud-Est. Cel care stătuse mai mult În post rămăsese doi ani, celălalt doar trei luni. Circula zvonul că nu erau cu adevărat doctoranzi, că de fapt erau
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
le-au provocat au fost potolite. Numai neodihnirea de spirit e rostitoare, dragul meu, numai ea clădește scara către cer. Cealaltă neodihnire, alimentată de haosul secund - socialul, duce la moarte. Să nu confunzi niciodată haosul prim, rădăcină a Creației, Haosul devenit Cosmos, prin puterea Creatorului, cu haosul secund, născut de om, de-a lungul atâtor generații, și alimentat, mereu, de viețile oamenilor. Ni s-a spus că trebuie să înțelegem. Ce? Micimea? Suficiența? S-a spus că e în noi ceva
Douăzeci şi opt de trepte ale realului by Dan Iacob () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100976_a_102268]
-
război. La 10 septembrie 1919, s-a semnat, la Saint-Germain, tratatul între Puterile Aliate și Austria. Cu acea ocazie, se recunoștea în plan internațional și unirea Bucovinei cu România. Tot atunci, Antanta a declarat în mod oficial blocada împotriva Rusiei, devenită Sovietică, în urma revoluției din octombrie 1917. Rusie care fusese și ea beligerantă, chiar aliată a Antantei, dar care acum era prea ocupată cu definitivarea revoluției și cu respingerea trupelor ostile, interne și intervenționiste. în continuare, au mai fost semnate
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92342]
-
pună pe primul plan răspunderea pe care și-au asumat-o atunci când au acceptat să conducă o țară. - Nu sunteți prea politicos, domnule. în aceste condiții, nu mai avem ce discuta. Se pare că, având în față exemplul celeilalte românce devenite cetățean francez - Elena Văcărescu - Anna de Noailles și-a mai îndulcit amărăciunea. Dacă nu a sprijinit direct și substanțial România, măcar nu s-a declarat ostilă. Oricum, cazul ei nu trebuie tratat în termeni categorici. Nefiind foarte simplu, se cere
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92342]
-
facă... Dar în clipa aceea se simți bărbat în toată puterea cuvîntului și asta însemna cea mai formidabilă trăire din toată viața lui de pînă atunci. Îl uimea totul din jur, dar mai cu seamă îl uimea propria sa ființă devenită alta. Începu să se uite cu mare atenție la el... la brațe, la picioare... își umflă pieptul... Atunci s-a întîlnit pentru prima dată, cu adevărat, cu el însuși... Și era puternic!... Simțea clocotind în el toată puterea lumii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
de duzină, saltimbanci aflați mereu între două angajamente, în vocația cărora ea credea orbește, cu o naivitate copilărească, dar intransigentă, care făcea din casa noastră o eternă cantină publică, dublată de o spălătorie universală și de veșnica disponibilitate a sufrageriei, devenită un fel de no man’s land, pentru sacii de dormit în care se îngrămădeau, seara, direct pe podea, mereu alți necunoscuți, neplătitori de chirie. Așa am crescut eu. Împrumutând ceva de la fiecare. Fumându-mi prima țigară, la 12 ani
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
deplin incomodă, care se dezechilibrează fatal ori de câte ori pro prietarul extrage din geo me tria cadrului improvizat un volum oarecare) tras la geam, cu fotoliul vișiniu funcționând pe post de dulap, cu câteva cutii vechi de pălării ale lui Domini que devenite sertarele unei comode inexistente, în care Alexandre își depozitează lenjeria. Tapet gri, cu flori mici, verzi. Un ghi veci rubicond din care se căznește să iasă la aer o plantă-hi brid, cu frunze aproape violacee, stă tolănit ca un motan
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
Musa tremură cum nu a tremurat niciodată când mâini mai albe, acoperite de brățări, l-au dezmierdat supus, adorator, febril. O neliniște duioasă îl fură noapte după noapte, îi desenează chipul vizigotei, cu obrazul sfâșiat, pe pomeții înalți ai grecoaicei devenite acum perla seraiului lui, un dar de la Damasc, plictisitor de perfectă. Isabel... Oare cum râde? Musa nu a văzut-o niciodată nici măcar zâmbind. Câți ani o fi având? Și iar zvâcnește dintre așternu turi, împinge între pernele cu ciucuri mari
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
câteodată, în vis, ca o Madonă. Copilul îi povestea visul dascălului creștin, care se încrunta și-i vorbea apăsat și rar despre blasfemie, ispitiri și draci cu chip de femeie care-l înspăimântau dincolo de orice închipuire. Își ducea, atunci, spaima devenită coșmar în iatacul tatălui lui, emirul cel smead și odinioară atât de temut, care-l asculta niciodată sever și spunea că nu, nu era o Madonă mama lui, dar era frumoasă și blondă, așa ca el, purta perle în jurul taliei
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
S-au scris cronici. S-au țesut legende mai ușoare ca hainele de borangic străveziu pe care le purtau sclavele lui, la amiază. Nu și despre Leovigildo. Poate pentru că erau prea puțini cei care știau, poate pentru că, în timp, copilul devenit, de-acum, cu mult mai învățat ca dascălii lui înțelesese primejdia tainei și o ținuse pentru sine, o păstrase ferecată sub haina lui de prinț arab, acolo unde se legăna uneori, aproape de inimă, un inel cu safir, neștiut nici măcar de
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
nor vrăjmaș, de aceea păsărelele cele vesele și zglobii se văd prea bine. Pădurea mândră și bogată este cuprinsă de un verde pur, abia dacă se mai zăresc florile de „numă-uita” și ghioceii. În dumbravă e cu totul altă poveste devenită realitate - ciripit de păsărele - zumzet de vesele albine, pomi în floare și flori zâmbitoare de toate culorile și miresmele. Primăvara a dat iar tonul la viață. Oamenii au început muncile agricole pentru a pregăti recoltele bogate din toamnă. Păsărelele s
ANTOLOGIE:poezie by Talida Boboc () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_659]
-
nu și găsea tihna căutată îndelung. Se ridică în picioare și o porni domol, fără zor, spre un loc unde să-și așeze gândurile. Acestea mergeau în același timp cu el prin iarba deasă a luncii purtate de pașii săi deveniți grei, ca de plumb. Tăia în noapte o cărare simțind tot mai viu focul ce mocnea înlăuntrul ființei sale, de parcă acesta ar fi vrut să izbucnească cu toate flăcările în afară. Ajunse pe tăpșanul unde pășteau caii, măgarii și catârii
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
mulți gospodari! Ina nu dovedi decât să spună: - Bine, bine, dar până mâine dimineață e încă multă vreme. Tot drumul până acasă, cu fiecare pas făcut, Ina își privea băiatul cu o duioșie ce-i presa de o vreme sufletul, devenită o adevărată rană în căutarea unui răspuns obsedant: Acesta să fie oare copilul meu!? Acasă, Mihăiță o întâmpină din ușă, ținând să-i șoptească la ureche un mare secret : - Mămico, tati a cumpărat prăjitura ta preferată! - Bine, bine, Mihăiță, condu
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
Căci fiecare dintre noi a încercat tragicul, ca pe temperatura apei, dar cînd aceasta ne-a inundat, am sfîrșit prin a obosi. Săturați de propriile noastre drame cît și de ale celor din jur, ne privim idiotizați destinul, ghilotina tuturor deveniți acum nisip. Iată, ne sprijinim de ea, fumăm și mîncăm semințe. Te văd radiind lumină. Poate că în tine se petrece ceva, ca revelația primilor anatomiști care, căsăpind prin mirosuri grele, au înțeles poezia de oase și mușchi a formei
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
fi trasă o linie peste un desen, de fiecare dată, peste un număr care devenise realitate, rămînînd în urma noastră. Îmi imaginam cum făceam progrese nu doar pe apă, dar, de asemenea, printre coloane, și cum, pe zi ce trecea, paginile devenite superflue, fiind parcurse, erau fluturate, chiar peste imaginile cu alunecarea noastră pe rîu, așa cum se întîmplă în filmele moderne, cu paginile de calendar pentru a arăta că o perioadă lungă de timp trece cu repeziciune. Dar, adesea, nu aveam nici măcar
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]