1,304 matches
-
1859, 1866, 1873 (1898). Un episod important din viața lui, evocat cu mândrie, a fost cel al participării ca voluntar garibaldian la războiul franco-prusian din 1870-1871. În tinerețe V. se afirmă ca un traducător fecund, specializat mai ales în transpunerea libretelor de operă. Tălmăcește mai multe texte împreună cu M.A. Canini, printre care Norma de Felice Romani, Lucia de Lammermoor și Trubadurul de Salvatore Cammarano ori libretul lui F.M. Piave după Macbeth de Shakespeare. Cu Nicolae Filimon transpune în românește libretul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290414_a_291743]
-
În tinerețe V. se afirmă ca un traducător fecund, specializat mai ales în transpunerea libretelor de operă. Tălmăcește mai multe texte împreună cu M.A. Canini, printre care Norma de Felice Romani, Lucia de Lammermoor și Trubadurul de Salvatore Cammarano ori libretul lui F.M. Piave după Macbeth de Shakespeare. Cu Nicolae Filimon transpune în românește libretul lui Temistocle Solera la opera Nabucodonosor de Giuseppe Verdi. A mai tradus din Alphonse Karr (Amorul unei femei), din Paul Féval (Misterele Londrei, I-III, 1857-1858
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290414_a_291743]
-
libretelor de operă. Tălmăcește mai multe texte împreună cu M.A. Canini, printre care Norma de Felice Romani, Lucia de Lammermoor și Trubadurul de Salvatore Cammarano ori libretul lui F.M. Piave după Macbeth de Shakespeare. Cu Nicolae Filimon transpune în românește libretul lui Temistocle Solera la opera Nabucodonosor de Giuseppe Verdi. A mai tradus din Alphonse Karr (Amorul unei femei), din Paul Féval (Misterele Londrei, I-III, 1857-1858) și din Al. Dumas (Istoria unui mort narată de el însuși, „Naționalul”, 1858), precum și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290414_a_291743]
-
și Electro. 6) Marcu Emilian: sprijinea editarea publicațiilor studențești, cenaclul "M. Eminescu", Cenaclul Moldavia, editarea caietelor metodologice ale CCTS, creația studențească de la nivelul CU. Răspundea de Facultățile de Mecanică, Hidrotehnică și Textile. 7) Târziu Elena Olga: scenariile și regiie spectacolelor, librete pentru formații de dans, brigăzi artistice, educație estetică. Răspundea de IMF. Director era Iosub Alexandru. D.T.: Și i-am încărcat pe fiecare în funcție de secțiuni, de organigramă, dar și în funcție de competențele lor. Beiu Steliana era absolventă de Filologie, dacă nu mă
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
televizor color și-o Dacie". D. T.: Da, exact. S. B.: Acesta era nivelul de aspirații. Nu se punea problema pe atunci a proprietăților. D. T.: În ultimii doi-trei ani, economisisem la CEC pentru tragerea la sorți pentru Dacie, la libretele de 5 000 de lei. Niște prieteni de-ai mei câștigaseră o Dacie. Chiar Copos a câștigat de două ori. S. B.: El a câștigat și cu Loteria după aceea. D. T.: Și îmi pusesem și eu deoparte și așteptam
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
783). În capitolul al patrulea, de pildă, este remarcabilă refacerea vie a marșului parcurs de cei șaptezeci de indivizi condamnați și deportați în Răsărit. Cadența spectrală a textului din cadrele respective poate fi pusă în relație cu atmosfera degajată de libretele operei Din casa morților (1927) de Leoš Janaček, inspirate de impresiile de detenție siberiană ale lui Dostoievski (consemnate în cutremurătorul roman memorialistic Amintiri din casa morților). Dar ceea ce interesează direct studiul meu se găsește în capitolul al zecelea din același
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Nu întelegem totuși preferința dr. Nica pentru comentariile lui Eugen Barbu, după părerea noastră, în defavoarea cercetării sale de eminescolog. De pe lista denigratorilor lui Eminescu nu scapă nici Macedonski, nici Anghel Demetriescu și nici medicii A. Șunda și C. Bacaloglu. Falimentul libretului freudist, precum și al imposturii belicoase și invidioase față de personalitatea lui Eminescu, se demonstrează cu prisosință pe baza unei bibliografii impresionante (patru sute șaptezeci și cinci de poziții), comentate cu dăruirea exhaustivă a exegetului, cu proiectarea personalității eminesciene în lumina neasfințită a creației, dar
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
organizarea unui cerc de literatură, muzică și artă. Din această perioadă se păstrează două volume litografiate: Versuri din captivitate și textul revistei teatrale „Cu sorcova”. În 1918 se găsea la Iași, unde colaborează la „România” și compune, împreună cu G. Topîrceanu, libretul pentru un spectacol de revistă intitulat A fost un vis. Debutase probabil prin 1911, la „Flacăra”, cu versuri și publicistică de factură socială. Alte poezii, schițe, nuvele, fragmente de roman îi apar în „Drum drept”, „Viața românească”, „Scena” (1917-1918), „Izbânda
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290205_a_291534]
-
Lazăr - Roderigo, Marius Boloș - Lodovico, Iustinian Zetea - Montano, Ionuț Gavrilă - Un herald. Așa cum merge majoritatea regizorilor actuali spre modernism și Vera Nemirova a conceput o variantă actualizată a lucrării, dar, pe care a desprins-o și de convențiile impuse de libret. Astefel că, Otello nu mai este nici maur, nici „Leul Veneției”, nici eroul glorios pe care poporul îl așteaptă cu sufletul la gură să scape din naufragiu. El devine conducătorul unei tabere de refugiați, acțiunea desfășurându-se într-un decor
OTELLO, ?n anul bicentenarului Verdi by Lumini?a CONSTANTINESCU () [Corola-journal/Journalistic/83427_a_84752]
-
chiar o mîngîie pe creștet și/sau îi șoptește o amenințare. Iar Olympia n-are încotro. Cîntă toată aria, chiar dacă efortul o epuizează integral. Dar cînd termină, nu e decît o jucărie care s-a stricat iremediabil. Așa scrie în libretul clasic. Asta e interpretarea cea mai simplă. Evident, posibilă. Dar mi-e greu să nu mă întreb ce se petrece, în realitate, în mintea Olympiei, pe parcursul minunatei arii și de ce se defectează ea. E posibil ca, în clipa cînd ezită
Galateea secolului XX by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/14122_a_15447]
-
afle ce destin vor avea copiii care scriu azi în Dilematix. De acord! Acord este titlul unei reviste muzicale ajunsă la numărul 2. Cronicarul a cules-o cu prilejul premierei unei opere de cameră, Eva, de Dan Dediu, pe un libret de Matei Vișniec, care a entuziasmat sala. Nici revista nu e de lepădat, deși se adresează mai ales Universității de Muzică. Cităm mottoul, din Roland Barthes: "Profesorul trebuie să se situeze în ariergarda avangardei". Și, ca să vină în întâmpinarea cititorului
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7237_a_8562]
-
meseriași cu două mâini stângi...”. Ieri seară, Faust de Gounod. Înainte să înceapă, apare o doamnă și ne înștiințează că, întrucât tema (Goethe, cum ar veni) este desuetă, Faust a devenit un fizician nuclear muncit de remușcări. Neputând fi modificat libretul, totul se reduce la instalarea lui Faust într-un laborator de secol 20. E drept că-și frângea mâinile. Din cauza remușcărilor, presupun. Pe vremuri, încă neșcolit în artă, Roman, viitor artist abstract, bombănea împotriva lui Picasso: îl laudă din snobism
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3015_a_4340]
-
secolul trecut să se corijeze neinspirat: „de n-o să poți vin eu să ți-l culeg/ din golfulețul dalb și chiar pe bune/ o să-mi înfig harponul de norveg/ în chitul cufundat în goliciune.” (p. 33) Încă un neajuns: tentația libretului. (Probabil încurajată de buna ureche muzicală a poetului.) Prin comparație însă cu Șerban Foarță, ale cărui texte pentru Phoenix încântă, Dinescu e doar melodios. O versiune autohtonă a marțialului Lili Marlen sună inexpresiv: „furișat prin stepă ca un lup stingher
Amintiri din poezie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5792_a_7117]
-
montată. Conducerea muzicală a asigurat-o Nicolae Boboc, de regia artistică s-a ocupat Ioan Taub. Scenografia: Grigore Gorduz. Macheta statuii Păsării Măiastre a fost realizată de Victor Gaga. Mariana Emandi a asistat regia artistică. Eduard Weiser, maestru de cor. Libretul a fost conceput de Ion Brezeanu și Ion Drappel. Muzica operei în trei acte și cinci tablouri: Ovidiu Manole. Printre balerini, afișul epocii îl amintește și pe maestrul Francisc Valkay. După cele două reprezentații din 1971 și 1972, s-a
Agenda2005-49-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284464_a_285793]
-
calitatea epocii, cu opera sa, pe care l-a folosit pentru prezentarea în cadrul unei dezbateri ce s-a petrecut luna trecută la Sala Orpheum a Facultății de Muzică. Viața de scenă „Măiastra“, 1965. Operă în trei acte și cinci tablouri, libretul Ion Drappel și Ion Brezeanu; „Lot da Sodoma“, 1968. Operă biblică în două părți, libretul în limba italiană de Ion Drappel; „Carnaval“, 1969. Operă comică în două părți, după „D-ale Carnavalului“ de Ion Luca Caragiale, libretul de Ion Drappel
Agenda2005-49-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284464_a_285793]
-
ce s-a petrecut luna trecută la Sala Orpheum a Facultății de Muzică. Viața de scenă „Măiastra“, 1965. Operă în trei acte și cinci tablouri, libretul Ion Drappel și Ion Brezeanu; „Lot da Sodoma“, 1968. Operă biblică în două părți, libretul în limba italiană de Ion Drappel; „Carnaval“, 1969. Operă comică în două părți, după „D-ale Carnavalului“ de Ion Luca Caragiale, libretul de Ion Drappel; „Coroană pentru Doja“, 1972. Muzica de scenă la piesa lui Aurel Ardeleanu, premieră în 16
Agenda2005-49-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284464_a_285793]
-
și cinci tablouri, libretul Ion Drappel și Ion Brezeanu; „Lot da Sodoma“, 1968. Operă biblică în două părți, libretul în limba italiană de Ion Drappel; „Carnaval“, 1969. Operă comică în două părți, după „D-ale Carnavalului“ de Ion Luca Caragiale, libretul de Ion Drappel; „Coroană pentru Doja“, 1972. Muzica de scenă la piesa lui Aurel Ardeleanu, premieră în 16 octombrie 1972, la Teatrul Național Timișoara. Acestor lucrări li se adaugă „Baladă pentru violoncel și pian“ (1969, muzică de cameră), „Lamento“ (1970
Agenda2005-49-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284464_a_285793]
-
din... Bucarest Între gesturile consacrate Anului Caragiale, cel al compozitorului Ovidiu Manole este, fără îndoială, singular: profesorul timișorean a compus, în premieră mondială, o operă bufă având ca punct de plecare comedia „D’ale carnavalului”. Muzicianul este, de asemenea, autorul libretului scris integral în italiană. Inteligent intitulată „Il barbiere di Bucarest“, opera în trei acte recompune atmosfera Bucureștilor de altădată. „E însă o operă pentru oricare din scenele lumii, un Caragiale muzical dăruit lumii”, mărturisește autorul. Compusă la două sute de ani
Agenda2005-49-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284464_a_285793]
-
de aceea m-am bucurat să aud că încă de la primele acorduri orchestrei “îi e tot mai bine”, că primul tablou îmi dă o senzație reconfortantă de deja-vù - Unora le place jazz-ul - și că muzica lui Verdi și personajele libretului lui Piave care au văzut lumina rampei sub bolta aurită a Teatrului La Fenice în 1851 pot căpăta o viață nouă în 2014, undeva pe malurile Dâmboviței, tot într-o atmosferă de “care pe care”, dar cu pistoalele mai la
Uite c? se poate! by Virgil OPRINA [Corola-journal/Journalistic/83487_a_84812]
-
scenică, deși ar fi putut fi un prilej de savuroasă compoziție, menită să accentueze caracterul contorsionat și complexat al personajului, sau a modului în care Al Capone - Ducele, răspunde sau nu la testul credibilității vizavi de propria frumusețe care, conform libretului (supratitrat în română, așadar perfect inteligibil) i-a salvat viața. Peste toate acestea însă, Rigoletto, noul spectacol al Operei Naționale București IMPRESIONEAZĂ și mai mult decât atât INCITĂ! Nici că se poate propagandă mai bună vizavi de dorința spectacolului de
Uite c? se poate! by Virgil OPRINA [Corola-journal/Journalistic/83487_a_84812]
-
și simbolul religios împletindu-se toate în același cadru artistic - s-a soldat numai cu eșecuri. De pildă, din tentativa lui Wagner de a reface arta totală nu a mai rămas decît muzica lui: mitologia nordică din fundal e moartă, libretul are un conținut artificios, iar jocul scenic nu mai poate inspira decît pe pasionați, adică pe cei care cred în Wagner mai presus de detaliile coregrafice. "Simbolismul wagnerian s-a retras în incinta operei și nu mai joacă un rol
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
cu celălalt bărbat, nu cu logodnicul respectiv. Dată intriga pe față, într-o împăcare generală sunt iertate (deși ele ar trebui să ierte pentru că au fost umilite și târâte într-o farsă crudă). Dar Mozart nu ne spune, nici în libret, nici în partitură, cum s-au reconstituit cuplurile, în forma originală sau în funcție de noua iubire ce a înflorit între cei doi eroi principali, iar a sugera un fel de happy-end este prea simplu: deziluzia, cinismul, minciuna, neîncrederea rămân. Regizorul Ștefan
Gustul dulce-amar al infidelității by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/10889_a_12214]
-
cu vertijul stazelor sau al proceselor imuabile. Nu știu dacă acel punct de fierbere, precum și frisonul ori vertijul sunt apanajele Paradisului. Știu însă că, dincolo de argumentele polistilistice, am fost confiscat de generozitatea polisemică a muzicii lui Costin Miereanu și a libretului semnat de Sylvie Bouissou. Căci opera deține o impresionantă scală de nivele semantice ce se dezvăluie succesiv, fiecare detaliu - și întregul ca atare - fiind incluse în diferite sisteme de raporturi, primind, totodată, mai multe semnificații smultane: basm pentru copii, film
Miscellanea by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/9434_a_10759]
-
un timp franceza veche la Universitatea Vincennes, apoi e angajat ca lector la Gallimard unde, din 1976 și pînă în 1994, cînd își dă demisia, ocupă funcția înaltă de responsabil editorial. Între timp, scrie și publică mult - romane, eseuri, povești, librete de operă și scenarii. Devine tată, divorțează, suferă de depresii. Practică muzica de cameră ca violonist și violoncelist. Inițiază un Festival internațional de operă și teatru baroc la Versailles. Colaborează cu Alain Corneau la realizarea a două ecranizări după romanele
Premiile toamnei franceze by Adriana Bittel () [Corola-journal/Journalistic/14611_a_15936]
-
interdisciplinar și nici hibrid. E monovalent, tiranic și supărător de selectiv, iar atunci cînd atinge treapta geniului e revoltător de exclusivist: are o predilecție în exprimarea de tip unilateral, orice combinație transdisciplinară fiindu-i dăunătoare. Dacă Dürer ar fi căutat „libretul“ inerent tablourilor, astăzi nu am mai fi vorbit despre el, și e un noroc că a avut inspirația de a nu amesteca arta imaginii cu cea a cuvîntului. Într-un tablou e atîta pictură cîtă neputință de a o înlocui
Tabloul scris by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5665_a_6990]