1,907 matches
-
nu va avea niciodată loc de Patriciu, într-o „țară mică, mese puține“? L-a atras pe Geoană într-o capcană când l-a chemat noaptea la el? S-a speriat că arestarea locotenentului său, Nicolae Popa, l-ar putea înfunda în viitorul apropiat, indiferent cine va ieși? Greu de spus. Cert este că răsuflarea lor otrăvitoare s-a simțit pe toată durata campaniei: filme măsluite, o presă dezlănțuită împotriva unui singur candidat, politicieni manevrați ca pe tabla de șah, demonstrații
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
acuzat de favorizarea infractorului, în altul de spălare de bani. Locotenenții săi din Petrom service nu se simt nici ei prea bine. Cinci dintre ei zac, de câteva zile, în arest preventiv. Rețeaua Voicu a fost parțial destructurată, senatorul PSD înfundă arestul de vreo șase luni. Pe rețeaua Voicu au picat tot felul de alte surprize. Ca să-și atingă scopul, Vântu a jucat ceva mai inteligent decât Voiculescu, adică n-a fost chiar atât de isteric. și-a lăsat supape majore
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
ceartă bărbații mereu? Înainte ca Porfiri să poată să răspundă, o altă voce de femeie se auzi dintr-o cameră de la capătul holului. ă Katia! Ce se întâmplă, Katia? Am nevoie de tine aici. Chemarea fu urmată de un trântit înfundat de oale. Katia îi aruncă lui Porfiri o privire rapidă care avea ceva acuzator în ea, ca și cum el ar fi de vină pentru tot ce s-a abătut asupra lor. Acea privire îl convinse de adâncimea și forța sentimentelor protective
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
nervului. Foarte supărătoare și dureroasă. Adeseori se Întinde la nervii spinali și cranieni. Am mai văzut asemenea cazuri. Cuvintele lui mi‑au readus În minte imaginea lui Ravelstein. Îl vedeam zăcând tăcut sub plapuma de puf. Ochii Întunecați Îi erau Înfundați În orbite. Capul Îi era Îngropat În perne. Atitudinea lui Îți sugera că s‑ar odihni. Dar nu se odihnea. - Asta i‑a trecut, nu? a stăruit Battle. Dar n‑a mai dat peste el și altceva? Ceva nou? Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
că ai fost numit patriarh al Sionului? Ce‑ar fi să te mai gândești din când În când la oamenii aceia agățați În cârligele de carne? Ravelstein și cu mine am discutat la nesfârșire despre impasul balcanic În care mă Înfundasem, dar Îmi dau seama că În continuarea acestei povestiri trebuie s‑o las la o parte pe Vela. Trebuie s‑o elimin o dată pentru totdeauna. Ceea ce nu‑i chiar atât de simplu cum vă Închipuiți. Era o femeie superbă, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
depărtare se vedeau niște femei tinere care păreau gata să Întreprindă acțiuni filantropice. Eu ședeam, sechestrat, printre sute de șezlonguri din piele. Evadarea din colțul ăsta de brânză murdară era imposibilă. În spatele meu, țevi imense coborau din tavan și se Înfundau În podea. Eram dureros preocupat de cămașa de forță sau puloverul pe care eram silit să‑l port. Vesta asta fierbinte, kaki, mă strângea - mă asfixia, mă presa de moarte. Am Încercat să o desfac de pe mine, dar n‑am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
ferată. Ridică receptorul, dădu cu o mișcare moale o șuviță rebelă pe după ureche, apoi fără să-l apropie de lobul urechii, ascultă cu atenție ceea ce-i spunea o voce răgușită de la stația alăturată. Răspunse tot așa tărăgănat că pasajul este înfundat complet, că plugul de zăpadă despre care de vreo cinci ore se tot zvonește că va veni, nu a apărut încă și că nu are nici un chef să asculte glume porcoase la ora asta. puse receptorul în furcă mormăind „Mare
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
sau poate impresia aceasta o dădea datorită ochilor vii și luminoși, umerii lăsați, cu haina sa veche îmbrăcată direct pe piele, lăsând să se vadă o parte din pieptul său mic și scofâlcit. Pantalonii strânși pe piciorul său slab se înfundau într-o pereche de cizme negre, aproape noi, pe care se așezase un strat gros de praf. Neînțeles rămase pentru noi gestul său de a-și scoate de la buzunarul de sus al hainei o floare de pădure pe care o
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
am ditamai cheia în mână. Apropo de chei, care sunt de diferite forme și mărimi, chei, fixe, chei tubulare, articulate, reglabile... Ptiu, mai degrabă nici nu mai aduceam vorba despre chei reglabile, că tocmai la acestea reglabile, mi s-a înfundat. Nu cu folosirea lor care pare mai lesnicioasă decât să aleg din traista cu scule cheia fixă potrivită, ci cu terminologia, sau mai precis cu numele lor, de aceea lansez acum, pe această cale, un SOS, un strigăt de ajutor
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
cu care trăgeau aveau vârfuri lungi de-o șchioapă, tăiș triplu și erau în stare să pătrundă prin platoșa noastră. În privința săbiilor, aveau una curbată ca o seceră, cu tăișul în afară: reteza alunecând într-o parte, fără să se-nfunde printre oase, cum se-ntâmpla cu scramasaxul. Începând cu scuturile rotunde de lemn îmbrăcat în piele și terminând cu coifurile cu creastă, de piele și de metal, care aveau în vârf smocuri de păr de cal, totul era gândit pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
un mistreț care noapte de noapte se căznea să-i dărâme poarta casei, am căzut de pe cal pe când treceam peste un iaz înghețat, gheața s-a rupt și apa mi-a pătruns până la piele. Nasul și pieptul mi s-au înfundat, iar febra mare ce o aveam mă făcea să tremur de frig, deși eram roșu ca și cum înăuntrul meu ar fi ars focul. Vibana mi-a vegheat două nopți la rând respirația îngreunată, tratându-mă cu fierturi de ierburi luate de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
La care el a răspuns: - Da, așa e mai bine. Adevărul nu trebuie să se rușineze de nimic. N-are rost să relatez aici toate mănuntele, dar câteva învățăminte trebuie să amintesc. De mai multe ori am încercat să-l înfund în speculații și dispute teologice. N-am izbutit niciodată. Se ridica și pleca. Șase luni au trecut fără să fi făcut măcar un pas către credință, cu excepția recunoașterii existenței lui Dumnezeu, a realității istorice a lui Iisus și a învățăturii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fie încă o vară de rahat, spuse Anna încheindu-și nasturii de sus ai hainei. Cu toată încălzirea asta globală, mă calcă pe nervi faptul că nu pare să se încălzească deloc! Știu. Darcey, căreia îi era întotdeauna frig, își înfundă mâinile în buzunarele jachetei. — Într-o zi am să emigrez spre un climat mai cald, jur c-așa am să fac. Ce părere ai de Elveția? o întrebă Anna. La urma urmei, ai rude acolo. E al naibii de frig iarna, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
transformă într-una de groază. —Vai, Darcey, uite ce e, iartă-mă, eu... nu mă descurc cu sângele. Mă ia amețeala. Fata îi observă chipul foarte palid și îl ajută să se așeze undeva; de îndată ce găsi un scaun, el își înfundă capul între genunchi. —Iartă-mă, bâigui din nou. Mă simt chiar penibil. Nu, n-are nimic. N-ai pățit nimic. Nu-ți face griji. Și nu e chiar așa de rău, adăugă sărind într-un picior prin bucătărie. Am nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și pătimaș totodată, câtă luciditate atâta patimă! Se ridică din fotoliu îndreptându-se cu băgare de seamă spre grădină, Să vin să te ajut? Nu, mă descurc singur! sprijinindu-se de perete dispare grăbit în spatele casei, îi aud apoi șiroitul înfundat în iarbă, revine câteva clipe mai târziu destins și se lasă iarăși în fotoliu, admirându-i tot mai mult gesturile sigure, Aida, când mă gândesc la Aida îmi amintesc întotdeauna taina pe care am împărtășit-o împreună, Ce taină, ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
nu s-a dat încă deșteptarea și baia e pustie, așa voi face, îmi dau jos și cămașa și-un vag miros de transpirație îl simt urcându-mi în nări, privirile celorlalți băieți din dormitor mă iscodesc curioase, râd pe înfundate în spatele meu, ar trebui să nu-i mai bag în seamă, mă aplec în genunchi să-mi spun rugăciunea, apoi dau cuvertura la o parte și doar o fracțiune de secundă am văzut ce era acolo, azvârlind neputincios cuvertura peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
albastră fără să fie intensă, o culoare pe care numai cerul o are uneori, nici peretele albastru n-are materialitate, nu e construit din piatră, e numai culoare și am sentimentul că, dacă l-aș atinge, mâna mi s-ar înfunda în el ca într-un aluat moale, acest perete de albastru e susținut mai jos de un șir de coloane grecești din marmură, dar par la fel de ușoare ca peretele, un rând de coloane străjuiește de-o parte și de alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ridicătura de pământ de la picioarele mele ca la un mormânt drag, varul stins de focul arzător așteaptă, ar fi numai bun pentru terminarea pronaosului, dar, în loc să se bucure, ochii mei întristați cuprind cu jale întreaga întindere, cariera veche cu intrarea înfundată de tavanul de pietre căzut, satul risipit în depărtare pe dealuri, crucea de lemn vopsit a Mântuitorului, te ispitesc cu geniu, i-a spus rusul acela, Boris, lui Theo, cu bună-știință s-a lăsat ispitit, și nu ne duce pre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
de piatră pare să fi fost de mult părăsită, vag mâhnit în sufletul meu că n-am dat de craniul lui Yorick, câteodată realitatea e atât de seacă! Încă o piele culturală, câte or fi oare?! Și deodată un zbucium înfundat de departe se aude din afundurile muntelui, ca o vijelie hohotitoare și am senzația că stau în picioare pe un tren ce gonește cu viteză, amețitor, a încetat la fel de brusc precum a și început! Să fie izvorul ce curge la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
Așa e În firea lucrurilor - să nu participi la el, dar el să curgă prin tine fărĂ ca tu să bagi de seamă. Până În acea după- amiază. Cu o zi Înainte mă despărțisem de Dodo. Acum zăceam În pat cu ochii Înfundați În orbite și cu inima grea a călĂului. Aveam febră mare și mă topeam Încet, Îmi reveneam ușor-ușor din starea de om de zăpadă, regăsindu-mi inima caldă și mirându-mă de inutilitatea ei În lumea mea minerală. Aș fi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
zi de dimineață, când ai tăi trag de tine și abia reușesc să te urnească din loc. Pentru ce să te miști ? Trăiești cu inima grea a călĂului. Ceva amenințător s-a insinuat În viața ta de când coridorul s-a Înfundat sau poate de când ai rupt și deșirat coconul iubirii. Noaptea stai Întins În pat și asculți liniștea, pipăind cu gândul un vechi coridor Înfundat. Nu se mai simte nici o spărtură, ești prins aici, inima bate repede. Adina Dabija 14 *** Înaintând
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
mi-a plăcut. Apoi mi-au spus că tocmai mâncasem carnea fratelui meu și au Început să râdă. Am fost legată de mâini și de picioare și dusă În cortul șefului de trib. Era un bărbat mătĂhălos, cu ochii mici, Înfundați În grăsime și plini de cruzime, care mi-a spus că dacă tatăl meu nu Îi va da toată averea lui, mă va omorî și pe mine. Apoi, așa cum eram, cu mâinile și picioarele legate, m-a Întors cu fața
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
de ce trebuie Întotdeauna să trăiesc În acest echilibru fragil, gata să cad În prăpastie, În loc să am viața ușoară, liniștită și plină de satisfacții pe care mi-o proorocise Janet În cazul În care aveam să-l ascult și să mă Înfund Într-un birou prăfuit și plin de cucoane care se pudrează pe nas și visează la o mașină japoneză În rate, am zărit pe jos ceva care a făcut să-mi sară inima din piept. Era FoToGrAFiA angalok-ului din visul
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
am fost informat despre problema asta În particular, de către Maestrul Shohaku, e ca și cum Încă n-aș fi auzit și te-aș fi trimis Într-o misiune. Înțelegi? — Înțeleg foarte bine. Mi-am Întipărit-o În inimă. Lui Hiyoshi i se Înfundase nasul. Făcu o plecăciune În fața lui Kahei, apoi Încă una, și Încă una. În noaptea aceea, părăsi casa Matsushita. Întorcându-se să privească În urmă, jură: „N-am să uit. N-am să uit.“ Învăluit În marea bunătate a acelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
cai morți și să mănânce șoareci de câmp, scoarță de copaci și rădăcini și prevedeau că, În iarna care urma, aveau să fiarbă rogojinile tatami și să mănânce tencuiala de pe pereți. În timp ce se consolau unii pe alții, toți cu ochii Înfundați În cap, Încă le mai rămăsese destul curaj pentru a putea plănui trecerea prin iarnă pe cât puteau de bine. Ba chiar și În micile Încăierări, când inamicul se apropia, puteau uita, dintr-o dată, de foame și de oboseală, pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]