1,070 matches
-
muzica!... - De ce, părinte?... Strigă unul din lăutari. - Oprește muzica!... S-a îmbătat o scroafă!... Babele și moșnegii s-au pus din nou pe râs în hohote. Femeile prinse în horă s-au oprit ca la o comandă, când au auzit jignirea, ofensa adusă preotului și s-au repezit asupra urâtei gata să o linșeze. Cu ghionturi și cu huiduieli au alungat-o de la horă, după care petrecerea s-a luat mai cu foc, iar popii îi sfârâiau picioarele în bătutele care
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
fi răscumpărată decât prin sânge. Atunci când sergentul francez cade lovit între linile inamice, africanul se lansează în urmărirea lui, nu spre a-l readuce între ai săi, ci spre a-l ucide în chiar locul în care s-a petrecut jignirea onoarei sale. Doar moartea îl privează pe africanul războinic de atingerea țintei sale, dincolo de războiul pe care europenii îl duc în jurul său. Pe un alt front de luptă, în decorul de sfârșit de lume al Birmaniei, un alt african își
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
că nu ia în seamă gestul lui și continua cu minciuna, fiindcă îi plăcea să se amuze de asemenea situații în care îl punea pe Matei când era în țară, iar pe de altă parte să nu rămână datoare pentru jignirea pe care o suferise înainte de a pleca în Germania. Nu mă crezi? Îți voi dovedi. — Nu se poate. —Pariem? —Pariem, e de acord Matei. —Pe ce pariem? Pe un sărut. — Dacă pierzi tu, mă săruți prietenește. Dacă pierd eu te
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
se pare că timpul zboară și înțelegem că durata vieții se scurtează. Credulitate Pentru unii credulitatea nu încetează odată cu ieșirea din copilărie. Chei Ca să poți pătrunde într-un suflet zăvorât trebuie să găsești cheile potrivite. Sacrilegiu Copiii care aduc părinților jigniri și reproșuri nemeritate în loc de respect și recunoștință săvârșesc un adevărat sacrilegiu. Sfat Ferește-te de omul care te laudă când ești de față și te ponegrește în lipsă. Urmași Nu toți cei ce poartă în vene sânge nobil sunt vrednici
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
rânduială a viilor și morților, acest mit universal despre schimbul de generații, această vană consolare pe care omul a Închipuit‑o ca să Îndure mai ușor gândul dispariției, toate astea le‑a simțit tata În acele clipe ca pe o profundă jignire, ca și cum prin actul magic al atribuirii numelui său pruncului nou‑născut, măcar că era sânge din sângele lui, “ Îi mâncau coliva“. Numai că pe atunci n‑aveam cum să știu că el Își presimțea excrescența dubioasă În adâncul măruntaielor și că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
demnă de atenție din Întreaga colecție i se părea - Jurnalul de campanie al unui ofițer rus - restul ar fi fost În stare să i le Înapoieze lui Arcadie Ipolitovici, dacă o astfel de ofertă n‑ar fi sunat ca o jignire. Răscumpărase acele cărți „en bloc“, cum va spune mai târziu și În primul rând, pentru a Împiedica „decăderea morală a unui ofițer țarist, ca și a unui prieten“. Nu se putea Însă nega că nu fusese sincer interesat de Jurnalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
scos 600 și vi i-am dat cu chitanță. Gol este capul tău, pămpălăule! Și un leu dacă are, tot nu-i goală! Execută, măgarule, ordinul că te împușc dacă mai comentezi! Starețul tuna mai tare decât economul, arunca cu jigniri în stânga și în dreapta, dădea ordine imposibile fiecărei mogâldețe de fum ce-i ieșea în cale. Temperamentul ofițerului de securitate se manifesta fără nicio opreliște: rigid, aspru, agresiv, dur, dominant, obraznic, crud, nemilos, nepăsător, sadic. Maiorul Marcu nu mai avea nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
ÎNCETA TOTODATĂ SĂ DISCUTE; LA IEȘIREA LOR DIN MINȚI ȘI LA PALOAREA LOR LA CEA MAI MICĂ DURERE DE CAP DE CÂND ȘTIAU CĂ BOALA ÎNCEPE PRIN CEFALEE; ȘI LA SENSIBILITATEA LOR IRITATĂ, SUSCEPTIBILĂ, SCHIMBĂTOARE, ÎN SFÂRȘIT, CARE TRANSFORMĂ ÎN JIGNIRE O SIMPLĂ UITARE ȘI CARE SE MÂHNEȘTE DE PIERDEREA UNUI NASTURE LA PANTALONI. I se întâmpla adesea lui Tarrou să iasă seara cu Cottard. El povestea apoi în carnetele sale cum se pierdeau în mulțimea întunecată din ceasurile amurgului sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
credință și sinceritatea regretelor ei, să-ți accepte donația generoasă, dar fără ca asta să presupună... Destul, doamnă, destul! Acum se pare că, fără să vă dați seama, mă jigniți iar... — Poate fără intenție... Sunt împrejurări în care cele mai grave jigniri sunt cele produse fără intenție, cum se spune. Zău nu pricep... — Și totuși lucrurile sunt foarte clare. Am intrat odată într-o reuniune și unul dintre cei prezenți și care mă cunoștea nici măcar nu m-a salutat. La plecare, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
doamnă, ceva de speța prostesc numitelor uitări involuntare, ca și cum s-ar putea să uiți voluntar de ceva. Uitarea involuntară e e de obicei o grosolănie. — Și ce înseamnă asta... — Înseamnă, doamnă doña Ermelinda, că, după ce mi-a cerut iertare pentru jignirea pe care mi-a adus-o crezând că prin cadoul meu aș fi căutat să o cumpăr și să-i forțez recunoștința, nu știu bine ce înseamnă că o acceptă, specificând însă că fără niciun compromis. Ce compromis, hai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Și unde ai lăsat vasele până la urmă, Lângă râu, Unde, M-am gândit că o groapă naturală ar fi cea mai potrivită, dar tot exista inconvenientul că rămân la vedere, s-ar recunoaște produsul și fabricantul, și ca rușine și jignire e destul, Personal, nu mă simt nici jignită nici rușinată, Poate că te-ai simți dacă ai fi fost în locul meu de la început, Poate că da, și ce-ai găsit, Exact groapa ideală, Există gropi ideale, întrebă Marta, Depinde întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
pipă groasă în gură, de parcă fusese tot timpul acasă, acolo, lângă fotoliul de piele, privindu-l cu îngăduință pe necunoscut. Slabă imitație, slabă performanță, Bombonel degeaba încearcă să imite pacienții, imită ca un începător, zău așa, fără nici o strălucire, o jignire pentru nebunie,zău așa, o ofensă nemeritată, zău așa. — Ai venit de mult, Tolea? Parcă te-am întrebat ceva... Nu, nu venise de mult, dar cum să răspunzi la o întrebare așa imbecilă, când doctorul Nebunescu măsoară timpul după lichidul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
la palme, nu alta... Un picior pe scară, pardesiul larg deschis, valize în fiecare mână, valize spectaculoase, piele adevărată, groasă, zeci de etichete colorate, turistul venea de la Monte Carlo. Asta îi și intimidase, probabil, pe toți, îi amuțise, nu răspunseseră jignirilor. Pardesiul elegant, stofa moale, păr de cămilă, culoarea cămilei... La gâtul dromaderei flutura o eșarfă lungă DIOR, carouri roșu verde, ciocoiul scuipa invective, contra șoferului, contra călătorilor, contra murdăriei, putorii, țopeniei, contra contra, fără oprire. Până și-a înălțat capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și mătură după tine... Sunt două mesaje, unul după altul, mai vine unul. Stai acolo până după premiera la Regele Lear, o lună nu e mult, doar 30 de zile, o vreme în care n-o să am timp pentru tine. Jignirile, insultele ne conduc viața. Au și ele o ierarhie a lor. Dacă-ți spune cineva: idiotule!, te poate umfla râsul, poți chiar să nu te simți jignit, te și uiți mirat, cum să fiu eu un idiot?, e-un tâmpit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
bine locuri și oameni la ei acasă, să simt mai mult cu ei, să le înțeleg mai bine habitat-ul lor vital. Si pot spune că sunt oameni minunați. Greu de crezut, dar nu am întâlnit nici măcar un refuz, o jignire din partea cuiva. Si cu cât am avut mai multă încredere în oameni, cu atât am primit mai mult din partea lor. Cât am dormit în case particulare, toți și-au deschis inima și casa lor, m-au găzduit fără să-mi
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
i apropie; dar tare e rău și viața-i un hău când unul din doi e o scorpie. Apar îndoielile, dispare liniștea, orizontul devine opac; cei doi se ceartă întruna și amândoi nu-și dau seama ce fac. Reproșuri, obsesii, jigniri, gelozia-i nebună, nebună; viața-i un iad cu grindini ce cad într-o răscolitoare furtună. Unul o ia într-o parte, Altul apucă-n cealaltă; În inimi bezne, noroi pân’ la glezne Și dragostea dusă pe baltă. 1995 Enigmatic
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
celor care mă voiau aspru pedepsit și nu am înțeles de ce? Seria de șicane pe care mi le-au făcut; manuale, caiete scoase din ghiozdan, aruncate pe jos și călcate în picioare, geanta de școală aruncată la etaj, apostrofări și jigniri de felul „Mai lasă-ne cu prostiile astea, ciudatule!”, când încercam să vorbesc despre cărți de curând citite, au făcut să mă închid în mine. Așa mă apăr, evitând conflictele de orice natură. Ce rost ar avea să „pârăsc”? Pe lângă
ANTOLOGIE:poezie by Denis David Damşa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_673]
-
ai zis? Luke mi-a întors un zâmbet leneș și sexy care m-a băgat în sperieți. —Ce-ai auzit, mi-a răspuns el. Luke Costello tocmai mi-a spus să-mi scot rochia, m-am gândit în timp ce teama și jignirea se luptau înlăuntrul meu pentru supremație. Ce tupeu pe capul lui! Ce-o să fac? Cel mai normal ar fi fost să-i spun s-o șteargă din apartamentul meu. în schimb, am croncănit: —Dar nici măcar n-am făcut cunoștință ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
lumina proastă. Memoria serii trecute îmi revine secvență cu secvență în ralenti. Și decorul capătă contur real, nu mai sunt într-o casă mai mică, sunt chiar în vechiul nostru apartament. De șapte noiembrie, prietenul Mikali se răzbunase crunt pentru jignirea pe care i-am adus-o spunându-i că numai gura-i de el când îl tot invita pe domnul V. la o bere. Ei bine, m-a încercat pe mine, la „Academia“ cu mese de lemn, cu cinci halbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
amândoi, sau măcar unul. Dar soarta noastră era pecetluită. Ea trebuia să devină soția mea, totul o silea să facă pasul acesta, în ciuda voinței ei. Nunta se făcu, dar Mihaela tiranizată de mândria ei nu uită, nu putea să uite jignirea îndurată, după cum n-aș fi uitat-o nici eu, în împrejurări similare. Acum nu-i rămânea decât să se răzbune, și răzbunarea ei făgăduia să fie cu atât mai crudă cu cât simțise (instinctul i-o spunea) că o iubeam
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
strâmt, dar, neavând nici el prea multă ținere de minte, chiar crede, cu toată tăria, că străbate oceane! Destul de multă vreme, recunosc, am făcut eforturi să-mi concentrez toate forțele mele spirituale, pentru a nu-l asculta, lăsând impresia că jignirile sale supărătoare și stângace nu-mi aduc atingere deloc. Să dai atenție unui prost este ca și cum ai ademeni cu mâncare animalul fioros nemâncat de multă vreme. În scurt timp, acesta își va scoate colții la iveală și te va sili
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
se luase practic de superba lui mustață răsucită pakistaneză, cu care el și întreaga lui familie se mândreau atât de mult. „Aș ieși cu tine, dar e slinoasă și pute”, îi declarase ea nonșalant. Abdulah înnebunise când auzise o asemenea jignire de la o tipă pe care o cunoscuse cu numai două săptămâni în urmă la magazinul de smochine. Cum își permitea? Dincolo de asta, însă, mustața lui, care pentru el și familia lui începând cu mai bine de cinci generații în urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
tine. — Și dacă o să mă culc cu tine și o să-ți spun că mi-e scârbă de tine? Că ești o curvă? Ea a lăsat capul În pământ, dar nu s-a dezlipit de el, a suspinat doar, a Înghițit jignirea odată cu picăturile de ploaie, cu umilință. — Ce zici, mă Înveți și pe mine să mă f...? — Dar eu nu știu să fac asta, Vasile, i-a răspuns cu tris tețe În glas. De unde ai auzit tu că eu aș ști
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
pe o sârguință tenace. Clarviziunea lui Augustus recunoscuse aceste calități ale lui. Însă puterea era singurul obiectiv vital al viselor sale, iar cucerirea ei fusese o lungă luptă de eliminare. Neîncrederea lui disprețuitoare în oameni era constantă și spontană, amintirea jignirilor era de neșters, ura față de dușmani - indestructibilă, capacitatea de a ucide - naturală și fără remușcări. Era complet lipsit de milă; terorizarea dușmanilor îi provoca o satisfacție ce mergea până la lascivitate, și nici un mijloc, oricât de atroce, nu i se părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de vaci pe o farfurie, să se întremeze. Făcea asta ca și cum ar fi făcut-o pentru oricine ar fi fost bolnav, chiar și pentru un dușman deși sufletul ei era rănit. Ea nu ținea dușmănie cu nimeni însă nu uita jignirile pe care le primise. În postul Sf. Mării, Frusina reuși să se spovedească și împărtășească. Printre alte mărturisiri, îi destăinui părintelui duhovnic despre problemele pe care le are în familie. - Te știu o femeie bună și înțeleaptă. Toți oamenii greșesc
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]