1,637 matches
-
În anii 1992, 1994, 2005 și 2007 Constanța a fost gazda unor întâlniri internaționale, unde au participat poeți din Japonia, SUA, Australia, Austria, Croația, India, Republica Moldova, Noua Zeelandă, Serbia, Suedia și România. Aceste contacte au avut loc în cadrul "Festivalului Mondial de Haiku", organizat de "Clubul Mondial de Haiku" și "Societatea de Haiku din Constanța", "Centrul de Cultură și Civilizație Japoneză" și "Direcția Județeană pentru Cultura, Culte și Patrimoniu Cultural Național Constanța."
Haiku în România () [Corola-website/Science/335455_a_336784]
-
2007 Constanța a fost gazda unor întâlniri internaționale, unde au participat poeți din Japonia, SUA, Australia, Austria, Croația, India, Republica Moldova, Noua Zeelandă, Serbia, Suedia și România. Aceste contacte au avut loc în cadrul "Festivalului Mondial de Haiku", organizat de "Clubul Mondial de Haiku" și "Societatea de Haiku din Constanța", "Centrul de Cultură și Civilizație Japoneză" și "Direcția Județeană pentru Cultura, Culte și Patrimoniu Cultural Național Constanța."
Haiku în România () [Corola-website/Science/335455_a_336784]
-
gazda unor întâlniri internaționale, unde au participat poeți din Japonia, SUA, Australia, Austria, Croația, India, Republica Moldova, Noua Zeelandă, Serbia, Suedia și România. Aceste contacte au avut loc în cadrul "Festivalului Mondial de Haiku", organizat de "Clubul Mondial de Haiku" și "Societatea de Haiku din Constanța", "Centrul de Cultură și Civilizație Japoneză" și "Direcția Județeană pentru Cultura, Culte și Patrimoniu Cultural Național Constanța."
Haiku în România () [Corola-website/Science/335455_a_336784]
-
sentimentului dominant al fragilității ființei prinse în brutalul zgomot al lumii și în furia ei. Un discurs ce se ferește programatic de retorism, alegând mai degrabă calea unui soi de minimalism exersat la scoala stanțelor bacoviene”, apropiindu-le de rafinamentul haiku-ului. Poeziile sale sunt dominate de melancolie, încercând să surprindă momentele momentele de grație create de transgresarea întâmplătorului către esențial și regasirea drumului către divinitate. Criticul Alexandru Cistelecan plasează viziunile lirice ale autorului între miraj și angoasa, într-o confruntare
Ioan Milea () [Corola-website/Science/337151_a_338480]
-
într-o confruntare permanentă cu desfigurarea realității și cu coșmarul existenței. Poezia lui Ioan Milea glisează, potrivit criticului Iulian Boldea, „în spațiul nuanței și al imaginarului cu irizații livrești”. Poeziile sale sunt închise de multe ori în formă fixă a haiku-ului, dezvăluind un univers liric minimalist. Haiku-ul este, in concepția lui Ioan Milea, „promisiunea de a putea regăsi, prin sclipătul unei intuiții minimal exprimate, acel profund și tainic echilibru între tăcere și cuvânt, pe care poezia vremii noastre pare
Ioan Milea () [Corola-website/Science/337151_a_338480]
-
și cu coșmarul existenței. Poezia lui Ioan Milea glisează, potrivit criticului Iulian Boldea, „în spațiul nuanței și al imaginarului cu irizații livrești”. Poeziile sale sunt închise de multe ori în formă fixă a haiku-ului, dezvăluind un univers liric minimalist. Haiku-ul este, in concepția lui Ioan Milea, „promisiunea de a putea regăsi, prin sclipătul unei intuiții minimal exprimate, acel profund și tainic echilibru între tăcere și cuvânt, pe care poezia vremii noastre pare a-l fi pierdut”.
Ioan Milea () [Corola-website/Science/337151_a_338480]
-
japoneză, care constă din cinci unități cu o formă a silabelor în fiecare vers de tip 5-7-5 / 7-7. Partea care conține 5-7-5 se numește "kami-no-ku" („fraza superioară”) și 7-7 "shimo-no-ku" („fraza inferioară”). e o formă de poezie mai veche decât haiku. În vremurile mai vechi era numită "hanka" („poem răsturnat”), pentru că era de fapt o adiționare plus concluzie la o "chōka". În era Heian a existat un grup de poeți care se numeau "cei mai buni șase autori de waka" și
Tanka () [Corola-website/Science/297637_a_298966]
-
Dacia Literară]], Deisis, Der Literat, [[Dimineața]] - "cotidian de informare si opinie", Dichtungsring, Diplomat Club, Euphorion, Evenimentul cultural Iași, [[Foaie pentru minte, inimă și literatură]], Gazeta de Botoșani, Gazeta de nord-vest, [[Gazeta de Transilvania]], Gazeta Nouă Transilvană, [[Glasul națiunii]] ("Duplex Chișinău-București"), [[Haiku]] - "revistă de interferențe româno-japoneze", Limbă si literatură, [[Hyperion]], [[Independentul]], Informația zilei, [[Jurnalul de Botoșani]], [[Literatorul]], Literatur Aktuell, [[Luceafărul]], Mesager, Mesagerul Transilvan, [[Minerva]], [[Monitor]], Noua Gazetă de Vest, [[Observator cultural]], [[Opinia]]/[[Iași]], Ora 24, Origini, Romanian Roots "The International Association of
Christian W. Schenk () [Corola-website/Science/315871_a_317200]
-
ale lui Jacqui. Până și câteva colege de-ale mele au dorit să vină: Teenie (care se culcase acum un car de ani cu Joey) și Brooke - Brooke Edison. În total, ne-am strâns douăzeci și trei de persoane la Haiku în Lower East Side într-o seară de joi. (Trebuise să tot sunăm la restaurant să rezervăm o masă din ce în ce mai mare.) Joey și Jacqui erau încolăciți unul în jurul celuilalt în mijlocul unui separeu lung și noi ceilalți ne-am cam înghesuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
toate astea? - Toate... care? - Toate lucrurile importante pentru oamenii care trăiesc pe aceste insule. Cele care alcătuiesc viața lor. Te pregătești de doisprezece ani să ucizi. Nici nu-ți trece prin cap să trăiești. Să Înțelegi viața, să apreciezi un haiku sau o pictură, sau o melodie. Sau o poartă. - O poartă? - Poarta aceea de lemn. Forma ei. Simbolurile sculptate pe ea. Rostul ei aici, În pustietatea pădurii. Sau altceva. De exemplu, culoarea unui chimono. - Nu Înțeleg. - Culoarea unui chimono nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
neașteptate, de un dor mistuitor de Îndepărtata Asie. De Japonia cea bântuită de furtuni și protejată de zeitățile kami, de privirea calmă a luptătorilor Înaintea morții, de străfulgerarea Katanei, aducătoare de moarte și de onoare. De sărbătoarea fiecărei clipe, de haiku, de coardele leneșe ale samizenului, Îngânând o muzică de dincolo de timp. De frumusețea ireală a grădinilor, a micilor poduri peste ape care n-ar fi pornit să curgă dacă voința oamenilor nu le-ar fi poruncit să curgă, de infinitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de Ștefănel scurt, În stilul lui asiatic de a vorbi: „A venit furtuna”. Tânărul desenase, apoi, pe pământ, o ideogramă. Singurul care o Înțelese fusese Alexandru. „Vânt deasupra unei mări Întunecate, cădere a luminii În haosul Începuturilor”. Era ca un haiku, o poezie scurtă japoneză. A patra minune fusese Înscăunarea lui Vlad Dracula, pentru a doua oară, ca domnitor al Țării Românești. Ștefan Îl adusese până la Târgoviște, iar oastea munteană jurase credință, alături de boieri. Era victoria totală. Linia Dunării era, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
aveau să-și facă o religie. Ion Barbu însuși protestase împotriva încorporării lui de către critică în modernism și chiar în avangardă. Theodor Codreanu consacră paragrafe substanțiale evoluției lui Roland Barthes, care a ajuns la "înțelepciunea ermetismului canonic". Glosând asupra unui haiku al lui Masaoka Shiki, "capodoperă de concentrare", Roland Barthes definește poezia ca fiind limbajul Realului ajuns acolo unde nu se mai poate diviza, ori nu este interesat de diviziune. Vârful nalt al piramidei... Theodor Codreanu reconstituie itinerarul receptării poeziei lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
neștirbită cu care-și trata vechii ei ciobănași bucolici, Browning și Wordsworth. Ce a găsit el, ce anume funcționa pentru el, e foarte greu de descris. Cred că e util să încep prin a vă arăta că Seymour iubea clasicul haiku japonez, din trei versuri a câte șaptesprezece silabe, mai mult decât orice altă formă de poezie și că a scris el însuși - cu sânge - haiku-uri (aproape întotdeauna în engleză, dar, uneori, sper că o afirm cu strângere de inimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
descris. Cred că e util să încep prin a vă arăta că Seymour iubea clasicul haiku japonez, din trei versuri a câte șaptesprezece silabe, mai mult decât orice altă formă de poezie și că a scris el însuși - cu sânge - haiku-uri (aproape întotdeauna în engleză, dar, uneori, sper că o afirm cu strângere de inimă, în japoneză, germană sau italiană). Se poate spune și, fără îndoială, se va spune că poemele din ultima perioadă a lui Seymour arată ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
o afirm cu strângere de inimă, în japoneză, germană sau italiană). Se poate spune și, fără îndoială, se va spune că poemele din ultima perioadă a lui Seymour arată ca un fel de traducere în engleză a unui gen de haiku dublu, dacă există așa ceva, și nu vreau să despic firul în patru, dar țin să subliniez probabilitatea ca, în 1970, vreun membru blazat, dar hazos al unei catedre de literatură engleză - nu-i imposibil să fiu chiar eu acela, Doamne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
subliniez probabilitatea ca, în 1970, vreun membru blazat, dar hazos al unei catedre de literatură engleză - nu-i imposibil să fiu chiar eu acela, Doamne apără-mă - să emită o butadă nostimă afirmând că poemele lui Seymour sunt față de clasicul haiku ceea ce un Martini dublu este față de un Martini obișnuit. Și faptul că lucrul ăsta nu e adevărat n-o să-l împiedice pe pedant să-l rostească, când o să simtă clasa îndeajuns de încălzită și de pregătită. Ceea ce urmează intenționez să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
curând iambic și, în parte din afecțiune pentru vechii maeștri japonezi, în parte din înclinația lui poetică naturală de a pătrunde în zone atractive și restrictive, s-a cramponat de treizeci și patru de silabe, adică numărul dublu de silabe față de un haiku clasic. În afară de această caracteristică, nimic din cele o sută optzeci și patru de poeme aflate acum sub acoperișul meu nu seamănă cu altceva decât cu Seymour însuși. Ca să nu spun că până și acustica lor e la fel de singulară ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
Totuși, îmi imaginez că toți copiii în viață din familia noastră ar fi de acord, în mod volubil, cu Waker, deși poate că unul sau doi ar păstra unele rezerve. De exemplu, în după-amiaza sinuciderii sale, Seymour a scris un haiku în manieră clasică pe sugativa de pe biroul din camera lui de hotel. Nu-mi prea place traducerea literală pe care i-am făcut-o eu - l-a scris în japoneză -, dar povestește în el pe scurt despre o fetiță, într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
poezie chinez\ a fost tradus\ `n engleze[te, cu fidelitate [i m\iestrie, de c`teva distinse personalit\]i: Witter Bynner [i Lionel Giles `mi vin cel mai u[or `n minte. Cele mai bune poeme scurte japoneze, mai ales haiku, dar [i Senryn, pot fi citite cu mare satisfac]ie `n traducerea lui R.H. Blyth. Blyth e uneori primejdios, fire[te, pentru c\ el `nsu[i e un mare poet, dar e [i sublim - [i apoi, cine-[i caut\ siguran
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
abordează miniatura, mizează pe sugestie și pe un imagism mai elaborat, dând cuvintelor „o materialitate apăsată” (Mihai Cimpoi). În Surâsul călugărului - The Monk’s Smile (1996), ca și în alte câteva culegeri, miniatura, cultivată inspirat, e transpusă în formă de haiku. SCRIERI: Credință, Chișinău, 1975; Dreptul la fericire, Chișinău, 1976; Popasuri cubaneze, Chișinău, 1977; Balada spicului de grâu, Chișinău, 1982; Momente de răscruce, Chișinău, 1984; Nu împușcați în curcubeu, Chișinău, 1986; Teamă de semn rău, Chișinău, 1993; Scut de zăpadă, pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289830_a_291159]
-
unei mari efuziuni în pasiunea lui pentru imensitate.”(Ibrahima Keita - Director Muzeului de Artă Tulcea) „Reușește în tehnica europeană a culorilor de ulei pe pânză, să ajungă la concizia extrem orientală, la condensarea trăirii artistice într-un eșantion, ca un haiku ...... Evoluarea spațiului e romantică, orizontul se pierde în depărtare, amintind existența infinitului ca în „Lanuri” sau „Flori în barcă” ceea ce adaugă o undă de însingurare intensificând trăirea clipei care trece.” (Prof. univ. Adina Nanu - Critic de artă) Duței Teodor 1956
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
ș.a. Prima carte, Scrisori din Muzeul Pendulelor, îi apare în 1982. „Caligraf al emoției” cum l-a definit Mircea Petean, M. cultivă în poezie versul tensionat, eliptic, de o concentrare studiată, încât de multe ori poemele au fie dimensiunea unui haiku, fie se coagulează ca suită mozaicată de imagini. Coerența de suprafață a poemului este ignorată, efectul imediat al acestui fragmentarism fiind impresia de distanțare contemplativă, de sublimare a trăitului în „peisaje” nu o dată ermetice, în scene construite cu migală artizanală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288307_a_289636]
-
Frumusețea trecerii La cam doi ani de cînd a aflat de haiku, Cristina Oprea se încumetă să publice prima sa culegere de poeme. Încercarea nu este deloc hazardată. Ucenicia făcută prin participarea la concursurile Grupului RO KU s-a soldat deja cu un număr record de premii obținute în anul ce a
Frumuse?ea trecerii by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/83678_a_85003]
-
mai apăsătoare-i / singuratatea. Fără a reface conexiunea cu ființele aievea, reintegrîndu-te într-o experiență a comuniunii, nu vei fi decît un ghiocel uscat, presat de însingurarea scolastică. Cu sau fără știință, autoarea asimilează teme și consonanțe întîlnite deja în haiku-ul românesc pe care le prelucrează deocamdată într-o manieră mai curînd suavă: primii dințișori - / și mugurii se deschid / atât de încet.. Încetineala și zăbava, prevestesc însă ceea ce a surprins atît de bine poemul, mai matur, al lui Eduard Țară
Frumuse?ea trecerii by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/83678_a_85003]