13,179 matches
-
continuatorul Imperiului Roman de Apus, și în cadrul lui totul, începând cu credința, se subordonează acestei idei. Papa a cotropit pământul, tronul pământesc și a pus mâna pe sabie; de atunci totul merge așa, numai că sabiei i s-au adăugat minciuna, viclenia, înșelăciunea, fanatismul, superstiția, nelegiuirea, s-au jucat cu cele mai sfinte, cele mai drepte, cele mai naive, cele mai înflăcărate simțiri ale poporului, au dat totul, totul pe bani, pe josnica putere pământească. Și asta nu-i învățătura Antihristului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu fi apărut de la ei ateismul? Ateismul de la ei a apărut, chiar din sânul catolicismului roman! Ateismul a început mai întâi de la ei: oare puteau ei înșiși să-și dea crezare? S-a întărit din dezgust pentru ei; este rodul minciunii și neputinței lor spirituale! Ateismul! La noi nu cred deocamdată doar anumite categorii sociale de excepție, cum s-a exprimat foarte bine Evgheni Pavlovici acum câteva zile, oameni care și-au pierdut rădăcinile; dar acolo, în Europa, încep să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
foarte bine Evgheni Pavlovici acum câteva zile, oameni care și-au pierdut rădăcinile; dar acolo, în Europa, încep să nu mai creadă mulțimi imense din sânul masei populare, și au ajuns să nu creadă mai întâi din pricina ignoranței și a minciunii, iar acum îi împing la asta fanatismul, ura față de biserică și de creștinism! Prințul se opri să-și tragă sufletul. Vorbise grozav de repede. Era palid la față și se sufoca. Toți se uitau unii la alții; dar, în sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
extremă perspicacitate psihologică, zugrăvi în fața prințului tabloul tuturor fostelor relații personale ale acestuia cu Nastasia Filippovna. Evgheni Pavlovici avusese dintotdeauna darul vorbirii; acum însă atinse chiar elocința. — De la bun început, proclamă el, între Aglaia și dumneavoastră și-a făcut loc minciuna; ce a început cu o minciună, tot cu o minciună trebuia să se sfârșească; asta-i o lege a naturii. Nu sunt de acord și chiar mă indignez când cineva, oricine-ar fi el, spune despre dumneavoastră că sunteți idiot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
tabloul tuturor fostelor relații personale ale acestuia cu Nastasia Filippovna. Evgheni Pavlovici avusese dintotdeauna darul vorbirii; acum însă atinse chiar elocința. — De la bun început, proclamă el, între Aglaia și dumneavoastră și-a făcut loc minciuna; ce a început cu o minciună, tot cu o minciună trebuia să se sfârșească; asta-i o lege a naturii. Nu sunt de acord și chiar mă indignez când cineva, oricine-ar fi el, spune despre dumneavoastră că sunteți idiot; sunteți prea inteligent pentru această etichetare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
personale ale acestuia cu Nastasia Filippovna. Evgheni Pavlovici avusese dintotdeauna darul vorbirii; acum însă atinse chiar elocința. — De la bun început, proclamă el, între Aglaia și dumneavoastră și-a făcut loc minciuna; ce a început cu o minciună, tot cu o minciună trebuia să se sfârșească; asta-i o lege a naturii. Nu sunt de acord și chiar mă indignez când cineva, oricine-ar fi el, spune despre dumneavoastră că sunteți idiot; sunteți prea inteligent pentru această etichetare; dar, fiți de acord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
religios. Sinceritatea, fiind o expresie a inadaptabilității la echivocurile esențiale ale vieții, derivă dintr-o vitalitate șovăitoare. Acel ce o practică nu se expune primejdiei, cum se crede îndeobște, ci este deja primejduit, ca orice om ce desparte adevărul de minciună. Aplecarea spre sinceritate e un simptom maladiv prin excelență, o critică a vieții. Cine n-a omorât în el îngerul e menit pieirii. Fără erori, nu se poate respira nici măcar o clipă. Ochii stinși nu se aprind decât de dorul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
repede și munții să se clatine amenințător, arborii să-și arate rădăcinile ca o veșnică și hidoasă mustrare, păsările să croncăne imitând corbii, iar animalele să fugă speriate până la epuizare. Toate idealurile să fie declarate nule; credințele fleacuri; arta o minciună și filozofia o glumă. Totul să fie o înălțare și o prăbușire. Bucăți de pământ să se avânte în aer și apoi să se risipească, duse de vânt; planetele să descrie pe fondul cerului arabescuri bizare, linii întortocheate și grotești
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
adevărului va deveni o dorință comună. O anchetă reală, calificată, depășind tentativele precedente va conferi fiului meu alt loc pe treptele timpului. Ar fi nedrept că unui copil de 17 ani să i se frângă existența pentru că nu a acceptat minciună și perversiunea comunistă, păstrându-i-se imaginea Într-un anonimat voit. Va acordăm toată Încrederea și va stăm la dispoziție cu numeroase alte mărturisiri. Vă mulțumim. Alexandru Tăcu, Iași, 8 august 1991 În ,,România liberă” Vasile Iancu era și el
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Pe negrul fulgerării grotescului mortal,/ Pornită-i printr-o gură de șarpe să ne soarba./ Golem al urii, noaptea abscons, inoculat,/ Incestă-mperechere de grota și strabism;/ Nici diavolul nu știe de ce În comunism/ Puternică lui umbră se-ntunecă pe lat./ Minciuna-n măruntaie urâtă-i necesar,/ Câineasca tocătura pe chipu-i se Întinde;/ Să-și potolească foamea de murdarii, te prind/ În flegma expulzata din gâtul proletar./ Încrâncenata hidra, batracian, trufie,/ De trupuri sănătoase se scarpină vârtos,/ Pe unde se strecoară
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de nebiruit al comunicatelor, dezmințirilor și manipulărilor, nu pot ierta. Umblu pe pământ, Mântuitorule, și văd toată vomitura lumii, toata strânsura iarmaroacelor, toți leorbăiții aburcați În noi mari adunături naționale. Tu, Dumnezeu al Adevărului, de ce ne lași pe noi În minciună? De ce nu-i spulberi cu glasul tău de tunet? Lovește-i, Mântuitorule, Intru slavă Ta! Sau măcar dă-ne nouă un semn! Vestește-ne! Poate nu se cuvine, Doamne, dar dă-ne nouă, românilor, o putere să ne adunăm grămăjoara
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
conștientă. Ion Iliescu nu va ajunge În pușcărie. Nici lui Nicolae Cea Împușcare, mai ales În baza unui rechizitoriu subțire, Întocmit la repezeala, pe un genunchi, În zborul elicopterului. Dar lumea aceasta, românii, au nevoie de dezvăluirea adevărului, de Înlăturarea minciunii politicianiste. Dosarul lui Iliescu, fie că se va numi al revoluției deturnate, fie al mineriadelor cosmetizate, trebuie să conțină adevărul și numai adevărul. În fața istorie nu vinovăția unuia sau altuia contează, cât mai ales moralitatea. Lacrimile și rușinea de pe obrazul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Privirea iscoditoare a Liviei îl face să se controleze. În sufletul său însă, dorul neostoit repetă întruna: Scribonia, Scribonia... Ce mi-ai făcut...? O iartă imediat. Sărmana, s-a sacrificat de bunăvoie pentru a o scăpa pe fata lor de minciunile și intrigile care o prinseseră ca o pânză de păianjen. Trage cu putere aer pe nas. Singurul mod prin care a putut combate aceste cabale a fost o politică atent gândită a căsătoriilor și a inter-adopțiilor. Oftează din nou. Iar
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
câți a fost silit să-i scutească de impozite. Preferă să ofere înlesniri fiscale decât să bagatelizeze acordarea cetățeniei romane. Cine să fie? își mușcă intrigat buzele, scărpinându-și dubitativ bărbia. — Nu pretind să plecăm urechea la tot felul de minciuni și să luăm drept bune, cu o totală lipsă de răspundere, tot ce pretind delatorii... care se jură că au văzut cu ochii lor și au auzit cu urechile lor tocmai ce n-au văzut și n-au auzit, mânați
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
sine. Îl copleșește mâhnirea. O jurisdicție monstruoasă crescută din simulacrele de procese și execuții arbitrare de pe vremea războaielor civile. Suspină. Nici măcar el nu are puterea să o stârpească, deși acum, în timp de pace, este cu totul dăunătoare. Invidia și minciuna pe care se bazează cangrenează moralul societății. — Complotul..., îndrăznește temător Fulcinius. Împăratul îi face enervat semn să tacă. — Tu să mi spui repede-repejor... Își pierde răbdarea. Cine e implicat în povestea asta? Trio se codește. Nu așa și-a programat
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de mâini. Se zgâlțâie de parcă ar avea frisoane. — Asinia..., reușește să articuleze între două spasme. Asinia! O, zei preamilostivi, nu o loviți din nou pe copila asta! Și așa pătimește pentru greșeli pe care nu le-a făcut și pentru minciuni pe care nu le-a rostit. — Unde e? Se miră singură cât de calm îi sună vocea. Un calm de gheață. Nu mai are de ce să se teamă. Nenorocirea s-a produs deja. — Unde e? repetă. În grădină, hohotește regele
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de tinere! Îi învață că respec tând decența, demnitatea, cinstea și adevărul nu fac altceva decât s-o ia înaintea morții și să-și interzică singuri tot ce ea le va răpi. Din contră, egoismul, cinismul, la nevoie chiar și minciuna, prefăcătoria și turnătoria le vor aduce numai bucurii și avantaje. Cum să mai prindă în sufletul lor sămânță învățămintele ei? Mai privește o dată în spate. Nu. Herius nu mai e în sală. S-a dus probabil să tăvălească vreo slujnică
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
a amuzat chiar, ca o proastă. N-a înțeles că singurul mod în care Gallus intră în viața oamenilor este numai pe ușa din dos, ca hoții sau ca servitorii. Nu va alege niciodată calea scurtă și dreaptă a adevărului. Minciuna și duplicitatea fac parte din natura lui și îl împiedică să se comporte normal... O mână grea se lasă brusc pe umărul ei. Întoarce ochii și-și stăpânește cu greu un strigăt de spaimă. Claudius Nero a intrat pe nesimțite
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mai întâi muți de spaimă, după care au luat-o la fugă părăsind porțiunea de zid unde se aflau... Respiră precipitat: — Așa am cucerit fortăreața. Mușchii de pe chipul lui Rufus rămân neclintiți. Știe însă că zdrahonul nu se laudă cu minciuni. A învățat de-a lungul vieții lui de soldat că luptătorilor de elită nu li se pare sub demnitatea lor să arunce cu bolovani. Ba chiar și călăreții pot azvârli cu ușurință din fuga calului pietre de până la o livră
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Femeia însă rămâne pe loc și spune: Mi-aș dori mult ca fiii și nepoții mei să înțeleagă că vir tutea este unică. Deși surprins, Germanicus replică bătăios: — Mie, unul, mi-e greu, dacă nu imposibil, să consider drept virtute minciuna, duplicitatea, hoția și crima. Lasă să se scurgă o secundă și adaugă: — Nici măcar când se pretinde că sunt înfăptuite în intere sul general. Agrippina și copiii se uită nedumeriți la el. Iulius Herodes preferă să privească în altă parte. Antonia
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
un adevărat Rick’s Café Américain unde, la aceeași masă, militantul din Mișcare putea să joace cărți cu ziaristul de la cotidianul patronului, care se ducea să bea ceva după Încheierea numărului, pe când primele camioane deja porneau să distribuie pe la chioșcuri minciunile sistemului. Dar la Pilade și jurnalistul se simțea un proletar asuprit, un producător de plusvaloare legat de exaltarea ideologiei, iar studenții Îl absolveau. De pe la unsprezece seara până pe la două noaptea treceau pe aici funcționarul de editură, arhitectul, cronicarul de scandal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
În Bina toate formele sunt deja preformate. 4 HESED 23 Analogia contrariilor este raportarea luminii la umbră, a culmii la abis, a plinului la gol. Alegoria, mamă a tuturor dogmelor, e punerea amprentei În loc de sigiliu, a umbrelor În loc de realitate, este minciuna adevărului și adevărul minciunii. (Eliphas Levi, Dogme de la haute magie, Paris, Baillère, 1856, XXII, 22) Ajunsesem În Brazilia din dragoste pentru Amparo, rămăsesem acolo de dragul țării. N-am Înțeles niciodată de ce această fată, coborâtoare din niște olandezi ce se instalaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
sunt deja preformate. 4 HESED 23 Analogia contrariilor este raportarea luminii la umbră, a culmii la abis, a plinului la gol. Alegoria, mamă a tuturor dogmelor, e punerea amprentei În loc de sigiliu, a umbrelor În loc de realitate, este minciuna adevărului și adevărul minciunii. (Eliphas Levi, Dogme de la haute magie, Paris, Baillère, 1856, XXII, 22) Ajunsesem În Brazilia din dragoste pentru Amparo, rămăsesem acolo de dragul țării. N-am Înțeles niciodată de ce această fată, coborâtoare din niște olandezi ce se instalaseră la Recife și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
se mișcă și există un singur punct, punctul din care se generează În aceeași clipă toate celelalte puncte. Ingenuitatea ocultiștilor din secolul al XIX-lea, cât și a celor din timpul nostru, e de a demonstra adevărul adevărului cu metodele minciunii științifice. Nu trebuie judecat după logica timpului, ci după logica Tradiției. Toate timpurile se simbolizează Între ele, deci timpul invizibil al rozacruceenilor există și a existat În orice timp, independent de fluxurile istoriei, ale istoriei voastre. Timpul revelației ultime nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
de Saint-Germain!” am zis eu. „Ia te uită!” „De ce, Îl cunoști?” „Dacă v-aș spune că da, nu m-ați crede. S-o lăsăm baltă. Eu am aici o monstruozitate de patru sute de pagini Împotriva erorilor științei moderne: Atomul, o minciună iudaică, Eroarea lui Einstein și secretul mistic al energiei, Iluzia lui Galileu și natura imaterială a lunii și a soarelui”. „Dacă-i pe-așa”, zise Diotallevi, „ceea ce mi-a plăcut mai mult este această trecere În revistă a științelor fortiene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]