1,049 matches
-
cad din picioare de vlăguit și flămând ce sunt. Nu șăguiesc, Toadere. Nu șăguiesc. Îi adevărul adevărat. Dacă-i așa, atunci dă drumul la morișcă. Pe cine iubeai tu cel mai mult când eram răcute și făceam instrucție să ajungem cercetași? Toaibă a stat o clipă pe gânduri după care a răspuns, dar tot cu o întrebare:Ce vrei să zici? Doar nu-i spune că o venit domn’ colonel. Lasă, lasă. Știu că îl iubeai pe domn’ colonel, da’ cel
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
îi auzi. Măi Oticule. Tu mă fierbi pe foc îngăduit, da’ eu nu prea sunt bun de zeamă. Spune, că chiar m-ai făcut curios. Tu ai vrut-o. Să nu spui că nu. A venit - însoțit de încă doi cercetași... Cine crezi tu că putea să vină? Doar nu tata Noe... Ce Noe? Ce? Cu Limbosu nu te mulțumești? Aud? Vai de sufletul meu! Nici aici nu scap de el? Chiar că nu scapi, Toadere. Și știi de ce? Fiindcă domn
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
gol. „Am să văd eu cum ai să te descurci acolo, unde o înțărcat 60 dracul copchiii, domn’ sărjănt”... Mergeau de vreo două ceasuri. Pâlcul de pădure - ținta misiunii lor - se vedea undeva în dreapta. Soarele începea să dogorească cu tărie. Cercetașii umblau destul de des la bidoanele cu apă. Limbosu - se vedea limpede pe chipul lui - ar fi vrut și el să înghită măcar o gură de apă, dar... Toaibă nu s-a putut abține, luându-l peste picior: Lasă, sergent. Nu
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
voie să tragi o fugă până la pârâu și înapoi. Vorba ceea: o fugă bună de cățea, până cade părul de pe ea... Limbosu l-a privit pe Toaibă pe sub sprâncenele încruntate și a înghițit în sec... Când soarele căta spre amiază, cercetașii au poposit sub copacii din pâlcul despre care vorbise Toaibă. Limbosule! Direcția pârâul! Pas alergător! Marș! a comandat Toaibă, prefăcându-se că a uitat ce grad are Limbosu. Acesta a executat ordinul fără fasoane. Băieți! - a pornit să vorbească Toaibă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
împrejurimile cu patrule, pentru a nu fi atacat prin 61 surprindere. Noi trebuie să aflăm cam ce poartă ei în camioanele care zguduie pământul până aici și urlă ca toți balaurii. Îi limpede ce avem de făcut? Zâmbetul din privirile cercetașilor arătau întâi că îl iubeau pe Toaibă și apoi că misiunea era clară pentru ei ca lumina zilei. Privind în direcția în care plecase Limbosu, Toiabă a remarcat: Dacă nu a dezertat sergentul nostru, ar cam trebui să se întoarcă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Marș înainte, stârchitură!!! Rafalele de automat nu conteneau. Limbosu s-a lăsat cu greu mișcat din loc. Atunci Toaibă i s-a proptit în față cu țeava automatului sprijinită în pieptul lui: Dacă nu te miști, te fac ciur, nenorocitule!!! Cercetașii lui Trestie se retrăgeau ca niște umbre, adăpostindu-se după fiecare copac sau ridicătură de pământ, fără să apese pe trăgaci... Când s-au văzut cu toții în marginea pădurii, Toaibă a privit mustrător spre Trestie. Nu-i vina noastră, Toadere
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
participa întreg plutonul, ci doar o grupă formată din cincisprezece ostași. Cicoare, numește oamenii care crezi că pot face față unei misiuni ca cea pe care am primit-o. Sublocotenentul Cicoare a ieșit în fața plutonului și a început să numească cercetașii ce urmau să facă parte din grupa ordonată. Sergent Toaibă, un pas în față! Caporal Trestie, în stânga sergentului. Fruntașul Urecheatu, alături... Când grupa de cincisprezece cercetași în care se includea și pe el - sublocotenentul Cicoare - a fost formată, căpitanul i-
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
am primit-o. Sublocotenentul Cicoare a ieșit în fața plutonului și a început să numească cercetașii ce urmau să facă parte din grupa ordonată. Sergent Toaibă, un pas în față! Caporal Trestie, în stânga sergentului. Fruntașul Urecheatu, alături... Când grupa de cincisprezece cercetași în care se includea și pe el - sublocotenentul Cicoare - a fost formată, căpitanul i-a luat în primire. Cei aleși rămân pe loc. Restul, sub comanda caporalului Otic, vor sta în așteptare, gata oricând pentru vreo acțiune neprevăzută. După plecarea
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a dat toate detaliile pe care le cunoștea. Care ar fi punctul de trecere cel mai potrivit? Să profităm încă de lumina zilei și să ne deplasăm la punctul nostru de observație. Au ajuns repede la locul arătat de ofițer. Cercetașii s au adunat în jurul celor doi ofițeri. Din cele observate de noi, gârla ce taie cota din față nu este împânzită de inamic, din motive obiective. Este mlăștinoasă și cu pereții aproape verticali. Cine s-ar încumeta s-o străbată
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
o străbată? - gândesc ei. Noi am băgat de seamă, însă, că pe sub coastă sunt cărări făcute de oi. Asta înseamnă că și picior de om poate călca pe ele... Ei! Ce părere aveți, copii? - i-a întrebat căpitanul Făgurel pe cercetași. Întrebarea-i cât înaintează această gârlă în inima liniilor inamice? Că s-ar putea ca gârla să se termine repede și noi să rămânem descoperiți ca mormolocii când seacă balta - a întrebat Toaibă. Harta ne spune că gârla ar avea
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
dreapta, pentru că gârla care taie cota are ca origine o depresiune mocirloasă întinsă. Orice trupă adusă aici ar risca să rămână izolată, fără posibilitate de manevră. Inamicul are totuși un punct de observație pe malul gârlei din stânga noastră. Grupul de cercetași a tăcut câteva clipe, privindu-se întrebător și încurajator. Apoi s-a auzit vocea sublocotenentului Cicoare. Ne așteptați mâine seară începând cu ora douăzeci și două. De nu venim...ne așteptați poimâine seară începând cu aceeași oră... Dacă absentăm și
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
După plecarea căpitanului Făgurel și a ofițerului care i-a însoțit, Cicoare a organizat studierea pantelor gârlei și a piscurilor, cu cea mai mare atenție. Când nu va mai fi lumină, vor hotărî modul de acțiune, în funcție de cele observate. Fiecare cercetaș și-a luat în primire porțiunea de teren repartizată de sublocotenent. Toaibă a primit porținea de la poalele pantei din dreapta gârlei. Când s-a înserat, Cicoare i-a întrebat: Ce noutăți ați descoperit? Să începem cu Urecheatu. Mare lucru n-am
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a apreciat chirurgul în grija căruia a fost dat... Într-o dimineață cețoasă de toamnă târzie, a intrat în salon un ofițer, cu un halat pe umeri, însoțit de chirurg. Domnule maior, el este sergentul Toaibă Toader, din plutonul de cercetași despre care mi-ți vorbit. Sergent Toaibă, domnul maior vine din partea diviziei de care ține plutonul tău. Are pentru tine... 75 Lasă mă pe mine, domnule doctor, să-i dezvălui taina vizitei mele. Maiorul și-a compus o figură solemnă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
știrbite de gropi lăsate de proiectile de artilerie sau bombe de avion... Toate îi aduceau aminte de piciorul rănit. Și gândurile au început să se vânture în voie. „De ce mi s-o întâmplat tocmai mie, că doar nu eram un cercetaș de rând? Știam de unde se iau și unde se pun lucrurile. Poate așa a vrut Dumnezeu ori am crezut prea mult că inamicul este slab și nepriceput... Cum necum, m-am ales cu un picior beteag pe viață? M-am
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
cer și pământ deasupra Șărpăriei. Chiar și o sfoară de fum i-a înțepat ochii și nasul. Așa ceva mai văzuse și simțise doar pe front, când rușii au dat foc la pănușița de pe o gârlă unde bănuiau că se ascund cercetașii... Ei însă erau... Hehei! Departe!... Marandă!... Marandăăă! Unde ești? Arde pănușița din Șărpărie! Și calul îi în mijlocul gârlei! Marandăăă! Fugi și vezi dacă poți salva calul! Fugi Marandă. Fugi!!! - striga în neștire Toaibă, învârtindu-se prin curte. Nu știa ce
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
marea Uniune, n-ai vrut să dai calul la recheziție, ba mai mult, i ai dus în ero... eroare pe prezentanții Armatei Roșii. Peste toate aiestea ai luptat în coantra Armatei Roșii biruitoare... Și nu ca soldat, ci ca sergent cercetaș. Deci tu spuneai unde se află ostașii sovietici de îi luau ca din oală... Ce ai de spus despre toate astea? Toaibă tăcea, dar simțea că nu-i de glumă. Nu se gândea să răspund, dar în mintea lui se
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a dus mâna la gură, înăbușindu-și cu greu plânsul. Da’ ce v ați întristat așa de parcă îi mortul pe laiță? Apoi ne gândeam și noi că îi fi intrat măcar printre cei de mijloc... Da’ așaaa - a îngăimat Toaibă. Cercetașule! Ai nota doi de la mine! Unde îți este atenția, cercetaș Toader Toaibă? Păi cu așa atenție, acolo pe front intrai de-a dreptul în gura rusului! N-am spus eu că am citit lista de sus în jos și apoi
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Da’ ce v ați întristat așa de parcă îi mortul pe laiță? Apoi ne gândeam și noi că îi fi intrat măcar printre cei de mijloc... Da’ așaaa - a îngăimat Toaibă. Cercetașule! Ai nota doi de la mine! Unde îți este atenția, cercetaș Toader Toaibă? Păi cu așa atenție, acolo pe front intrai de-a dreptul în gura rusului! N-am spus eu că am citit lista de sus în jos și apoi de jos în sus și... și ultimul de pe listă eram
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
ției sale, ori de mulțumire de sine, copleșitoare, că, iată, s-a reușit ca între coperțile unei cărți să se realizeze o arhivistică de un fel deosebit care poate să placă oricui care s-ar vrea să fie și un cercetaș. Profesorul Giurcă Gh. - că el este autorul cărții de referință, reușește nu numai un istoric al unui liceu cu o vechime de aproape 150 de ani (deschiderea cu rsur ilor festive la 4 septembrie 1860, stil vechi) și a unei
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Ridicând în perioada 1906 -1909 Casa Națională de la Bârlad, Belloescu a apelat la editurile din ț ară ca prin donații de cărți și reviste să îmbogățească zestrea loca șului și înștiința: „În ea se găsesc instalate: „Liga Culturală”, „Le giunea cercetașilor”, „Societatea Corală „Armonia”, o sală pentru expoziții și întruniri ale societăților de binefacere, pre cum și o bibliotecă cu un cabinet de lectură, unde oricine poate veni și consulta orice fel de cărți didactice, literare sau științif ice.” În „Anuarul
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
spre fund, acolo unde se găsește lada. Și câte nu s-ar fi putut întîmpla! Dumnezeule, câte nu s-ar fi putut întîmpla! O biată lanternă electrică de buzunar. Abia mai luminează, căci o am din timpul războiului, de când eram cercetaș. În orice clipă s-ar fi putut stinge, și am fi rămas pe întunerec. Și nici măcar nu eram unul lângă altul. Eu o luasem înainte, grăbind pasul, căci presimțeam că bateria e pe sfârșite. Și ne-am fi trezit deodată
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
un prizonier german să tragă cu diferite piese luate la Întîmplare din lotul capturat. Prizonierii nemți capturați de trupele neregulate erau la fel de cooperanți ca un șef de sală sau un diplomat fărĂ importanță. În general, Îi priveam ca pe niște cercetași pervertiți. Ăsta era un alt fel de a spune că erau niște soldați admirabili. Noi nu eram. Noi eram specialiști În găinării. Un métier très sale, așa ne defineam ocupația În franceză. Știam, În urma unor interogatorii repetate, că toți nemții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pas de binoculaire. Rien, pe mă-sa. — Assez de sous, spuse Onèsime. Ne merge bine cu banii. — N-am unde dracu’ să-i cheltuiesc. — Altădată. — Je veux cheltuiesc maintenant. Claude deschise o sticlă, folosing tirbușonul de la briceagul său nemțesc de cercetaș. O mirosi și mi-o Întinse: — C’est du gnôle. Cealaltă echipă Își Împărțise deja partea. Erau prietenii noștri, Însă de Îndată ce ne despărțeam deveneau ceilalți și parcă te Înțepau În spate. „VĂ despărțiți prea ușor“, m-am gîndit. „Ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
dreapta și... numaidecât dai de Berlin - ‘tu-vă mama voastră de lighioane!” Și nu i-a fost frică bătrânului să-i spună una ca asta? Dacă rusul știa vreo vorbă românească? Moș Dumitru și frica! De unde frică la un fost cercetaș, vere? De unde până unde a fost cercetaș moș Dumitru? În timpul primului răzoi. Și încă ce cercetaș a fost? Acest bătrân avea o privire care te pătrundea până în rărunchi. Îl simțeai cum îți cotrobăie prin suflet. Atunci cum să nu-l
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
-vă mama voastră de lighioane!” Și nu i-a fost frică bătrânului să-i spună una ca asta? Dacă rusul știa vreo vorbă românească? Moș Dumitru și frica! De unde frică la un fost cercetaș, vere? De unde până unde a fost cercetaș moș Dumitru? În timpul primului răzoi. Și încă ce cercetaș a fost? Acest bătrân avea o privire care te pătrundea până în rărunchi. Îl simțeai cum îți cotrobăie prin suflet. Atunci cum să nu-l ghicească pe rusnac că nu pricepe o
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]