1,636 matches
-
La 10 ianuarie mi a sosit fratele cu soția de la Chișinău. Iar prilej de petrecere. La 14 ianuarie am sărbătorit-o pe Nina, și așa, o săptămână întreagă am tot fost în sărbătoare. Acum , am început, ca să omorâm plictiseala, să cutreierăm magazinele, cu musafirii, cu care mai jucăm și remi. Am primit felicitări și de la Loghin, de la Negură, lui Grigore îi răspund acum, odată cu tine”. Nu uita să comunice vești despre iarnă. „La noi s-a instalat iarna adevărată. De când suntem
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
beregatei“ și li s-ar potrivi și lor cuvintele: „Când tăcem, devenim dezagreabili - când vorbim, ajungem ridicoli“. Apucă o dată, dă-i drumu’ de două oritc "Apucă o dată, dă‑i drumu’ de două ori" Momentele din trecut nu mi-ar mai cutreiera prezentul atât de stridente și proaspete dacă la vremea lor, pe când mai erau clipă trăită, le-aș fi ghicit înțelesul. Poate că pe atunci a trebuit mereu să fac sau să evit prea multe deodată. În orice întâmplare era cuprins
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
mai larg decât necesar. Bineînțeles că și această cămașă de noapte prea scurtă îi ieșise atât de largă, încât am bănuiala că materialul ar fi ajuns cu prisosință dacă bunica, croindu-l, ar fi luat lățimea drept lungime. Inge Wenzel cutreiera așadar gările orașelorgermane în cămașa ei de noapte șvăbesc-bănățeană. La oraș n-am purtat niciodată această cămașă de noapte, ci am vârât-o în raftul cel mai de jos din dulap. Dar am mai întâlnit-o o dată, purtată de o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
o vezi în beznă. Iar noaptea, stânga devine dreapta - inversarea imaginii în oglindă. Din acest cotidian s-a născut Privirea Străină. Treptat, pe tăcute, necruțător - în stradă, între cei patru pereți și în lucrurile ce-ți sunt familiare. Umbre însemnate cutreieră locul, ocupă poziții. Iar tu - pe urmele lor, în timp ce conștiința pâlpâie în tine neîncetat și te arde pe dinăuntru. Cam așa stă treaba cu vorba asta stupidă: „pus sub umărire“. Acesta-i motivul pentru care nu pot fi de acord
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
prima oară am simțit că era bine că ele existau. Cum altfel aș fi putut ajunge prin peisajul acesta continuu într-o altă țară? Dacă asta-mi folosea la ceva era încă incert. Plopii golași, ajunși acum plopi austrieci, îmi cutreierau privirea, dar cu arcușul lor făceau să răsune în această primă libertate a creierului meu un cântec hibernal: Punem noi mâna pe tine, oriunde-ai fi. Într-o bună zi - trăiam de un an la Berlin - am fost invitată să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
au putut vedea oase în piei înnegrite. Prădarea alimentelor și ridicarea vitelor a lăsat populația, care a mai scăpat prin păduri, fără hrană. Numărul micșorat al locuitorilor nu a putut relua munca pe ogoare mult timp, de teama hoardelor care cutreierau țările, și apoi și din lipsa uneltelor agricole, pierdute sau confiscate. Foametea cumplită, care a urmat timp de trei ani de zile, completată de bolile molipsitoare, a mărit numărul victimelor omenești, încât notițele contemporanilor arată că el ar fi fost
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
ochii bunei societăți apărea ca o partidă optimă: bogat, simpatic, vivace și aproape frumos, înalt de statură, un fizic suplu, cu două mustăți splendide la modă, mereu elegant și de aspect aristocratic. A fost printre primii din Verona care au cutreierat înșeuat pe velociped, bicicleta cu roata anterioară mai mare decât cea posterioară, îmbrăcat într-o ținută perfect sportivă. Nu se rușina să viziteze adăposturile mondene ale familiilor nobile. Foarte politicos, tovarăș plăcut de conversație, dar nimic mai mult. Nobilitatea feminină
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Niță Berechet și alții. După prânz, pe la orele 3, banda s-a reîntors. Atât de ciudate erau vremurile, încât autoritățile nici măcar de formă n-au venit să facă o anchetă. Iar o mână de oameni - 30-40 - erau în stare să cutreiere centrul orașului, să se dedea la acte de vandalism fără ca nici poliția și nici publicul să i se poată împotrivi. Când s-au reîntors manifestanții, în redacțiune se afla Nicolae Chirilov, profesor de matematici și redactor la Epoca. Chirilov a
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
așa trebuie să fie când vor să-și vândă marfa. Dar grecul la care am apelat să ne arate pe unde vine hotelul „Zefiros”, în care locuia colega mea, cum a fost? N-a plecat de acasă în șlapiși a cutreierat cu noi prin campus? Și n-a fost nici ospătar, nici vânzător ca să zici că o face pentru a-și vinde marfa. A fost foarte cumsecade. Nici n-am spus că ei sunt răi. Sau grecul din Platamonas de la care
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
Institutul de relații culturale cu străinătatea mi s-a pus la dispoziție pentru orice nevoie.“ (Tribuna, 8 iunie 1972) HAGIU Grigore „Magnetic ne trăim aceste zile când spunem lumii ce avem de spus și-n sinea lui cuvântul strâns pătruns cutreieră la rădăcini de file Mai vaste spații sună în auz, ecourile repetate ni le înfășură în noi cu mâini febrile și sufletu-i la pragul lui de sus. Se cumpănește partea cea mai pură desprinderea de sens din adâncime, o
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
am făcut cunoștință cu un ceasornicar neamț din Botoșani, numit Schmid, care era cel mai ghibaci 50, dar și cel mai bețiv vânător ce am cunoscut în viața mea. În toate duminicile și sărbătorile venea la Dorohoi și amândoi împreună cutreieram în lung și în larg miriștele și mohoarele 51. El, de obicei, purta pușca în spate și luleaua 52 în gură, dar în momentul când cânele, adulmecând prepelița, se oprea încremenit înaintea ei, avea totdeauna timpul să înarmeze pușca, s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
ucigător și dătător de viață, înfricoșat, și fermecător totodată. Și când îmi închipuiam că pe această față a mărei pe care îți fug ochii și gândul poți să mergi săptămâni, luni și ani fără să-i dai de sfârșit, să cutreieri pământul în toate direcțiunile, să treci prin toate latitudinele, prin toate climele, de la eterna vară a ecuatorului, la eterna iarnă a polurilor, singură această idee mă rătăcea, părea ceva peste fire, întrecea chiar fantasmagoria visului. Am auzit pe unii susținând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
prima și ultima, de fapt) a rămas de pomină. Poposit mai devreme în oraș față de ora programată a întâlnirii, superrafinatul Tudor Țopa, care revenea la Târgoviște după mai mult de 40 de ani de absența, a avut suficient timp să cutreiere urbea și să se molipsească de o bună dispoziție suspectă. La întrevedere, într-un restaurant, n-a apucat decât să promită că ne va da pentru revista, fie niște pastile muzicale, fie niște traduceri din rusește, că, dintr-o dată, alunecat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
uni cele două disponibilități, ale scrisului și ale interpretării. Din basmele celor trei cărți, am alcătuit un scenariu intitulat "Povești fără sfârșit", i-am conceput regia, scenografia și ilustrația muzicală și l-am jucat timp de două luni în Canada, cutreierând de la Pacific până la Atlantic, prin toate marile comunități românești, jucând pentru puii de români care nu prea mai erau în contact cu lumea de acasă. A fost o experiență fascinantă. Dar adevăratul debut poetic îl consider că s-a produs
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Au mai venit încă familia Iacoban cu alte familii din satul Iacobeni (e vorba de satul Iacobeni, pe valea Bistriței, nu departe de Vatra Dornei). Și oameni tare cuviincioși erau acești bejenari și femeile lor. Toamna accea (1784) dase târziu, cutreierau câmpii și pădurile, și strângeau pădurețe (mere sălbatice) care roduri și adunături le-au pus în chivnițele (beciuri) gazdelor de-au avut ei a face din ele borș aproape toată iarna, chiuau (băteau în piuă!) produsele și din zeama lor
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
l-a mai putut nimeni opri sau întoarce de la ele: Codrule, codruțule,/ Ce mai faci, drăguțule,/ Că de când nu ne-am văzut/ Multă vreme au trecut/ Și de când m-am depărtat,/ Multă lume am îmblat 25. Numai la vremea când cutreiera pădurile Baisei, Mihai a putut să trăiască raiul de basme pădurii: pe frunze-uscate sau prin naltul ierbii/ Părea c-aud venind în cete cerbii 26. Povestea-i poveste și e repetabilă prin definiție, trăirea-i cu totul alta, prin unicitatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Sânt din satul Cucorăni, comuna de care ține Ipoteștii, satele aflându-se la 4 km. depărtare. Copil, am trăit puțin la Ipotești, am colindat ținutul dintre sate, am cules flori și bureți în pădurea învecinată: adolescent, elev de liceu, am cutreierat codrul de aramă, m-am odihnit pe prispa cea de brazde de la izvorul care tremură pe prund, căci în apropiere se află casa pădurarului [inexact, n.n.], unde și-ar fi avut Eminescu prima dragoste. În 1903 am ajuns profesor de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cercetătorii în a înainta prea mult pe această cale spinoasă, așa încât mai toți exegeții lui Eminescu au preferat să rămână la nivelul prim de afirmare a locurilor comune cărări bătătorite ale căror certitudini nu puteau fi contestate ( Fiind băiet, păduri cutreieram, Lacul, Sara pe deal, Copii eram noi amândoi etc.). Neîndoielnic, mult mai complicat apare mecanismul de devoalare a alchimiei poetice eminesciene și a legăturilor subtile și rafinate, constituite într-un eșafodaj al ideilor decantate și minuțios elaborate. Cunoașterea, dar și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Duh mângâietor Mă Întărește și mă ajută În ceata creștinilor Veniți! Toți cei din lume... Care Încă rătăciți Veți găsi, loc de odihnă Lângă Crucea Lui Iisus! Copile 11.07.2003 Copile, te Înalți frumos Ca bradul drept și arătos Cutreieri lumea-n lung și-n lat Și multe Taine ai aflat Dar să nu uiți De ai tăi părinți De Îndemnurile lor fierbinți Copile, unde mergi, ia seamă! Să nu uiți ce-ți spune Mama! Acolo sus e Dumnezeu! Dar
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
ea! Mai târziu noi vom vedea Câte lacrimi vom vărsa Că unire n-om avea! Dă-ne Doamne un cârmaci, Blând, puternic și dibaci Ca Ștefan, Mare și Sfânt, Ca Ioan Cuza, pe pământ ...Sau precum Coroi era, Țara o cutreiera. Milă de sărmani avea! Astăzi vezi În fruntea țării Mulți din oamenii puterii Au averi mari fabuloase Vile și mașini luxoase Pentru ei Își fac de toate... Însă uită de Dreptate! Dă-le Doamne Înțelepciune Ca să vedem zile bune, Să
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
doar un scrib. În plus, defăimările și ponegririle pe care i le aduceau nobilii de la curte l-au făcut pe Li Bai să-și piardă, treptat, încrederea în suveran. Dezamăgit, poetul pleacă din Chang'an și începe din nou să cutreiere cele patru zări, desfătându-se cu priveliști naturale și cu vin și scriind poeme după pofta inimii. Li Bai și-a petrecut mult timp din viață călătorind. Așa se explică mulțimea de poeme dedicate peisajelor minunate ale naturii, pe care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
atmosfera din familie, la șapte ani compune deja poezii, iar în adolescență ajunge să se priceapă la caligrafie, pictură și muzică, dar și la călărie și mânuirea spadei. Animat de idealuri înalte, la împlinirea vârstei de 19 ani ajunge să cutreiere țara în lung și-n lat. Atunci, era o perioadă prosperă a dinastiei Tang. Ca mulți cărturari din vremea aceea, Du Fu râvnește încă de tânăr să acceadă în politică. A scris unele poezii pe placul guvernanților și a participat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
asemenea pocitanii! Vulpea și tigrul În pădure, tigrul cel fioros este, după cum spun chinezii, regele animalelor. Ele se feresc pe cât e posibil din calea lui, ca să nu-i servească drept hrană. Într-o zi, tigrul căruia îi era tare foame, cutreiera codrul, cu gândul să caute ceva de mâncare. Dar cum îl zăriră, toate animalele se făcură pe dată nevăzute, așa că mult drum a făcut tigrul, fără nici un spor. În cele din urmă, observă într-o vale, o vulpe bătrână și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
au fost cele lăsate la d-ra Slătineanu, care a adunat și pe cele din casa d-lui Emil Costinescu. Servitoarele lui Dinu erau și ele din grupul Puterilor Centrale, fiind bulgăroaice din Ilfov, și imitau exemplul superiorilor, trăiau cu ordonanțele, cutreierau cu ei satele vecine pentru rechiziționări. Ce aveau de prisos vindeau în oraș. Au avut cinismul să ne ofere și nouă unt, lapte, carne din vitele tăiate în curte. Dar ce să ne mirăm? Nu aflasem chiar de la dânsa că
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
bubuitul camioanelor și automobilelor pe străzi. armistițiul în așteptarea aliaților A doua zi nu au intrat aliații noștri, cum se zvonise, dar populația îi aștepta cu încăpățânare și manifestațiile se succedau. Școlile nu mai funcționau, elevii fiind prea preocupați să cutreiere străzile cu drapele tricolore ieșite din pământ, din iarbă verde. La Cercul Militar, „Hauptwache“, au venit jandarmi în locul celor 100 de soldați germani rămași. Steagurile și le strânseseră, dar mulțimea s-a repezit să dea jos pajura, firma și hampele
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]