7,015 matches
-
adusă în discuție pentru prima oară în estetica romantică, suspendă eroul într-un soi de vacuum existențial, el fiind aruncat într-un limb incert, inițial, al ființei, prin întâlnirea eului cu dublul, cu celălalt (cf. Diana Tivdă, Dublul în opera eminesciană, teză de doctorat, www.unibuc.ro/studies). În alte cazuri, eul face apel la celălalt eu al său „din neputința de a (se) cuprinde ca Unul sau Totul. Dublul poate fi atât vizibil cât și in-vizibilˮ. „El este vizibil sub
DEDUBLAREA ÎN ROMANUL RĂZBUNAREA GEMENELOR DE AL. FLORIN ŢENE de VOICHIŢA PĂLĂCEAN VEREŞ în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/voichita_palacean_veres_1443091470.html [Corola-blog/BlogPost/379384_a_380713]
-
și editare a operelor critice ale lui Eminescu, ediție programată să aibă 12 volume. Primele șase volume apar în timpul vieții sale, cu mari dificultăți, la Editura Fundației pentru Literatură și Artă Regele Carol al doilea. Întreaga editare a Operei Critice Eminesciene a durat 59 de ani și a fost finalizată cu volumul al XVI lea, în 1998, la Editura Academiei Române, în colaborare cu Muzeul Literaturii Române, sub coordonarea lui D. Vatamaniuc și Petru Creția. Referitor la abilitatea de a recupera opera
PERPESSICIUS de OVIDIU DINICĂ în ediţia nr. 1379 din 10 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_dinica_1412937933.html [Corola-blog/BlogPost/352811_a_354140]
-
a durat 59 de ani și a fost finalizată cu volumul al XVI lea, în 1998, la Editura Academiei Române, în colaborare cu Muzeul Literaturii Române, sub coordonarea lui D. Vatamaniuc și Petru Creția. Referitor la abilitatea de a recupera opera eminesciană, întemeietorul ediției integrale recunoaște: „Fiecare vers abandonat sau șters dintr-o pagină de Eminescu e o rană sângerândă, ce întârzie să se cicatrizeze.” Pentru meritele sale, Perpessicius a primit premiul național pentru literatură în 1940 și a devenit membru al
PERPESSICIUS de OVIDIU DINICĂ în ediţia nr. 1379 din 10 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_dinica_1412937933.html [Corola-blog/BlogPost/352811_a_354140]
-
teiul lui Eminescu va dăinui și va fi permanent în inimile ieșenilor și prin ei a tuturor românilor, de aceea Bunul Dumnezeu a făcut ca din rădăcinile teiului secular, să răsară o nouă mlădiță de viață care să continue spiritul eminescian în inimile locuitorilor acestui minunat oraș. Luminile proiectoarelor scoteau în relief măreția teiului și frumusețea lui, în ciuda faptului că în acest anotimp era dezbrăcat de cea mai frumoasă podoabă a sa, frunzișul și florile plăcut mirositoare. Eram gelos pe ieșeni
SUB TEIUL LUI EMINESCU, A RĂSĂRIT IUBIREA. de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1195 din 09 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1397022205.html [Corola-blog/BlogPost/383438_a_384767]
-
dezbrăcat de cea mai frumoasă podoabă a sa, frunzișul și florile plăcut mirositoare. Eram gelos pe ieșeni, care aflându-se în compania unei ființe dragi, puteau stând pe banca în preajma teiului, în compania iubitei, să simtă vibrația energetică a poeziei eminesciene, așa că ne-am mulțumit să facem fotografii lângă miraculosul tei și statuia marelui poet național, fotografiindu-ne reciproc. Plimbarea noastră nocturnă a continua după ieșirea din parc, coborând colina Copoului, spre centrul orașului. Am făcut fotografii în poarta Centrului Militar
SUB TEIUL LUI EMINESCU, A RĂSĂRIT IUBIREA. de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1195 din 09 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1397022205.html [Corola-blog/BlogPost/383438_a_384767]
-
a domnului profesor nu ne convinge, dar subiectul modului în care, în epoca să, era cunoscut Eminescu de către străini merită analizat.4 Iată ce spune Lucian Boia: ”O componentă a mitului care nu trebuie neglijată este credința în universalitatea creației eminesciene. O întâlnim încă de la început. Poetul era chemat să acopere un gol. Într-adevăr, până la el, nici un roman (exceptându-l, să zicem, pe Dimitrie Cantemir, dar și acesta la o cotă de celebritate „medie“) nu intrase în cultura cea mare
1883 – Eminescu în presa italiană by http://uzp.org.ro/1883-eminescu-in-presa-italiana/ [Corola-blog/BlogPost/93514_a_94806]
-
să facă precizarea că, la data lansării acestei ediții a dicționarului, Eminescu murise. Volumul de poezii al acestui scriitor - afirmă autorii dicționarului amintit - ”îl plasează pe M.E. la rangul de prim poet al țării sale”. Iată cum se naște mitul eminescian, pe meleaguri străine ! Al doilea argument: o enciclopedie ”faimoasa”, în care apare numele lui Eminescu, pe care o recomandăm călduros domnului profesor Lucian Boia, este ” La Grande Encyclopédie : inventaire raisonné des sciences, des lettres, et des arts, par une société
1883 – Eminescu în presa italiană by http://uzp.org.ro/1883-eminescu-in-presa-italiana/ [Corola-blog/BlogPost/93514_a_94806]
-
al scriitorilor și poeților români, la sfârșitul secolului al 19-lea și începutul celui de al 20-lea.” Să înțelegem de aici că autorii acestor articole au acționat premeditat, pentru a distorsiona imaginea Luceafărului, întărind românilor ”credință în universalitatea creației eminesciene”? Nici vorbă ! Este evident faptul că traducerea operei lui Eminescu în limbi de circulație internațională a contribuit la mai bună să cunoaștere de către străini. Se știe că, încă de timpuriu, creația lirica eminesciana a fost tălmăcita, mai bine sau mai
1883 – Eminescu în presa italiană by http://uzp.org.ro/1883-eminescu-in-presa-italiana/ [Corola-blog/BlogPost/93514_a_94806]
-
Luceafărului, întărind românilor ”credință în universalitatea creației eminesciene”? Nici vorbă ! Este evident faptul că traducerea operei lui Eminescu în limbi de circulație internațională a contribuit la mai bună să cunoaștere de către străini. Se știe că, încă de timpuriu, creația lirica eminesciana a fost tălmăcita, mai bine sau mai rău, în câteva limbi de cultură: germană, franceza 10, engleză, italiană 11. Fără să insistăm asupra receptării operei ”poetului național” al românilor, în Europa și America, în deceniul al noulea al veacului XIX
1883 – Eminescu în presa italiană by http://uzp.org.ro/1883-eminescu-in-presa-italiana/ [Corola-blog/BlogPost/93514_a_94806]
-
de cultură: germană, franceza 10, engleză, italiană 11. Fără să insistăm asupra receptării operei ”poetului național” al românilor, în Europa și America, în deceniul al noulea al veacului XIX, în acest studiu vom evocă un alt aspect privind nașterea cultului eminescian, precizând câteva amănunte, provenind de data aceasta din spațiul cultural de limbă italiană. Iată ce scrie încă un alt ziar din Trieste 12, ”L’ Indipendente”13, din 6 octombrie 1891, nr. 5182, p.2, ediția de dimineață, sub titlul”Lettere
1883 – Eminescu în presa italiană by http://uzp.org.ro/1883-eminescu-in-presa-italiana/ [Corola-blog/BlogPost/93514_a_94806]
-
a sa printre străini. Limbajul poetic simplu, rostit în graiul molcom și dulce al spațiului moldovenesc, topește în retortele sale toate comorile păstrate în pământul frământat al Basarabiei. Rostirea solemnă din letopisețele cronicarilor se împletește cu verbul înfiorat al Doinei eminesciene, reverberând în invectiva și imprecație, ori transmițând patosul poeziei lui Alexei Mateevici și Grigore Vieru: “Nistrule, de ce ești frate Cu Prutul care desparte Doi copii de-același neam, Două frunze de pe-un ram? Râuri, voi, ce despărțiți Și-napoi
POETA DIN BASARABIA de MARIA STOICA în ediţia nr. 59 din 28 februarie 2011 by http://confluente.ro/Schita_de_portret_poeta_din_basarabia.html [Corola-blog/BlogPost/349055_a_350384]
-
lejer în aerul tare al ideilor...” Roxana Sorescu, cercetător științific principal I, Institutul de Istorie și Teorie Literară „George Călinescu” - București; notează: „ În critica literară românească nu există, deocamdată, lucruri de acest tip. Prin lucrarea SPIRIT ȘI LOGOS ÎN POEZIA EMINESCIANĂ, dl. Adrian Botez este un precursor. Pe drumul pe care înaintează se vor buluci multe persoane, ce vor confunda bolboroseala extatică, cu foarte severele discipline, care sunt Mistica și Inițierea...” Despre Spiritele Iubirii (Serafimii), Adrian Botez are revelația: „peste iubirea
CÂND DIAMANTELE SE FISUREAZĂ ... de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 157 din 06 iunie 2011 by http://confluente.ro/Cand_diamantele_se_fisureaza.html [Corola-blog/BlogPost/349657_a_350986]
-
sufocate de cultul personalității. Poetul Adrian Păunescu și-a înțeles menirea și și-a acceptat soarta. Grea soartă, pentru că proști cu putere de decizie, nu vor lipsi niciodată din sânul niciunei puterii! În toată opera lui se vede același gând „eminescian” pentru român și România. Ca și Marele nostru Luceafăr, el nu a rănit pe român simplu, pe muncitor și țăran, ci din contra, i-a ridicat moralul și l-a ajutat efectiv pe toate căile și cu tot ce a
POETUL ADRIAN PĂUNESCU de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 676 din 06 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Elogiu_unui_mare_roman_poetul_adrian_alexandru_si_maricuta_manciuc_toma_1352234716.html [Corola-blog/BlogPost/351283_a_352612]
-
ce scrie acest poet absent din jocul de-a puterea al vieții literare de la noi este efectul unei retrageri voite din aparența zilei de azi (care poate fi bunăoară chiar ‘'antică'', și cu rost), ca și al unei distanțări, tot eminesciene, ce nu exclude vederea instruită. Mesajul său este mântuirea, prin sacralizarea gestului de a scrie. Ea se obține aici prin poemul-implozie, prin supunere în fața Nesupusului, dar trebuie să afirm că acest mistic al literaturii române nu ar trebui să confunde
VASILE BURLUI UN MARE POET de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1223 din 07 mai 2014 by http://confluente.ro/Pompiliu_comsa_1399440877.html [Corola-blog/BlogPost/350672_a_352001]
-
frenetc, la scenă deschisă, pe toți interpreții care au dat dovadă de o mare iubire pentru Voievodul Limbii Românești, poetul fără de pereche - Mihai Eminescu, prilej fericit pentru mine ca să le aduc felicitări cordiale, mulțumiri și admirația unui îndrăgostit de lirica eminesciană. În acest eseu voi face cunoscută publicului, iubitor de muzică și frumos, celebra „DOINĂ DE JALE” - compozitor și interpret maestrul Gheorghe Zamfir, cu nimic mai prejos față de legendarul Pan din Greciei antică (inventatorul instrumentul muzical syrinx (naiul) cu care cânta
GHEORGHE ZAMFIR PREAMĂRIND PE EMINESCU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1319 din 11 august 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1407725558.html [Corola-blog/BlogPost/349438_a_350767]
-
critică Gheorghe A. STROIA) ***13. MARIANA ADĂSCĂLIȚEI (Dorohoi, Botoșani) - CĂLĂTORIND CU STELELE (versuri, ilustrații și copertă: Mihai Cătrună, București) Cu certitudine, unele dintre poezii se pretează la a fi cântate, transformate în veritabile romanțe, cu aromă de cântec și descântec eminescian, în care dorul iubitei e nemărginit, când doar lumina lunii poate ascunde durerea, când doar plopii tremurați de vânt ar stăpâni înserarea sufletului. Versurile caline, romanțioase, pline de mierea iubirii, vă vor cuceri cu siguranță. Poezia Marianei Adăscăliței este o
NOI APARIȚII EDITORIALE ARMONII CULTURALE – DECEMBRIE 2016 de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1480944348.html [Corola-blog/BlogPost/370739_a_372068]
-
a doua parte este cântul muritorului care se adresează divinității, realizând trecerea lină între lumi paralele. În partea a treia, cea mai întinsă, autorul își reconstruiește universul liric, aici, între filele de timp găsindu-și loc evenimentele istorice marcante, omagiul eminescian și multe alte teme inovativ-abordate. (Referință critică Gheorghe A. STROIA) ***18. ION APOSTU (Focșani) - IUBIRI ȘI ANOTIMPURI (versuri, copertă Mihai Cătrună, București) Spectrul iubirii este multinuanțat, indiferent de textura sau de culoarea lor lirică, anotimpurile curg din izvorul clipelor în
NOI APARIȚII EDITORIALE ARMONII CULTURALE – DECEMBRIE 2016 de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1480944348.html [Corola-blog/BlogPost/370739_a_372068]
-
și nu ai teamă), nirvana budistă (Eu nu cred nici în Iehova, nici în Buddha-Sakya-Muni), eseistul apreciază că amestecul acesta heteroclit de gândire occidentală și spiritualitate indiană nu ilustrează, nu sporește și - în fond - nu susține prin nimic originalitatea creației eminesciene, astfel că exegeza nu oferă conturul unei filosofii care să fie proprie gândirii poetului. Evident, el „...n-a versificat idei filosofice pentru că i s-au părut adânci sau pline de înțelepciune. Ci inspirația lui ne-a relevat ceva tainic și
Constantin Amăriuţei şi inepuizabilul subiect al literaturii române: Mihai Eminescu by http://uzp.org.ro/constantin-amariutei-si-inepuizabilul-subiect-al-literaturii-romane-mihai-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93533_a_94825]
-
românească a Stării d’întîi”, aceea care „reprezintă ethosul național”. Potrivit lui Amăriuței se mai adaugă și „felul poetic, personal, prin care s-a exprimat”; iar „adevărata filosofie a lui Eminescu, este Starea pe loc.” Rezultă că valoarea filosofică a scrisului eminescian „nu mai poate fi pusă în relație cu tema lui a fi de tip occidental. Starea d’întîi iese dintr-o intuiție mult mai adâncă decât manifestarea gândirii onto-noologice moștenite de la Greci./.../ Fiind vorba de o poetică a stării, izvorul
Constantin Amăriuţei şi inepuizabilul subiect al literaturii române: Mihai Eminescu by http://uzp.org.ro/constantin-amariutei-si-inepuizabilul-subiect-al-literaturii-romane-mihai-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93533_a_94825]
-
Dar nu ca Ființă exprimată în idei (ca în filosofia occidentală) și nici ca Mister (redat de Icoana divinului, ca în fenomenul religiosului în general) ci ca Enigmă.” (p.17.) Potrivit lui Amăriuței, dimensiunea specifică și singulară a filosofiei și poieticii eminesciene se deslușește în deschiderea luminatoare (Lichtung) asupra stării originare din lucruri. Ilustrative întru aceasta sunt versurile din Scrisoarea I : „La-nceput, pe când ființă nu era, nici neființă, / Pe când totul era lipsă de viață și voință,/ Când nu s-ascundea nimica
Constantin Amăriuţei şi inepuizabilul subiect al literaturii române: Mihai Eminescu by http://uzp.org.ro/constantin-amariutei-si-inepuizabilul-subiect-al-literaturii-romane-mihai-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93533_a_94825]
-
aparte de aceea a Haosului (Neființă). Fapt evident acolo unde Eminescu scrie: „Umbra celor nefăcute nu-începuse a se desface,/ Și în sine împăcată stăpânea eterna pace” Constantin Noica „vede” identitatea dintre Ființă și Haos astfel că, practic, el „modifică versul eminescian într-un sens ce amintește creația continuată de tip cartezian: „Umbra celor nefăcute nu-nceta a se desface/ Și în sine neîmpăcată stăpânea eterna pace.” Și Amăriuței își amplifică argumentația: „Că eterna pace, adevărat leit-motiv de căutare a poetului (ca
Constantin Amăriuţei şi inepuizabilul subiect al literaturii române: Mihai Eminescu by http://uzp.org.ro/constantin-amariutei-si-inepuizabilul-subiect-al-literaturii-romane-mihai-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93533_a_94825]
-
XXI-lea este ca și cum l-ai judeca pe Arhimede după grila cunoscătorilor de IT, după modele cibernetice sau după teoria expansiunii universului! În acest sens, revenim asupra judecăților relativ recente, legate de naționalism, xenofobie, rasism și antisemitism, puse în raport cu gândirea eminesciană, cu poezia sa și, mai ales, cu publicistica sa. Naționalismul a fost definit în secolul al XX-lea drept o ideologie care susține o națiune prin câteva elemente de identificare comună valabile pentru un grup de oameni. Ulterior, spre vremurile
Eminescu şi străinii – o reconsiderare by http://uzp.org.ro/eminescu-si-strainii-o-reconsiderare/ [Corola-blog/BlogPost/93899_a_95191]
-
Antisemitismus) a apărut abia în 1879, fiind folosită de jurnalistul german Wilhelm Marr (1819-1904) într-o broșură propagandistică îndreptată contra evreilor. Dacă preluăm conținutul acestor noțiuni, așa cum este el definit științific în secolul al XX-lea și îl aplicăm operei eminesciene, găsim destule mărturii în favoarea prezenței unor idei naționaliste, xenofobe, rasiste și antisemite în anumite texte scrise de marele creator romantic aflat în atenție. Din păcate, cadrul și timpul nu-mi permit acum să trec în revistă toate aceste exemple și
Eminescu şi străinii – o reconsiderare by http://uzp.org.ro/eminescu-si-strainii-o-reconsiderare/ [Corola-blog/BlogPost/93899_a_95191]
-
numai trădat ci chiar abandonat uneori de conducătorii lui, ne-a umbrit oarecum bucuria sărbătorii, ne-a indus o stare ciudată, de a nu ne permite să ne delectăm pe deplin cu frumusețea, ideile și bogăția de excepție a lumii eminesciene, întrucât Eminescu însuși, ca jurnalist, s-a indignat intens și a luat atitudine dezvăluind și criticând năravurile politicienilor vremii, a cotidianului pe care l-a traversat: „Poți înșela un om tot timpul, poți înșela mai mulți oameni un timp, dar
LĂSAŢI CHIPUL ROMÂNIEI PROFUNDE SĂ SE-ARATE! de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 390 din 25 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Lasati_chipul_romaniei_profunde_sa_se_arate_elena_armenescu_1327486450.html [Corola-blog/BlogPost/360629_a_361958]
-
calea desăvârșirii.” Tagore a simțit, când a venit în România anului 1926, că „ne învecinăm sufletește”. O învecinare resimțită și de Sergiu Al-George și de Amita Bhose, prima traducătoare a lui în Asia, trăitoare în România din dragoste pentru opera eminesciană și pentru poporul român. Într-adevăr, Dan Puric nu a vorbit despre Tagore. Nu a prezentat un om, o carte ci ne-a luat de mână, cald, cu dragoste, pentru a ne conduce spre „Soarele din prima zi”. Cel din
SOARELE DIN PRIMA ZI ŞI DAN PURIC de CARMEN MUŞAT COMAN în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Carmen_coman_musat_soarele_din_prima_zi_si_dan_puric_carmen_musat_coman_1327657122.html [Corola-blog/BlogPost/362425_a_363754]