983 matches
-
tot. Nu credea să fie ceva important, poate i-o fi luat vreun inel de pe deget sau așa ceva, mai devreme sau mai târziu va ieși la iveală. Ce făcea când l-ai găsit, era treaz? — Stătea într o rână și belea ochii la cal, cum se bișa, să mă scuzați vă rog, de barcă nu mai văzuse în viața lui un cal care se bișă. Io l-am găsit tocma’ când să mă bornesc înaboi, spre oraș. Abia se ținea, mi-
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
poate fi destin. Sau biologie. Succesul vine când destinul îți suflă în aripi. Destinul unui om poate fi răsucit de o întâmplare sau de o carte. Subiectivitatea destinului frizează anarhia. Soartă toți avem, destin - numai unii. Destin nu înseamnă numai belele. Rigiditatea se relaxează prin hazard. Viața rămâne un perpetuu melanj dintre necesitate și hazard. Numai nesimțiții cred că sunt la per tu cu destinul. Străzile sunt ticsite de destine mai mult ori mai puțin naufragiate. Norocul vine când are chef
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
conglomerat de pofte, mai mult sau mai puțin emancipate. De regulă, după exploratori apar și exilații. Diplomații știu cel mai bine să rostogolească omleta și să învârtă clătita. Dacă ți - e frică de sclavi, eliberează - i! Sărăcia și talentul - două belele năzuroase. Necazurile ne sunt date ca să ne putem proba generozitatea și iubirea față de semeni. Singura osteneală a celor mai mulți oameni e să existe. Mulți bărbați s - au domesticit : gătesc, spală, calcă și, la nevoie, latră prin curte. Fără cel puțin o
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
braț la una din mâini și o altă mână îi fusese amputată cu totul, probabil într-o altă epocă (brațul drept, adică cel ciung, o fi fost cel care făcea când era întreagă, gestul pudic-vezi statuia lui Praxitele), acuma căzuse beleaua tot pe ea. Și chiar dacă nu aveam cum s-o redau întreagă umanității, tot găseam suficientă ambiție să o readuc la viață, adică mai precis, la starea dinainte. Se pare că gena lui Pygmalion, din mine, fusese totuși hotărâtoare. Și
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
preșuri, când le scuturau, de sărbători... Tristețe mare de tot. Fără un fraier de toboșar erai depunctat. Insul era o piesă rară, dat fiind faptul că presta "o muncă de jos". Atunci m-am hotărât: "Vă scot tot eu din belea. Dar, dacă văd zâmbete, mut fălci, îndoi coaste, fac rost de doliu. Înțeles?..." Mirare, bucurie, dar și curiozitate. Începe spectacolul. Marele Bronz, tot amic: "Pitește-te printre talgere și dobe. Stai la vedere doar cât să te zărească juriul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Pe unulfost prim secretar la comitetul orășenesc al comuniștilor din Dealul Mare - tractorist la primul fermier privat apărut pe aceste meleaguri. și, tot așa, nu a rămas, nici unul, muritor de foame. Au trecut niște ani. Ani de scârbe și de belele, pentru mulți români. și pentru Jalemare și ai lui. Pentru bărbații, din neamul lui, vreau să zic. Tot mai greu de trăit; tot mai abruptă, viața, pe Dealul Mic, al eroului meu. A văzut că cel mai bine se poate
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
e periculos? E foarte periculos. și dacă suntem siguri că e? Foarte siguri. Hai! Veniți! și-o să vedeți. și o să afle și lumea. Toată omenirea o să afle, și-o să se minuneze. Da, domnule, tocmai la noi, cuibar de spionaj! Mare belea pe capul nostru! Da, domnule, mare, o să vedeți și-o să vă minunați. Hai. Repede! Câteva zile mai târziu, presa vremii a fost invadată cu știre de zenzație. Schimbălău și Schimbălete și-au mutat birourile afară, în stradă, în două corturi
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
ar fi vrut să-i citească în adâncul inimii. În cele din urmă, clătină din cap cu un gest de părere de rău. — Domnule locotenent, comentă el, îmi fac griji pentru dumneavoastră. Cred că o să intrați în cea mai mare belea din viață. O să intrăm cu toții. Și dați-mi voie să vă spun, cu timpul, veți fi primul păgubit. — De acord, domnule... dar, ce facem cu My-Lai? — Lăsați totul pe mâinile mele. Întoarceți-vă la postul dumneavoastră. Și s-a întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
urmărind fluturii cu o plasă? — Dacă știi să-i recunoști, aduc mai mulți bani decât diamantele. — Explicați-mi chestia asta! — Oh! Lasă-te de fluturi! protestă Lucas. Acum, importantă este indianca... ridică ușor glasul. Doar nu vreți să dați de belea din pricina unei yubani, nu-i așa? N-o să stricăm prietenia pentru „asta“... Se întoarse să o arate cu degetul pe indiancă, dar malul lagunei se vedea pustiu. Rămase cu brațul în sus, uimit, și căută de jur-împrejur. — Unde s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
bine o ștergem. Păcat! Ne-am fi putut odihni vreo două zile în casa acestui domn cumsecade... se întoarse spre el. Îmi pare rău pentru cele întâmplate. Dacă vin yubani-i, încercați să-i liniștiți. Suntem bine înarmați, dar nu vreau belele. Mă înțelegeți? — Foarte clar. Dacă plecați, nu vor fi probleme. O să-i liniștesc pe yubani. Ar fi mai bine... Cristo pornise motorul la a treia încercare și Lucas se ștergea de sânge cu o batistă, ghemuit ca un câine bătut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
să călătorească spre un oraș de două milioane de locuitori în căutarea cuiva care să asculte cererile unei mâini de indieni în pielea goală. „Vor râde de mine și adevărul e că o merit, își spuse el. Și o să dau de belea dacă le vine ideea să-mi ceară pașaportul și descoperă că a expirat de ani de zile. De fapt, nu-mi pot face nimic, râse el în sinea lui. În acest moment am rangul de ambasador extraordinar și plenipotențiar al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
rîdeați de mine... Nu rîdeam de tine. Tu ai văzut mai mult decît era de fapt. Vorbeam cu el ca și în alte zile, nimic deosebit. Nu-i adevărat... Așa m-ai supărat și m-am înfuriat... Hai că ești belea, mă faci să rîd... de-asta erai așa nervosso? Da. Mă mir că ai observat. Ai plecat cam repede. Te-am ajuns din urmă și te-am depășit. Și eu te-am ajuns din urmă și te-am depășit. Te-
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
nu le țineau "balamalele" la atîta drum. Cei doi prieteni au pornit tacticos, tocmai din satul Mileanca și au adaptat un ritm care să poată fi susținut pînă la destinație. Mă roade un genunchi, se plînge Ilie. De acum vin belelele pe capul nostru. Bătrînii trec în revistă momente importante din viața lor, fiecare loc din cîmpurile prin care treceau le amintea cîte o istorie mai mult sau mai puțin hazlie. Acolo am dovedit-o pe Aneta, rîde Ilie arătîndu-și gura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
s-a ars tubu, gata - și-a trăit traiu și-a mîncat mălaiu. Și io pă soacră-mea la ce s-o fi ținut, vezi că uitai să-ți spui. Am dus-o alaltăieri la azil. Mă scăpă Dumnezeu de belea — Săraca, și ea n-a spus nimic? — Ce să spuie, că nici nu știa unde-o duc. Păi ce, mai ierea om, sta acolo-n mașină, Înfofolită toată-n broboadă, făr-de ochi, făr-de gură, dă ziceai că-i un balot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
cer. CÎte unul mai cu foc și mai În voce dă tonul cîntării: Te-am Învelit cu tunica, nașă, nașă Și nu ți-am făcut nimica, nașă draga mea Te-am Învelit cu mantaua, nașă, nașă Și mi-am căpătat beleaua, nașă draga mea și femeile Îi răspund cu glasuri gîdilate, gîfÎite Nașule, nu ie păcat I-auzi, i-auzi, i-auzi, i-auzi ia Să te culci cu fina-n pat I-auzi, i-auzi, i-auzi, i-auzi ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
centimetru doar întinzându-și gâtul. E așa cum se spune? Mașinile? Părea trecută cu puțin de cincizeci de ani, avea un păr roșcat-aprins, ochi luminoși și obraji roșii, care puneau în valoare o gură ca o inimă mare, dar aducătoare de belele. O gură de operă, mi-am spus, mare și plăcută. Am început să mă pricep la fețe. Primul pas e să vezi. — Păi, am greșit drumul, am zis. Și n-am zăbovit mult acolo. — O, scumpete. Îmi aruncă un zâmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
ușă - 5 lire sau tata află că azi ai ajuns acasă la trei noaptea. — Foarte profesionist. Aha, mă șantaja ca să aibă cu ce să-și cumpere cidru alb sau ceva de genul ăsta. Odată a reușit să mă bage în belele atât de mari, că am lipsit de la un weekend de sfârșit de an pe care eu și câțiva prieteni plănuiam de-o groază de vreme să-l petrecem departe de casă. Și a făcut-o dinadins. — Cum te-ai răzbunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Dacă era trimis de ceilalți Vindecători doar ca să mă aibă sub ochi până ce grosul lor mă prindea din urmă? Am gândit toate astea În surdină, cu cuvinte cât mai grele, astfel Încât Enkim să nu bănuiască nimic. Of, of, În ce belea m-ai băgat Moru! De acum, trebuia să-l iscodesc pe Enkim fără Încetare. Of, of, așa să fie prietenia? - Șșșt! - făcu el deodată și se repezi asupra mea, trântindu-mă sub un tufiș. Puteam să-l ucid pe prostul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
deasupra creștetului, Îmi mai spuse Aban, și vei ajunge pe tărâmul Dogonilor. Dar dacă veți fi băut jumătate din burțile astea de apă și nu veți vedea capătul deșertului, Întoarceți-vă aici, la oued, orice ar fi! Dacă dați de belea și trebuie să vă Întoarceți, caută Ciobanul și vezi să-l ai mereu În dreptul ochilor, așa, ca și cum te-ai uita la un vânător puțin mai Înalt decât tine. I-am Întins palma rășchirată, dar el făcu atunci un gest pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
stau acolo și pun la cale moartea mea.“ Ei, dacă mai zicea ceva, ne băga pe toți În bucluc. Luke l-a zgîlțîit odată și i-a zis: „Potolește-te că, de nu, ajungi la pușcărie. Ne-ai făcut destule belele“. „Nu, uite ce-i, domnule căpitan“ - i-am zis polițistului, că mi-am dat seama că trebuie să-l iau cu binișorul - „a fost o mică neînțelegere, dar totul e-n regulă.“ „Ei, ce s-a-ntîmplat?“ „Îl ducem pe soțul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
umor de calitatea la care au ajuns s-o producă elevii români, în timpurile acestea ca rezultat al marilor reforme în educație și a drepturilor acordate ( ca de exemplu, doar elevul are voie să bată profesorul, fiindcă invers e de belea). Pentru a-mi ilustra ceea ce am spus mai sus, voi reda în continuare câteva mostre de umor al elevilor, scrise în lucrări de control și teze, care mi-au întărit convingerea că am dreptate în concluzia trasă. Citiți aceste mostre
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
bântuie pe aici și își ițesc figurile sordide prin paginile unor ziare. Greața de azi, mi-a fost stârnită de un articol kilometric din Evenimentul Zilei, în care e intervievat un jidănoi din cei care ne-au adus pe cap belele staliniste, iar mai târziu lătrau de la cele două posturi de radio amintite mai sus, împotriva României. Este vorba de un oarecare Ross Johnson, fost director al postului de radio între 1988 și 2002 și care potrivit redactorului de la Evenimentul Zilei
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
au de scris ceva confidențial lui Y, trebuie să aibă mare grijă ca scrisorica să nu se piardă, fiindcă altfel, ați aflat și dumneavoastră chiar de la nenea Iancu Caragiale, care era se știe, un om serios și cu carte, ce belele poate să aducă pe capul omului o situație, în care scrisorica nefastă ajunge fie și din întâmplare în fața ochilor pofticioși ai străinilor. Am avut și eu ocazia, chiar zilele acestea să aud citită de un prieten, nu vă spui care
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
pe Ștefan cel Mare și Sfânt. Bineînțeles că numai cu Ștefan cel Mare, doar cu Ștefan cel Mare, dorește să se compare fiindcă alții care chiar dacă au fost la viața lor mari domnitori în țara asta, au cam dat de belea mai devreme sau mai târziu, pe când numai Ștefan cel Mare a murit în patul său, ba chiar și de pe patul de moarte s-a sculat și a căsăpit, la propriu, electoratul care nu era de acord cu alegerea de urmaș
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
aici, ca țațele-n drum și nu am ajuns la nici o concluzie, cât de cât plauzibilă, la spinoasa problemă, ce Dumnezeu, sau dracul, stă în spatele acestor declarații? Unii bănuiesc doar, că Băsescul cel oțărât, a anunțat în felul acesta, că grele belele se vor abate în curând pe capul fostei Case regale a României. Fiindcă, în obișnuita tradiție a regimului, consfințită în Evanghelia cotrocenistă, de la președintele Traian Băsescu citire, el a spus cu un adevărat schepsis, la B1TV, că "Regele Mihai a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]