1,238 matches
-
o familie de baroni înnobilați), s-a refugiat în Germania, unde a profesat ca medic primar și docent, până în 1985. Pensionat, se dedică? cu verva scrierii epice (române) medicinale și filosofice, studii și istorie. A fost rezident o vreme la Laguna Hils. Victor baron de Coroianu a scris opera să de vârf în California și în Germania. Pentru numeroasele lucrări știin tifice, în 1994 a fost ales ca profesor onorific al Univertității “Iuliu Hațieganu” din Cluj Napoca. Ne-a dăruit o bibliotecă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
antologie, Omule alb, ascultă-mă” ( antologie de proza și poezie indiană), Ultimul cartuș din tranșee, Între dragoste și datorie, Dincolo de orizonturi, Călătorii pe două continente (cu Ines Coroianu), Ultimele cuvinte ale unor oameni iluștri,Lexicon, Ena (roman-saga), Lungul drum spre Laguna Hills, Jandarm la împărata, Simboluri și mesaje indiene pe stâncă în America de Nord. Cu o săptămână înainte de a se stinge, proiectăm o editare a aforismelor glossate de Dsa prin vreme. N-a fost să fie. Elogiile cu care m-a cinstit
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
locuri ca înainte și mai multe nume din cartea de telefon Zilele mele de azi și de ieri Devin tot mai mici Până dispar într-un punct... Repetiție Zilele copie nopțile In oglinda Iatacului cu tapet și anecdote răsuflate Privesc laguna Prin fereastra deschisă De la pervazul meu cu pernuță Prin casă se fac auzite Cuvinte arzânde Ferecate-n întrebări ascuțite Simt tufișuri crescânde într-un joc inventat când surfez Peste lanurile vecerniei Adulmec sudoarea durerii Cum se ridică ceață-arcuită Bronzată în
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
o familie de baroni înnobilați), s-a refugiat în Germania, unde a profesat ca medic primar și docent, până în 1985. Pensionat, se dedică? cu verva scrierii epice (române) medicinale și filosofice, studii și istorie. A fost rezident o vreme la Laguna Hils. Victor baron de Coroianu a scris opera să de vârf în California și în Germania. Pentru numeroasele lucrări știin tifice, în 1994 a fost ales ca profesor onorific al Univertității “Iuliu Hațieganu” din Cluj Napoca. Ne-a dăruit o bibliotecă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
antologie, Omule alb, ascultă-mă” ( antologie de proza și poezie indiană), Ultimul cartuș din tranșee, Între dragoste și datorie, Dincolo de orizonturi, Călătorii pe două continente (cu Ines Coroianu), Ultimele cuvinte ale unor oameni iluștri,Lexicon, Ena (roman-saga), Lungul drum spre Laguna Hills, Jandarm la împărata, Simboluri și mesaje indiene pe stâncă în America de Nord. Cu o săptămână înainte de a se stinge, proiectăm o editare a aforismelor glossate de Dsa prin vreme. N-a fost să fie. Elogiile cu care m-a cinstit
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
din Salvador de Bahia. A publicat 11 cărți și a tradus alte 30, în special din literatura americană actuală. Dirijează, de asemenea, o interesantă revistă literară electronică - „Sidarta”. Eu și coiotul lui Joseph Beuys Ceva mai devreme pășeam pe malul Lagunei, când mi-am amintit brusc: călătorisem în același avion cu Joseph Beuys când el s-a dus la New York cu expoziția spectacol „I like America and America likes me”. Trăisem așa ceva, deși pare un vis! S-a întâmplat în1974, pe
Două povestiri de Sônia Coutinho () [Corola-journal/Journalistic/5357_a_6682]
-
dus spre René Block Gallery. M-am îndreptat și eu tot într-acolo, după ce mi-am lăsat valizele la hotel. * M-a provocat azi să-mi aduc aminte de Beuys faptul că am văzut, bătută în cuie undeva la marginea Lagunei, o pancardă pe care scria USA, trei litere mari și negre, barate de două linii roșii încrucișate, ca un veto absolut. Ca și cum ar fi spus, pe dos de cum spunea Beuys: „I dislike America and America dislikes me”. * * * Beuys, pilot pe
Două povestiri de Sônia Coutinho () [Corola-journal/Journalistic/5357_a_6682]
-
ceea ce m-a impresionat cel mai mult a fost însuși coiotul, care se fâțâia de colo-colo prin sală. Uneori, Beuys desfăcea din bucata lui de pâslă și-i dădea să mănânce. Azi, imediat ce am intrat în casă, după ce dădusem ocolul Lagunei, m-am dus direct la computer să caut pe internet imagini de la acea „performance” și ceea ce se scrisese despre el. Am citit și explicații despre prezența coiotului, care nu mi se par foarte exacte. Spune Emily Rekow: „Alegerea unui coiot
Două povestiri de Sônia Coutinho () [Corola-journal/Journalistic/5357_a_6682]
-
stranie pe care autorul o face între Buenos Aires și Veneția (această comparație îi aparține personajului Bruno, care îngemănează cele două orașe datorită aerului lor umed). Este ca și cum, metaforic vorbind, metropola din Despre eroi și morminte s-ar fi preschimbat întro laguna cu ulicioare care, daca nu sunt umede la modul real (fizic), sunt umede psihic și alunecoase mental. Buenos Aires este, însă, o metropola dublată de labirinturile vâscoase din subteranele orbilor (despre care Fernando Vidal Olmos raportează în faimosul sau manuscris paranoic
Ernesto Sábato încâlcit în orașul tentacular by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/5590_a_6915]
-
m-a împins spre pericol vânturam scena în imagini, impresii. În barcă ți-am zvârlit o mână de apă râdeai să prelungești clipa peste răcoarea instaurată, broboanele îți succedau trupul felii continuam s-arunc pumni cu licoare. Adiacent se umplea laguna țestoaselor apa îți licărea printre sâni Vezuviul și Etna deportați trasau pe cer dâre de fum cenușii care-ți țâșneau prin gură, unindu-ne Secvențial, altădată, ningea cu fulgi mari, fierbinți, albăstrii așteptam în cameră și număram zilele rămase în
Flash-uri by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83710_a_85035]
-
Brâncuși... dar chiar dacă nu am avut cum să-i cunosc personal, puterea artei lor m-a însoțit de-a lungul vieții — În ce loc ți-ar plăcea să rămâi? — Azi-noapte, spuse Ioana pe gânduri, am visat că înotam într-o lagună de o frumusețe pe care nu am întâlnit-o nicăieri până acum. Mi-aș fi dorit să nu mă mai întorc de-acolo niciodată... IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE În turnee — Cum era când plecai cu Sergiu în turnee
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
chiuveta din cameră, după care se dădea pe obraz cu lavandă și talc. Apoi se așeza pe pat cu fața spre ușa deschisă și rămânea astfel toată ziua, abrutizat, cu palmele pe genunchi și cu privirea pierdută în depărtări, spre lagună, unde marea transforma totul fără să aleagă, materie moartă sau vie în nisipul uriașei clepsidre. Când se lăsa amurgul, Carol se spăla cu grijă la aceeași chiuvetă, își lega pe după urechi plasa de ținut mustața pe timpul nopții, se așeza pe
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
somnului, ca într-o simulare tainică și rituală a morții. Filip mergea și povestea fără să se oprească și în curând rolurile se inversară. El deveni animatorul și călăuza nesfârșitelor rătăciri, purtându-l pe Carol pe cheiurile care tiveau țărmul lagunei, pe străzile cu vile de pe dealuri, prin mahalale urbei și prin șatrele țiganilor sau pe ulițele pline de cafenele, prăvălii și bisericuțe ale cartierului oriental, dezvăluindu-i acea dimensiune fascinantă a unui oraș irevocabil înțepenit și, parcă de groaza unei
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
în capitonajul de piele moale al birjei. L-ai mai văzut pe grec? întrebă muscalul, fără să-și întoarcă fața imberbă. Niciodată, răspunse sec Filip. Gerul se înmuiase și nu mai era frig. Vălătuci mari de ceață secreții nocturne ale lagunei înfășurau molatec birja, decupând statura masivă a scapetelui Nikolai, drapată într-o robă de catifea vișinie. Șoldurile lui prea mari și efeminate, care se legănau în ritmul monoton al trapului, se continuau fără talie cu bustul și umerii prea mici
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
o mie și una de nopți?" Am avut un vis teribil! mormăi Carol, sperând să fie contrazis de ceilalți, dar nimeni nu-l băgă în seamă. Cartierul oriental zăcea la picioarele lor ca un animal leneș și înțelept, pe malurile lagunei, nu departe de port. Greci, turci, tătari, evrei și armeni, aduși aici de nevoi uitate de generații, împinși de prigoane sau ademeniți de un trai mai dulce și câștiguri mai mari, populau claie peste grămadă acest Babilon bezmetic și fermecător
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
dat dezertor și condamnat în contumacie de Tribunalul Militar. S a zvonit că a fugit cu femeia aceea pe altă ieșire și nimeni nu i-a mai văzut vreodată. Lăsară în urmă cartierul oriental mocnind de legende subterane. Coborâră spre lagună trecând pe lângă o clădire abandonată, o veche vamă a portului. Au pornit-o spre casă pe plajă, de-a lungul țărmului înalt, din care marea mușcase golfuri adânci. Negura se ridicase ca o cortină, formând acum nori albi-pufoși cu marginile
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
profesorul Sandu Niculescu de la Padova, participant ca și mine la o masă rotundă despre exil la GDS - pe care nu-l mai întîlnisem din 1971, cînd fusesem împreună cu el și cu familia lui într-o excursie pe insula Torcello din laguna Veneției pentru a vedea o frumoasă bazilică veneto-bizantină cu mozaic din secolul XI (eu mai ales atras de numele insulei, cu un răsunet ciudat, magic pentru mine - reminiscență dintr-un poem de Robert Browning citit în anii facultății? sau punct
Matei Călinescu "În exil m-am simțit liber - într-o societate ale cărei reguli nu le cunoșteam" by Cristina Poenaru () [Corola-journal/Journalistic/15272_a_16597]
-
pentru oricare altul. Socotind că nu putea fi un om de știință serios dacă-și depășește limitele, Gonzalv Ionescu considera literatura, teatrul, plăcerile vieții, în fine, drept specialități ori "discipline" și-și interzicea foarte conștiincios orice verdict. "Ce zici de laguna asta?" Îl întrebase odată Ioanide, în Cișmigiu, voind să-și continue prin el impresia asupra bazinurilor asimetrice cu pretenții de lacustritate naturală. Gonzalv nu înțelese și, speriat, confesă că nu era specialitatea lui. Cel puțin așa nara întîmplarea Ioanide, care
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
reproduse de Kondakof. Ca simili, e de efect! Demirgian dădea din cap, zicând cu gestul: "Știu asta, e curent!" G. Călinescu Sau intra un profesor cunoscut de istoria universală, în căutare de stampe, și văzând o acuarelă reprezentând Malamocco în laguna venețiană, făcea o mică lecție în chip de reflecție: - Când te gândești că Malamocco, acum o mahala pelagună, a fost capitala republicii veneților sub Theodat, al patrulea doge, cum scrie în cronica latină a lui Dandolo! Aici a venit Pepin
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ar putea fi o hartă a vieții noastre secrete, cu mari zone albe și zone îngălbenite, zone-ncrețite și zone arse, nimic altceva decât țări și dominioane cu nume alegorice, delte și fluvii și deserturi: Tara Dragostei și Țara Atrocității, Laguna Fricii, Fiordul Amețelii... Suprafețe mânjite de toate dejecțiile lumii, cortexul înghesuit sub țeastă ca o boarfă soioasă într-o mașină de spălat, cearceaful boțit în pat și foile din caiet, opacizate de dârele de pix, cele trei texte se-nfășoară
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
aurora boreală în adevăr și realitate. Pe măsură ce avansam spre centrul lui, discul se preschimba în pămînt." Curând, mica procesiune abia mai avea loc să se strecoare printre atâtea ziduri, butoaie, parâme, popor din țări și epoci diferite, monștri de bâlci, lagune împuțite (pe care le-au trecut cu gondola), statui la tot pasul - Hitler și Kafka și Lombroso și Pușkin -, brațe de mare cu traulere și balene... Nu se mirară când trecură pe lângă dealul Căpățânii cu trei răstigniți pe trei cruci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
la Veneția. La începutul primăverii, plec la Veneția pentru zece-cincisprezece zile. Câtă încântare a produs asupra mea orașul acesta vorbele nu ar putea reda nici pe departe intensitatea farmecului. Se spune că cele mai potrivite luni pentru a vizita orașul lagunelor ar fi mai și septembrie. La 1 mai se deschide, cu fast oficial și "bienala" expoziție internațională de artă plastică, unde expun mai toate țările din lume. Pentru multe voi fi avut ochi, de privit, dar nici acum nu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
neagră, oarecum mirositoare. De undeva venea un zgomot înnăbușit de motor, apa neclintită părea de smoală. Îmi aduc aminte că m-am gândit la apa din bazinul nostru când am văzut secvența din Cassanova cu gondola care plutea pe apa lagunei venețiene, pe care Fellini o realizase din folii uriașe de plastic. ― Ar fi o chestie să mergem cu barca. Apa asta ajunge până sub benzinărie. Te încumeți? ― Nu prea, spuneam de fiecare dată. Chiar mi-era teamă. În apa aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
Magris când l-am auzit vorbind, În rezumarea „itinerarului” său biografic și spiritual, ca și În filmul-interviu proiectat În fața clasei, despre... „hidrofilia” sa. În cărțile sale apa ocupă, Într-adevăr, un rol central, mereu reluat. Marea și râul, dar și laguna și țărmul de joacă al copiilor. Îmi aminteam, inevitabil, de anii când, student, mă acaparau științele hidraulice, dar și de romanul Atrium, În care destinul eroului central evolua simetric cu cel al râului În care se reflecta. Dinamica și zădărnicia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
al revistei americane The New Republic (TNR, Sept. 2, 2002), „unul dintre cele mai remarcabile portrete ale locului scrise În vremea noastră”, evocă personaje și peisaje, spații și evenimente care compun, În cele din urmă, personalitatea orașului. Cafeneaua San Marco, laguna, dealurile În jur de Torino, insulele Quarnero, un sat În Tirolul de Sud, parcul și biserica și jocul copiilor sunt parte a unui cadru mai larg, dar și fragmente revelatoare ale „premisei” istorico-geografice, sociale, politice, culturale, psihologice a conglomeratului. Istoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]