2,926 matches
-
independente privind magnitudinea și poziția pe cer, scriind că „într-un fel minunat, ea era uneori strânsă, alteori difuză, și chiar alteori cu totul stinsă...s-a văzut astfel vreme de trei luni cel mai departe către miazăzi, dincolo de toate constelațiile din văzduh”. Această descriere este adesea luată ca dovadă anecdotică a faptului că supernova a fost una de tip Ia. Unele izvoare afirmă că steaua era destul de strălucitoare pentru a lăsa umbre; era văzută în general chiar ceva vreme în timpul
SN 1006 () [Corola-website/Science/321529_a_322858]
-
strânsă, difuză, stinsă” citate mai sus dau indicii despre efectele atmosferice cauzate de altitudinea aparentă mică a obiectului. Așa cum arată "Songshi", cronica oficială a Dinastiei Song (secțiunile 56 și 461), steaua văzută la 1 mai 1006 apărea la sud de constelația Di, la est de cea a Lupului și la un grad vest de Centaur. Dimensiunea exploziei vizuale era jumătate din cea a Lunii și strălucea atât de tare încât se vedeau noaptea obiectele terestre la lumina ei. Ea a fost
SN 1006 () [Corola-website/Science/321529_a_322858]
-
est de cea a Lupului și la un grad vest de Centaur. Dimensiunea exploziei vizuale era jumătate din cea a Lunii și strălucea atât de tare încât se vedeau noaptea obiectele terestre la lumina ei. Ea a fost văzută în constelația Di până în decembrie. Astrologul chinez Zhou Keming, care se întorcea la Kaifeng de la slujba sa din Guangdong, a interpretat la 30 mai împăratului steaua de culoare galbenă și foarte strălucitoare ca fiind un semn bun care avea să aducă prosperitate
SN 1006 () [Corola-website/Science/321529_a_322858]
-
Câinii de Vânătoare este o constelație boreală, puțin proeminentă. Această constelație a fost introdusă de astronomul Johannes Hevelius în 1687 pentru a completa un loc gol la vest de Ursa Mare. Potrivit lui Hevelius, sunt reprezentați câinii Boarului, „Chara” și „Asterion”. Situată „sub nasul” Ursei Mari, constelația
Câinii de Vânătoare (constelație) () [Corola-website/Science/303220_a_304549]
-
Câinii de Vânătoare este o constelație boreală, puțin proeminentă. Această constelație a fost introdusă de astronomul Johannes Hevelius în 1687 pentru a completa un loc gol la vest de Ursa Mare. Potrivit lui Hevelius, sunt reprezentați câinii Boarului, „Chara” și „Asterion”. Situată „sub nasul” Ursei Mari, constelația este redusă la două stele
Câinii de Vânătoare (constelație) () [Corola-website/Science/303220_a_304549]
-
constelație boreală, puțin proeminentă. Această constelație a fost introdusă de astronomul Johannes Hevelius în 1687 pentru a completa un loc gol la vest de Ursa Mare. Potrivit lui Hevelius, sunt reprezentați câinii Boarului, „Chara” și „Asterion”. Situată „sub nasul” Ursei Mari, constelația este redusă la două stele de magnitudine inferioară lui 4,5 și nu are nimic spectaculos, văzută cu ochiul liber. <br>Alpha2Canum Venaticorum (α2Canum Venaticorum) / Cor Caroli este ușor de identificat: este steaua strălucitoare de magnitudine 2,89, izolată, situată
Câinii de Vânătoare (constelație) () [Corola-website/Science/303220_a_304549]
-
discuri protoplanetare, pitice brune, mișcări intense și violente de gaz precum și efectele ionizării fotonilor în jurul stelelor masive din nebuloasă. Nebuloasa face parte dintr-o nebuloasă și mai mare numită Norul molecular complex din Orion. Acesta se întinde pe tot volumul constelației Orion și include Bucla lui Barnard, Nebuloasa Cap de Cal, M 43, M 78 și Nebuloasa Flacără. Stelele se formează pe tot cuprinsul nebuloasei Orion și formarea lor se observă, în special, în spectrul infraroșu. Nebuloasa este vizibilă cu ochiul
Nebuloasa Orion () [Corola-website/Science/311967_a_313296]
-
cartea sa "Almageste", nici Abd Al-Rahman Al Sufi, în a lui „Carte a stelelor fixe”, nu au menționat această nebuloasă, deși au atașat cărților lor o listă cu obiecte non-stelare. Nici chiar Galileo Galilei, care a făcut observații astronomice ale constelației Orion între 1610 și 1617, nu a descoperit acest obiect. Acest fapt a iscat ipoteze care presupun că stelele au mai crescut în luminozitate între timp. Omul considerat ca fiind primul care a observat nebuloasa din Orion este francezul Nicolas-Claude
Nebuloasa Orion () [Corola-website/Science/311967_a_313296]
-
concluzia că există de cinci ori mai multe găuri negre decât s-a presupus până acum. În iulie 2004 În noiembrie 2004 un grup de cercetători au descoperit o gaură neagră în galaxia noastră, orbitând la trei ani lumină de constelația Săgetătorului. În februarie 2005 SDSS J090745,0+24507, o stea gigantică părăsește Calea Lactee având o viteză de două ori mai mare decât în mod normal (aproximativ 0,0022 din viteza luminii), fapt care dovedește existența unei găuri negre foarte mari
Gaură neagră () [Corola-website/Science/299088_a_300417]
-
publicat un catalog de 245 roiuri de stele. Unele roiuri ale cerului înstelat, care nu figurează în cataloagele cele mai cunoscute ca Messier sau NGC, sunt uneori desemnate prin numărul lor în catalogul lui Melotte, ca roiul deschis situat în constelația Părul Berenicei, denumit adesea Melotte 111. Melotte este și codescoperitor al galaxiei Wolf-Lundmark-Melotte, abreviată WLM. Melotte a primit medalia Jackson-Gwilt din partea "Royal Astronomical Society" în 1909.
Philibert Jacques Melotte () [Corola-website/Science/337142_a_338471]
-
sau α Lyrae (denumire Bayer: alpha Lyrae), este cea mai strălucitoare stea a constelației Lira, a cincea stea de pe cer ca strălucire și a doua din emisfera celestială nordică, tot ca strălucire. are o magnitudine de 0.03 și se află la o distanta relativ mică de Soare și chiar de Pământ (ținând cont
Vega () [Corola-website/Science/308074_a_309403]
-
mai luminoasă, a cărei strălucire variază de la 0,1 la 2 magnitudini potrivit unei perioade bine definite, cuprinsă între 1 și 135 de zile, de unde își trage numele de stea variabilă. Ele au fost denumite după prototipul stelei δ din constelația Cefeu. Steaua Polară este o cefeidă (cel puțin până în 1994 de când strălucirea sa a devenit stabilă, fără să fi fost găsită vreo explicație. Vezi Alpha Ursae Minoris). Henrietta Leavitt, în anii 1910-1920, la Universitatea Harvard, a clasat cefeidele din "Norii lui
Cefeidă () [Corola-website/Science/333235_a_334564]
-
Și pomii și fântânile și pietrele erau aceleași mai tari ca oamenii deși vor pieri și ele într-o zi, dar lui Mihai i se păreau străine pentru el locul era mort, nimeni nu-i spunea nimic. Doar cerul cu constelațiile lui avea ceva bun pentru el, căci îl privise cu Pia. Acolo sau în altă parte, altă dată sau atunci își dădea seama că nu poate avea nimic fără Pia căci timpul se scurgea în agitație și rumori de neînțeles
Exilul lui Mihai Fărcășanu by Cornelia Pillat () [Corola-journal/Memoirs/15519_a_16844]
-
a cartografiat un mare număr din galaxiile sale cele mai importante, între care galaxia gigantă M87. Acest roi este în centrul superroiului de galaxii Fecioara, din care face parte Grupul Local, în care se află Galaxia Noastră. Este situat în constelația Fecioara, iar diametrul său unghiular este de circa 8 grade. Cuprinde circa - de galaxii, dintre care multe sunt vizibile cu un telescop mic. <br> Distanța care ne separă este puțin cunoscută; cele mai bune estimări actuale, bazate pe cefeide, utilizându
Roiul Fecioarei () [Corola-website/Science/337605_a_338934]
-
eterogen de galaxii spirale și eliptice.<br> În momentul de față, se presupune că galaxiile spirale sunt distribuite într-un filament alungit, de circa 4 ori mai lung decât larg, și care se întinde de la galaxie până la Norul W. <br>Constelația cuprinde și galaxia M104, mult timp considerată ca fiind o galaxie spirală, pe care telescopul spațial Spitzer a scos-o în evidență ca fiind de fapt o eliptică gigantă. Galaxiile următoare se află în roiul Fecioarei: M49, M58, M59, M60
Roiul Fecioarei () [Corola-website/Science/337605_a_338934]
-
încă bine înțelese, dar stelele binare centrale, vânturile solare și câmpurile magnetice pot juca un rol. Nebuloasele planetare sunt în general obiecte neclare ce nu pot fi văzute cu ochiul liber. Prima nebuloasă planetară descoperită a fost Nebuloasa Dumbbell în constelația Vulpecula, observată de Charles Messier în 1764 și listată ca M27 în catalogul său cu obiecte nebuloase. Pentru primii observatori cu telescoape de rezoluție mică, M27 și nebuloasele planetare descoperite ulterior semănau oarecum cu giganții gazoși, iar William Herschel, descoperitorul
Nebuloasă planetară () [Corola-website/Science/307281_a_308610]
-
mai potrivit pentru mormântul împăratului. Aici, l-au asigurat ei, își va găsi odihna veșnică, întrucât forțele naturale nevăzute, feng-shui, adică vânt și apă, îi sunt favorabile. Mărețul mausoleu subteran a fost construit după modelul palatului său principal, cu toate constelațiile cerești înfățișate pe plafon din pietre prețioase, iar pe podeaua turnată în bronz fiind o hartă a domeniilor sale lumești, cu râuri de mercur. La suprafață se ridica un tumul construit din pietre și pământ, plantat cu arbori așa încât să
Dinastia Qin () [Corola-website/Science/313181_a_314510]
-
și timpului și, în această calitate, guvernează ordinea cosmică și stabilește un echilibru între lumea divină și cea terestră, adică instituie Marea Pace. Mărturii concrete ale noii concepții sunt structura palatului imperial, care reproduce universul, alegerea modelului pentru care, a constelațiilor și aștrilor pentru decorarea hainelor și a drapelelor, impunerea unui anumit mod de viață pentru suveran. În sfârșit, descoperirea necropolei regale a demonstrat că poziția împăratului a fost reflectată și în arhitectura funerară. Acest statut este subliniat și prin dimensiunile
Dinastia Qin () [Corola-website/Science/313181_a_314510]
-
într-un parc din cartierul general al BirSab-ului, McKie este contactat mental de către calebana Fannie Mae, o femelă aparținând unei specii cu puteri inegalabile dintr-o altă dimensiune, a cărei manifestare vizibilă în acest univers este steaua Thyon din constelația Pleiadelor. Cu generații în urmă, un experiment secret neautorizat al gowachinilor a fost pus la punct cu ajutorul unui contract caleban: planeta Dosadi a fost izolată în spatele unei bariere impenetrabile numită "Zidul Zeilor". Pe planetă au fost aduși oameni și gowachini
Experimentul Dosadi () [Corola-website/Science/327445_a_328774]
-
este o planetă ce orbitează în jurul stelei Kepler-452 (constelația Lebăda). Aceasta a fost identificată cu ajutorul telescopului spațial Kepler, descoperirea fiind anunțată public de către NASA la 23 iulie 2015. Este prima planetă „similară” Pământului descoperită în „zona locuibilă” a unei stele foarte asemănătoare cu Soarele; totodată este a doua, cea
Kepler-452b () [Corola-website/Science/334554_a_335883]
-
Iepurele (pe latinește, Lepus) este o constelație din emisfera sudică apropiată de ecuatorul ceresc. Constelația Iepurele poate fi văzută chiar sub Orion, sub cele două stele sudice - Rigel și Saiph - ale acestuia. Iarna constelația - văzută din zona noastră - se află destul de sus deasupra orizontului. Două dintre stelele
Iepurele (constelație) () [Corola-website/Science/306235_a_307564]
-
Iepurele (pe latinește, Lepus) este o constelație din emisfera sudică apropiată de ecuatorul ceresc. Constelația Iepurele poate fi văzută chiar sub Orion, sub cele două stele sudice - Rigel și Saiph - ale acestuia. Iarna constelația - văzută din zona noastră - se află destul de sus deasupra orizontului. Două dintre stelele sale - α Lep (Arneb) și β Lep (Nihal
Iepurele (constelație) () [Corola-website/Science/306235_a_307564]
-
Iepurele (pe latinește, Lepus) este o constelație din emisfera sudică apropiată de ecuatorul ceresc. Constelația Iepurele poate fi văzută chiar sub Orion, sub cele două stele sudice - Rigel și Saiph - ale acestuia. Iarna constelația - văzută din zona noastră - se află destul de sus deasupra orizontului. Două dintre stelele sale - α Lep (Arneb) și β Lep (Nihal) - au o magnitudine aparentă mai mică de 3. În Iepurele se găsește și roiul stelar globular trecut în Catalogul
Iepurele (constelație) () [Corola-website/Science/306235_a_307564]
-
sus deasupra orizontului. Două dintre stelele sale - α Lep (Arneb) și β Lep (Nihal) - au o magnitudine aparentă mai mică de 3. În Iepurele se găsește și roiul stelar globular trecut în Catalogul Messier cu denumirea M79. Iepurele este o constelație veche. Astronomii egipteni o considerau drept „Barca lui Osiris” (ajuta apropierea Eridanului, care reprezenta Nilul). Denumită, pentru prima oară, „Iepurele” de către Eudoxus din Knidos, în secolul al IV-lea î.Hr., a fost una dintre constelațiile repertoriate de Ptolemeu în Almageste
Iepurele (constelație) () [Corola-website/Science/306235_a_307564]
-
denumirea M79. Iepurele este o constelație veche. Astronomii egipteni o considerau drept „Barca lui Osiris” (ajuta apropierea Eridanului, care reprezenta Nilul). Denumită, pentru prima oară, „Iepurele” de către Eudoxus din Knidos, în secolul al IV-lea î.Hr., a fost una dintre constelațiile repertoriate de Ptolemeu în Almageste. Este posibil să reprezinte un iepure vânat de Orion. Această constelație conține roiul globular M79, aflat la 70.000 de ani-lumină, nebuloasa planetară IC 418, roiul deschis NGC 2017 (care este de altfel mai mult
Iepurele (constelație) () [Corola-website/Science/306235_a_307564]