93,288 matches
-
lucruri acționează (trăiesc) doar la apariția luminii. Natura știe să-și urmeze ritmurile și legile pentru că, În spatele acestui fenomen, se află prezența și voința divină: Tu care faci ca sămânța să fie roditoare În femei, tu care creezi sămânța În bărbați, tu care faci să trăiască fiul În pântecele mamei sale și Îl liniștești ca să nu plângă, tu care Îl hrănești pe cel care este Încă În pântece, tu care dăruiești aerul pentru ca tot ceea ce creezi să trăiască! Când coboară din
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
suport al unei divinități feminine, maimuța, ajutorul zeiței ¾anna¿annaxe "H~annah~anna", porumbelul, atribut al zeiței Iștarxe "Iștar". Totuși, divinitățile hitite sunt reprezentate cu precădere În formă umană: În descrierile imaginilor cultuale se vorbește clar despre zei care sunt „bărbați” și „femei”; În acest fe sunt reprezentați și În iconografie. Din acest motiv, nu putem face Întotdeauna distincție Între imaginea zeului și cea a regelui sau a preotului, deși există trăsături distinctive, cum ar fi coiful conic, prevăzut cu coarne
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ce poartă vase al căror conținut Îl varsă Într-un vas mare așezat Între doi pilaștri ce se termină În partea de sus cu obișnuitele securi cu două tăișuri, pe care sunt așezate păsări. În sensul opus se mișcă niște bărbați care țin În brațe animale. Pe cealaltă latură, un cortegiu de femei conduse de un flautist se mișcă spre o figură feminină cu mâinile Întinse deasupra unui altar. În spatele altarului apare un pilastru având implantată o secure cu două tăișuri
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
l-a Înlăturat și exilat În spațiul mitului: sacrificiul uman. Cadavrul tânărului găsit la Anemospilia În interiorul unui edificiu identificat drept sanctuar, Întins pe o platformă În zidărie, având alături arma care folosise la săvârșirea eventualului sacrificiu, ca și scheletele unui bărbat adult și al unei femei de circa douăzeci de ani descoperite În același sit sunt semnul sigur al unei practici, poate sporadice, la care se recurgea În condiții de criză. La rândul ei, descoperirea la Cnossos a unei grămezi de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
s-ar dovedi o seacă și birocratică Înregistrare a unor victime omenești: o femeie pentru Potniaxe "Potnia", pentru manasa, care nu este mai bine definită, pentru Posideiaxe "Posideia", iar apoi pentru pereja, Iphimedexe "Iphimede", diujaxe "diuja" și Heraxe "Hera"; un bărbat pentru Hermesxe "Hermes", Zeusxe "Zeus" și Drimiosxe "Drimios"; În sfârșit, două femei pentru templul lui Poseidon. 3. Secolele Întunecate și moștenirea transmisătc "3. Secolele Întunecate și moștenirea transmisă" Dacă se admite că textul tăbliței din Pilos ne restituie o listă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de manipulări ideologice care s-au păstrat și În povestirile eroice. Distribuite În cicluri narative, cum ar fi cel argonautic, teban, troian, Întâmplările eroice, deși cu suprapuneri și contradicții, par și să Îi Împartă pe eroi În două mari generații: „bărbații eroi, care au pierit În vremea străveche” (Odiseea, XI, 628-631), ca Tezeuxe "Tezeu", Iasonxe "Iason" sau Herakles, și eroii ciclului troian. Numai cei dintâi Îndrăzneau să se măsoare până și cu zeii, ca Herales sau Eurytusxe "Eurytus" din Oechalia (Odiseea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nimicească pentru a face pământul locuibil, așa cum făcuseră Herakles, Tezeu și Bellerophon, iar puținii care au supraviețuit, ca sirenele sau ciclopul, locuiesc dincolo de hotarele lumii omenești. Ahilexe "Ahile", Odiseuxe "Odiseu", Agamemnonxe "Agamemnon", Menelauxe "Menelau" și cei de vârsta lor sunt bărbați adulți, chiar dacă În unele culte locale s-au păstrat și urme ale unei morfologii eroice. Odată cu ei, În imaginarul grec se Încheie timpul mitului, În care „bărbații eroi” se Întâlneau cu zeii, și Începe prezentul oamenilor, fără alte contacte, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Ahile", Odiseuxe "Odiseu", Agamemnonxe "Agamemnon", Menelauxe "Menelau" și cei de vârsta lor sunt bărbați adulți, chiar dacă În unele culte locale s-au păstrat și urme ale unei morfologii eroice. Odată cu ei, În imaginarul grec se Încheie timpul mitului, În care „bărbații eroi” se Întâlneau cu zeii, și Începe prezentul oamenilor, fără alte contacte, cu zeitățile În afară de cele rituale. 4. Formele mitului și „vremea dinainte”tc "4. Formele mitului și „vremea dinainte”" Zeii, dar mai ales eroii sunt protagoniștii mitului, mythos, povestirea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
chiar prevăzute de calendar, ca plinteriile, sărbătoarea ateniană a spălărilor. Dar În situații de o gravitate excepțională se recurgea la instituția numită pharmakòi, Înrudită morfologic cu țapul ispășitor și inserată la Atenaxe "Atena" În cadrul sărbătorilor numite targhelii: era vorba despre bărbați sau femei, de cele mai multe ori străini sau cerșetori, care erau goniți, loviți sau uciși pentru purificarea cetății. În acest fel, cultul se arată a fi un instrument pentru controlarea prezentului și a echilibrului său și În această perspectivă se situează
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
forme de distrugere. Aloele sunt un spațiu acordat femeilor, spațiu În care este exprimat simbolic raportul lor cu pământul fertil. Dar mai mult și mai bine decât În timpul aloelor, universul feminin Își află dimensiunea privilegiată În thesmophorii, sărbătoare de la care bărbații erau excluși cu strictețe; cu siguranță această sărbătoare era cea mai răspândită În Întreaga lume elenică. Legate și ele de fertilitatea pământului prin sacrificiul purceilor, aruncați mai Întâi În mègara În cinstea Demetrei și Corei, iar apoi scoși În anul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
De aceea ea s-ar putea să fi fost cu adevărat „cântecul țapilor” (grecescul tragos, țap, și odè, cântec), adică al tinereilor, numiți tragoi, țapi, care la vârsta pubertății Își schimbau vocea, fenomen specific unei vârste critice pentru orice tânăr bărbat, redat În greacă de verbul tragìzein1. Dar În secolul al V-lea Î.Hr. tragedia devenise un rit de declamare a unui mit sau, mai bine zis, a unui fragment de mit. Ea proiecta În afara Atenei și Într-un „alt
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
deplin În societate și egali cu ceilalți membri. Este deci cu putință ca, Într-un trecut greu de specificat, Eleusis să fi reprezentat pentru Atenaxe "Atena" spațiul extern, „altul”, unde pentru tinerii atenieni aveau loc ritualurile de intrare În comunitatea bărbaților adulți. Însă când au devenit un cult public al cetății, care era de acum o societate stratificată și ierarhizată, misteriile nu mai răspundeau acestei exigențe, nu mai aveau scopul de a schimba condiția socială a celui inițiat, ci pe cel
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
o practicau, chiar și cu pedeapsa cu moartea (Iuliusxe "Iulius" Paulus, Sententiae, 5, 22, 3; cf. 5, 21, 2). 2. Religie și civilizație romanătc "2. Religie și civilizație romană" a) Și la Roma religia celor liberi, a celor bogați, a bărbaților, este diferită de cea a femeilor, a slujitorilor, a celor pe jumătate liberi și a celor săraci, care nu pot face procesiuni propițiatorii În câmp, nici nu pot să practice cultul mormintelor, deoarece ei nu posedă nici un teren și nici un
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
stil de viață (Ellenikè agogè), găsesc acel loc plăcut și Își stabilesc În el reședința. 3. RELIGIONESTC "3. RELIGIONES" 1. Clasificarea cultelor romanetc "1. Clasificarea cultelor romane" a) Clasificări teritoriale și personale 1. Acțiunile simbolice pe care cetățenii Romei, atât bărbați, cât și femei, le săvârșesc În poziția lor socială și În diferitele lor funcții și roluri (personae), subliniază și Întăresc granițele biologice, sociale și politice, ca și depășirea lor. Ele creează o autentică identitate pentru grupuri deosebite Între ele prin
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cf. Halkin, 1953): „poporului i-a fost impusă o supplicatio de o zi și au fost Împlinite acțiuni sacre În toate lăcașurile zeilor (pulvinaria)”. Câteodată oamenilor li se poruncește să se Încununeze cu ghirlande; „Întreg poporul” (universus populus) este implicat: bărbați, femei, copii (Titus Livius, 21, 62, 9; 40, 37, 3; 43, 13, 8). Ziua de 6 martie este zi de sărbătoare (feriae) prin ordinul senatului (Fasti Praenestini): „pentru că În această zi Împăratul Cezar Augustus a devenit pontifex maximus sub consulatul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
orgiastice. În acest cult, pe de o parte Galli, credincioși eunuci consacrați În totalitate zeiței prin actul sângeros al mutilării, Îl fac simțită prezența, celebrându-l ca pe o imagine În actualitatea rituală, iar pe de altă parte, credincioșii obișnuiți, bărbați și femei, Îl celebrează atât În forme publice, cât și prin rituri cu caracter rezervat sau clar ezoteric. În perioada imperială este atestată practica unor misterii În care Attisxe "Attis" deține o parte importantă În cazul În care credinciosul, la
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Înțelepte și marile isprăvi să se piardă, Învoindu-se ca să spunem așa, să le Învăluie uitarea și tăcerea, ci, unind cu niște ceremonii preasfinte unele imagini și sensuri tainice și Înfățișări ale acelor isprăvi din vremea trecută, a consacrat pentru bărbații și femeile copleșiți de asemenea nenorociri o Învățătură de pietate și o pricină de mângâiere (Despre Isisxe "Isis" și Osirisxe "Osiris", 27). Istoria divină, care contemplă suferința și moartea, dar și soluția pozitivă a „reînsuflețirii” lui Osirisxe "Osiris", care Își
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În interiorul cercurilor iranice elenizate din Asia Mică, a erupt către sfârșitul primului veac d.Hr. Într-o formă inițiatică sau ezoterică, răspândindu-se cu același succes În mediile urbane și În taberele militare risipite În teritoriile Imperiului. Cult doar pentru bărbați, lipsit de o dimensiune publică, consumat În Întregime În cercul inițiaților, celebrat În interiorul Întunecoaselor spèlea („grote”) care sunt totuși un simbol al vastului cosmos, mitraismul se dovedește, În chiar structura sa misterică, rod unic al unei originale creații religioase elenistice
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
1989, pp. 288-324). Deși se discută despre o eventuală existență a unor structuri inițiatice În dionisismul de epocă clasică, este indubitabil faptul că erupția misteriilor În cultul zeului orgiilor și al bacantelor, alături de constituirea paralelă a unor comunități de credincioși, bărbați și femei, comunități Înzestrate cu funcții sacre sau chiar sacerdotale de diferite tipuri, rămâne un fenomen nou, de autentică amprentă elenistică. Două episoade pot dobândi funcția de expresii emblematice ale celor mai vechi forme inițiatico-ezoterice ale fenomenului, supus deja unei
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fost identificată adecvat În transpunerea tematicii eroice În figura omului Înțelept, Înzestrat cu virtuți mai ales etice și civile, care În Pitagora Își găsește modelul cel mai complet și hotărâtor pentru următoarele dezvoltări a ceea ce se va defini ca tipologia „bărbatului divin” (thèios anèr). Cu toate acestea, În timp ce adjectivul thèios exprimă o asemănare, dar, cu siguranță, nu o identitate de natură cu theos („zeu”), ambii parametri, eroic și sapiențial, se dovedesc În mare măsură departe de realitatea acoperită de cultul suveranilor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
totuși utilă pentru stimularea pe care a produs-o un aspect al său nu tocmai secundar, dezvoltat În mod deosebit de S. Wikander și de G. Widengren. Este vorba despre teza existenței unor comunități cultuale indo-iraniene organizate ca niște comunități de bărbați, „Männerbünde”, și caracterizate de venerarea, aproape exclusivă, a uneia sau alteia dintre divinități, cu sacrificii și rituri specifice: așadar, un fel de grupuri sociale sau confrerii susținute de etica aristocratico-războinică, tipică pentru pătura socială căreia, În Împărțirea tripartită a lui
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cel al imaginii tinerei femei psihopompe (da¶na: literal „viziune”, dar În aceste contexte escatologice are mai degrabă sensul de „conștiință”). Într-un fragment din Uștavaitș G³th³, poetul Își exprimă dorința de a putea traversa podul Împreună cu toți cei care, „bărbați și femei”, au făcut fapte bune prin mijlocirea Gândului Bun și au Întărit Adevărul. El adaugă că la „podul Despărțitorului” vor ajunge și karapan și kavi (cf. mai sus, subcapitolul 2.3) pentru a deveni apoi, după ce vor fi puși
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
alături de cei drepți pe pământul purificat, după ce vor fi plătit pentru nedreptățile și păcatele lor: pământul și cerul se vor uni; lumea va fi transfigurată; trupurile vor fi luminoase și strălucitoare; tenebrele vor fi dispărea; focul va arde fără fum; bărbații și femeile vor putea să se unească fără să procreeze și nu se vor mai hrăni cu carne etc. Timpul limitatxe " Timpul limitat" va evolua spre Împlinire, Într-o dezvoltare care nu va mai fi ciclică, ci liniară (Eliade, 1949
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
l-a Însoțit În mod concret de milenii. Mișcarea reformistă și teozofia nu i-au desprins pe parsi de religia tradițională; dimpotrivă, i-au determinat să o pătrundă mai intens, pentru a o Înnoi și pentru a o face acceptabilă bărbatului și femeii secolului XX. Fenomenul Înregistrat la zoroastrienii din Iran, atrași și ei de Învățăturile În pas cu spiritualitatea modernă, a avut rezultate diferite. Religia b³bș-bah³’ș ar fi putut Îmbina, În ochii multora, ideea tradițională a salvatorilor care trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
vrut să-l Însoțească pe ultimul drum. 8. Știința profețieitc "8. Știința profeției" În lumea slavă erau foarte răspândite practicile care aveau drept scop cunoașterea viitorului, atât la nivel privat, cât și public. În primul caz, se recurgea la „specialiști”, bărbați sau femei, care se foloseau de tehnici aproape universale: citeau În palmă, observau felul În care se solidifica ceara topită În apă, studiau cântecul sau zborul păsărilor, cercetau mișcările flăcărilor, Întocmeau horoscoape. Existau și practici mai simple, cu caracter familiar
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]