1,397 matches
-
făcea să pară și mai arătos. Avea de gând să deschidă poarta din spate, de puțini știută. Zamfira se așeză pe laviță și, lăsând băiețelul ei, începu să-l alinte pe Constantin, apoi, fără ca pruncul să-i ceară, își scoase țâța doldora de lapte și-i băgă sfârcul în gură. Zâmbind, copilul începu să sugă cu seriozitate, în timp ce ochișorii lui se topeau în ochii mari și negri ai țigăncii. Ea îl privea concentrat și buzele îi zvâcneau din când în când
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Mulțimea se opri, de parcă un farmec se abătuse asupra ei. — Staaați, ajunge, ajunge sângele boierului celui tânăr! În șoaptă se întrebau cine-i fetișcana și răspunsul veni tot șoptit de la un știutor a toate: — E țiganca jupânesei, care-i dă țâță celui mic. — Ha, ha, îți lăsăm moșul, dacă ne dă două pungi cu galbeni înnumărați... Dacă ne dai pruncul, care-i finul măriei sale vodă, te lăsăm și pe dumneata în pace, he, he, jupânică..., râse un alt zdrahon din mulțime
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Ce-ți pasă? Cât îmi dai? — Știu eu? — Nu-i spui lui Constandin de învoială decât de la plecarea noastră după două zile. Plec la Brașov pe la Tabla Buții, că vămile pe Dâmbovița sunt păzite. Ha, ha, mare ești Zamfiro, la țâța mea a supt vodă, Constandin al meu a ajuns domn, mare domn! Mă lași în seara asta să-l mai văd o dată. — Zamfiro, vă prinde viscolul pe drum și vă mănâncă lupii. — Măria ta, omul meu n-a știut ce
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
care are cele mai mari balcoane de la mine din clasă, alergând să prindă autobuzul după școală, cu povara ei impresionantă, intangibilă tresăltându-i vizibil sub bluză, ah, le conjur să mi se arate de sub cupele sutienului ei, să se reverse ȚÂȚELE ADEVĂRATE ALE LENOREI LAPIDUS, și-n clipa aia îmi dau seama că mama zgâlțâie furioasă clanța. Clanța ușii pe care am uitat s-o încui! Știam eu că așa o să pățesc odată și-odată! Prins! Asta-i totuna cu mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Pedagogic de Stat din Newark, o fată zdravănă, cu fața gălbejită, din care melancolia se revarsă prin toți porii. Uneori se duce la Newark Y1, împreună cu urâta de Edna Tepper, altă huidumă, (a cărei carte de vizită sunt, totuși, niște țâțe cât capul meu) la reuniuni cu dansuri populare. În această vară, va activa în calitate de consilier pe probleme de lucru manual în tabăra de zi a Centrului Comunității Evreiești. Am văzut-o citind o carte broșată, cu copertă verzuie, intitulată Portret
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
rog, vino, întemnițează-mă, ca nu cumva, Doamne ferește, s-o iau razna - și s-o iau de la capăt, să fac ceea ce, de fapt, chiar îmi place! Și i-a făcut mama pe plac? Și-a făcut ea socoteala că două țâțe plus doi craci fac patru? Pare-mi-se că mie mi-au trebuit două decenii și jumătate ca să ajung la acest calcul brutal. Of, probabil că totu-i doar rodul imaginației mele, zău așa... Taică-meu... cu o șikse? Imposibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
la ora prânzului. Are treizeci și trei de ani și încă aruncă ocheade și visează cu ochii deschiși la fiecare pipiță care stă picior peste picior vizavi de el în metrou! Încă se înjură în gând că n-a aruncat o vorbă țâțelor lăptoase care au călătorit alături de el în ascensor vreme de douăzeci și cinci de etaje! Pe urmă își dă pumni în cap că a făcut contrariul! Că i s-a dus buhul cum că agață pe stradă fete cu un aspect cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
stil cum nu mi-a mai fost dat să întâlnesc până la ea; sau D, sau E, sau F. Încerc să fiu sincer cu dumneata, doctore, - fiindcă, în materie de sex, fantezia omului merge până la Z, ba chiar și mai departe! Țâțe, pizde, craci, buze, guri, limbi și găoaze! Cum o să renunț la ceea ce n-am avut, de fapt, niciodată, în schimbul unei fete care, oricât de delicioasă și provocatoare o fi fost la un moment dat, îmi va deveni, inevitabil, la fel de familiară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
trimitem neînsoțită în camera noastră, prin bar, iarăși mi-am zis nu. Nu! Nu! Nu! N-arăta rău curva asta, era genul durduliu și îndesat, dar abia sărită de douăzeci de ani și avea o față mare, plăcută - și niște țâțe monumentale. Ăsta și fusese motivul pentru care o aleseserăm pe ea după ce ne plimbaserăm de colo-colo pe Via Veneto, studiind marfa afișată la vedere. Curva, pe numele ei Lina, și-a scos rochia stând în picioare în mijlocul camerei; sub ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
am ejaculat pentru a treia și ultima oară. La faza asta, Maimuța era cu spatele lipit de pat, iar eu cel cu curul la lustră (și la aparatele de filmat, mi-am zis eu în treacăt) - iar la mijloc, cu țâțele vârâte în gura Maimuței mele, era curva noastră. În a cui gaură, în ce fel de gaură mi-am depus ultima șarjă, rămâne o chestiune imposibil de stabilit. N-ar fi exclus ca, în final, să mă fi trezit futând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
sărutat buzele alea scârboase...! — Fiindcă dacă-mi pun în gând să fac ceva, apăi fac! Dar asta nu-nseamnă că și vreau! s-a pus ea pe țipat. Iar apoi, doctore, s-a pornit să mă ia la refec în legătură cu țâțele Linei, cum că nu m-am jucat destul cu ele. — Tot timpul îi dai ’nainte și nu-ți stă mintea decât la țâțe! La țâțele altora! Ale mele-s mititele, cică, da’ toate celelalte, câte le vezi pe lumea asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
a pus ea pe țipat. Iar apoi, doctore, s-a pornit să mă ia la refec în legătură cu țâțele Linei, cum că nu m-am jucat destul cu ele. — Tot timpul îi dai ’nainte și nu-ți stă mintea decât la țâțe! La țâțele altora! Ale mele-s mititele, cică, da’ toate celelalte, câte le vezi pe lumea asta, sunt uriașe - și, până la urmă, când te pricopsești cu o pereche trăsnet, tu ce-mi faci? Nimic! — Exagerezi când spui nimic, Maimuțo, adevărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ea pe țipat. Iar apoi, doctore, s-a pornit să mă ia la refec în legătură cu țâțele Linei, cum că nu m-am jucat destul cu ele. — Tot timpul îi dai ’nainte și nu-ți stă mintea decât la țâțe! La țâțele altora! Ale mele-s mititele, cică, da’ toate celelalte, câte le vezi pe lumea asta, sunt uriașe - și, până la urmă, când te pricopsești cu o pereche trăsnet, tu ce-mi faci? Nimic! — Exagerezi când spui nimic, Maimuțo, adevărul gol-goluț e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
mă știe de față pe bune. Voiau, într-un fel, să mă audă. Să-mi audă mestecatul. Auzi, tu știi doar cu limba, sau te mai și fuți? Marfă, ce mai! Gagica mea Cea Mai Adevărată de la varieteul Empire, fără țâțele ăleia, dar cât de frumoasă! — Mă și fut. — Și eu. Ce coincidență formidabilă, am zis eu, că ne-am cunoscut așa, din întâmplare. Pentru prima oară, ea a izbucnit în râs și, în loc să mă facă să mă simt în largul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cruntă de tot: asta e, așadar, ceea ce visez eu zi și noapte de la vârsta de treisprezece ani. În sfârșit, nu un măr cu cotorul scos, nu o sticlă de lapte unsă cu vaselină, ci o fată în furou, cu două țâțe și o pizdă - și cu mustață, dar cine sunt eu ca să fac, la o adică, mofturi? Asta mi-am tot imaginat... Și asta-mi sugerează ce am de făcut. O să uit că pumnul care mi-o tot face praștie e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
acasă la pătucul meu curat! Oi, civilizația asta, cu nemulțumirile ei! Ba-ba-lu, vorbește-mi, spune-mi, povestește-mi cum a fost când ți-a dat-o? Trebuie să știu, chiar în detaliu, în detalii cât mai exacte! Povestește-mi de țâțe! De sfârcuri! De coapse! Ce face cu coapsele, Ba-ba-lu, și le înfășoară în jurul curului tău, ca în cărțile cu porcării, sau îți prinde pula între ele și ți-o strânge până-ți vine să țipi, ca în visele mele? Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
împreună cu mine și cu prietenii mei indignați a pichetat frizeria Yellow Springs, unde negrii nu erau primiți la tuns - o fată robustă, veselă și prietenoasă, cu suflet și cur mare, cu o fețișoară dulce de bebeluș, cu păr galben, fără țâțe, din păcate (tipele nețâțoase par a-mi fi eminamente predestinate, apropo, de ce o fi așa? Există vreun eseu pe tema asta pe care să-l pot citi și eu? Are vreo importanță? Sau pot să merg mai departe?). Ah, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și pe mine mă doare-n cur, Dovlecel, nu m-am mânjit cu ele sau alte chestii din astea care țin de clasa mijlocie! Ah, tu, fată cu corp perfect disproporționat! Tu, opusul manechinului kilometric! N-avea, deci, pic de țâțe; și ce-i cu asta? Firavă ca un fluture la bust, dar dăruită ca o ursoaică mai la vale! Avea rădăcini, asta cred că vreau să sugerez. Avea niște picioare de fotbalist care o legau de pământul ăsta american! Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
de vibrații erotice. Se buluceau în jurul lui, îl întrebau, câtă curiozitate și ignoranță dezinvoltă, lasă-mă să te-ating și să te îmbib, să te umezesc, și buzele tremurând imperceptibil aruncându-te și amestecându-te în hăul de coapse, fese, țâțe care vor să absoarbă și să știe, pentru că el, ca bărbat, s-ar fi cuvenit să știe și să le spună și lor, dacă tot s-au apucat de treaba asta, cum se pune ștampila și ce să scrie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
putut, da’ ce să te faci cu idioata de Mirela. A făcut copilu’ ăla ca să-l vândă, vezi, ca ultima țigancă ursăreasă, din alea cu fuste lungi, care le vezi prin ziare și la televizor că-și dau copiii de țâță pe bani la oricine, vai de viața lor de păcătoase. Ce o mai fi acuma cu ea nu mai știe nici una. Păi, bineînțeles că s-a dat la fund după toată povestea asta. Le-a pus ușa-n nas prietenelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
lor se împietriră - Vlăduț îi transmise soră-sii că bătrânii nu mai vor să mai audă de ea, iar de-acum, Dumnezeu cu mila. Dumnezeu știe cum o să se descurce cu un copil de opt ani și cu unul de țâță, care o ține legată de mâini și de picioare, nelăsând-o să-și caute ceva, o slujbă, din care să trăiască, Mirelo, toți trăim până la urmă din mila lui Dumnezeu. Numai și numai Dumnezeu, Mirelo, iarăși trebuie să-ți reamintești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
de ani buni de zile! Când pisica noastră mieuna îndelung, probabil vrând să spună sau să ceară ceva, surioara mea, pe atunci tot o copiliță, îi spunea: - Ce tot mau, mau, mau? Cici tata! (Ce tot miauni atât. Suge la țâța tatei!) Frumoasă și fără griji a mai fost copilăria mea. Dar ce zic a mea, căci e a tuturor. Nu există om să nu fi fost copil. Desigur că au mai fost și copii bătuți de soartă, cărora destinul le-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
boala asta îi bună și urzica, dar urzica, mai ales primăvara, face sânge dacă-i bei zama. O pun și eu când mă dor oasele sau la răceală. Da-i bună și la sângerări. O caută și femeia care dă țâță, ca să facă lapte. Păpăluga crește în marginea curții ; îi mai zicem păpădie și curu găinii. Dacă ți se îngroașă vinele ori fetele au pistrui, faci zamă și bei zama asta. E la fel de bună ca brusturul care ne stă în cale
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
pântece sau de cap, piatră sau când te doare mațul gros. Pentru cei cu hidropică a înflorit, uite-o, sânzâiana ori splinuța. Aista-i trei-frați-pătați care-i mai spun, unii, puiză sau trepădătoare. Bun, mai ales, la buboaie. Iaca și țâța oii ori ciuboțica cucului, pentru slăbăciune de primăvară. La greață, la vărsătură e bun osul iepurelui sau sudoarea calului. Și obligeana sau speribana îți dă poftă de mâncare când dă moale din om. în afară de pelin, pentru pofta de mâncare sunt
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
poftă de mâncare când dă moale din om. în afară de pelin, pentru pofta de mâncare sunt bine ghințura și schinelul. Când ai buboaie, într-o coastă ori după gât ori pe falcă, fă ceai de rosmarin. Tu, fa, ai copil de țâță. Dacă face rană la gură, dă-i floare de trandafir cu miere. Și la dureri în bârtă, la buboaie și pișcături, tare bun e calapărul sau isma Maicii Preciste. Noi îi mai zicem busuiocul sfintelor ori calonfir. Păpăruea, macul sau
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]