1,094 matches
-
ea, soția, o cerșetoare. De băieți 95 nu pomenea nimic. Erau duși în Germania pentru diplomă, deoarece nu fuseseră în stare să absolve liceul la București. Jelaniile astea sinistre durau nopți după nopți. Ziua, palidă, obosită, cădea în melancolie, mereu culcată, atinsă de o debilitare care făcea acum lenevirile necesare. Alteori se văi ta de urât, cerea să fie distrată și nu vrea să rămână singură. Lina, care venise necontenit, neglijîndu-și chiar spitalul, întîmpinase un ultimatum din partea lui Rim: el, sau
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
în norii de morminte Și vă privesc prin gânduri seci Cum o s-aprindeți lumânări și lacrimi sfinte. VEȘNICIA DE PE UMERII NINȘI recviem pentru prof. Iancică Dobriță L-am întâlnit într-o noapte târzie, Ochii-mi căutau pe străzile pustii Orașul culcat pe-a mea poezie. A întins un braț ce voia să rămâi. Noaptea îmi arunca capcane de zări, Prin ținutul fantomei de stele, El, prin sufletul lunii un eșafod de chemări, El, roua de cer rostogolită-n speranțele mele. El
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
T6 - revenire; T7 - T8 idem T5 - T6 spre dreapta. • P.I. stând: T1 - T2 - ridicarea brațelor prin înainte, sus, extensia trunchiului cu arcuire; T3 - aplecarea trunchiului; T4 - îndoirea trunchiului; T5 - îndoirea genunchilor în sprijin ghemuit; T6 - trecere prin săritură în sprijin culcat facial,; T7 - trecere prin săritură în sprijin ghemuit; T8 - revenire în P.I. • P.I. așezat: T1 - T2 - ridicarea brațelor prin înainte sus, extensia trunchiului și brațelor cu arcuire; T3 - T4 - îndoirea trunchiului cu arcuire; T5 - T6 - idem T1 - T2 în așezat
CONTRIBUŢII PERSONALE LA ELABORAREA UNUI PROGRAM DE PREGĂTIRE ARTISTICĂ PENTRU GIMNASTELE DE 9-10 ANI by Liușnea Diana Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1675_a_3097]
-
Aș putea să-i fac lucruri care s-o schimbe complet. Năluca trece prin somnul ei și Sophia se mișcă încet și se întoarce cu spatele la mine. S-a dezvelit. Neglijeul o acoperă cu zgârcenie. Stau în picioare, lângă Sophia cea culcată în așter nutul curat și moale. Mă uit la spatele ei perfect. Privi rea mea coboară spre fundul ei. Amforă. E singurul cuvânt care îmi vine în minte. Nimic altceva nu îl poate descrie mai bine. Trec câteva secunde și
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
livada va fi ridicată în lipsa mea. La Spitalul “Gh.Mârzescu” m-a operat directorul, doctor Liviu Câmpeanu după metodologia chirurgiei de război. Adică plecai de la masa de operație, pe picioarele, tale direct la pat. Dar n-aveai voie să stai culcat și nici să ții pungi de gheață. Și cum să faci altfel decât spunea marele chirurg, specialist a cărui reputație îl făcuse pe Ostrovski, ambasadorul URSS la București, să-i propună să meargă la Moscova, bine plătit, să predea “chirurgia
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
în care se afla. Nu primi nici un răspuns. Dar nu se putea spune că nu aflase nimic. Simpla observare a celor doi îi furniza câteva informați, și-i dădu ocazia să-și analizeze din nou situația. Ceea ce vedea, din poziția culcat, cu capul dat într-o parte, era o cameră foarte luminoasă, înțesată de aparatură - în fața lui, pe un perete, erau instalate în șiruri orizontale, paralele, alte aparate. Acestea străluceau. Interesant, tot ca informație, era că cei doi erau albi ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
fost indusă, pentru că știam că trebuie să mă apuc de treabă și am tot amânat-o de azi pe mâine. Pentru asta am primit și avertismente pe care am să vi le spun imediat. Într-o noapte eram pe pat culcată și mă uitam la tablourile de pe peretele de la picioarele patului: unul mare avea o perdea cenușie pe el și era ca o intrare, după perdea se vedea puțină lumină și știam că acolo este Maica Domnului. În tabloul de alături
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
în cerul omogen, Arhaic Unt, din lăudată seară, Scurs florilor, slujind în Betleem, Când gărzile surpate înviară. Să port - sub raze deget șters înting - Un liniștit, un rar și tânăr mugur Prin ger mutat, prin tufele de zinc, La stâncile culcate: să le bucur. SUFLET PETRECUT Scăzută zării blândă e țara minerală. - Inel și munte, iarbă de abur înzeuat. A ofilirii numai această foarte pală Făclie, pe ghicirea Albastrului ouat. Mințiri, lumini! Scăpată, doar sfânta, ca o maică - Ars doliul ei
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
și rară, stricta glorie, o ții. Neamurile iau aminte. Și pe Crai va să coboare Greu, cordonul Sfintei Ana al măreței-Împărății. BĂLCESCU TRĂIND Lui Al. Rosetti Leagăn amar, săracii mei Bălcești! Lut simplu, smălțuit ca și o cană, Pe Topolog culcat nu mai bocești Azi inima dintâi republicană A lui! Căci athanasic au sunat Mii surle. Lespezi cască. Sar sigilii. Și peste un făcut, absurd regat Un palid oaspe calcă, din Sicilii. O, frate cărvunar, întreg trăiești! Din moarte ai păstrat
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
poze și afișe puse în rafturi. Tot acolo, caleașca din placaj și cai negri - bijuterie. Caii negri perfect aliniați, caleașca bronzită, cu detalii precise de geamuri și ferestre, felinare, roți cu opt spițe, în spate, cufăr de bagaje. Coș traforat culcat. Pirogravură: mâini fixând ora la un ceasornic de buzunar, un ochi deasupra mâinilor, copil jucându-se cu o himeră, fluture cu cap de copil ținându-se de un stâlp. Carmen Mihail, femeie pozitivă, stăpânind. Singura femeie din pușcărie machiată, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
trei zile, eram în fața atelierului, eram atunci la lăcătușerie-confecții metalice și făceam plase de sârmă, cu o mașină specială, și un alt individ, prietenul lui celălalt, mai mare ca mine, a zis: „Domn’e, tu l-ai bătut pe cutare - culcat, ca în armată“. Dar cum? - eu nu știu, arată-mi tu, dacă-mi place, fac, dacă nu, nu. „Bă, tu faci mișto de mine?“ „Nu, mă nene, arată-mi.“ Și a vrut să dea cu ranga, m-am ferit, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
opri, se Întoarse Înapoi, Mi s-a părut că duceați ceva În căruță, mi s-a părut că am văzut-o pe sora ta ținând un copil În brațe, și dacă era așa, atunci cel mai probabil era că silueta culcată pe care mi s-a părut că am văzut-o, acoperită cu o pătură, era socrul tău, cu atât mai mult... Cu atât mai mult, ce, Cu atât mai mult că la Întoarcere căruța era goală iar sora ta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
În care te transformi uneori când nu vrei să fii absolut invizibilă. Te-ai Întors În dormitor, l-ai urmărit pe violoncelist când s-a dus la bucătărie să bea apă și să deschidă ușa câinelui, mai Întâi Îl văzuseși culcat și dormind, acum Îl vedeai treaz și În picioare, poate, datorită unei iluzii optice cauzată de dungile verticale ale pijamalei, părea mult mai Înalt decât tine, dar nu putea fi, a fost doar o eroare a ochilor, o distorsionare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
fruntea celui pe care îl iubește. Tu nu o cunoști, a trecut prin viața mea atunci când tu nu existai încă, dar a lăsat o amprentă de neșters. Vreau să ajung la tine, Angela, în limbul de tuburi pe care stai culcată, unde craniotomul îți feliază capul, să-ți povestesc despre femeia aceasta. Am întâlnit-o într-un bar. Unul dintre barurile acelea de periferie, cu cafeaua mizerabilă, ca și mirosul care venea de la ușa întredeschisă a closetului, aflat în spatele unui vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
atâta zgomot; vorbește mai tare, strigă: „Încep să citesc noul roman al lui Italo Calvino!“ Sau, dacă nu vrei, nu le spune nimic; să sperăm că te lasă în pace. Așază-te în poziția cea mai comodă: așezat, întins, ghemuit, culcat. Culcat pe spate, pe o parte, pe burtă. În fotoliu, pe canapea, pe balansoar, pe șezlong, pe taburet, în hamac, dacă ai un hamac. Pe pat, firește, sau în pat. Poți să stai și cu capul în jos, în poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
A UIMIT PE TARROU, ATUNCI CÂND L-A ÎNTÂLNIT DUPĂ-AMIAZĂ. ― Nu merge ? l-a întrebat Tarrou. \ Tot luând-o de la cap... spune Rambert Și și-a reînnoit invitația. Seara, când cei doi bărbați au intrat în odaia lui Rambert, acesta stătea culcat. S-a ridicat și a umplut paharele pe care le pregătise. Rieux, luîndu-l pe al lui, a întrebat dacă lucrurile erau pe calea cea bună. Ziaristul a răspuns că făcuse din nou un ocol complet, că ajunsese la același punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Tarrou, asta nu înseamnă nimic. Știi, ca și mine, că apare ameliorarea matinală. Tarrou confirmă. \ MULȚUMESC, SPUNE EL. RĂSPUNDE-MI TOTDEAUNA EXACT. Rieux se așează la picioarele patului. Simțea aproape de el picioarele bolnavului, lungi și țepene, asemănătoare membrelor unei statui culcate. Tarrou respira mai tare. \ Febra o să reînceapă, nu-i așa, Rieux? spune el gâfâind. Da, dar la prânz vom ști. TARROU ÎNCHIDE OCHII, PĂRÂND SĂ-ȘI ADUNE FORȚELE. O EXPRESIE DE OBOSEALĂ SE CITEA PE TRĂSĂTURILE LUI. AȘTEPTA URCAREA FEBREI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
templu, stând pe scaun între cărturari cu cărți în mână, iar deasupra Maica Domnului și dreptul Iosif privesc spre El. În scena de lângă fereastră Iisus săvârșește mai multe vindecări, un vindecat își ia patul și pleacă, iar trei bolnavi stau culcați. În glafurile primei ferestre vedem Tăierea capului Sfântului Apostol Pavel, căzut jos, Chinuirea Sfântului Apostol Pavel, scoaterea lui din cetate și lovirea cu pietre. Între primele două ferestre este Săvârșirea pe cruce a Sfântului Simeon, încadrat, de asemenea, de un
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
de conștiință - cine a mai inventat și sintagma asta? -, ce limpede era totul, aveam gașca mea, nu omoram oameni, nu furam, alergam pe motociclete, nebuni - nu eram nebuni -, ne mai Încăieram cu alții ca noi, culcam fetele care se vroiau culcate, coboram În răstimpuri În barurile de sub pămînt, erau cîteva, un fel de iaduri-raiuri, vroiam să uităm de tot de lumea asta, să nu o mai vedem nici pe fereastră din crîșmele de la suprafață, sub pămînt, tot mai adînc sub beton
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
zgârieturile unghiilor, cenușa și tăciunii rugurilor stinse, oasele proprii și străine, drumurile care veșnic se bifurcă, distanțându-se și pierzându-se unele de altele. Acest grăunte ce răsare la suprafață e o amintire, această depresiune urma rămasă de la un trup culcat. Creierul a întrebat și a cerut, mâna a răspuns și a făcut. Marta a spus-o în alt fel, Deja ai învățat cum se face. Am o afacere între bărbați, azi trebuie să rămâi acasă, îi spuse Cipriano Algor câinelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
speranța în ziua de mâine era singura hrană care-i rămăsese în multele ore în care stomacul tânjise după hrană, Găsit n-a cerut, dezinteresat de obligațiile lui de paznic, s-a întins lângă cușcă, vechea înțelepciune spune că trupul culcat suportă multă foame, așteptând, răbdător, ca unul dintre stăpâni să-și dea o palmă peste frunte și să exclame, oh, la naiba, am uitat de câine. Nu e de mirare, odată ce, în zilele acelea, chiar de ei înșiși uitaseră. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
răsărit, tunel care dădea spre fortăreața de jos, cu străzi Încâlcite, cu căsuțe de lut aflate la adăpostul zidurilor; traversând meydane-ul, piața mare, locul unde se aduna comunitatea Întreagă, se ajungea la fortăreața de sus. Aceasta avea forma unei sticle culcate, largă la răsărit și cu gâtul alungit spre apus. Intrarea Îngustă era un coridor foarte bine păzit. Casa lui Hasan se găsea la capătul lui. Singura ei fereastră dădea spre o prăpastie. Fortăreață În fortăreață. Prin uciderile spectaculoase pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
țâfna berbecului de ceramică, senzualitatea inocentă a unei nimfe obscure și, ca replică, veselia vulgară a unei țărăncuțe din Oltenia, sperietura calului cabrat în culoarea bej a vidului din vitrină, somnul vertical al paharelor de cristal, depresia ceștilor emailate, bolind culcate pe teancuri de farfurioare, somnul pisicii din cărămidă arsă, infantilitatea cățeilor de teracotă, tăcerea prăfuită a icoanei, luciul murdar al oglinzilor, strânse cu grijă. Volumul camerei de zi, 64 m3, circumferința luminii abajurului din tavan, al abajurului veiozei și al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
mai sus o adolescentă ținând în mâini o Mioara-păpușă și tatăl ei cu chip de Mioara, cu mustăți în furculiță ca-n poza în sepia de la sfârșit de secol al XIX-lea, iar pe sofale, pe dulapuri, în profil sau culcate, pozând în picioare cu umbrele de soare ușor înclinate, șezând într-un șezlong sau pe brațul unui fotoliu de răchită, Mioare nu sculptate, ci vii, pentru că respirau, zâmbeau, aveau luciu în priviri, încălțări prăfuite sau lucioase, stropite sau rupte în funcție de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
închisorii, cerul era de tablă inox, uneori de cupru, alteori de oțel. După cum se schimbă ziua pe timp de secetă, tablă de gard era și Dunărea, e drept, topită, pentru că înconjura granițele atâtor țări deci era o pavăză, un zid culcat și curgător, dar tot un zid. Așa învățase la școala de consultanță pe care o frecventa, dusă de mână de Mama, în care trebuia să învețe să se poarte cu oamenii, ea care avea tăcerea gardului și fidelitatea lui de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]