2,439 matches
-
alterau conținutul. Circuitele logice și registrele de lucru erau formate din porți și bistabili realizați cu triode. Tensiunea pentru valoarea logică „0” era de 65 V, iar cea pentru valoarea logică „1” de 185 V. Formatul instrucțiunilor era pe 15 biți, 5 biți pentru partea de comandă (codul instrucțiunii, care permitea deci un set de 32 de instrucțiuni cablate) și o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
Circuitele logice și registrele de lucru erau formate din porți și bistabili realizați cu triode. Tensiunea pentru valoarea logică „0” era de 65 V, iar cea pentru valoarea logică „1” de 185 V. Formatul instrucțiunilor era pe 15 biți, 5 biți pentru partea de comandă (codul instrucțiunii, care permitea deci un set de 32 de instrucțiuni cablate) și o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
V, iar cea pentru valoarea logică „1” de 185 V. Formatul instrucțiunilor era pe 15 biți, 5 biți pentru partea de comandă (codul instrucțiunii, care permitea deci un set de 32 de instrucțiuni cablate) și o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți. El putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
biți pentru partea de comandă (codul instrucțiunii, care permitea deci un set de 32 de instrucțiuni cablate) și o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți. El putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15 biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
de 32 de instrucțiuni cablate) și o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți. El putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15 biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe 5 biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
o singură adresă, pe 10 biți. Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți. El putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15 biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe 5 biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta să fie extins (&) cu încă un
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
Unitatea aritmetică și logică, ("dispozitivul aritmetic") dispunea de registrul acumulator ("sumator", S), care avea 31 de biți. El putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15 biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe 5 biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta să fie extins (&) cu încă un registru, I, de 30 de biți
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
putea stoca fie un număr binar subunitar de 30 de biți precedat de semnul pe un bit, fie două instrucțiuni de 15 biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe 5 biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta să fie extins (&) cu încă un registru, I, de 30 de biți. Al doilea operand al operațiilor aritmetice și logice era stocat în registrul M ("memorie"), de 31 de biți
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
biți (intercalate, întâi cele două părți de comandă, apoi cele două adrese), fie 6 caractere, fiecare pe 5 biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta să fie extins (&) cu încă un registru, I, de 30 de biți. Al doilea operand al operațiilor aritmetice și logice era stocat în registrul M ("memorie"), de 31 de biți. Tot M conținea și valoarea citită din memorie, sau care urma să fie scrisă în memorie conform adresei din instrucțiune. Calculatorul putea
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
biți. Pentru operațiile de înmulțire și împărțire era nevoie ca acesta să fie extins (&) cu încă un registru, I, de 30 de biți. Al doilea operand al operațiilor aritmetice și logice era stocat în registrul M ("memorie"), de 31 de biți. Tot M conținea și valoarea citită din memorie, sau care urma să fie scrisă în memorie conform adresei din instrucțiune. Calculatorul putea efectua în mod cablat doar operația de adunare. Operațiile de scădere, înmulțire și împărțire erau , procedeu inspirat din
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
celui de al doilea operand. La înmulțire și împărțire se opera cu modulele operanzilor, iar la rezultate se atașau semnele corespunzătoare. Deînmulțitul se plasa în registrul I, înmulțitorul în registrul M, iar registrul S era inițializat cu 0. Dacă ultimul bit din registrul I era 1, conținutul registrului M se aduna la S, iar dacă era 0, nu se aduna. Apoi registrele S & I erau deplasate la dreapta cu o poziție. După 30 de pași în registrele S & I se obținea
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
operații aritmetice, produs logic, o instrucțiune de citire a cititorului de bandă, o instrucțiune de tipărire la mașina de scris. Încă de la început se folosea un pseudocod cu mnemonici pentru instrucțiuni. Deoarece zona de comandă a instrucțiunii era pe 5 biți, cea de adresă pe 10 biți, iar banda perforată era cu 5 coloane, prof. de matematică A. Geier preconiza folosirea sistemului de numerație cu baza 32, numerele fiind scrise cu cifre zecimale, în plaja 0 ÷ 31. Astfel, comanda era reprezentată
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
de citire a cititorului de bandă, o instrucțiune de tipărire la mașina de scris. Încă de la început se folosea un pseudocod cu mnemonici pentru instrucțiuni. Deoarece zona de comandă a instrucțiunii era pe 5 biți, cea de adresă pe 10 biți, iar banda perforată era cu 5 coloane, prof. de matematică A. Geier preconiza folosirea sistemului de numerație cu baza 32, numerele fiind scrise cu cifre zecimale, în plaja 0 ÷ 31. Astfel, comanda era reprezentată printr-o cifră, iar adresa prin
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
notată cu: astfel adresele erau numerotate între 0;0 ÷ 31;31. Se propunea întocmirea programelor direct în baza 32, evitându-se sistemul zecimal. Argumentul era că astfel se folosesc toate cele cinci coloane ale benzii perforate, două instrucțiuni de 15 biți (capacitatea unei adrese de pe tambur) putând fi introduse prin doar șase caractere citite, în timp ce folosirea sistemului octal ar fi necesitat 12 caractere citite (2+2 pentru cele două comenzi și 4+4 pentru cele două adrese). În pseudocod aspectul instrucțiunilor
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
caz: Această abordare optimiza operațiile de perforare, dar era incomodă pentru introducerea informației de la comutatoare (o activitate curentă), motiv pentru care operatorii (care erau de fapt și programatorii) preferau sistemul octal, în care cifrele binare erau grupate pe câte trei biți, grupe simbolizate de cifrele 0 - 7. Cifrele octale se introduceau la comutatoare cu trei degete, activitate care aducea cu cântatul la pian. Sistemul octal a fost preferat chiar și la listarea programelor, motivul fiind depanarea de la comutatoare, aspectul instrucțiunilor de
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
înaintea fiecărei instrucțiuni, având valoarea „0” pentru instrucțiunile care conțin adrese relative și „1” pentru celelalte. Faptul că memoria pe tambur nu era volatilă permitea reacoperirea unor programe executate succcesiv. Reprezentarea numerelor în virgulă fixă era inițial pe 30 de biți, cu virgula imediat după bitul semn. Acesta avea valoarea „0” pentru numere pozitive și „1” pentru numere negative. Cei 30 de biți ai mantisei corespundeau unui număr de formula 1 cifre zecimale, de aceea numerele erau introduse cu 10 cifre zecimale
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
0” pentru instrucțiunile care conțin adrese relative și „1” pentru celelalte. Faptul că memoria pe tambur nu era volatilă permitea reacoperirea unor programe executate succcesiv. Reprezentarea numerelor în virgulă fixă era inițial pe 30 de biți, cu virgula imediat după bitul semn. Acesta avea valoarea „0” pentru numere pozitive și „1” pentru numere negative. Cei 30 de biți ai mantisei corespundeau unui număr de formula 1 cifre zecimale, de aceea numerele erau introduse cu 10 cifre zecimale, prima fiind semnul, iar celelalte
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
era volatilă permitea reacoperirea unor programe executate succcesiv. Reprezentarea numerelor în virgulă fixă era inițial pe 30 de biți, cu virgula imediat după bitul semn. Acesta avea valoarea „0” pentru numere pozitive și „1” pentru numere negative. Cei 30 de biți ai mantisei corespundeau unui număr de formula 1 cifre zecimale, de aceea numerele erau introduse cu 10 cifre zecimale, prima fiind semnul, iar celelalte nouă mantisa. Ulterior s-a folosit și stocarea numerelor întregi din domeniul -10000 ÷ 10000 pe câte 15
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
ai mantisei corespundeau unui număr de formula 1 cifre zecimale, de aceea numerele erau introduse cu 10 cifre zecimale, prima fiind semnul, iar celelalte nouă mantisa. Ulterior s-a folosit și stocarea numerelor întregi din domeniul -10000 ÷ 10000 pe câte 15 biți, câte două la o adresă. Asta a mărit capacitatea calculatorului pentru probleme care nu necesitau precizie ridicată. Reprezentarea numerelor în virgulă mobilă se făcea pe două adrese consecutive, în prima era plasată mantisa în formă normalizată, iar în a doua
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
8 cifre zecimale. Altă metodă de testare a bunei funcționări se baza pe programe care foloseau . Era un rudiment de sistem de operare rezident în memorie care trata introducerea/extragerea programelor prin intermediul benzii perforate, introducerea numerelor întregi reprezentate pe 15 biți și a numerelor în virgulă mobilă „scurtă” și „lungă” și extragerea rezultatelor la mașina de scris în formă naturală. Evident că și el trebuia încărcat în memorie, încărcare care se făcea cu un program preîncărcător de c. 15 instrucțiuni, care
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
pe un tambur magnetic și avea 4096 adrese, ulterior tamburul fiind înlocuit cu o memorie cu ferite. Viteza de calcul era mult mai mare față de cea a predecesorul său, de până la 10 000 de operații/secundă. Acumulatorul avea 37 de biți. El putea stoca fie un număr binar de 36 de biți plus semnul pe un bit, fie 6 caractere pe 6 biți, fie o instrucțiune pe 36 de biți. Zona de adresă, de 12 biți, putea accesa 4096 de adrese
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
înlocuit cu o memorie cu ferite. Viteza de calcul era mult mai mare față de cea a predecesorul său, de până la 10 000 de operații/secundă. Acumulatorul avea 37 de biți. El putea stoca fie un număr binar de 36 de biți plus semnul pe un bit, fie 6 caractere pe 6 biți, fie o instrucțiune pe 36 de biți. Zona de adresă, de 12 biți, putea accesa 4096 de adrese de memorie. Instrucțiunile erau cu două adrese. A fost utilizat cu
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
ferite. Viteza de calcul era mult mai mare față de cea a predecesorul său, de până la 10 000 de operații/secundă. Acumulatorul avea 37 de biți. El putea stoca fie un număr binar de 36 de biți plus semnul pe un bit, fie 6 caractere pe 6 biți, fie o instrucțiune pe 36 de biți. Zona de adresă, de 12 biți, putea accesa 4096 de adrese de memorie. Instrucțiunile erau cu două adrese. A fost utilizat cu succes în diferite lucrări de
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
mai mare față de cea a predecesorul său, de până la 10 000 de operații/secundă. Acumulatorul avea 37 de biți. El putea stoca fie un număr binar de 36 de biți plus semnul pe un bit, fie 6 caractere pe 6 biți, fie o instrucțiune pe 36 de biți. Zona de adresă, de 12 biți, putea accesa 4096 de adrese de memorie. Instrucțiunile erau cu două adrese. A fost utilizat cu succes în diferite lucrări de topometrie, inginerie termică și a apelor
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]
-
de până la 10 000 de operații/secundă. Acumulatorul avea 37 de biți. El putea stoca fie un număr binar de 36 de biți plus semnul pe un bit, fie 6 caractere pe 6 biți, fie o instrucțiune pe 36 de biți. Zona de adresă, de 12 biți, putea accesa 4096 de adrese de memorie. Instrucțiunile erau cu două adrese. A fost utilizat cu succes în diferite lucrări de topometrie, inginerie termică și a apelor, construcții, algebră și geometrie vectorială. Calculatorul a
MECIPT () [Corola-website/Science/301553_a_302882]