2,129 matches
-
o normă esențială În meseria mea. Da, am zis meserie, deoarece creația este Înainte de toate o meserie, o tehnică, chiar și poezia (sau poezia În primul rând!Ă. Și, În acest fel, ne apropiem de spiritul Renașterii, de acele ateliere formidabile În care meșterul sau maestrul sau magistrul era asistat de ucenici ascultători, răbdători ani de zile În a-și Însuși secretele artei, care era, Înainte de toate, o meserie dusă pe culmi; ucenici care nu-și puneau În primul rând problema
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Poporului! -, nu rareori Îl arăta drept un outsider printre țările din Est, relațiile sale cu corifeii „lumii a treia” Îl făceau extrem de interesant pentru cancelariile puterilor politice. Și, mai ales, cele cu lumea arabă; odată cu răsturnarea sahului Iranului și cu formidabila Întoarcere a „mulahului” Khomeini În Iran, cu umilința pe care a Încasat-o Jimmy Carter vrând să-i elibereze pe diplomații americani Încarcerați În propria lor ambasadă și, mai ales, pornirea acelui ciudat fundamentalism musulman, un nou război al religiilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
de a prelua, cu vigoarea și „naivitatea creatoare” a națiunilor intrate târziu În cortegiul marii culturi universale, idealurile umaniste care au fost forjate În Renaștere și după Renaștere și care au permis apoi Vestului european să Înscrie pagini atât de formidabile În dezvoltarea modernă a științelor, artelor și a organizării sociale. De fapt, În acest „balans” Între cele două extreme ale acelui dominant și uneori insuportabil sentiment sau obsesie a acelei excesiv de comentate sau „injuriate” idei a „identității naționale” va trebui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
chiar și În forma sa cea mai Înaltă, mai augustă - simbolul! Sau sublimul, ca În vis, uneori, rareori, când, terorizați și fermecați totodată, contemplăm munți vertiginoși și Înghețați magnific sau oceane de gheață, țărmul uriaș și sălbatic al mării, orașe formidabile sclipind sub un soare etern, ca o promisiune prea mare pentru speranțele noastre mici, diurne, „previzibile” sau, cum am visat odată, Însuși muntele Ararat, Încununat de o coroană regală, Înălțându-se dincolo de un oraș necunoscut spre care coboram agale!... Sublimul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
luat masa la un restaurant de pe plaja care, cu 43 de ani în urmă, a fost martora uriașei încleștări dintre beligeranți. Lângă ape, pe un soare aprins, stăteam sub umbra improvizată și vedeam țărmurile Angliei de unde a pornit cea mai formidabilă forță eliberatoare a continentului, de sub dominația hitleristă. Am văzut iarăși același enorm furnicar uman, grăbit și avid de a cunoaște cât mai mult din ceea ce se putea vedea și cunoaște! După o masă copioasă, bogată în proteine și sucuri răcoritoare
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
alte catedre. Or, Facultatea de Filologie a Universității din București era foarte amestecată. Erau figuri total negative și simpliste, de la Novikov la Dodu Bălan sau mai știu eu care, erau și figuri absolut extraordinare. Catedra de Clasice, de exemplu, era formidabilă, putea să fie o mândrie a oricărei universități bune din Europa la momentul acela, cu Mihai Nasta, cu Petru Creția, cu Poghirc, cu foarte mulți, era o catedră colosală. Catedra de Literatură Universală era de asemenea foarte bună, în frunte
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
perioadă mai lungă sau mai scurtă la pușcărie și în orice caz au trecut prin perioade lungi de tăcere, de interdicție de publicare. A trebuit să treacă mult până când s-au afirmat pe deplin. Găseam la acești oameni un lucru formidabil pentru mine un raport armonios între ideile tradiționale, despre care eu credeam că numai "burghezii" pot să le aibă și că în lumea literară ele nu pot să existe, și pe de altă parte o deschidere spre modernism, spre progres
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
locurile sale de naștere. Mihai șora, Cercul de la Sibiu, Adrian Marino, Dinu Pillat, Nicu Steinhardt, Monica Lovinescu, Virgil Ierunca, toți oamenii aceștia erau doară destul de bine înrădăcinați în pământul în care se născuseră, dar în același timp aveau o deschidere formidabilă înspre lumea europeană și, până la urmă, mondială, în artă, cultură, experiment, comportament. În plus, se bizuiau pe ambele eforturi și chiar reușite care avuseseră loc veme de vreo sută de ani, atât de-o parte a Carpaților, cât și de
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
și urbanu-l cosmopolit apare foarte devreme. Eu o găsesc la Dinicu Golescu, o găsesc foarte bine la un autor mai puțin prizat sau cunoscut, Dimitrie Ralet. Ralet descrie vizita lui la Constantinopole. El este încântat de Constantinopol, i se pare formidabil, delectabil, exemplar. De ce i se pare formidabil? Lui i se pare că recunoaște în Constantinopol un loc în care, folosind cărămizile și materialele locale, s-a constituit o lume cosmopolită, universală etc. Are niște pagini care nu sunt prea bine
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
Vișoianu, îmi povestea cum, la liceu fiind (îl făcuse la "Sf. Petru și Pavel" din Ploiești), duminica se duceau în grup la nu știu ce prăvălie ținea Dobrogeanu-Gherea, să-l asculte. Mi se făcea pielea de gâscă la chestia asta, legătura asta formidabilă între generații: el mergea cu colegii de liceu la DobrogeanuGherea, Zarifopol îi fusese profesor substitut de germană în liceu; era prieten cu fiul lui I.G. Duca (diplomatul, îl cunoscusem și eu la Stanford) etc. S. A.: Ce lume! E notabil că
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
cea dintâi a fost o mare greșeală pentru mine, pentru că impactul meu politic și cultural a fost minimal. Dar ce să fac? Imediat după '90'91 eu eram pur și simplu entuziast, eram convins că se vor petrece niște lucruri formidabile și că trebuie să pun și eu umărul într-un fel sau altul. Acum mi se pare că am fost nemaipomenit de naiv. Din fericire, în ultimii ani am reușit, nu să mă debarasez, dar să reduc considerabil numărul acestor
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
destul de devreme. Într-o măsură mai mică, Franța și Italia cam tot în direcția respectivă au mers. S-a rezolvat astfel în bună măsură problema integrării acelor categorii sociale în jocul parlamentar, legalist, constituțional al lucrurilor. Asta este o reușită formidabilă a europenilor occidentali. Eu am multe motive să critic Europa Occidentală, dar vreau să-i recunoaștem și reușitele. În paralel cu reconstrucția economică, a existat această reușită politică și poate că s-au și influențat reciproc cele două. S. A.: Exact
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
ciudate ale calculatorului românesc Felix. Dar nu se punea problema unei dotări de nivel occidental. V. N.: Hai să spunem aici și ceva pozitiv și chiar extrem de încurajator, și anume modul în care după 1989 a avut loc o explozie formidabilă de cunoștințe în materie de computere, astfel încât există un număr enorm de tineri români de o competență absolut egală, dacă nu superioară, în raport cu cei din Apus. Cunosc un caz, un tinerel de douăzeci și ceva de ani, care a reușit
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
sporgersi , și cel al unor proaspăt debutanți, precum Mungiu și Muntean. Caranfil și Mungiu sunt mai apropiați din punct de vedere stilistic decât Caranfil și Muntean, însă, tematic, amândoi explorează cam aceeași realitate (ca de altfel și Cristi Puiu, cu formidabilul său debut de acum un an, Marfa și banii), și anume cea a mafiilor autohtone. Cred că este direcția cea bună și că în pofida unor accidente de parcurs, inevitabile probabil - cinematograful românesc a avut un an fast. Din păcate, nu
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
Locul : cinema Le Latina (Marais), o sală de 170 de locuri și un spațiu convivial în care se văd doar filme latine, se bea vin bun (Vinarte e unul dintre sponsori), iar seara, la etaj, se dansează sobru tango (directoare : formidabila Silvia Balea). între 26 aprilie și 3 mai, aici s-au proiectat zece lungmetraje (de la Steaua fără nume din 1965, al lui Henri Colpi, și Reconstituirea din 1969, al lui Lucian Pintilie, la cele mai, să zicem, recente : Filantropica, Occident
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
Ajuns pe marile noastre ecrane cu o întârziere de 4 ani, Trenul vieții e filmul care i-a adus regizorului Radu Mihăileanu succesul de public și de critică pe care îl aștepta. E un scenariu care pornește de la o idee formidabilă : în 1942, o comunitate de evrei organizează un tren al deportării care să-i ducă în Palestina ! După spusele regizorului, scenariul era cunoscut de Roberto Benigni, care fusese solicitat să joace unul dintre rolurile principale ; Benigni a refuzat, dar filmul
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
și mai cu seamă metaforele sar una asupra altora, se încalcă, se asupresc, se acopăr și reapar, luptându-se încolăcit și alcătuindu-se astfel într-o impunătoare arhitectură de stil baroc. VLADIMIR STREINU Construcția devine astfel grandioasă, de o amploare formidabilă. Nu știi ce să admiri: pătrunderea psihologică, probitatea științifică, frumusețea literară. Toate sunt de o egală valoare. Și toate prezentate într-unul din cele mai mari stiluri din câte cunoaște literatura română. MIHAI RALEA „Marele Gim”, cum îi spuneau elevii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
al poporului ca întreg 4. Concepțiile platonice și eleniste vor fi preluate și adaptate, mai târziu, în teologia Sfinților Părinți, mulți dintre ei instruiți în cultura clasică greco-latină, pentru a fundamenta dogmatic credința ortodoxă și a o apăra împotriva atacurilor formidabile ale păgânilor sau ereticilor care utilizau același aparat conceptual. În felul acesta, constată Georges Florovski, "elenismul a dobândit un caracter veșnic în Biserică, s-a încorporat chiar în urzeala ei, în calitate de categorie veșnică a existenței creștine [...]. Este vorba de antichitatea
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
Întruparea cu Parusia. Timpul istoric trebuie să conducă undeva. Reprezentarea grafica timpului nu mai este un cerc, ci o linie cu început, mijloc și sfârșit. Aceasta deoarece Dumnezeu însuși a intrat în timpul ciclic la un anumit punct, și cu această formidabilă greutate a Eternității a nivelat acest timp, dându-i o direcție. Prin această Întrupare sau in-temporare a Cuvântului lui Dumnezeu, cum o numește Emil Brunner, timpul a fost încărcat cu o tensiune imensă. A devenit, așa cum am spus, timpul așteptării
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
Vianu, Estetica, în primul rând, pe care o citeam și reciteam ca pe un roman, Arta prozatorilor români etc. Îl admiram în acea vreme - și acum! - și pe „îndepărtatul” și dispărutul G. Ibrăileanu, mentorul critic al școlii literare ieșene, un formidabil complice al scriitorilor moldoveni, ghid literar și psihologic de o uriașă onestitate, cum, cu excepția bucureșteanului Lovinescu, puțini au trăit în apropierea scriitorilor vii. I-am căutat numărul de telefon în cartea de telefon, l-am sunat și l-am rugat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
decenii de când părăsise România, chiar și tabla lui de valori pare că s-a schimbat „simțitor”. Nichita decade din rangul de mare și original poet, rămân doar vreo două amintiri scurte în care doar „omul, fermecătorul” este notat, Cezar și formidabila sa artă poetică este expediat în câteva rânduri convenționale, de Breban se notează, acru, două lucruri: că e, adevărat, un real prozator, care, pe vremuri, l-a sfătuit „să intre în partid”! (Marele prozator al epocii devine... Tudor Țopa, nici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
opuși mai perfid și mai tenace unei reveniri la realele valori decât chiar unii activiști ai partidului!... Cum se explică această „uitare” a tinereții noastre curate, fertile și luptătoare? Numai prin depărtarea fizică de două decenii? Cum de poți uita formidabila, geniala operă poetică a lui Nichita, despre care un Richard Wilbur sau Robert Bly, poeți americani de vârf, aveau păreri entuziaste, Nichita, despre care Matei - de altfel, ca și alți universitari care au emigrat și au publicat peste două decenii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
în evreii Franței?! Oare americanii sau francezii îi exclud din această pricină pe cei doi mari maeștri din panteonul valorilor naționale? Matei rămâne însă nu numai marele prieten al tinereții mele literare, dar și unul dintre criticii de un curaj formidabil în epocă; este primul care, într-o cronică la Gazeta literară - cronică și revistă ce dădeau nu numai tonul literar, dar și pe cel politic pentru întreaga suflare literară! -, a făcut elogiul poeziei lui Blaga, opera, ca și omul, profesorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
nu numai cu cerberii regimului, cu lefegii lui, dar și cu propriii noștri colegi, aflați la edituri, la reviste sau în instituțiile culturale -, noi, scriitorii, am trăit un fenomen unic, un dar al destinului, rar în cariera unui creator: solidaritatea formidabilă cu publicul, solidar și înțelegător cu textele cele mai dificile, ce uneori, reacționa prompt și entuziast când foile și ideologii „de serviciu” ne atacau cărțile și persoana fizică! (Cine, dacă aș mai publica acum un roman atât de atipic și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
o legendă! -, dar care încă luptă cu propriile „alunecări” de caracter și cu „timpul”, adică cu modelele și manierismele generațiilor actuale! Deoarece poetul luptă nu numai în timpul vieții, dar și după, cum vedem, unii dintre ei „surprind”, cum e cazul formidabilei „mode poetice” a lui Bacovia din ultimele două decenii, Bacovia ce pare că se apropie „amenințător” de Eminescu, punându-i oarecum într-o respectuoasă umbră pe un Blaga sau Arghezi. Gustul literar postum, al criticii, istoriei literare și al poeților
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]