1,670 matches
-
muzică electronică Massive Attack, a fost o reînregistrare a șlagărului lui Marvin Gaye din 1976, inclusă inițial pe compilația-tribut adusă acestuia, "". Piesa a fost inclusă și pe compilația de balade a Madonnei, lansată la o lună după albumul "Inner City Blues". Critica de specialitate i-a oferit recenzii pozitive, Jim Farber de la "New York Daily News" susținând că Madonna nu a sunat niciodată mai bine ca pe această înregistrare. "I Want You" a fost ales ca prim single de pe albumul Madonnei și
Something to Remember () [Corola-website/Science/310712_a_312041]
-
Steven Gene Wold, cunoscut ca (născut în 1941) este un muzician american de blues. El cântă la chitară (de obicei la chitare personalizate) având că subiecte viața sa timpurie în care a avut multe servicii temporare. Wold s-a născut în Oakland California. La patru ani părinții săi s-au despărțit. Tatăl său cântă
Seasick Steve () [Corola-website/Science/322886_a_324215]
-
California. La patru ani părinții săi s-au despărțit. Tatăl său cântă boogie-woogie la pian, iar la cinci sau șase ani Wold a încercat și el să învețe, dar nu a putut. La opt ani, totuși, a învățat să cânte blues la chitară de la bluesman-ul K. C. Douglas, care lucra în garajul bunicului său. Wold a plecat de acasă la 13 ani pentru a scăpa de abuzurile tatălui său vitreg. El a trait pe drumuri în Tennesse, Mississippi și în alte
Seasick Steve () [Corola-website/Science/322886_a_324215]
-
de regizorul rus Pavel Lungin, având ca protagoniști principali pe actorii Petr Mamonov, Viktor Sukhoruhov și Dmitri Diuzhev. Regizorul Pavel Lungin a fost desemnat cel mai bun regizor la festivalul de film de la Cannes din anul 1992, cu filmul „Taxi Blues”. sursa: („Pavel Lungin”, articol scris de Vera Ivanova și Mikhail Manykin) Filmul „Ostrov”, tradus în limba română și ca „Insula”, este o adevărată peliculă iconografică de zugrăvire a exercițiilor de mântuire a unor monahi obișnuiți, viețuind într-o mănăstire din
Ostrov (film) () [Corola-website/Science/316614_a_317943]
-
aceea de a crea prin muzică un nou ideal social unificator . Fără îndoială, Copland a fost unul dintre cei mai ingenioși compozitori din timpul războiului, iar de-a lungul carierei sale stilul său a îmbinat elemente folclorice și tradiționale, jazz, blues și country dance. Simfonia a treia Context Simfonia a fost primită cu mult entuziasm de critici și public la premiera ei din 11 octombrie și a câștigat premiul "New York Music Critics Circle Award". Copland a terminat de compus finalul abia
Simfonia a treia (Aaron Copland) () [Corola-website/Science/335520_a_336849]
-
împreună cu regizoarea) în anul 2003 pe MTV. Căsătorită 2005, Seling și-a deschis propria casă de producție Unicorn Records, împreună cu fratele său, Paul Seling și cu soțul său. Paula Seling a decis să cânte rock, jazz, jazz-rock, soul, ritm și blues și mai multe, dar, din păcate, ea nu și-a dat seama cât de mare a fost acest obiectiv. La acea vreme, muzica unplugged a devenit populară atât de Paula, a sugerat oamenilor la Fundația Phoenix, care lucrează împreună cu ea
Paula Seling () [Corola-website/Science/302960_a_304289]
-
(adesea numit simplu metal) este un subgen al muzicii rock apărut la sfârșitul anilor 1960 - începutul anilor 1970, în Marea Britanie și Statele Unite. Cu rădăcini în blues rock și psychedelic rock, formațiile care au creat genul heavy metal au dezvoltat un sunet gros, masiv, caracterizat de distorsiuni înalt amplificate, pasaje solo de chitară extinse, beat-uri accentuate, si intensitate generală. Versurile și stilurile de interpretare ale heavy
Heavy metal () [Corola-website/Science/303563_a_304892]
-
Led Zeppelin, Deep Purple și Black Sabbath au atras audiențe mari, deși acestea au fost adesea ridiculizate de critici, un statut comun în întreaga istorie a genului. La mijlocul anilor 1970 Judas Priest a ajutat stimularea evoluției genului prin eliminarea influenței blues; Motörhead a introdus o sensibilitate punk rock și a sporit accentul pe viteza. Formații din New Wave of British Heavy Metal că Iron Maiden și Saxon au procedat în aceeași manieră. Înainte de sfârșitul deceniului, fanii heavy metal au devenit cunoscuți
Heavy metal () [Corola-website/Science/303563_a_304892]
-
este în forță și apelează în special la registrul acut. Pe parcursul evoluției genului, primele trupe de heavy, cum ar fi Led Zeppelin sau Black Sabbath atrăgeau mulți fani dar deopotrivă critici aspre. La mijlocul anilor '70, Judas Priest au diminuat valențele blues-ului asupra hard rock-ului; mișcarea numită New Wave Of British Heavy Metal sau, pe scurt NWOBHM a continuat fuziunea cu influențe de Punk rock, punând mai mult accent pe rapiditatea riff-urilor. Fanii genului heavy metal sunt numiți și metaliști
Heavy metal () [Corola-website/Science/303563_a_304892]
-
(n. 9 aprilie 1932 - d. 9 ianuarie 1998) a fost un pionier al muzicii rockabilly (un mix de rhythm and blues și muzica country), începând din 1954, când a încheiat un contract cu casa de discuri Sun din Memphis. A fost un artist fără precedent, influența să asupra muzicii rock and roll simțindu-se până în zilele noastre, în special prin compozițiile
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
cum să cânte la chitară mai mult printr-un coleg de pe câmp, numit John Westbrook, care ulterior i-a devenit prieten. “Unchiul John” cum îl numea Carl, era un afro-american în vârstă de 60 de ani, care obișnuia să cânte blues și gospel la vechea să chitară acustică. “Unchiul John” l-a sfătuit pe Carl, ca atunci când cântă, să “se apropie de chitară. Poți să simți cum alunecă pe corzi, intrându-ți în minte și apoi în suflet. Poți să o
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
serile de miercuri, ca sursă de distracție la “Cotton Ball” pe autostradă 45, cam 12 mile sud de Jackson, TN. Carl avea doar 14 ani. Una din piesele pe care le-au cântat a fost un uptempo, o versiune country blues a piesei “Blue Moon of Kentucky”, de Bill Monroe. În următorii câțiva ani, frații Perkins au început să cânte în jurul orașelor Bemis și Jackson alte piese tip tonk, inclusiv în El Rancho, The Roadside Inn și The Hilltop, devenind deja
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
ce durau de ceva timp, și încă câteva pahare, sunetul a devenit mai dur, mai tare și mai liber, iar Perkins a început să cânte cu pasiune. Phillips a știut atunci că a găsit piesă potrivită să scoată la suprafață blues-ul din muzica lui Perkins, și să producă un hit. În noiembrie, Elvis Presley a întrerupt colaborarea cu casa de discuri Sun, pentru mai multe oportunități cu cei de la RCA. Pe 19 decembrie 1955, Phillips care începuse deja să îl
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
hit numărul 1 care l-a avut), si pe locul doi în topul celor mai bine vândute piese pop. Pe 17 martie, Perkins a fost primul artist de muzică country care a ajuns pe locul 3 în topurile de rhythm & blues. Perkins a interpretat pentru prima dată “Blue Suede Shoes” la televiziunea națională ABC-TV, pe 11 februarie 1956. În Marea Britanie, piesa a devenit un hit în top ten. A fost înregistrată prima dată că fiind una din mărcile Sun, în vederea vânzării
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
fost periculos. Mulți copii au fost răniți. A fost multă zarva, nebunie! Muzică i-a înnebunit.” Șocat de ceea ce văzuse, Carl a părăsit turneul. În 1965, casa de înregistrări Sun a realizat mai multe piese aparținând lui Perkins: “Boppin'The Blues”, “All Mama's Children” (Sun 243), “Dixie Fried”, “I'm Sorry, I'm Not Sorry” (Sun 249), “Matchbox” și “All Mama's Children” (Sun 261) ce a fost lansată în 1957. Piesă “Matchbox” este considerată a fi o piesă de
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
tău. Ia-l. Termină-l”. Piesă a fost inclusă în albumul On Top a lui Perkins, din 1969. În 1969, Carl Perkins a semnat un contract cu casa de discuri Columbia, unde urma să colaboreze cu formația New Rhythm and Blues Quartet la albumul Boppin' the Blues. După un lung scandal cu Șam Phillips asupra supremației, în anii 1970 Perkins a câștigat controlul asupra pieselor sale. În 1981, Perkins a înregistrat piesă “Get It”, acompaniat de Paul McCartney la voce. Această
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
a fost inclusă în albumul On Top a lui Perkins, din 1969. În 1969, Carl Perkins a semnat un contract cu casa de discuri Columbia, unde urma să colaboreze cu formația New Rhythm and Blues Quartet la albumul Boppin' the Blues. După un lung scandal cu Șam Phillips asupra supremației, în anii 1970 Perkins a câștigat controlul asupra pieselor sale. În 1981, Perkins a înregistrat piesă “Get It”, acompaniat de Paul McCartney la voce. Această înregistrare a fost inclusă pe albumul
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
pe single al materialului, fiind distribuită în format digital începând cu data de 10 septembrie 2007 în majoritatea teritoriilor. Incluzând o mostră din șlagărul „Keep on Truckin'” al lui Eddie Kendricks, compoziția include influențe de dance și muzica rhythm and blues. Cântecul a beneficiat de o campanie de promovare, ce s-a materializat prin filmarea unui videoclip și prezentarea să într-o serie de apariții televizate. Scurtmetrajul, regizat de David LaChapelle și filmat între 16 și 17 august 2007, având premieră
Do It Well () [Corola-website/Science/323809_a_325138]
-
Cântecul a folosit și în scurtmetrajul promoțional difuzat înaintea premierei filmului "The House Bunny". Mai mult, compoziția a fost folosită și în jocul Wii "Samba de Amigo". „Do It Well” este un cântec pop, cu influențe de muzică rhythm and blues și dance, scris într-o tonalitate minoră. Compoziția include o serie de armonii vocale, în timp ce linia melodica nu conține secțiuni instrumentale lungi. Suportul vocal este susținut în totalitate de Lopez, ea susținând atât vocea principala, cât și acompaniamentul, interpretarea sa
Do It Well () [Corola-website/Science/323809_a_325138]
-
Germania. Singles: Let me feel Do things right (video) Midnight Girl Debut Album ”"Rambler în the dark"”: iTunes Amazon Spotify Tracklist: 1. Let me feel 2. Fuzzy air 3. Love car 4. Midnight girl 5. Do the same 6. Trolley blues 7. Do things right 8. Come to me 9. În the roll 10. RAMBLER ÎN THE DARK Live: Must Music Live Session "Voice; Lead guitar" Fiind unul dintre fondatorii trupei, Dan Timofei este originar din Republică Moldova, or. Ungheni, născut
The Wax Road () [Corola-website/Science/336139_a_337468]
-
său profesor Alexandru Mostovoi, care revenise recent din Statele Unite ale Americii; acesta fiind, de fapt, un băsist de jazz. Primul și, probabil, cel mai important lucru, pe care l-a făcut, a fost să-i predea lui Dan bazele muzicii Blues după metodă americană, datorită faptului că Alexandru trăise în America timp de 12 ani. Frecventarea Școlii de Muzică a rămas pentru Dan una dintre cele mai frumoase întâmplări din acea perioadă. Pe lângă faptul că i-a fost un profesor bun
The Wax Road () [Corola-website/Science/336139_a_337468]
-
Școală Tehnică de Bydgoszcz, a debutat în jazz-ul tradițional și a cântat cu Bogdan Ciesielski și Jacek Bednarek într-un grup numit ”"Tradițional Jazz Group"”. Până la mijlocul anilor '60, a cântat la corn și la trompeta în stiluri de blues și Dixieland, având ca modele pe Dizzy Gillespie și Miles Davis. În 1968, împreună cu ”"Gdansk Trio"”, a câștigat premiul ”"Jazz nad Odrą"” (Jazz pe malul Odrei), iar în 1969, a participat alături de "Formacja Muzyki Wspolczesnej" - Formația de muzică contemporană, fondată
Andrzej Przybielski () [Corola-website/Science/325946_a_327275]
-
Doi ani mai tarziu, în 1987, fiind dezamăgită de evoluția piesei „Jalouse”, Patricia Kaas l-a întâlnit, în încercarea să de a se afirma, pe compozitorul francez Didier Barbelivien. În același an apare primul șlagăr al interpretei, „Mademoiselle chante le blues”, care s-a bucurat de succes notabil în clasamentele radio din Franța. La scurt timp, sunt lansate piesele „D'Allemagne” și „Mon mec à moi” (cea din urmă primește un certificat de argint în Franța, fiind comercializată în peste 200
Patricia Kaas () [Corola-website/Science/317032_a_318361]
-
fiind comercializată în peste 200,000 de exemplare). La finele anului 1998 apare pe piată albumul de debut, "Mademoiselle chante...", care primește recenzii favorabile. Fiind produs aproape în totalitate de Didier Barbelivien, discul cuprinde elemente de muzică pop, jazz și blues. De pe albumul sau de debut mai sunt lansate două piese, „Elle voulait jouer cabaret” și „Quand Jimmy dit”. Ambele compoziții obțin clasări bune, iar "Mademoiselle chante..." ajunge pe locul secund în topul albumelor din Franța. La scurt timp, albumul primește
Patricia Kaas () [Corola-website/Science/317032_a_318361]
-
zece săptămâni consecutive pe primul loc, primind ulterior un certificat de diamant pentru vânzări de peste un milion de exemplare. Deși are o abordare stilistica diferită, comparativ cu primul său disc, axându-se mai mult pe ritmuri de muzică jazz și blues, "Scène de vie" primește recenzii favorabile. În primăvara anului 1990, piesa „Leș hommes qui passent” este lansată pe disc single în Europa Centrală, fiind însoțită de un videoclip alb-negru. Deși se bucură de succes în Franța, cântecul nu primește niciun
Patricia Kaas () [Corola-website/Science/317032_a_318361]