1,851 matches
-
căzut la mijloc • „Cine suntem, de unde venim, Încotro mergem” • Revenirea demonilor • Un dinamism continuu care se cheamă America • Alergăm pe două culoare • Le Roi s’amuse! • Victime și călăi • Hei-rupism, praf În ochi, buimăceală carnavalescă • Cartonaș galben, duș rece • Finalul himerelor narcisiste • Periculosul registru al autoiluzionării • Nu suntem agenție de ghicittc "Corupția \: boală ajunsă la metastază • Marile aranjamente de culise • Prețul europenizării • Semnale Încurajatoare din afară • Ezitări și criză • Am căzut la mijloc • „Cine suntem, de unde venim, Încotro mergem” • Revenirea demonilor
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
la mijloc • „Cine suntem, de unde venim, Încotro mergem” • Revenirea demonilor • Un dinamism continuu care se cheamă America • Alergăm pe două culoare • Le Roi s’amuse ! • Victime și călĂi • Hei‑rupism, praf În ochi, buimăceală carnavalescă • Cartonaș galben, duș rece • Finalul himerelor narcisiste • Periculosul registru al autoiluzionării • Nu suntem agenție de ghicit" Mircea Mihăieș: Anul 2003 Începe sub semnul unei mari emoții publice: moare Dumitru Tinu, redactorul-șef al ziarului Adevărul, ziar cu o evoluție foarte spectaculoasă. Să nu uităm că la
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
jur de 20% din voturi. Ea e condusă de domnul Lepper, un fel de Ristea Priboi, care a avut de-a face cu generalul Moczar și serviciile secrete Încă de prin anul 1968. Revenind la ceea ce spuneai: asistăm la finalul himerelor narcisiste, al autoiluzionării. Mulți dintre acești oameni trăiesc Într-un periculos registru al autoiluzionării. Ne trezim peste noapte că ceea ce am crezut posibil nu mai este posibil, că suntem răspunzători În fața electoratului și, ca să folosesc un termen foarte dur, În fața
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Este în această pictură de caractere o pornire pătimașă, disimulată îndeobște sub scepticism ironic, divulgată în accentele de sarcasm. Schițele și nuvelele, alunecând spre melodramă, pendulează între real și ireal. Protagonistul e de obicei un visător, suflet romantic, fascinat de himere, întotdeauna înfrânt în contactul cu realitatea, care îi spulberă orice iluzie. Ar putea să pară curioasă o afirmație a criticului care - admirator al lui Émile Zola - își mărturisește „fanatizmul” pentru „naturalizm” și pentru „adevăr”. Însă crezul lui literar este tocmai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289083_a_290412]
-
-mi mestec fărâma de taină, / până la mohorâtul hotar / unde nu se zărește decât / șirul de simulacre / statui în giulgiu / A lângă A / necropola Identitate / profilată-n amurg”. B. a mai semnat eseuri, mici proze-portret, memorialistică (Sub camuflaj. Jurnal 1943-1944, 1978, Himera, 1980) și teatru (Ziua cea mare, 1951, Îndrăgostiții, 1954, și Oaspeții de la mansardă, 1978, texte lipsite de valoare). A tradus mult din lirica universală: Shakespeare, Pușkin, Pablo Neruda, Robert Browning, Nazim Hikmet ș.a. A participat cu versiuni românești la alcătuirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285613_a_286942]
-
1965; Tocmai ieșeam din arenă, București, 1967; Portretul din Fayum, cu ilustrații de Tudor Banuș, București, 1970; Scrieri, I-III, București, 1971-1978; Noru’ visătoru’ și amicii săi, București, 1971; Oricine și ceva, București, 1972; Sub camuflaj. Jurnal 1943-1944, București, 1978; Himera, București, 1980; Noiembrie inocentul, București, 1981; Orologiu cu figuri, pref. Ovid S. Crohmălniceanu, București, 1984; Carusel, pref. Nicolae Manolescu, București, 1989; Fiesta, București, 1990; Demon între paranteze-Demon in Brackets, ed. bilingvă, tr. Dan Duțescu, pref. Nicolae Manolescu, București- Londra-Boston, 1994
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285613_a_286942]
-
1991; Thierry Jonquet, Mygal, păianjenul veninos, București, 1992; Tudor Arghezi, Poeme alese - Poèmes choisis, ed. bilingvă, București, 1996; Toma George Maiorescu, Poezii - Poèmes, ed. bilingvă, București, 1997 (în colaborare cu Radu Cretzeanu, Andrée Fleury și Ion Matei); Anghel Dumbrăveanu, Țara himerei - Pays de la chimère, ed. bilingvă, Timișoara, 1998; Honoré de Balzac, Proscrișii și alte povestiri din Comedia Umană, Iași, 1998 (în colaborare); Ioan Flora, Poèmes, Belgia, 2002 (în colaborare cu Anca Măniuțiu). Repere bibliografice: Balacciu-Chiriacescu, Dicționar, 177; Margareta Gynresik, „Roumains déracinés-un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288101_a_289430]
-
în poemul lui gohn Keats, Cântul I). și cât ar vrea să se supună „Eătăii de aripe / A Timpului!...” Voința fetei și decizia bărbatului iubit contrastează cu îmbrățLșarea lor „Sătimașă”. O ea - de un angelism diafan și-un el (o himeră hominoidă?!), precum un terther, dominat de-o iubire eterată. Acest moment crucial, de neașteptatăși dramatică decizie, neamintește de o altă capodoperă a literaturii universale: „în astă suferință a singurătății, cu inima aceasta tristă și rănită - mi-a apărut Ea, gingașăși
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
umilințe morale (în brațele lui Bogdan, ale preotului, ale unui tânăr), călcându-și în picioare demnitatea. De aceea merită a reflecta asupra titlului. O metaforă revelatorie. OroloJiul (primit în dar de Magda) va măsura clipele de zbucium nebun după o himeră. O himeră care încolțește în sufletul unei femei cultivate, dar care își lasă sufletul să plutească pe nisipul disperării, conturând un nisipos traiect erotic, la limita răbdării, „pe culmile disperării”, înclinând spre surpate și prăpăstioase maluri ale ilogicului. „Sufletul ei
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
în brațele lui Bogdan, ale preotului, ale unui tânăr), călcându-și în picioare demnitatea. De aceea merită a reflecta asupra titlului. O metaforă revelatorie. OroloJiul (primit în dar de Magda) va măsura clipele de zbucium nebun după o himeră. O himeră care încolțește în sufletul unei femei cultivate, dar care își lasă sufletul să plutească pe nisipul disperării, conturând un nisipos traiect erotic, la limita răbdării, „pe culmile disperării”, înclinând spre surpate și prăpăstioase maluri ale ilogicului. „Sufletul ei își cerea
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
spațiul valorizărilor sociale ca stimul pentru activarea și controlarea energiilor individuale și colective. Aceste energii sunt, ulterior, direcționate spre activări epuizante și, uneori, distructive ale inter-relaționărilor omenești. Astfel, nu de puține ori, în numele prea-plin de emfază al sacrificiului pentru o himeră cu pretenții de adevăr ideal omul și-a proiectat în prăpastia nimicirii sinele și pe ceilalți semeni. Actele sale postulate ca jertfe pe altare idolatre s-au dovedit într-un târziu efecte ale rătăcirilor în labirintele și narcoza manipulărilor telurice
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
această duplicitate fenomenologică. Omul uită să caute locul inimii, judecându-și conștiința și starea aproapelui după aparențe. Treptat, înșelarea devine a doua fire a omului. Sub pretextul iubirii aproapelui sau chiar al prieteniei spirituale, mintea acceptă să fie subnutrită cu himere și jumătăți de adevăruri. Fără să avem mereu cugetul împărțit, voința n-ar slăbi, nici curajul nu ne-ar abandona la jumătatea drumului. Esența mondenității constă în pervertirea unor adevăruri doar parțial vizibile în sfera exteriorității. Patimile sau păcatele au
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
bisericilor creștine în timpul citirii Scripturilor sau al mărturisirii Crezului niceean. Făcând aceasta, Biserica ar renunța la pretenția de adevăr și universalitate. Apartenența la creștinism ar fi atunci similară frecventării unui club privat sau fidelității față de un ordin „elitist”, construit pe himere sectare. Creștinii nu sunt însă rotarieni sau francmasoni, nici în literă, nici în spirit. Acceptarea unilaterală a privatizării credinței ar echivala cu un suicid spiritual. Critica modernității pornește de la rezerva fundamentală față de această tehnică a camuflajului identitar. Fiind un comentariu
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
a arătat mai sus, legea morală și divină (dharma), singura care-l însoțește după moarte, pe cînd ceilalți prieteni se despart din timpul vieții. De aceea, el nu va părăsi pentru nimic în lume "ce-i sigur", pentru a urmări himere fără consistență: Cine, părăsind ce-i sigur, În ce-i nesigur cată rost, Pierde și ce-avea în mînă... Ce-i nesigur dus a fost. [11] Chiar încleștat cu moartea, înțeleptul va continua a înfăptui dharma, căci străduința perseverentă, și
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
celor doi poeți în a înțelege "realitatea" subiectelor psihologice de studiu. "Și acum, visând la zâmbetul șiret al lui Beldiceanu din seara aceea, evocând după atâția ani figura sărmanului Gruber, te întrebi, unde s-ar fi oprit acest conquistador de himere, înzestrat cu știința care o avea, cu energia aproape demonică și cu mijloacele lui extraordinare? Te 'ntrebi ce n'ar fi putut să facă dânsul, care pornind de la o premisă falșă poate, a izbutit să clădească un edificiu așa de
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]
-
douăzeci sau cincizeci de persoane care să dea rezultate analoage. În așteptare, autorul rămâne rezervat în privința validității lor. Criteriul adevărului pentru psihologia descriptivă am spus-o și o repetăm este concordanța observațiilor; în afara acestei reguli nu există decât iluzie și himeră" (Binet, 1893, p. 444). Acest comentariu, la care sunt trecute doar inițialele autorului (V.E.), evidențiază lucrarea ca fiind printre cele mai importante de la acest congres. La puțină vreme după al doilea congres internațional de psihologie de la Londra, în anul 1893
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]
-
simbol (Darul valurilor, Visătorul, Metamorfoză). Comoara de sub Rin, din Visul unui Nibelung, constituie un simbol al operei dorite și visate, dobândită printr-un pact faustic, căci este „aurul care omoară”. Simbolul este reluat, sub altă figurație, de basm popular, în Himera, poem neinclus în volum. Bine reprezentat este și motivul marin. Oceanul este un simbol al spiritului uman insațiabil (Nemulțumitul); în întuneric, farul pare „un Crist umblând pe ape” (În port), iar marea, iubita ce se pregătește de culcare (Nocturnă). Rețin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285370_a_286699]
-
dreptul uimit să citească în jurnalul unui discipol al lui Leonardo da Vinci modul în care autorul și-a surprins maestrul, într-o seară ploioasă, „stând în contemplare în fața unui perete pătat de umezeală. Da Vinci îi descrie o splendidă himeră cu botul căscat, deasupra căreia plutește un înger frumos și cârlionțat, și o conturează cu degetul; apoi explică faptul că i se întâmplă adesea să vadă peisaje minunate sau diferite scene în crăpăturile zidurilor, în cutele de pe suprafața bălților, în
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
care nu le putem tolera (1930/1995). Refugiul în reverie este extrem de frecvent. În mod curios, adultului îi este rușine de el, remarcă Freud (1908c/1985), își ascunde reveriile și crede că este singurul care-și făurește în mintea lui himere. Pentru el este „ceva infantil și interzis”. Totuși, cei mai mulți oameni recurg, în anumite perioade ale vieții lor, la visele diurne. Janet (1898/1990) face aceeași constatare: „Reveria interioară și continuă joacă la mulți oameni un rol considerabil”, iar caracteristicile și
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
demers intelectual demn de acest nume. Să știi să pui în scenă o asemenea îndoială fondatoare. Astfel, vom putea scăpa de orbirea voluntară despre care era vorba și care este atât de frecventă în orice existență. Desigur, avem nevoie de himere. Dar trebuie să fim conștienți de ele pentru a nu mai fi păcăliți. Astfel, putem să rămânem liberi și independenți. Rebeli față de vraja dulce a acestui "Prozac" care este fiecare ideologie. Astfel, putem să evităm această postură morală în numele căreia se
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
sau J.-L. Maxence, arată că ceea ce se operează prin aceasta este o formă de învățare, de inițiere pentru moarte 32. Aș mai adăuga o homeopa-tizare a acesteia. În paradele festive (Love Parade, Gay Pride...), bestiarul monstruos, demonii și alte himere ocupă un loc privilegiat. Spectacolul catastrofelor naturale, ororile politice (terorism), punerea în scenă a pedofiliei și diversele crime cotidiene produc aceeași fascinație. În fiecare dintre aceste cazuri numinosul, a cărui importanță a arătat-o R. Otto, este pivotul central. Tocmai
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
doua noutate rezidă în adoptarea unor poziții opuse în raport cu același „obiect” poetic: singurătatea doare și, totodată, încântă; moartea, suferința, trădarea etc. devin inofensive prin poetizare; caducitatea, vicisitudinea vremelniciei sunt tot atâtea prilejuri de nostalgică mirare, dar și trepte către Țara Himerei, căci mirajul însuși devine mai prietenos în măsura în care suferă, omenește, de temporalitate: „Se face târziu în iluzii.” Apoi marile spații neptunice și uranice sunt aduse la dialog cu măruntul, insignifiantul, umilul, într-un spirit conciliator, oarecum arghezian. Erosul însuși este asumat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286901_a_288230]
-
Politică, București, 1980, pp. 24-25. 28 Mircea Anghene, Mircea Stoica, Controlul activității economico-sociale, Editura Politică, București, 1981, pp. 17-18. 29 Congresul al II-lea..., p. 26. 30 Dumitru Popescu, Un fost lider comunist se destăinuie: "Am fost și Cioplitor de Himere". Convorbire realizată de Ioan Tecșa, ziarist. Express, București, 1993, p. 230. 31 Congresul al II-lea..., p. 27 32 Ibidem, pp. 28-29; vezi și Vasile Pătulea; Stelu Șerban, Gabriel Ioan Marconescu, Răspundere și responsabilitate socială și juridică, Editura Ștințifică și
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
al organizațiilor de partid. Editură Politică, București, 1973. PĂTULEA, Vasile, ȘERBAN, Stelu, MARCONESCU Gabriel Ioan, Răspundere și responsabilitate socială și juridică, Editura Științifică și Enciclopedica, București, 1988. POPESCU, Dumitru, Un fost lider comunist se destăinuie: "Am fost și Cioplitor de Himere". Convorbire realizată de Ioan Tecșa, ziarist. Express, București, 1993. Rolul și atribuțiile sindicatelor, Editura Politică, București, 1972. Planificarea economică sub monarhia autoritara din România (The economic planning under authoritarian monarchy of România) Florin GRECU Abstract. The article analyzes the economic
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
adevărul existenței, pure ființări ce rătăcesc în spațiul transparent dintre pământ și cer. La rândul lui, "cu tot sufletu-n vis", omul își trăiește dureros condiția duală, rătăcind "nebun" printre sferele de argint ale armoniei cosmice, "în văzduhul bătut de himere", zbătându-se totodată "ferecat pe pământ". Dorul de esențe e mistuitor, iar dacă înălțarea până la ele pare imposibilă pentru tot ce se manifestă în lumea generațiilor, acest invizibil inexprimabil dă totuși ceva de văzut, propune imaginile-model ale sferelor de argint
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]