1,266 matches
-
Se tem că le ia fotoliul cel moale? Pe el , lasă-l să stea pe scândură! Cum dorm eu pe scândură așa îl lasă și pe el... Nu știu ce oi face mai departe. Trebuie să fac de jumătate de an pentru moșneag, de la moartea lui, cum a trece Anul Nou și cum are să vină fata de la Gherman, și nu știu cum o să poată veni Iura. Ei amândoi o să facă și nu am vin. Trebuie să cumpăr vin și cartofi. Făină am de-amu.... Dar
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
singură dată a reușit să ajungă, în rest a fost întoarsă de la Tiraspol fără să-și poată vedea fiul. în momentul plecării noastre, se hotărăște să mergă cu noi la cimitir, la mormântul soțului, odată ajunși, zice: „Iaca, iarba înverzește, moșneagul putrezește! Coroanele s-au trecut... Moșnege, stai să te scurme găinile? Poate ți-o face Iura ceva (un monument funerar).” Studentul Manole Mihăilescu, care se afla pentru prima dată în Basarabia, o întreabă dacă a fost cineva din sat deportat
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
întoarce la țara lui, dar rușii o luat și o prins tot și apoi au început deportările. Au ridicat în 1940, apoi în anul 1947 o deportat, ducându-i în Siberia. Chiar de peste drum de casa noastră au ridicat doi moșnegi bătrâni, sărmanii, el nu auzea de urechi și baba la fel. Bătrâni, bătrâni sărmanii, așa i-au luat și duși la moarte în Siberia, așa a fost în <raiul rusesc>.” Studentul o întreabă dacă s-au bucurat românii basarabeni când
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
jos, ticăloșii! Se stăruie Nina și-i duce lui Ilie de mâncare conserve, ulei, poate și carne dacă i-o primesc aceia de acolo. Este greu, a îmbătrânit și Nina săraca! La patruzeci de zile, când i-am făcut praznic moșneagului, mi-a spus că s-a săturat de drumuri. Eu nu-i zic nimica. De la patruzeci, de la moartea moșneagului, Nina nu a mai fost pe aici. E tare obosită și ea. E greu, tare greu!”... La mormântul celui care a
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
o primesc aceia de acolo. Este greu, a îmbătrânit și Nina săraca! La patruzeci de zile, când i-am făcut praznic moșneagului, mi-a spus că s-a săturat de drumuri. Eu nu-i zic nimica. De la patruzeci, de la moartea moșneagului, Nina nu a mai fost pe aici. E tare obosită și ea. E greu, tare greu!”... La mormântul celui care a fost ștefan Ilașcu ne luăm rămas bun. Măicuța ne-a făcut o urare care merită amintită: “Vă urez o
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
încă nu am ajuns la două mii. Când om merge în mileniu trei, dar eu nu am să mai fiu pe pământ. Da’ nu mai vreau. Eu m-am săturat de pilule, de tot. Eu trebuia să mor prima și apoi moșneagul. El n-o zăcut, nu nimica. O murit sănătos. și Iura a vrut să-l ducă la spital. După aceea a venit și mi-a spus, mamă, nu avea cum să mai trăiască! și iată el a murit și eu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
sunt cetățile?” Măicuța și cu Eugenia ne-au ospătat. Din când în când își aducea aminte de cele întâmplate la vamă și de fiecare dată se întrista. Apoi și-a adus aminte de soțul ei: „Au venit odată niște studenți, moșneagul nu stătea acasă să i primească, numai eu. Se ducea prin grădină, la bazar, la piață. La noi la bazar îi și piață, la Fălești, jos îi cârnațul, sus papucii, aici mâncarea, aici haine, nu-i nici o ordine! Moșneagul mai
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
studenți, moșneagul nu stătea acasă să i primească, numai eu. Se ducea prin grădină, la bazar, la piață. La noi la bazar îi și piață, la Fălești, jos îi cârnațul, sus papucii, aici mâncarea, aici haine, nu-i nici o ordine! Moșneagul mai spunea: mă duc să beau un sfert de vin, sau rachiu. Dacă bea mai mult, nu mai ajungea ușor acasă. Eu îi spuneam: nu mai bea, măi! Da’ când am să beau, când am să mor?> Apoi acuma ce
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
cuvinte! Să-mi cumpărați două lacăte, să le schimb. Ei au chei!” „La magazin în sat nu se găsesc?” „Nu, numai la Ungheni. Așa m-am socotit eu astă noapte în sufletul meu: nu degeaba l-am visat și pe moșneag, parcă zicea: hai, hai, Natașa! Am murit eu, toți te pradă, toți te fură, nici nu ai ce mânca!” La rugămintea doamnei Rugină, măicuța Natalia explică: „Mie mi-a fost drag să învăț, și erau greutăți când am venit din
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
la Putna. Mai merg o dată la Putna, da’ pe jos. Numai cu credință în Domnul. Jenica dacă ar ști că ați venit aicea, ar veni în zbor... Eu niciodată nu m-am gândit că n-am să mor eu înaintea moșneagului. Dar vezi că Domnul l-a luat pe el primul. Da! Când a venit ceasul trebuie să te duci. Iată așa, când va veni ceasul, va veni și Ilie acasă. Dar încă n-a bătut ceasul. Nu știu ce a să mai
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
adevăr, după plecarea noastră a venit de la Chișinău fiul măicuței, prof. Iurie Ilașcu.) „Poate vine cineva de la Chișinău. Măicuță, noi plecăm, să ne ierți!” „Mulțumesc și bodaproste că ați venit și m-ați văzut și Domnul să-l ierte pe moșneagul meu, pe ștefan al meu, și Domnul să-i dea sănătate lui Ilie, să vină acasă să vadă măcar pe mama, dacă nu i o dat păgânii drumul să vină acasă. Mama a făcut tot ce a putut. Da’ tu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
cruzime zguduitoare, și nu prin hohote dubioase. Oricum, Lear e un rege, nu un bătrân care s-a smintit tăvălindu-se pe jos în mijlocul unei cete de hippies,ci s-a scrântit în spiritul său, prin devitalizare, fiind un biet moșneag, și nu un bărbat în puterea vârstei plesnind de sănătate. N-are sens! Ce-ar face atunci regizorul în cazul în care ar avea de pus în scenă o piesă cu hippies? Te pomenești că le-ar pune la toți
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
botul crud, mânjii, răstoacele, și toate acestea chiar și astăzi, în ciuda necontenitei schimbări a peisajului nostru, care modifică toate aceste văioage, șipote și cavalcade, nu numai ca viziuni ale unei imaginații idilice, ci și ca psihologie a locuitorilor, fie ei moșnegi sau fete tinere. Făcătorii de cuvinte cei mai numeroși s-au recrutat, cum lesne se poate deduce, din curentele sămănătoriste și neosămănătoriste, dar și din cele moderniste, cei mai mari făcători de cuvinte în acest sens dîndu-i de pildă suprarealiștii
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
abadonat fiindu-mi oricum puțin necesar. Întrbuințarea lui venea mai degraba din nevoia mea de a fi privit măcar o secundă. Mă așteptam la cele mai tăioase priviri demne de un nouvenit, la câteva răfuieli de grup. Eram ca un moșneag care așteaptă mila și compasiunea celorlalți chiar dacă puțin necesare; dincolo de ele, este același, iar existența lui își urmează firescul sau nefirescul lucrurilor. Din cabinetul doctorului a ieșit asistenta însoțită de alte două femei îmbrăcate în alb. A scos o cheie
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
de punte pe care le folosiseră și la îmbinarea scândurilor laterale. Și-a trecut palma peste pinul nefinisat, așa cum, spera Jina, avea să mângâie și un copil. I-a și spus asta o dată. Zach l-a înghiontit pe unul dintre moșnegi. Bătrânii coborau pe râul ăsta în fiecare primăvară și toamnă, fie că apele creșteau sau scădeau. Nu le era teamă de revărsări. Johnny McKay a fost stăpânul râului ăsta. Moșneagul și-a încordat trupul. Fiule, Johnny McKay era un om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
spus asta o dată. Zach l-a înghiontit pe unul dintre moșnegi. Bătrânii coborau pe râul ăsta în fiecare primăvară și toamnă, fie că apele creșteau sau scădeau. Nu le era teamă de revărsări. Johnny McKay a fost stăpânul râului ăsta. Moșneagul și-a încordat trupul. Fiule, Johnny McKay era un om terminat. Avea inima zdrobită din dragoste. El nu aștepta altceva decât ca râul să-l înghită. Știa foarte cine era stăpânul. Zach i-a răspuns cu un zâmbet, la fel de sclipitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
peștilor le era greu să mai înainteze. Râul curge la puțin peste două mii, a anunțat unul dintre băieții din Salmon. Doar nu vrei să pui barca pe apă acum ? Jina a coborât din gabară și s-a uitat în ochii moșnegilor - vânători, copcari, foști pescari, fermieri. Toți ghizii îmbrăcați în echipamente Teva, simpatizanți ai democraților probabil că migraseră către sud și est, se întorseseră la casele părintești și la slujbele lor birocratice pe care le detestau. O punem pe apă azi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
malul drept, Jina a văzut o persoană, cu pușca îndreptată chiar spre ei. Jina a țipat, dar Zach n-a făcut decât să râdă, după care a fluturat un braț. Bărbatul a coborât pușca, iar Jina l-a recunoscut pe moșneagul pe care-l întâlniseră în Salmon, cel care-i invitase la masă în cazul în care supraviețuiau până acolo. Structura pe care el o numise cabană era așezată pe un banc nisipos, împresurat de niște pini jigăriți. Jina a zărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pași apăsați către cabană și și-a luat pușca de pe verandă. Cu puțină imaginație, Naji ar fi inventat un murmur vesel care să însoțească dispariția bătrânului în pădure. Ellis avea imaginație, dar acum ea era ocupată cu scene în care moșneagul îi frângea gâtul fiului. Ellis a luat-o în sus, pe cărarea care ducea la Lucky Creek. Nici nu s-a deranjat să schimbe două vorbe cu vedeta de cinema și cu soțul ei. Mai avusese de-a face și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Șișșșșș. În luminiș, Ellis stătea ghemuit peste cadavrul unui elan. Deci el Elvis, a remarcat Helena. Ellis a ridicat ochii către ea. Fața îi era pătată de lacrimi. Ai știut ? Helena a izbucnit în râs. Știu cum să folosesc generatorul, moșneagule. Ți-am văzut înregistrările, filmele alea caraghioase de pe plajă. Prea mult cântec, dar avea ochi frumoși. Alice se uita când la unul, când la celălalt. Probabil că amândoi erau nițel nebuni. Doi lunateci bătrâni pe-un râu. Femeia nu pricepea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
ea. Privirea bărbatului s-a îmblânzit; apoi Mike și-a lipit fruntea de a ei. Normal. Jina a izbucnit în râs și i-a cuprins mijlocul cu brațele. Ce proști fuseseră amândoi să-și înceapă relația ca un cuplu de moșnegi, hotărâți să sară peste etapele înfricoșătoare, deși tocmai acelea erau, uneori, cele mai minunate. Dar lucrurile nu se întâmplaseră chiar așa. Amândoi își petrecuseră timpul făcând pași înapoi, dezvățându-se de obiceiurile celuilalt, devenind din ce în ce mai nesiguri pe ei. Și-acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
să vadă parcă pe nimeni și toți se uitau lung după domnul acela ,,bine". Vardali, simțind pe Ada neliniștită, se oferise galant să o servească! - Si la princesșe avait quelque chose ă dire au pere eprouve! Ada fu recunoscătoare. Numai moșnegii știau să mai facă curte așa de generos. - Da! Ar fi vrut să știe dacă cortegiul are cumva nevoie de automobilul ei! De fapt, Ada vrea să afle dacă Lică se ducea sau nu la cimitir. Lică tocmai își punea
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
proaste versificate, care nu fac pe nimeni să râdă: „Niciodată nu a existat / o unanimitate de gusturi. / Ar fi fost și monoton. / Dumnezeu a cumpănit excelent / ca întotdeauna. / Și ne-a răsfirat mofturile. / Așa că vulpea / continuă să critice strugurii / iar moșnegii - minijupa.“ (De gustibus) Autorul are în mod evident o predilecție pentru judecățile simpliste și prozaice. Se scaldă voluptuos în vulgaritate ca vrabia în praf: „Adunăm ca hârciogii case, mașini, terenuri, /... / Ne buricăm prin academii, / Zdrobim țurloaiele celorlalți“ (Parastas); „Trebuie să
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Panfilius, Vaslui, 2001), astfel încât avem prilejul să constatăm ce mult au de pierdut și Ion Creangă, și Bogdan Ulmu dintr-o eroare de înțelegere a mecanismului de receptare a literaturii. Iată, de pildă, cum începe povestea Fata babei și fata moșneagului în versiunea lui Ion Creangă: „Era odată un moșneag ș-o babă; și moșneagul avea o fată, și baba iar o fată. Fata babei era slută, leneșă, țâfnoasă și rea la inimă; dar pentru că era fata mamei, se alinta cum
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mult au de pierdut și Ion Creangă, și Bogdan Ulmu dintr-o eroare de înțelegere a mecanismului de receptare a literaturii. Iată, de pildă, cum începe povestea Fata babei și fata moșneagului în versiunea lui Ion Creangă: „Era odată un moșneag ș-o babă; și moșneagul avea o fată, și baba iar o fată. Fata babei era slută, leneșă, țâfnoasă și rea la inimă; dar pentru că era fata mamei, se alinta cum s-alintă cioara-n laț...“ Și iată varianta propusă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]