1,236 matches
-
în care mollahul, după ce debitase câteva cuvinte în arabă, mi-o încredințase. Voia să fie liberă. Într-o seară, în sfârșit, m-am hotărât s-o violez. Dar când am încercat să-mi pun planul în aplicare, îmi opuse o înverșunată rezistență. Izbutind să se elibereze, se ridică și plecă. N-am avut altă satisfacție decât să mă culc în noaptea aceea în patul său și să mă las pătruns de căldura și parfumul trupului ei, să mă lăfăi în voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
nu doar pentru orice instituție „națională”, ci și pentru consumatorul produselor culturale de serie. Moartea sa, În 1994, consfințise, nu revenirea În matricea natală, ci separarea de o Întreagă lume, care nu mai era a sa. Fusese, până la capăt, un Înverșunat dușman al morții, sub toate formele ei. Visa mereu să scape, cumva, de inevitabil. „Adevărul este În imaginar”, repeta. Reafirmându-și constant religiozitatea, nu uitase să adauge: „n-am reușit să cred destul”, „sunt ca cel care se roagă zilnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
relație cu Kang Sheng, va zice Doamna Mao mai târziu. O relație foarte specială. Cincizeci și doi de ani. A jucat un rol important în viața ei. I-a fost, în același timp, cel mai bun prieten și cel mai înverșunat dușman. A ajutat-o și a trădat-o. Cândva, i-a fost mentor și confident. În timpul Revoluției Culturale au devenit tovarăși de arme. Au lucrat mână în mână, cu mănuși. Ați auzit vreodată legenda în care specii diferite de lupi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
jumătate de milă, ea se întoarce brusc, zice că nu mai poate merge mai departe, că trebuie să plece. Ca un leu care prinde o căprioară, el o saltă de la pământ. Ea se zbate să se elibereze. El devine mai înverșunat. Îi sfâșie uniforma cu mâinile. Nu poți face asta! Îl împinge la o parte. Nu mai poți face asta! Dar ea i se deschide. Se sprijină de el, stă în brațele lui. Își desface picioarele, varsă lacrimi și se topește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Dumnezeu, spuse Brâncoveanu. — Și pentru priveghi, adăugă Mihai. — Mai am treabă jos la spătăria mică. În timp ce cobora scara ordonă cuiva să-l anunțe pe mitropolit, apoi ajunse la ușa spătăriei, o descuie și intră. Doamna Maria îi aruncă o privire înverșunată: — Acum dacă vodă a răposat, eu sunt doamnă și poruncesc în numele beizadelei Gheorghe. — Se vede, măria ta, că ești străină de țară de nu știi obiceiul pământului. Dacă moare vodă, până se întrunește divanul cel mare, poruncește sfinția sa mitropolitul Ungrovlahiei
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Poruncește să mă însoțească cineva, pe alt cal. — Încalec eu pe Breazu, caută-ți un cal și urmează mă, porunci Ștefan, luând căpăstrul din mâna lui Turculeț. Grăjdarii, plecându se, încercau să se depărteze din fața beizadelei, care astăzi părea mai înverșunat decât Breazu, dar nu fură lăsați. Ordinele scurte, țipate răstit, îi treziră din amorțeală. — Șaua mea, cea cu scări de argint și un macat turcesc. Legați mi-l de șa în spate. Hai repede... Șterge bine calul. Așa... Breazu se
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pe credincioși. Ienicerii s-au repezit atunci să le rupă potirele din mâini că erau din aur. Preoții s-au strâns unii în alții și s-au tras înapoi până au ajuns la perete. Atunci ienicerii au dat și mai înverșunat năvală, dar zidul s-a deschis și i-a ascuns pe preoți în trupul lui de piatră și i-a ținut acolo până acum. Îi vezi cum vin spre tine cu potirele în mâini...? Copilul privea un punct undeva între
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în poală... Da’ ce naiba fac? Un poleac nu se simte bine, îmi zice taică-meu, dacă nu calcă-n picioare în fiecare zi, cu cataligele lui uriașe, niște oase de evreu. De ce să-mi asum acest risc în fața celui mai înverșunat dușman al meu? Ce-o să se aleagă de mine dacă mă prinde?! Ajungem la jumătatea tunelului până reușesc să-mi desfac discret fermoarul și iat-o, iat-o arcuindu-se în sus, umflată ca de obicei, clocotind poruncitoare, ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
conducătorii să meargă pe front, sigur s-ar gândi mai bine înainte să declanșeze conflicte armate. Dar, politicienii stau acasă și prin discursuri demagogice oferă o anumită ideologie prin care individul despre care înainte nu știai nimic devine cel mai înverșunat dușman al tău. Aha, ideologia asta e ca un fel de curvă, iar demagogia tot o curvă, dar ipocrită? Da, spune Nicky, descrierea e destul de apropiată adevărului. Pufnește în râs, alăturându-se hohotelor vesele și corului de "Așa-i!...Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
o santinelă...Și aia care mai mult doarme. Maimuțoii ăștia se simt pe teren sigur. Von Streinitz nu răspunde nimic. Dacă cineva simte teren sigur sub picioare, în nici un caz nu poate spune asta despre armata germană. Cu toată rezistența înverșunată a trupelor din zonă, românii se instalaseră ferm pe masivul Silicka Planina. Iar asta înseamnă al dracului de aproape ca să nu începi să-ți faci griji. Nu mai are rost să stăm aici. Deja se lasă seara, să-i dăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ar fi fost să năvălească peste mine în cameră în miezul nopții și să mă violeze, era infinit mai mic decât răul pe care i-l făcusem eu lui Jean-Claude și el mie. Dar, cu ușa deschisă sau nu, suflul înverșunat al fiarei, pe care îl simțeam în ceafă, precum și propriul meu sentiment de vinovăție și slăbiciune mă însoțeau pretutindeni. Singurul lucru care mă liniștea era că decizia mea fusese cea corectă, adică de partea inimii, și nu a minții. Îmi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
încît am stârnit primul scandal dintr-o serie destul de lungă care, din prostia mea sau a altora, mi-a acompaniat până azi evoluția. în prezența lor, am citit un pamflet împotriva poeziei pe care o scriau față de care cele mai înverșunate atacuri de azi ale "Săptămînii" ar fi părut niște adevărați ditirambi. Ce nu scrisesem acolo! Toate etichetele: teribilism, poezie americană, superficialitate, derizoriu, tot ce prinsesem cu urechea din ceea ce spuneau alții pe la colțuri. Și am avut obrăznicia să mai și
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
în minte. Să-ncerci să trăiești mai departe, poate chiar să scrii mai departe. Ruina unei utopii întotdeauna, în perioada ireală a sărbătorilor, când mă scol foarte devreme și geamurile sânt înghețate până sus, și prin sticla lor deformată ninge înverșunat și strâmb, și când stau încă năuc în bucătărie, cu lumina aprinsă - undeva în adâncul blocului sună un deșteptător - am aceeași viziune de cititor înrăit. Sorbind din cafeaua fierbinte, visez Cartea. Mai nebunească decât "Veacul de singurătate", mai profundă decât
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
solide, cum era a noastră, nu va împrumuta nicicând unor venetici nici măcar toarta unei găletușe. Iar o chestiune cum era aceea legată de construirea unui castel atingea deja proporțiile unui secret de stat. Concurența, în vremurile acelea, era atât de înverșunată, încât orice nefericit ce îndrăznea să divulge țărilor (triburilor) vecine și dușmane câte ceva din tainele unei clădiri supraetajate era considerat automat turnător și trebuia să sufere în consecință. Cu asta mă îndeledniceam eu. După o scurtă deliberare, consiliul bătrânilor (cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
obicei (oricât se străduiau să rămână scrise, erau șterse, literă cu literă), cumva, nu știu cum, pentru că nu mă puteam uita de frică, Matei l-a atras înspre lumina bucătăriei, monstrul a căzut în capcană, era cam târziu pentru el, oricât de înverșunat părea să fie să ajungă până la Matei, să-l hipnotizeze, să-l încremenească, am apucat să trag cu coada ochiului, să-l văd orbit, începând să se destrame, mugind fioros și parcă tâmp, realizând că nu mai e decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
noi, în veșnicie... ! murmură Iorgu cu ochii înlăcrimați. Ca o străfulgerare își revăzu tot trecutul, de la visele îndepărtatei copilării, iubiri, speranțe, dezamăgiri și beția de a suferi, de a se bucura... Tumultul dorințelor, tulburarea gândurilor lui, greșelile, păcatele, luptele sale înverșunate lăuntric... Disperarea, tâlcul adânc al acestor ani de încercări, revăzu totul... - Vasilica... Vasilica!... se pomeni el murmurând. Ce ciudat sună... își zise el, parcă ar fi nume de clopot!... Întreaga ei viață a fost ca rătăcirea unei frunze în bătaia
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
de susținere. Dificultatea principală era să o convingă să coboare în groapă. Somniferele păreau un preambul rezonabil, numai că Eva dormea foarte bine și nu credea în nici un fel de pilule. „Nu pot să-mi dau seama de ce“, gândi Wilt înverșunat. „Păi e gata să creadă în cam absolut orice altceva.“ Reveria i-a fost întreruptă de domnul Morris, care se pregătea să pună capăt întrunirii. — înainte să plecăm cu toții, începu el, mai există un subiect pe care vreau să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
valorile în care am crezut, cu toate că respectul, încrederea în oameni și generozitatea mi-au fost puncte vulnerabile. După arestarea tatei, firea mea timidă a devenit și mai retrasă, iar toate caznele care m-au urmărit ulterior, m-au călit și înverșunat, astfel că la moartea prematură a celor care mi-au dat viață nu am putut vărsa o lacrimă. Atunci, la 28 de ani, devenit stâlp al familiei, am suferit a doua schismă a maturizării, chiar dacă nu mai eram un copil
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
acestui detașament era să descopere cum de știau evreii întotdeauna ce avea de gând să facă SS-ul. Undeva era o scurgere de informații și noi trebuia s-o oprim. Amintindu-și toate acestea, a luat o figură jignită și înverșunată, deși el însuși furnizase informațiile! — Și detașamentul și-a îndeplinit cu succes misiunea? l-am întrebat eu. — Sunt fericit să spun, a zis Arpad, că la recomandarea noastră paisprezece SS-iști au fost împușcați. Adolf Eichmann însuși ne-a felicitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
acești promotori ai ”marii uniri” sunt copiii, frații, cumetrii sau prietenii cuiva... Totodată e prea mare și evidentă superioritatea intelectuală a elitei din stânga Nistrului, față de cea pro română”. Avem aici și explicația de ce descendenții ”eliberatorilor” sovietici sunt acum cei mai înverșunați apărători ai statalității moldovenești. Jumătate de secol au fost la putere și speră că tot ei vor conduce, dacă Basarabia nu se va reuni cu România. Desigur, unioniștii au și ei păcatele lor, dar acestea nu schimbă datele problemei. Pretinsa
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
că tot ce face el este pus în slujba adevărului, un adevăr unic care nu poate fi slujit decât într-un fel unic, fără abateri și concesii. Și așa, mărginitul și incultul se transformă în ideolog, care are datoria unei înverșunate intransigențe și care nu vede peste tot (în afara celor care sunt activiști ca și el) decât dușmani care trebuie puși la zid. Zelosul nu este altceva decât un paranoic fără certificat medical. Are în schimb carte oficială de membru, sau
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
decât s-a promis și au manifestat o mult prea suspectă inerție. Am rămas astfel apărați în sud cu trupele noastre, puține și nu dintre cele bune. Așa văd eu începutul înfrângerii. Acuzele însă tot asupra Brătianului plouă, încă mai înverșunate decât în vremea când nu ieșea din neutralitate. De ce a intrat în război, mi-a spus ieri amicul Victor, dacă știa că România nu va putea să reziste ? Este el vinovat și pentru toate defectele românilor ? i-am răspuns. Și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
un moment dat, și-a amintit din senin de Teona. Înclină să creadă că trăiește și e sănătoasă. Ba chiar ar putea spune că e sigur de asta. Dar îi este greu să accepte că nu-l mai interesează. Și, înverșunat, a încercat toată noaptea să alunge amintirea ei, cufundîndu-se cu insistență în lectură. S-a făcut ora șase! Ar mai sta să citească, dar trebuie să se îmbrace, să meargă jos, la coadă la lapte. Așa face în fiecare dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și cu prietenii lui despre cum trebuie să se poarte într-un moment ca acela de serios, luă cu sine pe ascuns o sabie, pentru a-și vinde viața cât se poate de scump, și merse apoi târziu noaptea la înverșunatul Asan. Acesta, cum îl zări pe cel chemat, îi veni o furie sălbatică și trase repede sabia. Dar tot așa de repede o trase Ivanco pe a sa, lovi și străpunse pe Asan și puse capăt neplăcut vieții eroicului conducător
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
în ciuda pregătirilor de nuntă. Aceleași semne sunt interpretate diferit de vizionara Ifigenie și de prietena ei, terestra Chrysis, personaj inventat de Eliade pentru a sublinia un efect de contrast similar cu cel obținut de Sofocle prin prezența blajinei Chrysothemis alături de înverșunata ei soră, Electra. Vântul care împiedică pornirea expediției are rezonanță funestă pentru Ifigenia : Totul mi se pare atât de ciudat, atât de ciudat. De cum am pătruns în Aulida, ne-a asurzit vântul (I 3) . Chrysis socotește însă că furtuna e
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]