2,381 matches
-
cu lacrimi... „De-ar fi Moldova în...”. Dar, nu se mai auzi nimic, că locomotiva pufăind aruncă încă un nor imens de aburi, înecând pentru câteva clipe gara cu toată mulțimea. Apoi, ca într-un număr de magie, totul se limpezi și din nou mica gară răsări cu tot cu mulțime.. și, încet, încet, trenul porni îndepărtându-se. O vreme, încă, se mai văzu mulțimea de mâini întinse spre cer fluturând batiste și pălării, din ce în ce mai mici.. tot mai mici... Satul pribegiei noastre rămânea
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
multe cozi de topor..!” Își aminti că după miezul nopții, Alistar s-a ridicat încet, și, s-a dus.. „poate pentru necesități”, nu i-a dat importanță, și adormi. Ca un văl îi căzu de pe ochi, și totul i se limpezi. „ Plecați.. plecați, imediat, suntem împresurați !”, fură ultimele cuvinte ale lui Neagu,.. mâna îi slăbi strânsoarea, și capul îi căzu pe-o parte.. cu ochii în ochii lui Baltă. Căpitanul îl îmbrățișă strâns la piept și-l sărută pe frunte, obrajii
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
securitate și miliție... Căile de retragere ne sunt tăiate... șansele noastre sunt minime..!” Pentru o clipă ochii îi scăpărară în întuneric... Sunt ceasuri de primejdie, care-ți strânge inima... sunt altele care te întăresc. Așa e cel de acum... El limpezește o situație.. El ne luminează drumurile !”. Și, tot Baltă continuă.. „.. Peste trei, cel mult patru ceasuri, „ei” vor fi aici.. sunt pe urmele noastre... Noi, trebuie să ne retragem spre creastă, sus, și să coborâm pe versantul de nord, pe
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
mormântului, lui Neagu.. dar ce îmbrățișare a fost aceea... ce îmbrățișare..! „.. Nici unul nu mai este... nici unul !”, murmură el, calm și resemnat. Începu să se crape de ziuă. Zorile se revărsau din cer gingașe, împrăștiind întunericul și încet încet, împrejurimile se limpeziră... La răsărit, pe Crainicu, prima panglică auriu albăstrie se întindea ca un brâu luminos.. de sus, de pe Bivolu până jos pe Vârfu Mare... Peste puțin timp, din pâcla sură, izvorâ dimineața albă. Spre răsărit, de pe Crainicu, cerul se înroșea din
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
deltă, era o imagine de basm să te plimbi cu barca prin pădure ca printr-o junglă umbroasă, plină de păsări și de animale sălbatice. Vara apele scădeau, începea curgerea apei în sens invers, din deltă spre Dunăre, apele se limpezeau și delta căpăta un alt aspect. Copacii eliberați de ape apăreau monumentali, cu rădăcini aeriene mari și stufoase care, pline de umbre, creeau contraste interesante și se puteau citi în ele figuri și contururi fabuloase, ca din basme. Apa scăzută
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
făcută la sfârșitul primei etape, dacă presupusul tehnocrat nu are sau are o implicare politică foarte redusă În structurile de vârf ale partidului comunist. În mod similar, aprecierea inițială a cazurilor de politicieni considerați tehnocrați „schimbători” sau „incerți” se poate limpezi dacă luăm În calcul responsabilitățile deținute la vârful partidului, mai cu seamă În Biroul Politic. De asemenea, În această a doua etapă și, mai ales, pentru cei cu poziții politice, vor fi adusă În discuție pregătirea profesională și cariera anterioară
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
ar trebui, ci lăsat În plata domnului. À propos: nici noi nu suntem perfecți, dar facem așa vin, bere și rachiu... Lăsat În plata domnului? Nicidecum. Acele viitoare zăcăminte, acum abia gropi de gunoi, se ascund, afundându-se. Aerul se limpezește, iar temperatura sufocantă scade. Și apar mamiferele, iar În vârful piramidei, curând și omul... Procesul de dosire a carbonului continuă și astăzi, dar mai Încet, căci bioxidul de carbon e doar de leac, dar Îndestul ca să susțină evoluția. Doar că
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
pe-acasă, că avem treabă!“ „Ăștia“ erau, de fapt, marele bariton D. chemat de italieni într-un juriu la Scala din Milano. Dar când era mahmur, colonelul folosea numai pluralul. „Ia să mai bem și noi niște apă, să ne limpezim“, zicea el golind sticlă după sticlă. Sau: „Ia să le mai dăm peste nas la șmecherii care vrea să fugă din țară și ne crede proști“. Baritonul a aflat că n-a primit viza cu un ceas înainte de a lua
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
însă întins până departe. Când discută despre viitor, bărbații și femeile de șaizeci de ani se gândesc la cei care trăiesc optzeci, nu la cei care mor la șaizeci și unu. Vasile B. se întorcea acasă pe jos, ca să-și limpezească gândurile, dar era speriat. Ar fi trebuit să se așeze undeva. „O să mor de frică în fața unei alimentare“, și-a zis Vasile B. și a traversat strada spre parcul din fața Ministerului. Ar fi vrut să apese pe un buton, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
și pe cele cu imputări. Acum, cînd le revăd, întrebarea care-mi vine în minte e cum s-a născut fiecare dintre corespondențe. Cine a inițiat-o: eu sau celălalt, și în ce împrejurări? în unele cazurile lucrurile îmi sînt limpezi, în altele nu. Sigur, de cele mai multe ori eu am fost „vinovatul”, fapt ușor de motivat. De regulă, redactorul de la „Literatură” primea ce-i trebuia și fără să ceară, îndeosebi de la poeți; redactorul de la „Critică și istorie literară” era nevoit ca
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
aflu, nici nu aș putea da peste text decît făcînd un tur de forță de care nu mă simt în stare. Iar dacă aș fi știut din timp, probabil l-aș fi refăcut complet: cu trecerea timpului și ideile se limpezesc și exigențele sînt sporite. Așa, rămîne, dacă socotiți de cuviință, în forma actuală, rugînduvă doar să-l recitiți în șpalt. Dificultăți „presei” nu pune, după cîtemi amintesc. Nu știu dacă C.J.C.E.S. Bacău mi-a trimis invitația la ediția a III
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
de mâini nevăzute ca să sloboadă vite roșii ce se îndreaptă, rumegând, către prundurile apei. Din livada cu iarba necosită încă, pe cărare, urcă un bărbat tânăr, în trecere pe la otava în care, năimiți, au intrat cu coasele câțiva flăcăi. Își limpezește fața devale, la pârâu. E învățătorul ce apoi se îndreaptă către școala în care, într-o cămăruță, dorm nevinovat trei prunci care supun la grele încercări inima părinților. Un rictus sceptic față de veleitățile feciorului mai mare, de care se simte
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
în parte, au confirmat cele spuse de elev, am înțeles că acesta nu mâncase ciuperci: în planurile securității exista o variantă pentru înlăturarea lui Ceaușescu. Dacă varianta aparținea filialei ieșene sau era valabilă pentru oficinele din toată țara, istoria va limpezi lucrurile. Revin acum la Piața Unirii. În ajun de 14 decembrie aproape toată ziua rămăsesem la cerc. Către seară ne pregăteam de plecare, dar informatorul ne-a spus să nu trecem prin piață și nici să nu ieșim grupați ori
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
ceva (poate vroia să întrebe pentru ultima oară de cererea sa), dar văru-său, directorul, era acum departe, se urcase în mașina lui, dispăruse parcă pentru totdeauna în noaptea adâncă. Ion privi cerul plumburiu, într-un tardiv gest de a-și limpezi gândurile înnegurate. Văzu luna încercănată cum se ascundea după nori groși. Și, iarăși, îl cuprinse tristețea, pe care și-o spunea rareori: că întâmplările trec pe lângă el fără să-l ajungă, fără să-l ia în seamă. Apoi, cu pași
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
marginea lui, rămânea cu capul aplecat și se gândea. Își lua papucii în picioare, pornea spre sobă. Fie că era caldă sau nu, își aprindea o țigară, deschidea portița ei, trăgea primul fum în piept. După un timp gândurile se limpezeau, ochii se măreau, noaptea se destrăma. Obiectele din jur căpătau contururi precise. De pereți atârnau poze ce reprezentau avioane vechi de tot felul. Bătrânul privea, ghicea prezența lor, și geamurile mici, albastre. Așa era și cerul când zbura în misiune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
lansam dezinvolt spre înălțimi. Uneori aveam amețeli, îmi vâjâiau urechile și capul, dar mă avântam mai sus. Cândva aș fi vrut să zbor deasupra Everestului... Bătrânul aviator privi ferestrele albastre. Aprinse o țigară, trase primul fum. Mintea parcă i se limpezea, gândurile sumbre se risipeau, razele albe inundau încăperea. Hotărî să meargă la aeroport, să vadă piloți, parașutiști, acrobații, picaje. Spera ca amintirile chinuitoare din trecut să dispară, memoria să se încarce cu imagini liniștitoare, care să-l ajute în prezent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
mereu, îngrijorat. Ajuns la destinație, capul îi vâjâia cumplit. Se îndreptă cu pași mărunți și mișcări dezordonate spre restaurantul gării. Trebuia să bea o cafea cu rom. Bău una, apoi încă una. Se simțea mai bine, dar mintea nu se limpezise de tot. Mai comandă o cafea și o sută de grame de rom. Și-a spus că e prea devreme să meargă la fiică-sa, poate nici nu se sculase. Nu vroia să-l deranjeze nici pe ginerele său, om
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
plantat acolo varză. Și am udat varza aia tot restul verii. Cum am sădit-o în iunie, așa era și în septembrie: nici n-a murit, nici n-a mai crescut. Dădeam cu hidrantul cu apă și după aceea se limpezea rigola pe loc, pentru că era prund și nisip, ca pe albia Moldovei. M. M.: Varza și dovleceii v-au marcat viața. S. B.: Varza, nu. Dovleceii și spanacul, da. Primăvara, tot așa: ciorba de spanac și spanac cu rântaș. M.
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
revistele de istorie din București.) Titulatura unor capitole poate fi relevantă pentru unghiul din care autorul examinează tema: "Condamnați la fericire", "Parfumul schimbării", "Cuibul de vipere", "Primus inter pares", "Necazurile tovarășilor", "Eroul națiunii". E-o cercetare serioasă, care izbutește să limpezească necunoscute ale ascensiunii unui personaj "viclean, ranchiunos, introvertit, mohorât și suspicios", într-un context în care "nu principiile îi animau pe acești demnitari cinici, ci dorința de a perpetua la infinit dominația nomenclaturii". Cum bine se observă în Prefață, "nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
au putut să evite să se mânjească cu sex și narcotice. Să fie oare indulgența singura modalitate de a trata această situație? Trebuie totuși să se admită că era mai ușor să fii tânăr prin anii '40. Direcțiile erau mai limpezi; să lupți, să rămâi neutru, să supraviețuiești. Adăposturile, camuflajul și raționalizările făceau ca situația internațională să ne apară mai limpede. Acum se vorbește sus și tare despre foametea globală și declin, pe un fond de vitrine abundent încărcate și despre
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
a o comercializa În Țările Române <endnote id="(416, II, p. 140 ; 236, p. 194 ; 535, pp. 519-520)"/>. Soluția de „piatră acră” nu se folosea doar pentru stropitul viei Împotriva manei. Ea se punea și În vin, pentru a-l limpezi și pentru a-l face să stea mai mult fără să se acrească. Iată cum sună o rețetă populară, culeasă În nordul Moldovei de Dimitrie P. Lupașcu la sfârșitul secolului al XIX-lea : „Pentru ca să ție vinul mult, fără să se
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
afla acolo, la capătul orizontului și strălucea, leneșă și azurie, la poalele colinelor aride, cafenii, spînzurate de fondul albastru intens al zării. Nu-mi era încă prea sete, merele ținuseră destul de mult, dar era reconfortant gîndul că-mi voi putea limpezi fața și mîinile acoperite de praful greu și gros al Karakorumului. Ganjur se uită la mine cu un uriaș semn de întrebare în priviri: Care apă? Aceea albastră: rîul sau lacul acela frumos. Vizibilitatea trebuie să fie de vreo 40-50
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
acolo un an primind omagiile Hiperboreenilor, apoi a revenit în Grecia și a ajuns la Delphi, în miezul zilei printre serbări și cântece. Natura însăși era în sărbătoare pentru el: greierii și privighetorile cântau în cinstea lui, izvoarele erau mai limpezi. În fiecare an la Delphi se sărbătorea astfel venirea Zeului prin sacrificii multiple. La Delphi, Apollo a ucis cu săgețile sale un șarpe pe nume Python. Apollo a eliberat ținutul de acest monstru și în amintirea isprăvii sale a înființat
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
aș avea unele posibile explicații pentru acest fenomen, dar nu este acum timpul și nici locul pentru a le expune. În orice caz, o cercetare serioasă fără ură și părtinire a fenomenului chinez, făcută direct, la fața locului, ar putea limpezi multe din nedumeririle noastre. În mod sigur, însă, ar îmbogăți literatura socială și politică a timpului nostru cu concepte și reprezentări noi. 8 ianuarie 2009 Israeliți și filisteni Războiul din Gaza temă de care nu mă voi ocupa pentru că se
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
iar a doua jumătate a acestor Mărturisiri (numite, cu amară ironie, ale unui „criminal politic”, după eticheta generalizatoare pusă legionarilor de adversarii lor ideologici, atât de dinainte, cât și de după marele război) se referă tocmai la acest răstimp-cheie, încercând să limpezească aspecte controversate (cazul Horia Sima, relația cu Antonescu, poziția față de fascism și nazism, asasinatele reprobabile, mistificările Siguranței, așa-zisa „rebeliune” din ianuarie 1941 etc.), chiar dacă nu reușește să fie întotdeauna convingător până la capăt. Defilează prin fața noastră numeroase portrete de neuitat
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]